Konstelacji Perseusza: historia, fakty i legendy. Gwiazdy konstelacji Perseusza z

Mapa rozgwieżdżonym niebem – spektakl niezwykle atrakcyjne i fascynujące, szczególnie jeśli jest to ciemna noc niebo. Na tle mglisty drogi rozciąga się Droga Mleczna jest doskonale widoczne jako jasne i lekko zamglonych gwiazd, które tworzą różne konstelacje. Jeden z tych konstelacji, niemal w całości znajduje się w Drodze Mlecznej, to gwiazdozbiór Perseusza.

Legenda konstelacji Perseusza

Konstelacji Perseusza (legenda występowania jest bardzo piękny) – całkiem interesujące z punktu widzenia nauki. Ale teraz nie o to chodzi, ale o miłości. Układ gwiazd w konstelacji przypomina ludzką wysoki kapelusz na głowie. I to nie jest historia o konstelacji. Według starej legendy, Perseusz był nieślubnym dzieckiem Zeusa i córka króla. W momencie, przepowiednia została ujawniona do gubernatora, że umrze z rąk rodzimej wnuka. Przestraszony przewidywania, król zamknął piękny Danae w wieży. Ale Zeus zakochał się w ziemi Kobieta, udał się do więzienia i zamienił się w złoty deszcz. Wkrótce królewna urodziła syna. I pozbyć się niechcianego dziecka, król nakazał uwięzić matkę z dzieckiem w beczce i wrzucić do morza. Młoda matka i dziecko przeżyło, a lufa popłynął do brzegu wyspy.

Gdy przystojny młody Perseusz dorastał, że popełnił wiele atutów. I podczas swoich przygód młody człowiek znalazł swoją miłość – pięknej Andromedy. Jako dorosły, brał udział w konkursach na płycie rzucanie, gdy matka przypadkowo zabił swojego dziadka. To taka piękna historia o konstelacji z odrobiną smutnym zakończeniem.

Historia starożytnego konstelacji

Gwiazdozbiór Perseusza, położony w północnej półkuli niebieskiej, okazało przez starożytnych astronomów. A najlepsze w rozgwieżdżone niebo można zauważyć w okresie od listopada do marca. Bezchmurne i bezksiężycową noc nie jest trudno rozpoznać wszystkie dziewięćdziesięciu gwiazdy konstelacji nawet gołym okiem, ponieważ istnieją gwiazdy i drugi jako część konstelacji, a trzeci wielkość.

Rozproszone gromad gwiazdowych w konstelacji Perseusza, zostały odkryte przez astronomów przez długi czas. W szczególności, pod koniec 19 wieku amerykański astronom odkrył mgławica emisyjna. Jest to bardzo piękne zjawisko, które mogą być kierowane przez nowoczesny teleskop. Konstelacji Perseusza (zdjęcia, które można zobaczyć w artykule) jest wymienione w katalogu gwiaździste niebo, datowane na II wieku naszej ery.

Miejsce Perseusza w rozgwieżdżone niebo

Constellation widać dość dobrze na całym terytorium Rosji. Najkorzystniejsze warunki widoczności – w grudniu.

Konstelacji Andromeda i Perseusz (uważane przez nas sozdvezdie) znajdują się w pobliżu. A jeśli chcesz znaleźć Perseusza na niebie, pierwszą rzeczą, którą trzeba znaleźć Andromedy. W konstelacji Perseusza kochanek jest linia prosta, składa się z kilku gwiazd. Następnie należy kontynuować linię na wschód, i będzie to punkt, do gwiazdy Perseusza.

gwiazdowe sąsiedzi

Jak każdy inny, gwiazdozbiór Perseusza na niebie ma sąsiadów. Od wschodu graniczy z Kasjopei, kontaktu z zachodniej Auriga. W południowo-wschodniej części Perseusza, można łatwo odnaleźć w gwiazdozbiorze Byka. Ponadto konstelacji Perseusza i Andromedy są bardzo blisko – nawet tutaj, miłość nie pozwala ich piękno.

Mrugania diabła w konstelacji

Prawda, jego legendarnego obrazu Perseusza na mapie nieba jest przedstawiany jako wojownika z głową Meduzy Gorgony na taśmie.

Konstelacji Perseusza obserwował astronomów z różnych krajów i przyciąga je do tej gromady gwiazd ze swojej tajemniczości i wyjątkowości. W średniowieczu było to aktywnie zaangażowany w badania astronomów arabskich. To oni po raz pierwszy zauważył, że kiedy patrzymy na głowę Meduzy można zauważyć, że jedno oko ona pozostaje nieruchomy, a drugi od czasu do czasu, jakby mrugając. A ta gwiazda w konstelacji Perseusza tej nadano nazwę „diabeł” czy po arabsku – Algol.

Europejscy astronomowie, najpierw dogłębnie zbadać zjawisko miga Algol, włoski astronom, fizyk, który żył w 17 wieku. Jednak jego badania nie przyniosły mu do zrozumienia, z tym, co miga gwiazda regularność. Ustal astronomom udało się dopiero pod koniec 18 wieku, obserwując gwiazdę dla każdej nocy. Dzięki tej metodycznej pracy udało nam się ustalić, że w „mruga” Algol ścisłej okresowość.

