promieniowanie beta

Jądra niektórych atomów charakteryzują się niestabilnością, co przejawia się w ich zdolności do transformacji (spontanicznego rozpadu), któremu towarzyszy emisja promieniowania (promieniowanie jonizujące). Najczęstszym typem rozpadu jądrowego jest promieniowanie beta.

Promieniowanie zwane mikrocząsteczki i różnych pól fizycznych, które mają zdolność do jonizacji substancji. Istnieje do wewnętrznej absorpcji jakiejkolwiek substancji. Źródła promieniowania (techniczne obiektów jądrowych lub tylko substancje radioaktywne) są w stanie, w przeciwieństwie do większości promieniowanie istnieć przez bardzo długi czas. promieniowanie naturalne jest obecny w naszym życiu stale. Promieniowanie jonizujące istniał jeszcze przed narodzinami świata pierwsze formy życia.

promieniowanie beta – jest ciągłym strumieniem pozytonów i elektronów, które są emitowane w wyniku rozpadu radioaktywnego beta atomowej. Taka charakterystyka zaniku nie wszystkich atomów, ale tylko do niektórych substancji. Elektronów lub pozytonów () są utworzone w rdzeniach w przekształcaniu neutronów protonów lub vice versa. Powstałe stabilne cząstki, które nie posiadają ładunku i masy reszta zwany neutrina i antyneutrina.

Kiedy elektroniczne rozpad tworzy rdzeń, przy czym liczba protonów zwiększa się o jeden, w stosunku do wartości przed rozkładem. W pozyton próchnicę ładunek nuklearny na jednostkę maleje. W obu przypadkach liczba masowa nie ulega zmianie.

Emitowanych elektronów lub pozytonów () posiadają różną energię w zakresie od zera do maksymalnego poziomu energii Em (równej kilku MeV).

Promieniowanie beta ma ciągłe widmo energetyczne. Poziomy energetyczne jądra dyskretne. Oznacza to, że w każdym kolejnym upadku zostanie wydana nowa energia. Takie ciągłość widma emisji ze względu na fakt, że rozkład atomowej nadmiar energii może być rozdzielone pomiędzy emitowanych cząstek inaczej. W związku z tym, neutriny widmo emitowane podczas rozkładu, to charakteryzuje się również ciągłość.

Mierzona beta spektrometry promieniowania beta, beta specjalne liczniki komór jonizacyjnych

Radioaktywne izotopy że rozpad gdy towarzyszy emisja tego typu, zwane beta-emiterów. Te obejmują izotopy siarki (S35), fosfor (32p), wapnia (CA45) i inne. Jeżeli rozpad nie towarzyszy promieniowaniem gamma, jest zwany czysty promieniowania beta.

Wiele emitery (32P, 14C, CA45, S35, etc.) i stosowane w diagnostyce radioizotopu i wykorzystywane do celów eksperymentalnych.

Przechodząc przez substancję, promieniowanie beta (promieniowanie beta) współdziała z jądra, z jego atomów i elektronów, nakłady na niego całą energię i prawie całkowicie zatrzymując jego ruch. Ścieżka, która przechodzi przez substancję cząstek beta, zwany przebieg. Jest ona wyrażona w gramach na centymetr kwadratowy (oznaczona jako g / cm2).

promieniowanie beta jest w stanie wniknąć do żywej tkanki na głębokość 2 cm. W celu ochrony przed takiego promieniowania można ekran z pleksiglasu o odpowiedniej grubości.

Beta-promienie stanowią jeden z rodzajów promieniowania jonizującego. Po przejściu przez promienie stracić substancję energetyczną powodując jonizację. Pochłanianie energii przez środek może powodować szereg procesów wtórnych materiału, który został poddany napromieniowaniu. Na przykład, może to nastąpić w reakcji luminescencji promieniowanie chemiczne zmiany struktury krystalicznej substancji, i tak dalej. D. Podobnie jak inne rodzaje promieniowania, promienie beta mają radiobiologiczne efekty.

Zastosowanie promieniowania beta w leku jest w oparciu o jego penetrację we właściwościach materiału. Promienie wykorzystywane powierzchowne, śródmiąższowym i jamy ciała radioterapii.