Klejem jest cyjanoakrylan. Opis, skład, zastosowanie

Obecnie nikt nie jest zaskoczony takim narzędziem, jak drugi klej cyjanoakrylanu, lepiej znany klientom jako superglue. Narzędzia te służą do łatwego i szybkiego łączenia różnych rodzajów materiałów (metali, drewna, szkła, tworzyw sztucznych itp.).

Trochę historii

Kauczuk cyjanoakrylowy powstał podczas II wojny światowej przez amerykańskiego naukowca Harry'ego Kuvera. Pracował w Eastman Kodak na potrzeby produkcji kamer. W czasie wojny naukowiec zaangażował się w rozwój przezroczystego tworzywa sztucznego, który mógłby być używany w obiektach optycznych. Powstała substancja była nieodpowiednia do tego zadania. Było to spowodowane zmianą właściwości przy uderzeniu wilgoci: substancja stała się lepką.

Dopiero po ponad dziesięciu latach Kuver zdał sobie sprawę, że substancja, którą stworzył, może przynieść korzyści ludziom. Początkowo był używany do uszczelniania ran podczas wojny w Wietnamie.

Rok później wprowadzono do ludzkości kleje cyjanoakrylowe. Od tamtej pory nadal pozostaje popyt wśród kupujących.

Strona chemiczna procesu

Głównym składnikiem kleju jest cyjanoakrylan, to znaczy ester kwasu cyjanoakrylowego. Jej ilość może wynosić 90-99% całej kompozycji.

Do plastyfikatorów powietrza (do 10%) dodaje się zagęszczacze, stabilizatory, aktywatory. Ważną cechą jest to, że kleje nie zawierają rozpuszczalników.

Proces klejenia opiera się na reakcji anionowej polimeryzacji cyjanoakrylanu z lekko alkalicznym środkiem (najczęściej wodą). W przypadku cienkiej warstwy kleju (do 1 mm), wilgotność powietrza i na powierzchni, które mają być związane, wystarcza, aby reakcja zachodziła. Pod wpływem wilgoci rozdziela się stabilizator, który znajduje się w kleju. Powoduje to reakcję polimeryzacji między powierzchniami.

Optymalne warunki to temperatura w pomieszczeniu i wilgotność powietrza 40-60%. W tych warunkach uzyskuje się najlepsze wyniki uzyskiwane przez klej cyjanoakrylowy. Zastosowanie środka przy niższej wilgotności spowoduje zwiększenie czasu schnięcia. Wyższa wilgotność zmniejsza jakość wiązania, zmniejsza wytrzymałość.

Podstawowe właściwości

Klej cyjanoakrylowy (cena w granicach 500 rubli na 50 g) jest bezbarwną substancją o słabym zapachu, która zanika po wyschnięciu. Posiada następujące dane techniczne:

• Składa się całkowicie z suchych substancji.

• Bez rozpuszczalnika.

• Lepkość wynosi około 1,5 tys. Cps.

Główne właściwości suchego kleju:

• Odporny na wysokie temperatury (dłuższe nagrzewanie do 80 stopni lub krótkotrwałe do 100 stopni).

• Wytrzymuje niskie temperatury (do minus 20 stopni). W niższych temperaturach wytrzymałość na rozciąganie maleje.

• Pozostaje zanurzony w wodzie przez kilka tygodni.

• Odporny na działanie rozpuszczalników (acetonu, alkoholu, produktów naftowych, benzyny, oleju silnikowego) i chemikaliów. Siła przyczepności może mieć wpływ tylko na alkaliach.

• Utrzymuje obciążenie 150-250 kg / cm3.

Zakres stosowania

Kauczuk cyjanoakrylowy jest najczęściej używany do szybkiego łączenia nieporowatych materiałów: do montażu elementów urządzeń radiowych, uszczelnień gumowych w otworze okiennym (drzwi), mikroukładów mocujących, płyt, pęczkach, oddzielnych częściach urządzeń w przyrządzie.

Jeden z typów "superkleju", akrylo-2-cyjanoakrylanu, ze względu na szybkość osadzania i minimalną toksyczność, jest stosowany w chirurgii w celu zatrzymania krwawienia i sklejania ran. Ostatnio stało się możliwe użycie kleju w pęknięciach.

Do użytku domowego superglue do wypełniania szwów i pęknięć. W tym celu łączy się je z sody oczyszczonej. Otrzymana mieszanina zamarza bardzo szybko i przypomina plastik.

Klej cyjanoakrylowy można uznać za uniwersalne narzędzie. Jest stosowany we wszystkich dziedzinach: medycyna, produkcja zabawek, budowa samolotów, produkcja samochodów, produkcja zabawek i biżuterii, obuwia, hydrauliki, reklamy i wielu innych.

Użyj

Powierzchnie, które mają być klejone, muszą być wstępnie oczyszczone z kurzu, rdzy i plam oleju. Środek powinien być w temperaturze pokojowej przez około 24 godziny. Po tym można użyć kleju cyjanoakrylowego. Aktywator może być potrzebny w przypadku niekorzystnych warunków, aby pokryć duże pęknięcia. Może być stosowany zarówno przed klejeniem (nakładanie na jedną powierzchnię), jak i po natryskiwaniu na klej.

Na jednej z powierzchni klej jest nakładany w minimalnych ilościach. Aby wygładzić warstwę, można użyć plastikowej łopatki. W dużych obszarach klej jest nakładany kroplami. Następnie powierzchnie są połączone i ściśnięte.

Klej zatrzymuje się w temperaturze pokojowej. W temperaturze 20 stopni Celsjusza zajmuje to zaledwie kilka minut. Proces ten można przyspieszyć, jeśli na powierzchniach jest wilgoć.

"Grabs" klej w zaledwie kilka sekund. Całkowicie zamarza klej przez dzień w temperaturze 20 stopni i wilgotność powietrza powyżej 55%.

Środki ostrożności

Wszelkie prace związane z użyciem kleju cyjanoakrylowego muszą być wykonywane na wolnym powietrzu. Praca w pomieszczeniu jest dozwolona tylko wtedy, gdy jest wymuszona wentylacja.

Unikać kontaktu ze skórą, oczami, układem trawiennym.

Suszone w kleju rurki nie mogą być wyciśnięte przez siłę, w przeciwnym razie niekontrolowany strumień produktu może dostać się do oczu. W tym przypadku dziób jest nakłuwany szpilką (lepiej – czerwono-gorąca).

"Klejone" palce nie powinny być rozdarte nożem lub cięte nożem. To tylko uszkodzi skórę. W takich przypadkach należy użyć acetonu (lub podobnego), nałożonego na serwetkę. Aceton zmięknie klej, ale nie natychmiast. To zajmie trochę czasu (w trudnych sytuacjach do godziny).

Ścisłe zabronione podczas pracy z klejem, wkładać na bawełniane ubrania (w szczególności rękawiczki). Gdy klej styka się z celulozą tkanki, następuje reakcja z wydzieleniem dużej ilości ciepła. Może to doprowadzić do oparzeń.