Dwa konsekwentnie pozostaje jasny i pół dni gwiazdy jasność. Poniższy godzina dziewiąta jego jasność stopniowo się zmniejsza, a następnie ponownie zwiększa się do wartości początkowej. Przepaść między „mruga” jest o dwa dni i dwadzieścia jeden godzin.

Rozwiązując zagadkę Algol

Wniosek ten umożliwił astronomom sugerują istnienie innego ciała niebieskiego , które obraca się wokół migoczących gwiazd. Pod koniec 19 wieku założenie to zostało potwierdzone faktem naukowym. Naukowcy potwierdziły garb wykryto satelitarnej Algol. Okresowo przyćmiewa gwiazdę, powodując wahania w sile światła.

Ta gwiazda była pierwszą ciało niebieskie, otwarte astronomowie z charakterystyką eclipsing gwiazd zmiennych. I nawet wtedy zainteresowanie naukowców do badania tego niebiańskiego piękna nie jest stracone. Ze względu na to większej uwagi było możliwe ustalenie obecności jeszcze jednego satelity, znajduje się w większej odległości niż pierwszy. Ze względu na jego oddaleniem wystarczającej migotliwym gwiazda Algol, nie powoduje, że nie powoduje zaćmienie i gwiazdy.

Musujące rój gwiazd w ramach Perseusza

Jest to jeden z najpiękniejszych gromad gwiazd, znalezione przez naukowców w konstelacji Perseusza w. Gołym okiem można zauważyć tylko mały jasny punkt. Ale jeśli przyjrzeć się bliżej niego przez teleskop, można zobaczyć niezapomniane piękno gwiazd gromady. Setki musujące światła daje wrażenie małej niebieskiej wakacje. Na górze ma dwa kondensacji ciał niebieskich.

Te gromady otwarte w konstelacji mają różną odległość od Ziemi i różną liczbę gwiazd w swoim składzie. Pierwszego klastra bardziej liczne niż drugie. Różnica w wysokości około stu ciał niebieskich. Astronomowie obserwując uważnie stada doszedł do wniosku, że gwiazdy w swej strukturze nie są przypadkowe osoby zebrane bez systemu. Istnieje hipoteza, że zostały one utworzone z pojedynczych pre-gwiazdkowe form materii.

Ponadto, w połowie 20 wieku astronoma z Holandii podjął kolejną interesującego odkrycia: gwiazdy drugiego rozproszonego klastra we wszystkich kierunkach z jego środkowej części. On również był w stanie obliczyć, że stowarzyszenie gwiazd pojawiła się stosunkowo niedawno.

Ogólnie rzecz biorąc, gromady gwiazd Perseus są interesujące dla naukowców, ponieważ są one najliczniejsze. Interesujące dla badaczy, a także rozproszyć California Nebula, znajduje się w gwiazdozbiorze Perseusza w. Ona, zgodnie z obserwacjami naukowców zabłysło na tyle wielką gwiazdą. Odległość od Ziemi do tej jasnej mgławicy znajduje się około 2000 lat świetlnych.

Druga gwiazda zmienna

W konstelacji Perseusza, Algol Ponadto, istnieje inna gwiazda zmienna. To również może być postrzegane bez teleskopu. Zakres czas jego migotanie nie jest stałe, jak gwiazdy „diabła” i pasuje do szczeliny od 33 do 55 dni. Taka zmienność zjawiska nie jest w pełni zrozumiałe astronomów jak zdefiniowano i nie wywołują migotanie.

Obserwacja tej pięknej gwiazdy przyjemności. Ale naukowcy są przyzwyczajeni do połączyć przyjemne z pożytecznym, okazało się, że ta gwiazda ma również satelitę. Ponadto, jego rozmiar jest nieco mniejszy niż rozmiar gwiazdy.

Oglądanie tej pary w teleskop, astronomowie nazywali je „niebieskich diamentów” z powodu wspaniałych kombinacjach kolorystycznych. Główną gwiazdą świeci piękne pomarańczowy i jego mały satelita ma tajemniczą niebieskawy blask.

Perseusz prysznice meteorów

Ci, którzy są aktywnie zainteresowani meteorytów astronomowie oferuje fascynujący widok, aby zobaczyć deszcz meteorytów w konstelacji Perseusza. Shooting Stars muszą oszczędność czasu. Jest to około połowy lipca do ostatnich dni sierpnia. Deszcz pada na szczycie połowie sierpnia. Astronomowie nazywają ten aktywny prysznic Perseid meteor.

Na nocnym niebie można zobaczyć ogromną liczbę wielkich konstelacji, z których wiele wymaga bardziej wnikliwej analizy i rozważenia. Odnosi się to również do konstelacji Perseusza. Pomimo wielu idealny otwór, aby dowiedzieć się, że jeszcze wiele pokoleń ludzi. Co pozostaje daleko „za kulisami” współczesnej nauki astronomiczne, być może za kilka lat trafi skalę ludzkości na odkrycie.