Polityka regionalna

Polityka regionalna państwa jest ważnym elementem jej polityki gospodarczej i obejmuje inny zestaw, prawnych, administracyjnych działalności gospodarczej, które są prowadzone zarówno przez władze lokalne i centralne. Skierowane wszystkie te środki do regulowania rozmieszczenia sił wytwórczych.

Polityka regionalna państwa jest gałęzią gospodarki społecznej, gospodarczej i rozwoju politycznego w kraju, w regionalnym (przestrzennej) aspekt. Innymi słowy, sfera ta jest związana z relacji między regionami i centrali kraju, jak również obszary relacji ze sobą.

Polityka regionalna jest elementem krajowej strategii rozwoju społeczno-gospodarczego i dostarcza pewnych wskazówek.

1. Stosunek formacja sił napędowych rozwoju regionalnego oraz zapewnienia współdziałania między nimi.
2. Definiowanie relacji aspektów regionalnych i krajowych rozwoju, poziomów zarządzania gospodarczego.
3. Rozwój nowych terytoriów i zasobów, podniesienie gospodarki w regionach zacofanych.
4. Adresowanie krajowy gospodarczy (w kraju wieloetnicznego).
5. Rozwiązanie problemów urbanizacji (wynikające ze zwiększenia roli miast).

Wśród innych dziedzinach przemysłu należy zauważyć Regionalne aspekty rolnictwa, polityki demograficznej. Przejawia się aparatu państwowego związanego z każdym z powyższych obszarów oraz niektórych czynności, które są wykonywane na nich, tworząc treść polityki prowadzonej przez aparat państwowy na ziemi. treść działań regionalnych jest w przybliżeniu taka sama w krajach rozwiniętych.

1. Przebudowa (przywrócenie) państwa ekonomicznej depresji (tył) obszarów przemysłowych, rozwoju obszarów słabo rozwiniętych.
2. aglomeracje decentralizacji (wydalania poza klastrów) oraz obszary o dużej koncentracji produkcji.
3. Powstawanie nowych terenów przemysłowych spoza miast mających żadnego związku z istniejącymi ośrodkami przemysłowymi.

Polityka regionalna na powyższym schemacie zapobiega wzmocnienia nierównowagę w całym kraju i jego regionów. Ten przemysł zarządzanie w krajach rozwiniętych wykonuje bardzo znaczącą rolę. Na tych samych uprawnień w słabiej rozwiniętych obszarach są często problemy są bardziej dotkliwe. Wynika to z faktu, że polityka regionalna jest kosztowne.

Obszary pracy z okręgów w krajach rozwiniętych są następujące:

1. Integracja w jednej platformie handlowej wszystkich powiatów w kraju.
2. Wzrost gospodarczy regionów słabiej rozwiniętych, łagodzenie dysproporcji.
3. Rozwój pełniejszego skali zasobów ludzkich i naturalnych.
4. Wdrażanie nowych projektów przemysłowych z racjonalnego punktu widzenia.

Rosyjska polityka regionalna jest podana znaczącą rolę. To ze względu na ogromne różnice w warunkach społeczno-demograficznych, przyrodniczych, geograficznych, ekonomicznych i innych w kraju. W Federacji Rosyjskiej nie stosuje standardowe podejście do regionów.

Znaczenie polityki regionalnej w przejściu na rynek zwiększa w znacznym stopniu. Jednocześnie napięcie w sytuacji społeczno-gospodarczej w regionach, wymówione kontrasty w warunkach społecznych może zagrozić istnieniu kraju, co prowadzi do jej rozpadu. W związku z tym, celem polityki regionalnej jest również w celu złagodzenia napięcia wewnętrzne, zachowania jedności i integralności narodu. Zmienić sytuację w kraju, wywołuje zmiany w treści pracy z regionami.