Gi De Mopassan "Naszyjnik": streszczenie, analiza, krytyka, esej

Ta powieść pod koniec XIX wieku, napisał znawca dusz ludzkich Gi De Mopassan. „Naszyjnik” – tragiczna i filozoficzny esej. Jej główną bohaterką Matilda Luazel siła okolicznościach staje się ofiarą swej dumy.

Główny bohater

Ona pochodzi z rodzin biurokratycznych. Jej mąż służy w ministerstwie. Matilda inny dzieła sztuki kobiecego piękna. Ma dziewczynę – arystokratę. W dzieciństwie nauczyli się z panią Forestier w klasztorze. Jako posag, nie miała szansy zyskiem małżeństwa, aby być w wyższej kasty.

Biurokratyczny sposób życia, nie zakładaj fanaberie wydawało nienawidziła.

O tym, jak bohaterka marzył o bogactwie, mówi Gi De Mopassan ( „Naszyjnik”). Streszczenie powieści trzeba podkreślić swoje marzenia o luksusowym francuskiego rokoko.

sny depresyjne Mathilde

Marzyła o arystokracji: ogromny jasny salon, ozdobiony egzotycznych orientalne tkaniny, rzeźbione stoły konsoli szlachetnego srebra, bursztynu, masy perłowej bombki, połyskujące żyrandole kryształowe, figurki z porcelany, znakomity technik, dania starożytnych haftowanych gobelinów zdobiących ściany. Wyobrażała sobie siebie na kolację z świeckie znanych i wpływowych osób prowadzących nieformalne rozmowy podczas jedzenia skrzydło cietrzew lub różowy pstrąg.

Znaczenie filozoficznego problemu stwarzanego przez autora

Fakt, że była zamocowana na wszystko, co w naszych czasach nazywany jest zwięzłe i precyzyjne słowo „połysk”, z bólu i goryczy opowieści Gi De Mopassan ( „Naszyjnik”). Fabuła powieści więc mimo pół wiekach samej pracy, to jest po prostu tym samym sverhaktualnym dzisiaj. Elegancka, zgrabna dziewczyna nie miała biżuterię lub drogich ubrań, żadnych świadczeń rodzinnych. Jednocześnie chciała być uwodzicielski towarzystwa.

Po Matilda Luazel, jeśli jest ona w porównaniu z artystą szczotkować jego umysł pomalowane czarną całego świata, w których mieszkała: ściany wklejony tapety ścieranie, krzesła prosizhennye, jedyny okrągły stół, pokryty wyblakłą ściereczką, folksy stałego menu.

Dobry pacjent małżonka urody

Jej mąż, pan Loiselle, w przeciwieństwie do żony, nie cierpią z powodu podobnych złudzeń arystokracji. Był wdzięczny Bogu za piękno jego żony, na pracach kapuśniak Gotowała mu.

Smutny sposób Matilda pozwolono jej konflikt wewnętrzny, opowiada nam Gi De Mopassan ( „Naszyjnik”). Podsumowanie powieść zawiera kulminację akcji.

śmiertelny zaproszenie

Mąż urody, chcąc ją zadowolić, przynosi do domu kartę zaproszenie swojego szefa, ministra edukacji George Rampone, piłka świeckim urzędnikom, zorganizowana w Katolickim święto Serca Pana Jezusa (18 stycznia). Uważa on, że możliwość przyłączenia się do świeckiego ośmielić Matilda. Zamiast tego, jego żona płakała gorzko się na fakcie, że nie zrobił nic, aby umieścić na nim, a nie było nic o biżuterii i snu. Doradzała jej męża, aby dać im urzędnika biletów „którego żona nosi lepiej.”

Z piłką!

Opis niniejszego męskiej taktu dostarczane nowatorski Mopassan ( „naszyjnik”). Podsumowanie późniejszego rozwoju przewidywalnej fabuły. Pan Loiselle poprosił żonę, ile może kosztować przyzwoity ale niedrogą sukienkę. Odpowiedź była natychmiastowa: „400 franków.” Mąż zadrżał: ile czasu miał przełożone na zakup broni. Pan Loiselle marzył kupując go, iść w niedzielę z przyjaciółmi na polowanie. Jednak, jak kochający mąż i człowiek serce, postanowił dać im kupić Matilda lubiłem jej sukienkę.

