Konflikt w literaturze – jest to pojęcie? Rodzaje, typy i przykłady konfliktów w literaturze

Co sprawia, że spojrzenie czytelnika na pierwszej stronie dzieła sztuki? Ktoś podniósł książkę, bo nazwisko autora, ktoś zwrócił chwytliwy lub prowokacyjnym tytułem historię lub powieść. A potem? Co może czytać strona po stronie, niecierpliwie, „połykanie” wydrukowane linii? Oczywiście, fabuła! I ostrzejsze niż on skręcony bolesnych przeżyciach bohaterów, tym bardziej interesujący czytelnikowi śledzić jego rozwój.

Głównym składnikiem ideału rozwój fabuły – konflikt w literaturze jest walka, konfrontacja interesów i znaków, inna percepcja sytuacji. Wszystko to prowadzi do relacji między obrazami literackimi o nim jako przewodnikiem, opracowanie fabuły.

Określenie konfliktu i jak jest ona stosowana

Warto zastanowić się tę koncepcję bardziej szczegółowo, jako konflikt. Definicja w literaturze pewnej postaci konkretnej, rodzaj odbioru, który odzwierciedla konfrontacji bohaterów głównych bohaterów, różne rozumienie tej samej sytuacji, z wyjaśnieniem przyczyn ich uczucia, myśli i pragnień w podobnych lub takich samych okolicznościach, a tam jest konflikt. W bardziej prostych słowach, jest to walka między dobrem a złem, miłości i nienawiści, prawdy i kłamstwa.

Zderzenie przeciwieństw, znajdziemy w każdym dziele sztuki, czy jest to krótka opowieść epicka saga, przełomowym powieść lub grać w teatrze dramatycznym. Tylko obecność konfliktu jest w stanie ustawić ideologiczny kierunek historii, zbudować tor, organizowania relacji jakości w odwrotnym kierunku.

zdolność autora do stworzenia sytuacji konfliktu czasowego w narracji, dać przeciwnej znaki żywy, zdolność chronienia jej prawdy niekoniecznie zainteresowanych czytelników do czytania i sprawiają, że produkt, aby zakończyć. Od czasu do czasu konieczne jest, aby doprowadzić do kulminacyjnego namiętności, tworzenie sytuacji bez wyjścia, a następnie pozwala postać skutecznie je pokonać. Muszą podejmować ryzyko, wyjść, emocjonalnie i fizycznie cierpieć, powodując czytelników do całej sterty wszelkiego rodzaju emocji z delikatnego czułością do głębokiej dezaprobaty swoich działań.

Jaki powinien być konflikt

Prawdziwi mistrzowie artystycznego wyrazu pozwalają ich postacie mieć i bronić swojego punktu widzenia, głęboko niesioną w sieci swoich uczuć i czytelników rozumowania o różnych wartościach moralnych. Tylko w tym przypadku, produkt z armią fanów będzie rosnąć i uzupełnienia amatorskie artystycznej ekspresji różnym wieku, różnych grup społecznych, różnych poziomów edukacji. Jeśli autor zdołał uchwycić pierwszych stronach uwagę czytelnika i trzymać go w jednej scenie lub ideologicznej konfrontacji do końcowego punktu – chwałę i cześć do jego pióra! Ale to nie zdarza się często, a jeśli konflikty fikcji nie rosną jak na śnieżki, nie wiążą się w swojej decyzji do nowych znaków, ma swoje trudności, aby rozwijać się wywołane początkowo zainteresowanie nie smognut ani powieść, ani powieść lub luz, nawet najbardziej znany autor.

Działka powinna być dynamiczna skręcać do pewnego punktu, tworząc najbardziej niesamowitą sytuację: brak zrozumienia, niejawne i jawne groźby, strach, strata – jest konieczne, aby utrzymać głośnika. Że można go utworzyć? Tylko ostry zakręt działki. Czasami może to być spowodowane niespodziewanym odkryciu obciążających listów w innym przypadku – uprowadzenie rozstrzygających dowodów czyjejś prawdy. W jednym z rozdziałów, bohater może stać się świadkiem przestępstwa lub pikantnym sytuacji, z drugiej – by stać się twórcą coś dwuznacznego. W trzecim może się wydawać podejrzane patronów, o których nic nie wie, ale czuć ich obecność. Wtedy może się okazać, że nie jest to patronami i ukrytych wrogów środowiska blisko niego jak przebywających w pobliżu. Niech czasami przykłady konfliktu w literaturze wydają się banalne, zbyt daleko idące, ale muszą trzymać czytelnika w ciągłym napięciu.

