Zasada fałszerstwa

Słowo „fałszowanie” pochodzi od łacińskiego słowa „facio”, co oznacza „nie” i „falsus” – „false” Pojęcie jest stosowane w różnych dziedzinach życia człowieka. Na przykład, istnieje termin „fałszowanie towarów.” Działanie to ma na celu oszustwo i fałszerstwo konsumenta jest to produkt dla osobistego zysku.

Zasada jest fałszowanie teorią fałszu stosując analizę teoretyczną lub eksperymentu. Termin ten w rewolucji naukowej został wprowadzony przez Poppera.

Zasada fałszowania zakłada, że nauka może być uznane tylko te teorie, które mogą być obalone w zasadzie. Innymi słowy, hipoteza naukowa jest w stanie udowodnić jego fałszywości. Weryfikacja i fałszowanie są procedury formalnie symetryczne. To ostatnie jest związane z pęknięciem dedukcji i indukcji.

fałszowanie zasada odnosi się tylko do pojedynczych założeń empirycznych. Mogą odrzucić obecność specyficznych wyników doświadczalnych albo z powodu niezgodności z podstawowymi teorii. Jednakże, łącząc wiele teorii można znaleźć odrzucenia hipotezy, że jest bardzo trudno, co jest dozwolone pewne modyfikacje niektórych fragmentów w teście z teorią, w oparciu o wyniki z doświadczeń. Jednocześnie istnieje potrzeba utrzymania odrzuconych pomysłów do stworzenia bardziej efektywnych założeń – więcej alternatyw, które mogą zapewnić rzeczywisty postęp w wiedzy o świecie.

Zasada fałszowanie ma w tych samych wad. Jednym z istotnych znaleźć stanowisko, że chodzi o stosunek względnej i absolutnej prawdy. W tym przypadku, prawdziwa wiedza jest względna jednak, że fałszywość można nabyć charakteru absolutnego.

Podobnie jak nie podatne prawdziwości zasady weryfikacji i nie może być udaje fałszerstwa. Innymi słowy, te systemy nie mogą być udowodnione lub obalona za pomocą własnego dowodów.

Zasada Falsifikatsionny jest logicznym instalacja konkluzja neopositivist przeprowadzić krytyczną analizę całości, łącznie z wiedzy filozoficznej.

Główną ideą jest obecna filozofia zasady nocie weryfikacji wiedzy filozoficznej do logicznej analizy języka naukowego, interpretacji matematyki i logiki jako formalny zmiany naukowe zostały wykonane przez uczestników Koła Wiedeńskiego matematyki i logiki. Idee te stały się bardzo popularne w latach trzydziestych i czterdziestych.

Zasada weryfikacji, w szczególności uzasadnione Schlick (szef okręgu) i zażądał, że każda wypowiedź naukową, która ma sens, być zredukowana do szeregu zdań protokołem, który powinien być testowane empirycznie. Propozycje te, które nie nadają się do tej procedury, która nie poddaje się redukcji do faktów empirycznych, teorie są uważane za pozbawione sensu.

W miejsce metodologii logicznego pozytywizmu przyszedł postpositivism. To skomplikowane koncepcje metodologiczne nie jest szczególnym systemem filozoficznym, szkoły lub kursu. Postpositivism jest etapem filozofii naukowej. Jego atak jest związany z wydaniem pracy metodologicznej książki Poppera and Kuhna.

Charakterystyczną cechą tego etapu – znaczna różnorodność koncepcji metodologicznych, jak również ich wzajemnej krytyki. Postpositivism przyznał, że w historii naukowej rewolucyjnych i znaczące zmiany są nieuniknione. Prowadzą one do rewizji wcześniejszej wiedzy dźwięku i rozpoznawane. Popper doszedł do wniosku, że nie ma logiki indukcyjnej. W związku z tym próba nadawane prawdy empiryczne na poziomie teoretycznym beznadziejnej. Tak więc, Popper wskazuje na obecność w destrukcyjnej dedukcyjnego dedukcji logicznej, która to zasada oszustwa.