Marina Goldovskaya: biografia i filmografia słynnego reżysera

Marina Goldovskaya – rosyjski pisarz, dokumentalista, autor takich filmów jak "Arkady Raikin", "Archanioł człowieka", "Power of Solovki" i "The Bitter Taste of Freedom".

biografia

Marina Goldovskaya urodził się w Moskwie w rodzinie wynalazca-naukowca. Po ukończeniu szkoły średniej, został przyjęty do VGIK na stacji operatorskiej. W telewizji przyszedł na początku lat sześćdziesiątych. Jakiś czas pracował jako operator. Ale wkrótce zaczął tworzyć swoje własne filmy. Marina Goldovskaya – reżyser, który jest znany jako mistrz filmów dokumentalnych. Ona stworzyła ponad trzydzieści obrazów. Goldovskaya zaangażowany również w nauczaniu: wykłady na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Moskiewskiego.

Marina Goldovskaya, biografia i kariera która rozpoczęła się na długo przed dobie pierestrojki, jest prawie wyłącznie rosyjski reżyser, znany na Zachodzie. Jej filmy otrzymały pozytywną opinię od zagranicznych krytyków. Ojczyzna, za obraz „Archanioł człowiek” Marina Goldovskaya otrzymał nagrodę państwową. W swojej pracy studenci uczelni amerykańskich badaczy historii XX wieku Rosja.

Funkcje sztuki

Na początku swojej kariery, Marina Goldovskaya stosowanych metod poprzednio nieznanych twórców radzieckich. Jako operator, pracowała w 1968 roku na „tkacz”. Jest to tak zwana metoda obserwacji, kiedy człowiek wchodzi na klatkę w swoim naturalnym, stanu nieograniczonej. „Tkacz” – film poświęcony pracownic jednego z radzieckich fabryk. Prace nad filmem w zawieszono ponownie w okresie filmowania. Ale później, jako reżyser, był to zawsze prawdziwe metody Marina Goldovskaya.

Filmografia

1. "Raisa Nemchinskaya".
2. "Yuri Zawadzkiego".
3. "Arkady Raikin".
4. "Test".
5. „Archanioł człowiekiem.”
6. "Solovki Power".
7. „Michaił Uljanow”.
8. „Smak wolności”.
9. „Z otchłani”.
10. „Książę”.

Jest to gatunek portret ma szczególne miejsce w twórczości Goldovsky. Tworząc swoje obrazy, ona jest przed wielu rówieśników. Użyła najnowszych osiągnięć w dziedzinie technologii, jak później napisał książkę „Technologia i kreatywności.”

Wśród jego projektów jest kilka prac poświęconych wybitnych osobistości świata kultury i sztuki. Wśród utworzonego Goldovsky Jest to portret „Michaił Uljanow”, „Oleg Jefriemow”, „Anastazja Cwietajewa”.

restrukturyzacja

Te lata, tak ważne w historii kraju, był to szczyt popularności Goldovsky filmach. Sowieccy ludzie, w końcu dostał szansę poznać prawdę o sobie i stanu, w którym żyją. Goldovsky przyszedł najlepszych godzinę. Że obraz „Archanioł człowiek” został stworzony w tym czasie.

W 1988 roku, ekrany z filmu „Solovki energii”, która opowiada o tworzeniu jednej z pierwszych obozach w ZSRR. Premiera była prawdziwym wydarzeniem. Pierwszy w kraju takich filmów nie są filmowane.

W Stanach Zjednoczonych,

Na początku lat dziewięćdziesiątych Marina Goldovskaya, zdjęć znajdujących się w artykule, udał się do Kalifornii, aby uczyć. Ale nawet w tych latach, była kręcenia filmu dokumentalnego. takie filmy zostały stworzone jako „szczęście urodzić się w Rosji”, „Fragmenty lustra”. Być może emocjonalny, poziom duchowy, te filmy dokumentalne – najstraszniejsza i szczery, ale jednocześnie lekka historia, która opowiada o tragedii zwykłych ludzi w dobie pierestrojki ciężki – nie znaki czasu, i zwykłych obywateli. Filmy, które są tworzone Marina Goldovskaya w ostatniej dekadzie ubiegłego wieku – to realistyczna opowieść o tym, jak mieszkańcy byłego ZSRR przetrwał, zachował człowieczeństwo i lojalności swoich ideałów.

Na zdjęciach reżysera przedstawienia świadectwa ludzi. Opowieści o niezwykłym języka filmowego. Bohaterowie jak żyć kilka dni swojego życia w aparacie. Jest to rodzaj skróconej kronika codziennych ludzi, którzy na początku lat dziewięćdziesiątych zostali zmuszeni do przystosowania się do kapitalizmu, co było dla nich straszne wojny, klęsk żywiołowych.

„Książę”

Zdjęcia Mariny Goldovskoy nie pozostawia nikogo obojętnym. W roku 1999 pojawił się słynny film w kinach – „Prince”. W ciągu pierwszych kilku minut przed widzem jest obraz synteza kraju. I na tle ogromnej rosyjskiej zimowy krajobraz przedstawia ponury procesję pogrzebową. Te epizody Goldovskaya używane jako metafora – smutne, tragiczne. Mimo to, „Książę” – film, który wraz z kilkoma w pracach Goldovsky można przypisać jaśniejszym, bardziej optymistycznego filmu. Ten wzorzec wprowadza rosyjską publiczność z terenu, na którym żyje. Podczas oglądania wrażenie, jakby nie był film sam w sobie. Reżyser pozostaje tylko śledzić swoich bohaterów z kamerą.

"Bitter Taste of Freedom"

W 2011 roku, ekrany z folii, dedykowane Anne Politkovskoy. „Bitter Taste of Freedom” został nagrodzony na festiwalu w Montrealu. Obraz składa się z pojedynczych, pozornie niepowiązanych epizodów. W filmie, na przykład, aby użyć materiał nakręcony na początku września 2004 roku, kiedy Politkowska w drodze do Biesłanie zostało poważnie rannych i ledwo przeżył. Po reporter przyszedł do jej zmysły, dała wywiady, przedstawione w filmie.

Obraz Goldovsky obecny wideo jako dziennikarz zastrzelony w życiu, a po jej śmierci. Akcja filmu toczy się w typowym stylu Goldovsky. Nie ma voice-over. Reżyser nie wyrazić opinię na temat roli Anny Politkowskiej w życiu publicznym Rosji. W filmie, jedynie kilka ujęć z życia głównego i jedynego charakteru. Reżyser pozostawia widzowi wyrobić sobie własne zdanie o kobiecie, która poświęciła swoje życie, by pomóc ofiarom wojny czeczeńskiej.

Goldovskaya – filmowiec, którego praca bada zachodnich historyków. Jej filmy są jasne, zarówno w Rosji i za granicą. Są wystarczająco obecne emocje, obserwacje, opowieści o losach zwykłych ludzi. I przez te wszystkie szczegóły reżyser wyraża swoją opinię na temat tego, co stało się w kraju, w ostatnich dekadach ubiegłego wieku. Zdjęcia Goldovsky nazwać pamiętniki o nadziei i zawirowań, jakie przetoczyły się przez Rosjan w latach dziewięćdziesiątych i lewo wielu dziś.