Stentowanie tętnic wieńcowych i tętnic szyjnych

Stentowanie tętnic wieńcowych z angioplastyką jest nowoczesną, praktycznie bezoperacyjną operacją wykonywaną na naczyniach sercowych, które uległy zmianom miażdżycowym. Ta interwencja ma na celu przywrócenie normalnej objętości przepływu krwi przez przywrócenie drożności naczyń tętniczych. Stentowanie tętnic wieńcowych polega na wprowadzeniu naczynia tętniczego specjalnego balonu ze stentem do procesu patologicznego. Powoduje to rozszerzenie przewodu żółciowego, a także normalną perfuzję tkanki serca.

Stentowanie tętnic wieńcowych wymaga wstępnego przygotowania. Konieczne jest wykonywanie angiografii wieńcowej, dzięki której lekarz chirurgii sercowej przed operacją dowie się, ile naczyń uczestniczą w procesie patologicznym, jaką ilość stentów należy umieścić iw jakim miejscu należy je zainstalować. W porównaniu z przeszczepem tętnicy wieńcowej , procedura ta nie wymaga cięcia klatki piersiowej i nie jest potrzebny długi okres pooperacyjny. Stentowanie tętnic wieńcowych jest dużo bezpieczniejsze.

W walce z chorobą niedokrwienna serca, ta metoda jest bardzo skuteczna. Stentowanie tętnic wieńcowych odbywa się bardzo dobrze. Jednak wybór interwencji chirurgicznej pozostaje z lekarzem uczestniczącym. Tylko on może w odpowiedni sposób ocenić, w oparciu o konkretną sytuację, wszystkie zalety i wady.

Nie tak dawno temu stentowanie tętnic szyjnych zaczęło się rozwijać. Ta metoda stała się dobrą alternatywą dla interwencji chirurgicznej w pokonaniu miażdżycy tętnic. Od bardzo długiego czasu endarterektomia chirurgiczna pozostała metodą wybraną (pomimo dużej traumatyczności, powstawania zwężeń powtórnych i ryzyka późnej proliferacji), ponieważ przy stentowaniu tętnic szyjnych doszło do dalszego rozwoju dystalnej embolizacji i udaru niedokrwiennego. Dopiero po wprowadzeniu w życie mikrokapsułek endowaskularnych, które powstają podczas zabiegu dalszemu dystrybuowaniu i nie brakuje niczego, co jest większe niż komórki krwi, stentowanie stało się optymalną metodą. Ta metoda leczenia miażdżycy tętnic stała się bezpieczna i wysoce skuteczna.

Na obecnym etapie liczba stenting tętnic szyjnych znacznie przekracza liczbę endarterektomii chirurgicznej. Liczne badania wykazały, że stentowanie znacznie zmniejsza częstość udaru niedokrwiennego i śmiertelności. Procedura ta jest wykonywana najczęściej w znieczuleniu miejscowym. Podczas operacji pacjent podłączony jest do specjalnego urządzenia, które monitoruje ważne wskaźniki. Chirurg zazwyczaj komunikuje się z pacjentem, dając okresowe instrukcje, aby wycisnąć piłkę lub zabawkę, aby monitorować funkcjonowanie mózgu. Zwykle stentowanie następuje po angioplastyce, podczas której cewnik z balonem jest wstawiony przez tętnicę obwodową. Cewnik umieszcza się w miejscu zwężenia, a następnie balon jest napompowany, rozszerzając prześwit tętnicy. Podczas tej manipulacji pacjent nie czuje bólu, ponieważ w wewnętrznej części naczyń nie ma zakończeń nerwowych. Dalszym miejscem jest filtr, który zapobiega zatorowości. Następnie stent wstawiony jest za pomocą innego cewnika. Po zakończeniu operacji filtr jest usuwany, a stent pozostaje w tętnicy szyjnej.

Stentowanie tętnic szyjnych nie jest jedynym obszarem, w którym wykonywane są interwencje obwodowych zabiegów endowaskularnych. Wraz z rozwojem miażdżycy tętnic w innej lokalizacji (np. Uszkodzenie tętnic nerkowych lub tętnic kończyn) tradycyjnie koryguje się je metodami endowaskularnymi.