Wpływ na działce przenikliwości Conflict

Sole cierpienia i udręki bohatera sztuki może wzbudzać zainteresowanie i sympatię tylko na razie, jeśli konflikt nie będzie zaangażowany, a postacie wtórne narracji. Konfrontacja jest konieczna, aby pogłębić i poszerzyć, aby dać działkę nowość, jasność i ostrość.

Przeciągłe argumenty, nawet wysokie uczucia i świętą niewinność, będzie w stanie wywołać u czytelnika chęć zamienić nudne stronę w irytacji. Ponieważ ideologia jest, oczywiście, wielki, ale jeśli jest to jasne dla wszystkich i nie tworzy kilka pytań, a urzekają czyjaś wyobraźnia nie będzie możliwe, a my, gdy bierzemy do ręki książkę, musiałem jasne emocje. Konflikt w literaturze – jest prowokacją.

Daj to może nie tylko mylące zbieraniną sytuacjach jako jasny i precyzyjny cel znaków, które każdy z nich niesie za całą pracę, nie zdradzając go, nawet gdy pisarz rzuca swoich bohaterów do piekła namiętności. Każda z walczących stron powinna przyczyniać się do rozwoju działki: jedną dla swojej naturze przeciwstawia wybryki logiczne rozwścieczyć czytelnika, z drugiej – jego spokojny osąd i oryginalne działania. Ale wszyscy musimy rozwiązać jeden problem – aby utworzyć ostrości narracji.

Dzieło sztuki jako odbicie konfliktów

Co jeszcze oprócz książek, może wyrwać nas z codziennego życia i spełniać swoje wrażenia? Romantyczne relacje, które czasami nie mają dosyć. Podróże do egzotycznych krajów, które w rzeczywistości nie może sobie pozwolić każdy. Wystawiając przestępców, ukrywa się pod płaszczykiem praworządnym obywatelem i szacunku. Czytelnik szuka w książce, że go boli, martwi najbardziej zainteresowany w pewnym okresie czasu, ale w prawdziwym życiu ani z nim, ani z jego przyjaciół nic takiego się nie dzieje. Tematem konfliktu w literaturze wypełnia tę potrzebę. Wiemy, jak to się dzieje, że gdy jest odczuwalne. Każdy problem, każda sytuacja w życiu, można go znaleźć w książkach i cała gama emocji, aby przejść dalej.

Formy i rodzaje konfliktów

Literatura jasno wyrażone kilka konkretnych konfliktów: miłości, ideowe, filozoficzne, społeczne i krajowych, symboliczny, psychologicznych, religijnych, wojskowych. Oczywiście, to nie jest to wyczerpująca lista, mamy tylko wziąć pod uwagę główne kategorie, a każda z nich ma swoją własną listę dzieł kultowych, które odzwierciedlają jedną lub więcej z tych rodzajów konfliktu. Na przykład wiersz Szekspira „Romeo i Julia”, bez wchodzenia demagogii, może być nadana kochający typu. Relacje między ludźmi, które są oparte na miłości, to pokazuje jasne, tragiczne, beznadziejne. Postać dramatu tej pracy odzwierciedla jak żaden inny bardziej w tradycji klasyków. Fabuła „Dubrovsky” tylko powtarza główny temat „Romea i Julii”, a także może służyć jako typowy przykład, ale historia pięknej Puszkina przypomina nam jeszcze po wywołaniu najsłynniejszego dramatu Szekspira.

Konieczne jest, aby wspomnieć inne rodzaje konfliktów w literaturze. Mówiąc o psychologiczne, musimy pamiętać o Byrona „Don Juan”. Wizerunek bohatera jest tak kontrowersyjna i tak obrazowo wyraża wewnętrznej konfrontacji z osobą, która jest bardziej typowym przedstawicielem wspomnianego konfliktu trudno byłoby sobie wyobrazić.

Kilka fabuły powieści wierszem „Eugeniusz Oniegin”, mistrzowsko stworzone postacie są typowe dla miłości i dla dobra i konflikty ideologiczne. Zderzenie różnych pomysłów, twierdząc, wyższość jednego nad drugim i odwrotnie, przechodzą przez praktycznie każdego twórczości literackiej, całkowicie wciągająca czytelnika w jego fabule i konfliktów.

