P.P. Bażow, "Malachita Box": tytuł, działka, obrazy

Być może jeden z najbardziej "bajecznych" i magicznych rosyjskich pisarzy – P.P. Bazow. "Pudełko malachitowe" to książka, którą wszyscy wiedzą – od małych dzieci do poważnych badaczy – krytyków literackich. I to nie jest zaskakujące, ponieważ jest wszystko: od fascynującej fabuły i subtelnie nakreślonych obrazów do dyskretnej moralności i wielu aluzji i wspomnień.

Biografia

Rosyjski sowiecki pisarz, znany folklorysta, człowiek, który był jednym z pierwszych w leczeniu opowieści z Uralka – to wszystko Pavel Petrovich Bazhov. "Skrzynka Malachitów" była wynikiem tego procesu literackiego. Urodził się w 1879 roku w Polevskoy, w rodzinie góralskich. Ukończył szkołę fabryki, studiował w seminarium, był nauczycielem języka rosyjskiego, podróżował po Uralu. Wycieczki te miały na celu zebrać folklor, który następnie stanowiłby podstawę wszystkich jego prac. Pierwsza książka Bazowa nazywa się "Uralem" i została opublikowana w 1924 roku. W tym samym czasie pisarz dostał pracę w gazecie Chłopi i zaczął publikować w różnych czasopismach. W 1936 roku w magazynie wydrukowano opowieść o "Maidzie Azowskiej" pod pseudonimem "Bazhov". "Malachite Box" po raz pierwszy zobaczył światło w 1939 roku, a następnie kilkakrotnie drukował, stale uzupełniany nowymi opowieściami. W 1950 roku pisarz P.P. Bazow.

"Malachite Box": poetyka tytułu

Niezwykły nagłówek utworu został wyjaśniony w prosty sposób: okrągła ozdoba wykonana z grubego kamienia Ural, wypełniona wspaniałymi ozdobami z klejnotów, nadaje jej ukochanej Nastenki centralny charakter opowieści, rudowłosego Stepana. On z kolei otrzymuje to pole nie od nikogo, ale z Mistress Copper Mountain. Jak ukryte znaczenie ukryte w tym darze? Okładka, szlifowana z zielonego kamienia, delikatnie przenoszona z pokolenia na pokolenie, symbolizuje ciężką pracę górników, delikatne rzemiosło frezów i nożyków do kamieni. Prości ludzie, mistrzowie górnictwa, robotnicy – stają się bohaterami Bazowa. "Malachitowe pudełko" nazywa się tak dlatego, że każda opowieść pisarza przypomina cienki, okrągły, opalizujący, lśniący cenny kamień.

P.P. Bazhov, Malachite Box: krótkie podsumowanie

Po śmierci Stepana, trumna nadal pozostaje w ręku Nastasesy, ale kobieta nie spieszy się z udawaną ozdobą, czując, że nie są dla niej przeznaczeni. Ale najmłodsza córka, Tanyusha, trzyma się całej zawartości trumny: dekoracje wydają się specjalnie dla niej opracowane. Dziewczyna dorasta i zarabia na haftach z koralików i jedwabiu. Plotka jej sztuki i piękna wykracza daleko poza jej rodzime miejsca: sam baron Turchaninov chce poślubić Tanya. Dziewczyna zgadza się, pod warunkiem, że zabierze ją do Petersburga i pokazać komnatę malachitów w pałacu. Kiedyś Tanyusha oparła się o ścianę i znika bez śladu. Wizerunek dziewczyny w tekście staje się jedną z personifikacji Mistress of Copper Mountain, archetypowego opiekuna cennych skał i kamieni.