Wzruszający i porywający powieść jest wątek narracyjny Gi De Mopassan. „Naszyjnik” (podsumowanie) posiada zakupu sukni epizodu piłki. To było do twarzy Matyldy. Beauty pierwszy nawet zachwycony, ale nie na długo. Po tym wszystkim, panie będzie obecny ze złota i pereł! Wkrótce znowu smutek zachmurzyło twarz. Po tym wszystkim, że dziewczyna nie miała żadnych kosztowności. I ozdobić strój ze świeżych kwiatów wydawało się jej niehonorowe. Ale pan Loiselle i tym razem rozwiał jej smutek. Przypominał jej przyjaciółką, arystokratyczną Madame Forestier, dając do zrozumienia, że biżuteria małżonka mogła go pożyczyć.

Wskazówka obciążenie. Rzeczywiście, trzeba było poprosić żonę, urzędnik znany jako ona nie tylko uzgodnione, ale również oferowane wybór biżuterii. Pani Loiselle podoba naszyjnik diamentowy, przechowywana w woreczku czarnego aksamitu.

Mimo to, niektóre optymizm w prezentacji powieści stawia „Naszyjnik” Maupassant. Podsumowanie działań następczych w końcu ujawnia ocieplenie w stosunkach między małżonkami. Beauty Matilda spodziewa piłkę, jak człowiek na pociąg czeka na światło na końcu tunelu. Chce wierzyć, że los wreszcie dał jej swój uśmiech.

Królowa piłki

Rzeczywiście, dzień w spotkaniu był prawdziwy triumf pani Loiselle. To wyróżnia się urodą wśród kobiet obecnych. Mężczyźni walczą poprosiła rundę Waltz. Urzędnicy pytają siebie, kim jest ten arystokrata? Ona otrzymała szczególną uwagę nawet ministra.

Tańczyła z zachwytu, jak jest zapakowana w chmurze szczęścia, delektując się jego zwycięstwo w damskiej oczywistej przyciągania uwagi. Ona pozostała w atmosferze kuli i zabawy do czwartej rano. Jej mąż w tym czasie mieli czas na drzemkę w sąsiednim pokoju. Jednak tylko jeden to radosny i jasny scena jest wyświetlana w swojej powieści „Naszyjnik” Maupassanta. Komponowanie go bardzo szybko, po odejściu kolorach musujące Mozarta, nabytych cech bezlitosny dramat.

Skradziony naszyjnik. poszukiwanie

Wreszcie jego żona, z trudem pokonując kilka kwartałów, znalazł taksówkę. Kiedy wreszcie wrócił do domu na ulicy Męczenników, Matilda znaleziono naszyjnik Madame Forestier zniknął. Mając szukane wszystkie fałdy ubrania, kieszeni, biedaczka nie znaleźliśmy nic. Mąż w tym czasie z latarni szedł w przeciwnym kierunku po drodze od kuli i wrócił o siódmej rano z niczego.

Wszystko, co mógł zrobić, aby szukać biżuterii Mężu wydał oświadczenie w gazetach, że prefektury policji. Z sympatią pisze o tym nieszczęsnym człowieku Maupassant. Naszyjnik zgodnie z decyzją rady rodziny małżonków, nie powinno w żaden materii, co miało dać pani Forestier. Aby zyskać na czasie, donosiła drobne uszkodzenia wypożyczonych rzeczy – rzekomo złamał zapięcie.

Małżonkowie LOISEL w niewoli zadłużenia

Na opuszczonych domów przed przypadku kuli, na tabliczce było wygrawerowane nazwisko jubilera. Do niego para poszła w celu ustalenia kosztów strat. Udało im się znaleźć jeden ze sklepów jubilerskich jest taki sam naszyjnik wart 40 tysięcy. franków. Udało nam się obniżyć cenę – do 36 tys. Ponadto Pan Loiselle uzgodnione z właścicielem sklepu, który będzie oddać zakupu 34 tys. Franków, czy jest brakujący kawałek biżuterii.

