Wyniki wojny północnej – obwieszczenie Rosji przez imperium

Ogłoszenie Rosji przez imperium nastąpiło w dniu 2 listopada 1721 r. W wyniku zakończenia wojny północnej, która została zerwana między koalicją państw północnoeuropejskich z jednej strony a imperium szwedzkim z drugiej. Przez ponad dwadzieścia lat wojna północna (od 1700 do 1721 r.) Trwała do dominacji na ziemiach bałtyckich. Szwecja straciła w tej wojnie, Rosja wygrała. Zwycięstwo w wojnie północnej doprowadziło do proklamowania Rosji jako imperium.

Określony okres

W 1721 r. Rosja ogłosiła imperium z kapitałem w Petersburgu. Po mongolskim i brytyjskim imperium stworzone przez Piotra I stało się trzecim stanem w tym obszarze znanym. Zwycięski rok 1721, kiedy Rosja stała się imperium, dała możliwość wejścia do Morza Bałtyckiego. Na jego wybrzeżu wyruszył z silną flotą i armią.

I obwieszczenie Rosji przez imperium, a otrzymanie przez Piotra Wielkiego tytułu Imperatora Wszystkich Rosji odbyło się w fatalnym roku dla państwa.

Wojna północna. Przyczyny

Na początku XVIII wieku imperium szwedzkie miało pełną dominację na Morzu Bałtyckim i było jednym z zaawansowanych stanów w Europie. Jego potęga i duże terytorium przyciągnęły do krajów Unii Północnej (obejmowały Rosję, Danię-Norwegię i Saksonię). W 1697 r. Szwedzki monarcha Charles XII obrócił się piętnaście. Fakt ten nie mógł zostać zignorowany jako bardzo ważny kraj północnej Unii w obliczaniu łatwego zwycięstwa w wojnie północnej.

Rosja doświadczała ostrej ekonomicznej potrzeby dostępu do Morza Bałtyckiego, ponieważ w tym czasie miała tylko jeden port na Morzu Białym – Arkhangelsk, z bardzo ciężkim i nieregularnym systemem nawigacyjnym.

Kiedy w 1697 r. Piotr Wielki podróżował po Europie, a Szwedzi przyjęli go zimno, traktował to jako osobistą zniewagę, która później stała się jednym z powodów wypowiedzenia wojny.

Wojna północna okresu 1718-1721.

Pierwszy kongres pokojowy okresu wojny północnej odbył się wiosną 1718 r. Na Kongresie Ålandowym konieczne było określenie warunków podpisania traktatu pokojowego pomiędzy Szwecją a Rosją. Jednak Szwecja wycofała się z negocjacji. To stanowisko spowodowane było postacią innych uprawnień w tej sprawie. Na przykład Dania obawiała się podpisania oddzielnego pokoju między Rosją a Szwecją.

Jesienią 1718 r., 30 listopada, Karol XII został zabity. Stało się to w czasie oblężenia Fredrikshald. Siostra króla Ulrika Eleonora wstąpiła na tron. Pozycji Anglii na szwedzkim sądzie zintensyfikowano.

Lipiec lipca 1719. Pod dowództwem Apraksin rosyjska flota wylądowała w pobliżu Sztokholmu. Potem są naloty na podmiejskie tereny stolicy Szwecji.

Jesienią 1719 r. (9 listopada) Szwecja podpisała traktat sojuszu z Anglią i Hanowerem. Ferden i Brema zostawili dla tego ostatniego.

W 1720 r. W Sztokholmie podpisano porozumienia pokojowe między Szwecją a byłymi przeciwnikami. 7 stycznia w Wiedniu (1) przyznaje się Pomorzu pokój z Rzeczpospolitą i Saksonią.

W dniu 14 lipca dokończył się inny traktat pokojowy. Zgodnie z jego warunkami Dania wycofywała część terytoriów w Szlezwiku-Holsztynie, a także otrzymała wkład pieniężny. Teraz wszystkie statki szwedzkie, przechodzące przez Sound of the Sound, były zobowiązane do zapłaty należności.

Wreszcie, 30 sierpnia 1721 r. W Nystadt podpisano główny traktat pokojowy.

Podpisanie Traktatu o Pokoju w Nystadt

Ten dokument zakończył wojnę północną, która trwała od 1700 do 1721 roku. Do Ingermanlandia, Livonia, część Karelii i całego regionu Estonii załączono do Rosji. Ponadto podjęła się powrotu Finlandii. Odpowiedzialność Rosji, zgodnie z wynikami umowy, obejmowała zapłatę odszkodowania pieniężnego Szwecji.

Ratyfikacja traktatu miała miejsce 9 września. W Moskwie odbyło się wielkie święto w sprawie podpisania Traktatu Pokoju w sprawie Nystadt.

Peter I – pierwszy rosyjski cesarz

W 1721 r., Kiedy Rosja stała się imperium, Piotr Pierwszy, na mocy decyzji Senatu i Synodu, został wybrany tytuł cesarza rosyjsko-rosyjskiego. Pierwszym spośród uznanych carów cara rosyjskiego było Prusy i Holandię. Ostatnią jest Rzeczpospolita. Stało się to dopiero w 1764 roku.

Cesarz Rosji jest tytułem, który nosił absolutnie wszyscy władcy Imperium Rosyjskiego od 1721 do 1917 roku.

Reformy prowadzone przez Piotra Wielkiego

Pierwszy rosyjski cesarz pozostawał w historii nie tylko jako genialny lider, ale także jako progresywny reformator. W wyniku wojny północnej Rosja otrzymała dostęp do morza. Rozpoczęła się budowa nowoczesnej floty na Morzu Bałtyckim. Ten proces pociąga za sobą znaczne zmiany w handlu i przemyśle. Pod Piotrem Pierwszym reformy dotykały wszystkiego, począwszy od zmiany chronologii, kończąc na przemianach w dziedzinie edukacji, religii i autokracji.