Współistnienie wielu konfliktów w literaturze

Wyplata typy, to rozsądniej wziąć przykład z dużymi kawałkami formularz, aby wyglądać bardziej szczegółowo, w jaki sposób konflikty są wykorzystywane w pracach literackich: „Wojna i pokój” Tołstoja „Idiota”, „Bracia Karamazow”, „Biesy” Fiodora Dostojewskiego, „Taras Bulba „przez N. Gogol dramatu” dom lalki „Ibsena. Każdy czytelnik może utworzyć listę opowiadań, powieści, sztuki teatralne, w których łatwo jest prześledzić współistnienie wielu kontrowersji. Dość często vstrnechaetsya, wraz z innymi, a konflikt pokoleń w literaturze rosyjskiej.

Na przykład w „Biesy” uprzejmy poszukiwacz znajdzie symboliczny, miłość, filozoficzną, społeczną i krajowym, a nawet konflikt psychologiczny. W literaturze jest prawie wszystko, co trzyma fabułę. „Wojna i pokój” jest również bogaty w konfrontacji z obrazami i dwuznaczności wydarzeń. Konflikt jest położony, a nawet w tytule powieści. Analizując charaktery bohaterów, z których każdy można znaleźć donzhuanovsky konfliktu psychologicznego. Per Bezuhov gardzi Helen ale zdobył go znakomicie. Natasha Rostova szczęśliwy uwielbiam Andreyu Bolkonskomu, ale jest prowadzony przez grzeszne pragnienia Anatole Kuragin. konflikt społeczno-domowego Sony odgadnąć w miłości do Mikołaja Rostowa i zaangażowanie w tej miłości cała rodzina. i tak w każdym rozdziale, każda mała Wyrwać je wszystkie razem. – nieśmiertelny, wielki produkt, który nie ma sobie równych.

Jasny obraz pokoleniowej konfrontacji w powieści „Fathers and Sons”

Nie mniej przysmaki jak „Wojna i pokój”, zasługuje powieść Iwan Turgieniew „Fathers and Sons”. Uważa się, że tej pracy – odbicie konfliktu ideologicznego, konfrontacji pokoleń. Niewątpliwie wyższość swoich pomysłów innych ludzi, którzy z równym szacunkiem dla wszystkich znaków podzielają bronić historię, potwierdza tę tezę. Nawet istniejący konflikt między miłością a Bazarowa Odintsov blednie na tle bezkompromisowej walki o tej samej Bazarowa i Pawła Pietrowicza. Czytelnik cierpi razem z nimi, zrozumienie i uzasadniające jeden, a drugim wzgardzi obwiniają za swoje przekonania. Ale każda z tych postaci jest jak również sędziów, a wśród zwolenników fanów produktów. Konflikt pokoleń w literaturze rosyjskiej, nigdzie indziej wyrażone tak jasno.

Wojna idei przedstawicieli dwóch różnych klas, opisano mniej jasne, ale to jest jeszcze bardziej tragiczny – opinia Bazarowa w stosunku do swoich rodziców. Czy to nie jest konflikt? Oto tylko niektóre – ideologiczna lub jeszcze bardziej społeczne i krajowych? W konkretnym przypadku jest to dramatyczne, bolesne, nawet przerażające.

Turgieniew stworzył wizerunek nihilisty wszystkich istniejących dzieł sztuki zawsze będzie najbardziej kontrowersyjna postać literacka, a powieść została napisana w 1862 roku – ponad pół wieku temu. Czy to nie dowód geniuszu powieści?

Odbicie konfliktu społecznego i krajowym w literaturze

W kilku słowach już wspomniano, tego rodzaju konfliktu, ale zasługuje na pogłębioną analizę. W „Evgenii Onegine” Puszkin, że ujawniona tak prostych słów, tak wyraźnie konfrontuje nas z pierwszych linii pracy, że nic innego nie dominuje, nawet rozdzierający miłość Tatiana i przedwczesnej śmierci Leńskiego.

„Kiedy życie kręgu rodzinnym, chcę ograniczyć … Co może być gorsze niż w świecie rodziny …” – mówi Eugene, i wierzę mu, zrozumieć go, nawet jeśli czytelnik i innych poglądów na ten temat! Tak różne wartości osobiste Onegin i Leńskiego, swoje marzenia, aspiracje, styl życia – radykalnie przeciwstawne – odzwierciedla nic więcej niż dokładnie jak konfliktu społecznego i krajowym w literaturze. Jest to odbicie z dwóch jasnych planet, poezji i prozy, lodu i ognia. Te dwa bieguny nie mogą współistnieć ze sobą: apoteozę konfliktu – śmierci Leńskiego w pojedynku.

