absolutny monarchia

Monarchia absolutna – forma rządów. W tej strukturze, warunki sądowniczej, wykonawczej, ustawodawczej, aw niektórych przypadkach nawet duchowej mocy faktycznie i prawnie jest skoncentrowana w rękach jednej linijki.

Absolutna monarchia powstała w różnym czasie, w wielu stanach, które istniały aż do 18 wieku. Według historyków, to forma rządu kraju tamtej epoki przyszło naturalnie.

Monarchia absolutna (w szerokim tego słowa znaczeniu) charakteryzuje się absolutną mocy jest dziedziczona. W wąskim znaczeniu, to forma rządu implikuje pewne ograniczenia. Na przykład, w wielu krajach podległe organy przedstawicielskie monarchii absolutnej (Cortes w Hiszpanii, Stanów Generalnych we Francji, sobór ziemski w języku rosyjskim).

W tym samym czasie, nawet mając nieograniczoną władzę, autokrata musieli liczyć się z jego poddanych. opinia Ludowej w tym przypadku można wyrazić bardzo różne sposoby: z zaleceniami doradców do powstania i obalenia króla.

Monarchia absolutna w Oświeceniu nie tylko bezgraniczna, a który miał boskie pochodzenie władzy. To znacznie przyczynił się do teologów czasu. Louis 14 lepiej niż inni określił ideę absolutyzmu w jego wyrażenie „państwo – to ja”.

Ta forma rządów biurokracji promuje rozgałęzione tworzą stałą policję i armię.

Jego rozkwit absolutyzm w zachodnich mocarstw europejskich osiągnęła w 17-18 wieku. W tym okresie, jest pełna centralizacja państwa. Monarcha, obdarzony władzy ustawodawczej i wykonawczej, podejmuje decyzje samodzielnie, ustanawia podatki i według własnego uznania dysponowania skarbu państwa.

Nieograniczona władza autokrata oparł się na szlachetności. Utworzony w warunkach feudalnej fragmentacji absolutyzmem wczesnych etapach szybko się rozwija. Podczas formowania rządu został charakteryzuje dość progresywnej działania: walka z pozostałościami feudalnego rozdrobnienia, podporządkowanie kościoła, wprowadzenie jednolitych przepisów. Rozwój przemysłu, handlu, gospodarka narodowa miała na celu wzmocnienie potencjału wojskowego dla przyszłych zysków.

Według historyków, cech absolutyzmu w mniejszym lub większym stopniu obecne we wszystkich krajach europejskich. Jednak pełniejsze było to forma rządów we Francji. Ten kraj doszła do absolutyzmu w 16 wieku. A jego wysokość osiągnie formę rządów w dobie panowania Burbonów (Louis 13 i 14).

Monarchia absolutna w Anglii osiągnął swój szczyt w okresie panowania Elżbiety I Tudor (1558-1603 gg.). Jednak na Wyspach Brytyjskich w swojej klasycznej postaci, ta moc nie zostało ustalone. W dużej mierze zapobiec parlamentu. Ponadto, nie było wojska, nie biurokracji.

W różnych krajach, absolutyzm miał te lub inne funkcje. W dużej mierze to określenie wpływu tych lub innych sektorach społeczeństwa o polityce wewnętrznej kraju. Na przykład w Anglii i Francji miał wielki wpływ burżuazji.

W drugiej połowie 18. wieku absolutyzmu przeniósł się do następnego etapu. Forma rządu w tym okresie był pod wpływem idei Oświecenia. W ten sposób utworzony „oświeconych absolutism”.

Wraz z rozwojem i konsolidacji systemu kapitalistycznego w Europie, istnienie absolutyzmu była mocno sprzeczne nowego porządku w społeczeństwie.

W niektórych krajach (np, Francja, Rosja), sprzeczności pomiędzy rozwojem społeczeństwa i ograniczenie jego władzy zostały rozwiązane w sposób rewolucyjny. Niektóre uprawnienia stopniowo dojść do ograniczonej, konstytucyjnej formy rządu.