kontrola społeczna

Określenie „kontrola społeczna” został po raz pierwszy ukuty przez francuskiego socjologa Gabriel Tarde. Zaproponował to jeden z najważniejszych rozważenia czynników socjalizacji. Następnie R.Parkom, E.Rossom, A.Laperom cała teoria została opracowana, zgodnie z którą ten ostatni jest zasadniczym narzędziem do opanowania elementy ludzkie kultury panujące w społeczeństwie.

Kontrola społeczna – mechanizm, który istnieje do utrzymania porządku w społeczeństwie, którego celem jest zapobieganie niepożądanemu, dewiacyjnych zachowań i za to ukarany. Realizowane przez regulacyjny.

Najważniejszym warunkiem funkcjonowania systemu społecznego – przewidywalność działania i zachowania. Jeżeli nie jest spełniony, to będzie zanikać. Dla stabilności układu Spółka stosuje się różne sposoby, w tym kontrolę społeczną, która spełnia funkcję ochronną i stabilizujące.

Ma strukturę i składa się z normami społecznymi i sankcji. Były zawierają postanowienia pewnych zachowań w społeczeństwie (w którym stwierdza się, że ludzie powinni robić, myśleć, mówić i czuć). Są one podzielone na legalne (zapisaną w przepisach obejmować kary za ich łamanie) i moralność (wyrażonego w opinii publicznej, głównym narzędziem wpływania -vseobschee naganę lub zatwierdzenia).

Normy klasyfikuje się według skali od tych, które występują w niewielkich dużych grup i społeczeństwa jako całości. Ogólny obejmują tradycje, obyczaje, etykieta, prawa, zwyczaje, etc. Norma – są prawa człowieka i obowiązki w stosunku do innych, których realizacja oczekuje się wokół niego. Mają dobrze zdefiniowany zakres. Są one zwykle związane ze zwyczajami społecznymi i tradycji, obyczajów, etykiety, zwyczaje grupowe, tabu, obyczajów, praw.

Regulować ludzkie zachowania, są sankcje, o których „właściwe działanie” zachęcać, a za naruszenia do sankcji. Mogą one być bardzo zróżnicowane, począwszy od brudnej wyglądem do więzienia a nawet kary śmierci. Sankcje są podzielone na 4 rodzaje: negatywny (kara), pozytywne (zachęcających), formalne (różne nagrody, nagrody, nagrody, stypendia, grzywny, pozbawienia wolności, etc.), nieformalne (zatwierdzających, pochwała, komplement, słowna reprymenda, nadużycie ton).

Formy kontroli społecznej

  – zewnętrzna (formalne i nieformalne) i wewnętrzne.

Formalna kontrola jest przeprowadzana agencji rządowych, organizacji społecznych i politycznych, mediów, na podstawie oficjalnego potępienia lub zatwierdzenia, a działające na terytorium całego państwa. W tym przypadku, przepisy regulujące działalność człowieka zawarte są w przepisach ustawowych, wykonawczych i różnych instrukcji i rozkazów. Formalna kontrola społeczna celu przestrzegania istniejącego porządku i przestrzegania prawa przy pomocy przedstawicieli agencji rządowych. Nieformalne oparte na potępienie lub zatwierdzenia działań swoich przyjaciół, krewnych, sąsiadów, współpracowników i tak dalej. Jest ona wyrażana w postaci tradycji, zwyczajów, a także za pośrednictwem mediów.

Wewnętrzna kontrola społeczna zakłada kontrolę człowieka jego własnego zachowania, oparte na ogólnie przyjętych standardów. Przejawia się to w postaci emocjonalne, poczucie winy i wszystkich zainteresowanych w aktach Komisji. Kluczowe elementy samo – sumienia, woli i umysłu.

– alternatywna (na podstawie identyfikacji grupy praworządny) oraz bezpośredniej kontroli społecznej, która opiera się na dostępności różnych sposobów, aby zaspokoić potrzeby i cele alternatywa niemoralne lub nielegalne.