Posiadacze zaimków w języku niemieckim i ich właściwe zastosowanie

Zaimki istnieją w każdym języku, a wyjątek niemiecki nie jest. Ponadto są podzielone na kategorie. Do jednego z nich należą zaimki dzierżawcze. W języku niemieckim istnieje pewna specyfika dotycząca używania tej części mowy, którą należy zbadać bardziej szczegółowo.

Podstawowe zasady

Ta część mowy, zwanej również Possessivpronomen, jest w większości przypadków umieszczona przed pewnymi rzeczownikami. Potem dominujące zaimki w języku niemieckim służą jako definicje. Nawiasem mówiąc, należy zauważyć, że tutaj wszystko jest w przybliżeniu takie same jak w przypadku przymiotników – one również koniecznie zgadzają się z rzeczownikami. Odnosi się do płci, przypadku i numeru. W przeciwnym razie nie będzie to działało, ponieważ zaimek dzierży wskazuje na przynależność konkretnego przedmiotu do osoby. Bez porozumienia z rzeczownikiem ta część mowy po prostu nie może być użyta. Pomimo podobieństwa do języka rosyjskiego, muszę powiedzieć, że istnieją pewne różnice. Na przykład jeśli "książka" należy do płci żeńskiej, to w języku niemieckim jest to "to", czyli rodzaj środkowy. Ale wiele osób popełnia błąd w tłumaczeniu wszystkich słów dosłownie. Trzeba o tym zapomnieć i zrozumieć, że inne przepisy obowiązują w języku niemieckim, a co może wydawać się analfabetą dla niemieckich mówców jest absolutnie normalne i powszechnie akceptowane.

Używanie przez osoby

Jeśli zajdziemy do tego tematu, będzie dużo szybciej nauczyć się języka niemieckiego. Własne zaimki, których tabela jest raczej niewielka, pomagają lepiej posługiwać się określonymi słowami. Wygląda tak:

Ich – mein (jestem mój).
Du – dein (jesteś twój).
Er – sein (on jest jego).
Sie – ihr (ona jest nią).
Es – sein (jego / jej).
Wir – unser (jesteśmy naszymi).
Ihr – euer (jesteś twój).
Sie – Ihr (jesteś twoim).

Pamiętanie zaimków dzierżawczych w języku niemieckim jest proste, podobnie jak używanie ich w odniesieniu do jednego lub drugiego rzeczownika. Jedynym niuansem jest to, że kończy się im dodanie, w zależności od rodzaju, do którego należy słowo. Na przykład Mein Leben (tłumaczenie: "moje życie") pozostaje niezmieniony, ale Meine Meinung ("moje zdanie") jest napisany literą "e" na końcu. Chciałbym zwrócić uwagę ze szczególnym uwzględnieniem zaimek zaimków dla osoby trzeciej. Tutaj należy zwrócić uwagę na rodzaj rzeczownika. W tym przypadku stosuje się następującą regułę: mężczyzna, a także środek, rodzaj odpowiada sein. Ale kobieta – tylko ihr.

Dopasowanie przypadków

Przede wszystkim należy zauważyć, że w przypadkowych (pojedynczych) zaimkach zmienia się jako niezdefiniowane artykuły. Ale w liczbie mnogiej (plural) – jako pewna. Jako przykład możesz wziąć to samo słowo Leben ("życie"). Jeśli skłonisz go do płci żeńskiej, zakończenie rzeczownika zmieni się tylko raz (w Genetiv) i będzie wyglądać tak: ihrem Lebens. Zaimki nie pozostają niezmienione: Nominacja – ihr; Genetiv – Ihres; Dativ – ihrem; Akkusativ – ihr. W przypadku seinu nawiasem mówiąc dokonuje się w podobny sposób, a końce w rzeczownikach pozostają takie same, zmieniając się jedynie w przypadku genialnym. Jest to specyfika języka niemieckiego. Odchylenie zaimków dzierżawczych można łatwo zapamiętać, zapamiętać, jak zmieniają się ich końce. Ponieważ są tylko cztery przypadki, jest to łatwe. W przeciwieństwie do nieregularnych czasowników, nie trzeba nauczyć się kilkuset słów – istnieje zasada, po zrozumieniu, które możesz zastosować do innych rzeczowników.

Identyfikacja mienia

Ze względu na sprawiedliwość należy zauważyć, że zaimki zaimekowe w języku niemieckim są zupełnie podobne w ich używaniu do reguł w języku rosyjskim. Jedyną różnicą jest to, że w języku niemieckim nie ma czegoś takiego jak "twój". Dotyczy to wszystkich zaimków. Załóżmy, że jeśli chcesz powiedzieć "spakowałem moje rzeczy", musisz użyć meine ("moje"). Wygląda tak: ich packte meine Sachen. W tłumaczeniu będzie to oznaczało to samo co w języku rosyjskim, tylko tutaj meine zastępuje słowo "own". Jeśli trzeba powiedzieć w liczbie mnogiej, czyli "zebraliśmy nasze rzeczy", wtedy będę musiał użyć unsere-wir packten Ihre Sachen. Po zrozumieniu tej zasady można jeszcze lepiej zrozumieć użycie takich zaimków zaimkowych (ihr-eure, er-deine, sie-ihre itd.).

Asymilacja materiału

Aby lepiej zrozumieć materiał, musisz regularnie ćwiczyć, ucząc się języka niemieckiego (zaimki zaakceptowujące). Ćwiczenia, na szczęście, na to. Oczywiście najlepszym treningiem jest zanurzenie w środowisku językowym, ponieważ komunikowanie się z native speakerem języka niemieckiego może w pełni przeżywać jego specyfiki. Ale w tym przypadku można po prostu skłaniać zaimki w odniesieniu do jednego lub innych rzeczowników. Najlepiej jest zabrać jedno słowo i zmieniać je według przypadku i osoby. To nie tylko pomaga zrozumieć temat, ale również rozszerza słownictwo i poprawia pamięć. Dlatego regularnie ćwicząc w ten sposób będzie można szybko nauczyć się przedmiotu i wykorzystać nabyte umiejętności w przyszłości.