Gruziński delikatność czurczchela – co to jest?

Ci, którzy są po raz pierwszy odwiedził południe naszego kraju, zwłaszcza na wybrzeżu Morza Czarnego, z dużym zdezorientowanego spojrzenia na sprzedawane na bazarach i plaż małe kolorowe kiełbasek. Zostały one specjalnie zaskoczeni niezwykłą nazwą nich – czurczchela. Co to jest i jak to jest przygotowane, a my postaramy się dowiedzieć teraz.

Jest to narodowy specjał kuchni orientalnej. Pomimo faktu, że rozprzestrzenia się w Armenii i Gruzji i Azerbejdżanu, a także w Grecji, Gruzini uważają czurczchela rodzimy jego „wynalazek”, a nawet wydał patent na nim. Teraz z Khachapuri, chacha i Ser Suluguni gruzińskiej marki jest i czurczchela.

Co to jest? Nakrętka ta niska, pokryte suszy się sok owocowy gotowana. Według legendy, był to przysmak w czasach starożytnych, kiedy żołnierze, idąc na wycieczki, zabrali ze sobą smaczne i pożywne kiełbasy, nie wymagają kłopotów przygotowanie i wielkich sił przywracających. Ponieważ wojna miała często i zbierano czurczchela przyszłości, bez obawy, że będzie ona pogorszeniu. Rok będzie posiadać dokładnie, ale z następnych zbiorów może jakiś nowy smaczne kiełbaski z orzechami zwanych czurczchela. Co to jest – masz już pomysł. A teraz powiedz, jak to jest przygotowane.

Jak gotować w domu czurczchela

Do przygotowania tego produktu trzeba będzie zaopatrzyć się w orzechach, soku winogronowego, cukru, mąki i surowej nici bawełnianych z igłą. Nakrętki można wziąć każdy, choć tradycyjnie stosowane orzechy laskowe i. Piwne nawleczone na gwint w całości, a jądra orzecha są podzielone na dwie części. Optymalna długość nakrętki jest niska wynosi około 30 cm. W tym wystarczy, aby gruba sok bulionu, zwany Tatara stanie pokryć gęstą warstwę. I to najlepiej podnieść długość gwintu w zależności od głębokości patelni, w którym gotować syrop. Uzależnienie tu takie – niska powinna być całkowicie zanurzona w Tatarstanie bez zagięć i załamań.

Wszakże z orzechów są mocno naciągnięty, można przygotować Tatarów. Trzy litry soku winogronowego wylano na patelnię (to jest pożądane, aby nie używać szkliwa), dodano do niej filiżanki cukru, wszystko to jest umieszczany na małym ogniu. Zagotować sok trzeba stale mieszając, aż do jego objętość zmniejsza się o połowę. Nie zapominaj, że powstające podczas gotowania piany powinny być usunięte. Co się stało w końcu, Gruzini nazywają badagas.

Formuje się wokół pary okularów badagas w szerokiej miski i ostudzić do treści. Rozcieńczyć schładzana syropu dwóch filiżanek mąki ostrożnie zerwania utworzone grudek. W celu zapewnienia jednorodności masy może być na końcu pocierać przez sito. Łączymy sok z dwóch części i ponownie wysłać ogień. Nie oddalają się od płytki. Trzeba stale mieszając masę, inaczej będzie spalić. Po zawartości zgęstnieje PAN i przejmują połysk można wyłączyć ogień i policzyć procesu gotowania tatarski zakończone.

Dając do ostygnięcia lekko wziąć nakrętkę niskie i całą zanurzyć go w gorącej masy. Po odczekaniu około 20 sekund usunąć wątku dają odpływowi ostatniej kropli, a następnie wysłać do suszenia. Dwie godziny później, powtarzamy całą sekwencję. Idealnie warstwa tatarski musi osiągnąć pół centymetrów.

Więc jak czurczchela ten sposób byłoby długo, możliwe jest nieznacznie zmniejsza całkowitą traktuje czas gotowania, związany z koleją zaledwie kilka wątków z orzechami i zanurzył je w Tatarstanie w tym samym czasie. Po znalezieniu grubość warstwy jesteś zadowolony, przedkłada półprodukty churchkhelas kilka tygodni na słońcu do wyschnięcia. Gotowość może być oceniana przez dotyk – jeśli nie przykleja się do rąk, suszenie można uznać za zakończony. Teraz trzeba owinąć kiełbaskę w ściereczką i pozostawić do dojrzewania. Miesiąc można traktować podziwiając bliską przysmak o nazwie „czurczchela”.

Co to jest, teraz wiesz, a jak prawdziwy szef kuchni może eksperymentowania, zmieniania odmiany orzechów i soków owocowych. I można to zrobić bez wątku, właśnie skończył zmieszanie Tatarów z orzechów. To, oczywiście, nie czurczchela w klasycznym tego słowa znaczeniu, ale nie mniej smaczne traktuje.