Czym jest wino? Wina w psychologii. wina

Jeśli szczęście nie może być znane wszystkim, co jest wino, każdy wie. Poczucie winy świadomie uprawiana w nas od dzieciństwa przez rodziców i nauczycieli. Dorastamy z już ustalonego wzoru, „jeśli wiesz co wino. – poprawić błąd” Czy to prawda, że jest przydatny do czuć się winny, czy nie, będziemy uczyć się z tego artykułu.

Definicja „winy” w psychologii

Odnosząc się do preparatów naukowych. Psycholodzy przypisują winę całej gamy stanów emocjonalnych, oprawiony przede wszystkim z poczuciem „wyrzuty sumienia”. Jeśli jednak, aby być bardziej precyzyjnym, usterka w psychologii odnosi się do doświadczenia osoby uczucie niezadowolenia lub własnych działań, a także jakiś rezonans pomiędzy zachowaniem danej osoby i wartości akceptowanych w społeczeństwie. Niektóre szkoły psychologiczne uważają, że wina może wystąpić tylko członków wysoko rozwiniętym społeczeństwie, podczas gdy ludzie w tył i osoby niedojrzałe intelektualnie to uczucie nie jest znana.

Kto może poczucie winy?

Co ciekawe, wina przejawia się w komunikacji niewerbalnej, nawet u zwierząt. Pamiętaj, co wygląda jak Naughty Dog? Oczy skośne, uszy obniżona do głowy. Jeśli kot ukradł kiełbasę, po tym jak próbował usunąć przestępstwa, bo rozumie, że jego czyn jest w rezonansie z moralnych i społecznych wartości rodziny, gdzie mieszka. W związku z tym, poczucie winy – to coś, co jest znane nawet zwierzęta, nie wspominając o ludzi z wysoko rozwiniętych i cywilizowanych.

Który składa się z poczuciem winy?

Według badań przeprowadzonych przez dr psychologii D. Unger, który był zaangażowany w badania, co do winy, to uczucie osoby to składa się z elementów, takich jak pokuty i spowiedzi bycia źle.

Skrucha przejawia się w zaległej opłaty nałożone siebie. „Dlaczego ja?” – pyta sam siebie, kto czuje się winny. Drugi element – uznanie jej wrongness. Współczynnik ten wyraża się w uczucia wstydu, strachu i smutku.

Dlaczego potrzebujemy poczucia winy?

Dlaczego mieliby się czuć człowiek, który dotyka tak destrukcyjne? Interesujący jest wersja, zaproponowana przez dr Weiss, że to doświadczenie jest niezbędne do ustanowienia stosunków między ludźmi. Według jego teorii, poczucie winy jest adaptacyjnym cechy, które powstały w trakcie długiego związku w społeczeństwie.

Wine – koncepcja jest niejednoznaczna. Ponieważ istnieje wiele interpretacji tego doświadczenia. Światowej sławy dr Freud i jego kolega pracuje w tej samej dziedzinie psychologii, ale trochę później – dr Mandler sugeruje, że wino i lęk są te same uczucia, nazywane różnymi słowami. Jeżeli dana osoba się pomylił albo był blisko niej, że ma lęk o rzekomej karze. Aby pozbyć się lęku, osoba może starać się nadrobić swoją pomyłkę. Ponadto, niektórzy badacze powiązali winy ze strachu. Strach przed karą – to właśnie sprawia, że człowiek pokutować wykroczenia.

W miarę naturalnych ludzkich uczuć doświadczenie winy? Widocznie, nawet jeśli zwierzęta i dzieci mogą odczuwać wyrzuty sumienia, dlatego wino – koncepcja nie jest wymyślone. Ale jeśli ludzie nie mylić poczucia osobistej odpowiedzialności z poczuciem winy?

Co jest wadą z punktu widzenia realnego życia?

Wróćmy do dzieciństwa każdego z nas. Nie ma znaczenia, który przyniósł dziecko, osoby te korzystały z naszego posłuszeństwa. Jak tylko dziecko robi coś nie miłe dla dorosłych, zaczyna się złościć i wyrazić swoje niezadowolenie. Wychowawcy w obliczu rodziców i nauczycieli może zrozumieć. Wierzą, że jeśli rozwijają się w umyśle dziecka poczucie winy, że dziecko wyrośnie człowiek odpowiedzialny, poważny i uczciwy. Jednak na tym polega wielka pomyłka.

Co jest błędem sztucznej uprawy winy?

W rzeczywistości, istnieje w każdym człowieku jest nazywany „wewnętrzny głos” lub „głos sumienia”. Kiedy mężczyzna, czy jest on dobrym obywatelem lub notorycznie con człowiek popełni coś złego, słyszy głos. Jednak to, co jest uważane za złe? Kradzieże, zdrada, zdrada, oszustwo, zdrada – te rzeczy są niehonorowe. Ale czy nie obwiniaj się, jeśli chcesz zająć się rodzicami w podeszłym wieku, i nie mów im, że został zwolniony? Powinienem czuć się winni, jeśli nie chce komunikować się z osobą, i mówi mu o tym? Powiedziano nam, że aby być szczęśliwym trzeba się do oczekiwań innych, a jeśli nie, to jesteś – winni.

Pierwszy to osiągnąć rodziców. Dziecko powinno odpowiedzieć na wszystkie ich żądania i instrukcje w przypadku awarii nie jest karą. Następnie nauczyciele w przedszkolu i nauczyciele w szkole narzucić pewne zachowanie w szkole. Musisz nauczyć się od grzywny, bądź spokojny, nie podnoś głosu i nie kłócić. Spójrzmy na sytuację trzeźwo. Ma dzieci – urodzony „Doskonałe” i mają dzieci w ruchu, które okazują wspaniałych sportowców i tancerzy, więc nie mają upodobanie do nauki. Dostają trzy, obserwacje, a jednocześnie, rodzice i nauczyciele rozwijać w nich poczucie winy. Więcej – więcej. Nastolatek staje się młody człowiek, chłopiec czy dziewczynka, przykuty wszystkie te ograniczenia.

Podstawienie poczuciem odpowiedzialności w sensie winy

Aktualny i współczesne społeczeństwo w dużej mierze składa się z ludzi nieodpowiedzialnych. To nie jest ich wina, bo to jest – zasługa nauczycieli. Zamiast rozwijać w dziecku poczucie odpowiedzialności, jest on aktywnie wpajane poczucie winy. Czym jest wino? Ten żal za to, czego nie sootvetstvuesh oczekiwania innych. Jaka jest odpowiedzialność osobista? To poczucie zrozumienia, że niemożliwe jest, aby robić złe rzeczy przed innymi.

Osoba, która nie rozwinęła poczucie odpowiedzialności, może zrobić złe czyny i zrobić coś złego absolutnie bez strachu, czy wie, że dla nich będzie karane. Jeśli dana osoba jest w pełni odpowiedzialny za wszystko, co robi, ona wie o wszystkich jego działania nie są ze strachu przed karą, ale z powodu doznań wewnętrznych.

Wniosek na podstawie powyższego można wyciągnąć następujące. Wina – wynalazł i nałożyła na nas wszystkich. Jeśli jesteś już dorosły, starają się odejść od tego uczucia i zastępuje go z poczuciem świadomości. Jeśli jesteś rodzicem i wychowanie dziecka, nie zmuszaj dziecka poczucie winy za to, co nie spełnia Twoich oczekiwań.