Pleonazmem i tautologia: przykłady błędów i stosowność użycia słów o podobnym znaczeniu

Nieznajomość prawa zgodności leksykalnej i składniowej często powoduje błędy mowy. W ich liczbie jest kilka wyróżniać pleonazmem i tautologii.

Przykłady częstości błędów mowy związanych z brakiem zrozumienia semantyki i stylistycznej przynależności słów. Przede wszystkim dotyczy to paronyms i gatunków par czasowników. Dwa słowa o podobnym dźwięku jest często różne odcienie leksykalnego znaczenia i stylistycznej tożsamości. Znaczenie rozróżnienia pomiędzy tymi formami przekazać czyli wielki. Dlatego EGE w języku rosyjskim zawiera szereg zadań, które sprawdzą podstawową wiedzę z zakresu użytkowania i kompatybilności.

Oba terminy – pleonazm i tautologia – odnoszą się do tzw overkill słownej, ale pojęcia te są dalekie od bycia identyczne.

Tautologia – jest to jeden z rodzajów pleonazmem. Przez pleonazmem dotyczy zastosowania słowa o podobnym znaczeniu w pojedynczej jednostki komunikacji:

• Istota argumentacji jest przesłanką tekście.
• Osoba zwykle śpi nie więcej niż osiem godzin na raz.
• Pracownicy otrzymają nagrodę w grudniu.

Pleonazmem skrajny przypadek jest użycie słów jest nie tylko blisko na wartości, ale z tego samego korzenia. Faktycznie, jest to tautologia, których przykłady znajdują się w dużych ilościach w pracach szkolnych i rachunków, a także w mowie słabo wykształconych ludzi:

• Po powrocie z teatru, byliśmy pod ulewnym ulewy.
• Nie ma istotnej różnicy w priorytetach moralnych religii świata.
• Podczas wieczoru, narrator powiedział nam historie z jego życia.

Ale język – jest żywym, rozwija się organizm, więc nie może spełnić prosty zestaw reguł i schematów. Czasami użycie słów mających związek semantyczny jest uzasadnione. Przykłady tego rodzaju tautologią ledwie produkuje i pleonastichnyh, w rzeczywistości, wyrażenia zakorzenione w języku i stały normatywny, jest wiele:

• Z powodu awarii windy musiałem zejść po schodach.
• Porcelanowa waza z Chin był najcenniejszy przedmiot na wystawie.
• Dla demokracjach ludowych charakteryzują systemu wielopartyjnego.

Czasami pleonazmem i tautologii pisarze stosowany jako środek artystycznego wyrazu.

W historii Antoniego Czechowa „Unter Prishibeyev” czytamy: „… utopił ciało martwego mężczyzny …”. Taki obrót pleonastichesky pisarz używa aby stworzyć efekt komiczny. Tautologia zawiera słynny aforyzm Nikolaya Vasilevicha Gogolya „gorzki śmiech moich wyzwanie.”

Folklor znaleźć również tautologią. Przykłady ekspresyjnych powtórek można zobaczyć w ludowych opowieściach rosyjskich przysłów i powiedzeń: „Góra gorzki”, „bajka”, „lezhmya kłamstwo”, „Sydney siad” i tak dalej.

Jak widzimy, rola pleonazmem i jego warianty – tautologią – w języku rosyjskim jest niejednoznaczna. Redundancja mowy, oczywiście, w zwykłej sytuacji mowy jest niewłaściwe i jest uważane za niegrzeczne błędy mowy. Ale świadome korzystanie z powtarzaniem podobnym znaczeniu i tym samym słowem jako root stylistycznej recepcji w tekście literackim jest dopuszczalne.