Filozoficzne i symboliczne rodzaje konfliktów i ich miejsce w literaturze

Co do konfliktu filozoficznego, doskonały przykład do swojego gabinetu, niż prace Fedora Dostoevskogo, od pierwszej minuty i nie pamiętam. „Bracia Karamazow”, „idiota”, „nastolatka” i dalej w dół listy nieśmiertelnego dziedzictwa Fiodorow Michajłowicz – wszystko tkane z najlepszych wątków filozoficznego rozumowania prawie bez wyjątku, bohaterowie jego utworów. dzieła Dostojewskiego – Żywe przykłady konfliktów w literaturze! Że jest rozwiązły (ale dla bohaterów raczej powszechne) Temat cudzołóstwo, przechodzi przez całą nowatorskich „duchy”, a szczególnie wyraźne w ograniczonym długim rozdziale „Fedor”. Jakie słowa te preferencje są uzasadnione i wyjaśnił – to nic innego wewnętrznego konfliktu o charakterze filozoficznym.

Znamiennym przykładem symboliki jest produktem M. Maeterlincka „Blue Bird”. W rzeczywistości jest on rozpuszczony w wyobraźni i vice versa. Symboliczna przemiana wiary, nadziei, wiary w siebie w mityczny ptak – fabuła Przykładem tego rodzaju konfliktu.

Również symboliczne wiatraki Cervantesa, Król Hamlet Szekspira, w dziewięć kręgów piekła w Dante. Współcześni autorzy w niewielkim stopniu wykorzystują symbolikę jako konflikt, ale są one wypełnione eposów.

Rodzaje konfliktów w twórczości Gogola

Prace największego pisarza w Rosji i na Ukrainie są nasycone symboliką wyraźnie oznaczone jego diabłów, syren, ciasteczka – ciemną stronę ludzkiej duszy. Powieść „Taras Bulba” znacznie różni się od większości prac Nikolai Vasilievich całkowitym brakiem nieziemskich zdjęć – wszystko jest prawdziwe, jest historycznie uzasadnione, i rozpalać konflikt nie jest gorsza od tej części fikcji, która istnieje w każdym dziele literackim w różnym stopniu.

Typowe rodzaje konfliktów w literaturze: miłość, dobro, psychologiczny, konflikt pokoleń można łatwo prześledzić w „Taras Bulba”. W literaturze rosyjskiej, obraz Andria tak zweryfikowane jako przykład, gdzie związana, nie jest konieczne, aby ponownie przejść do wyjaśnienia, jakie konkretne sceny mogą być śledzone. To wystarczy, aby czytać książki i korzystać z niektórych punktów szczególnej uwagi. Konflikty w dziełach literatury rosyjskiej na to i stosowane.

I trochę więcej o konfliktach

Istnieje wiele typów konfliktów: komiks, liryczne, satyryczne, dramatyczne, humorystyczne. To tak zwane typy pretensjonalne, są one wykorzystywane w celu zwiększenia styl dzieł gatunku.

Te rodzaje konfliktów w literaturze jako narracji – religijne, rodzinne, etniczne – przechodzą przez pracach odpowiednich tematów i konfliktu nałożone na narracji jako całości. Ponadto, obecność konfrontacji może odzwierciedlać zmysłową stronę historii lub nowego nienawiści, czułości, miłości. Aby podkreślić jakiś aspekt relacji między postaciami, wyostrzenie konflikt między nimi. Definicja tego pojęcia w literaturze, przez dłuższy okres czasu ma inny kształt. Konfrontacji, konfrontacja, walka, jeśli to konieczne, zastosować bardziej żywy wyraz nie tylko od rodzaju znaków i głównej fabuły, ale także całego systemu idei, które znajdują odzwierciedlenie w produkcie. Konflikt ma zastosowanie do każdej prozy: żłobek, detektyw, żeński, biograficzny, dokumentalny. Wszystkie rodzaje i typy konfliktów nie są wymienione, są przymiotniki – są liczne. Ale bez nich nie jest tworzony nie stworzenie. Historia i konflikt w literaturze są nierozłączne.