Dług rodzina bondage nieszczęśliwy oficer napisał w swoim opowiadaniu Gi De Mopassan ( „Naszyjnik”). Krytycy produktów zaznaczyć swój styl jako socrealizmu. Pan Loiselle zniewolony siebie, wydawało się zakończyć swoje dni. Był 18 tysięcy franków, odziedziczył po ojcu jako dziedzictwo. Pozostałe środki musiał pożyczyć od lichwiarzy. I tak duża suma musiał pożyczyć w częściach: 500 i 1000 franków, pozostawiając weksle do wielu ludzi.

Na twórczej metody Gi De Maupassant

O katastrofie śnie młodej kobiety Napisałem opowiadanie Gi De Mopassan – „Naszyjnik”. Analiza metodą twórczą autora, przeprowadzonego przez krytyków literackich, określiła go jako non-osądów realizmu. Szczegóły wydarzenia w swojej historii, a czytelnik sam to ocenia. Ten pisarz, jego styl zdecydowanie nie zgodził się z całkowitą naturalizm Emilya Zolya. Rzeczywiście, książki psychologiczne GI De Maupassant jest obecny, jak to było w drugim dniu narracji.

Podobnie jak w umyśle czytelnika pozostawia tylko konsekwentnie i spektakularnie przedstawione fakty Gi De Mopassan ( „Naszyjnik”). Analiza Mopassan sztuka ujawnia, że jest strukturalnie różne od, powiedzmy, kreatywność Balzac pisaniu powieści. W przeciwieństwie do swoich kolegów, autor „Naszyjnik” stworzyła bardziej zwięzłe i krótkie eseje, opowiadania, wypełniając każdy z nich realistyczne i nenadumannym materiał faktyczny, znane wielu na francuskim prawdziwym życiu. twórcze dziedzictwo Maupassant składa się z ponad 300 opowiadań i powieści, zaledwie 6.

Katastrofy małżonkowie

Predugadyvaemo wyjaśnia dalej fabuła powieści „Naszyjnik” de Maupassanta. Analiza powrocie naszyjniki scena ukazuje inny stan psychiczny jej przyjaciół. Matilda obawiali się, że pani Forestier nie rozpoznaje klejnot. Ten sam nawet nie patrzeć na niego, tylko niejasno skarcił swojego przyjaciela na tak późnym powrocie.

Na oficjalnej rodziny spadł na złe dni. Żyli życie ubogim, aby spłacić długi i zgubnych zainteresowanie całe mnóstwo lichwiarzy. Para zmienili przytulne mieszkanie w maleńkiej poddaszu zwolniony pokojówka. Gen. S. Loisel zmieniła się radykalnie. Zaczęła ubierać się w ubrania ubogich. Poprowadził całą domowe: zakup produktów na rynku, pranie, sprzątanie – wszystko spadło na jej ramionach. Dziewczyna miała na sobie codziennie ciężkie wiadra wody ze studni, aby przełamać swoje paznokcie podczas mycia, Bran ze sklepikarzy dla każdego su.

Teraz, czas wolny, para prawie żadnego wyboru. Z bezwzględnego realizmu przedstawionej w historii Gi De Mopassan ( „Naszyjnik”), niewoli zadłużenia, która weszła w rodzinie oficera. Troska żona zaczęła miesięcznych płatności on a weksli, przedłużenie drugiej. Spłacić trzeci miał reborrow funduszy. W tym czasie jej mąż pracował na zużycie. Często trwało w godzinach nadliczbowych, nie spać w nocy. Pan Loiselle prowadził rachunkowość dla przedsiębiorców, skopiowany tekst do 5 sous stronie.

Dziesięć lat od rodzaju życia ciężki ciężar spadł na barki małżonków. Raz Straciła wygląda elegancko. Poszła bez sierści, nie dbając o swój wygląd, w graciarnia spódnice. Nawet zmienił jej postać: słyszał ramiona, talia zniknął. Raz delikatne dłonie były szorstkie i niechlujny. Teraz nawet nie myśleć o wysokim społeczeństwa arystokratycznego kręgu. Aby uzyskać informacje o tym, jak wpływa na słabe-trudne życie kobiet z ludu, bez upiększeń, Maupassant mówi. Naszyjnik nie zmieniło na lepsze, nie tylko sposób życia małżonków, ale także dla siebie.

Czasami, kiedy mąż opuścił usługę, pani Loiselle, siedząc przy oknie, wspominał jego pojedyncze piłki. Myślała o zmienności życia i kapryśność ludzkiego losu, w stanie zniszczyć marzenia i zniszczyć człowieka.

Jednak ich kredytu to należy uznać, że oni dzielnie pokonali przeciwności i przez dziesięć lat zubożały beznadzieja wypłacane nie tylko do kwoty długu, ale również wszystkie uciążliwe procentowe wampiry-lichwiarzy.

spotkanie

Dość niespodziewanie zakończy jego powieść Gi De Mopassan. „Naszyjnik”, właśnie ze względu na ten spisek zakrętami, odwraca się od utalentowanego biografii małżonków przeciwności w wysokich klasyki. styl autora dźwięki ze wszystkich sił, wywołując burzę emocji wśród czytelników. I z tym wszystkim narracji pozornie nawet nie zmienić rytm prezentacji! To właśnie w tym obiekcie i jest punktem kreatywności Maupassant, jego genialny talent, kochanej przez miliony czytelników.

Charakterystyczne jest, że wszystko dzieje się jakby przez przypadek. Po strasznej dekadzie wyczerpany praca w ciągu ostatniego tygodnia, Ms. Loiselle niedzielne popołudnie wybraliśmy się na spacer wzdłuż Pól Elizejskich. Niespodziewanie dla siebie, gdzie spotkała Zhannu foreste, spacery z dziećmi.

Że wygląd arystokrata powodu podurnevshey nawet nie ją rozpoznać, mówi Gi De Mopassan. „Naszyjnik” w tym samym czasie mówi nam, że pani Forestier pozostał dość wdzięku pani. Ona uderzyła fatalnym zmian, które wystąpiły z raz musujących urody dziewczyną, wykrzykując: „Jak ty zmieniłaś”

Nieszczęśliwa pani Loiselle skarżył się w smutku, spadła do jej losu z powodu utraty naszyjnika. Mówił o latach biedy i nędzy, że ona i jej mąż są teraz zapłacił straszliwą związany długu. Słysząc to serce bolesnym historię arystokratę oszołomiony, wykrzykując: „Słabe Matilda”, a następnie, chwytając ją za ręce z podniecenia, powiedział jej, że pożyczył naszyjnik był fałszywy, a jego rzeczywistą cenę i nieprzekraczającej pięciuset dolarów.

Ta uwaga dopełnia nowy Gi De Mopassan ( „Naszyjnik”). Rzeczywiście, warto kontynuować? Co możesz nam powiedzieć o słabej Madame LOISEL jeszcze? Po tym wszystkim, spędziła w walce z widmem stworzony przez Sama, jego najlepszych lat. Ona nie tylko stracił szansę na zawsze umieścić jak damy społeczeństwa, ale również pozbawiony się przez wiele lat do prostych radości beztroskiego życia w Paryżu.

Oczywiście, taki zabójca jest w stanie złamać wiadomości człowieka. Gi De Mopassan celowo nie rozwijać fabułę. Nie wiemy, czy Matylda udało się zebrać siły psychiczne i po prostu przejść, nie umieścić go na ręce.

wniosek

opowiadanie oryginalność kreatywności Gi de Maupassant pojawia się w „Naszyjnik”. Szczere historia szczegółowo i obiektywnie opisuje historię życia głównych bohaterów … Ale czytniki uczucia i emocje tak samo dzięki klasycznym umiejętności wrzenia.

Ta nowela może być zalecane do czytania jako punkt wyjścia do ludzi, którzy nie są zaznajomieni z twórczością wielkiego Francuza. Dla tych, którzy lubią umiejętności i głębi obrazu ludzkich losów i postaci z bardzo zwięzłych opisów, Gi De Mopassan mogłaby stać się jednym z moich ulubionych pisarzy.