Mi-24 – Armia śmigłowiec. Mi-24 (śmigłowiec): Dane

Siły powietrzne i inne jednostki specjalne w razie wojny powinny przeprowadzać misje bojowe tyłach wroga. Są dobrze wyszkoleni, dobrze wyposażone, ale to może jeszcze być skazany na karę śmierci lub niewoli, jeśli nie są one w odpowiednim czasie wsparcie zostanie udzielone. Marines odcięte od zaopatrzenia i może polegać tylko na własnej sile. Pierwsza wojna, w której masowo wykorzystywane śmigłowce dostarczyć siły roboczej, towarów, zabitych i rannych ewakuację, a także uderzać cele naziemne, był wietnamski. W Związku Radzieckim między wojskowymi specjaliści podczas 60. kontynuowano dyskusję na temat mądrości pożyczania amerykańskiego doświadczenia. Ostatecznie pokonany zwolenników „obrotowym skrzydło kawalerii”, ale z pewnymi zastrzeżeniami. Wyraz koncepcji Radzieckiego był Mi-24 – śmigłowiec przeznaczony do wykonywania funkcji dwóch walce – lądowanie i napadu.

Różnica pomiędzy koncepcjami helikoptera wojskowego w ZSRR i USA

Amerykański doświadczenie opierało się na specjalizacji wiropłatów technologii. Najczęściej używane „koń” US Air Cavalry było słynne „Huey» UH-1 (znany również jako «Irokezów» – mały, kompaktowy i maszyna jeszcze przestronnym). Kolejną zaletą „latający jeep” był jego niesamowite niezawodność i zdolność przetrwania (w tym jest on bardzo podobny do „Willis”). Jest to helikopter wylądował żołnierzy, pod warunkiem im amunicji i wszystko, czego potrzebujesz, czasami bezpośrednio podczas bitwy i pod ostrzałem. Na „Huey” wyjął rannych. On sam nieść pokrywę po bokach zainstalowanej kasety z rakiet, a poprzez wejście strzelec strzelał. Jednak pełen wpływ śmigłowiec nie może być nazwane, możliwość niego jest ograniczony. W związku z tym w parze z nią zwykle pracował „Cobra» AH-1. Maszyna ta była niemal identyczna z „Huey” elektrowni, ale reszta są bardzo różne. Obudowa drapieżnych wąski pancerne kuloodporne latarnia szkła w dziobie szybkiego wypalania pistoletu, a po bokach skrzydełek słupów – wzmocniony pocisków. Możliwości tych dwóch maszyn musiała połączyć śmigłowca Mi-24, transportery opancerzone, określona przez jego powołania wybitnego projektanta samolotów Michaił Mil.

wydziałowe spory

ML Mil miał duże doświadczenie w budowie wiropłatów technologii. zaczęli maszynę przeznaczoną do przeprowadzenia spokojną pracę, ale także CB obrony nie jest zapomniane. Pierwszy na świecie helikopter, wyposażony w wbudowane bronią, był Mi-4, utworzony w 1949 roku. Ze wszystkimi jego wyjątkowym właściwościom lotu i cech tego urządzenia w drugiej połowie lat sześćdziesiątych już musi być wymieniona. Ale Michael L. dalej, wyraził pragnienie, aby zbudować bezprecedensową samochodu i rozmawiał z Ministerstwa Obrony ZSRR ze sprawozdaniem przedstawiającym jego idea techniczna (1967). To była postrzegana niejednoznacznie. Ogólne Epishev nazwie nonsens plan i nawet zaproponował, aby zasadzić główny projektant do helikoptera i wysłać go gdzieś do wojny. Ale ogólne Młotki, który prowadził CRI-30 i zrozumienia technicznych aspektów jakiegoś bardziej politycznego szefa działu, zainteresował się pomysłem. Ostatecznie zwolennicy nowej koncepcji zwycięstwa, a Mil początku przygotować swój wniosek na poziomie technicznym projektu koncepcyjnego. Tak więc w 1968 roku zerwał z Mi-24, śmigłowiec armii z możliwością dostarczenia oddziałem spadochroniarzy, który stał się „łabędzi śpiew” Michael Mil. Aż do jego zakończenia wybitny projektant nie żyją.

Nowe pomysły techniczne

Kompozycyjną klasyczny system został wybrany z wirnikiem z pięcioma ostrzami (jak w Ni-8, ale nieznacznie mniejsza niż) śmigłem o trzech ostrzach, a kierownica mając na końcu belki ogonowej. Podwozie zostało postanowił dokonać chowane do poprawy aerodynamiki. Nowością przejawia się nachylenie osi wirnika nie tylko do przodu (4,5 °), ale również w kierunku poprzecznym (w prawo), przez okres dwóch i pół stopnia, częściowej kompensacji momentu obrotowego podczas prostego lotu. Po raz pierwszy wprowadzono położenie dłoni operatora. Przeprowadzanie skrzydło, zmniejszenie zużycia paliwa z powodu siły podnoszącej została zastosowana do Ni-6 projektu. Got it i śmigłowiec Mi-24 stał się stabilny, po dał negatywną w kształcie litery V. Elektrownia z transmisją generalnie zapożyczone od Mi-8 z pewnymi zmianami ze względu na zwalczanie powołanie nowej maszyny.

projekt

Dwa silniki turbinowe, TV3-117 (w nowoczesnych wersjach) 2200 „Konie” każdy. Oznaczony strzałką i pilotów są ułożone tandemowo-warstw, przy czym niektóre przemieszczenie osi symetrii do dalszej analizy. Jazda zakwaterowania załogi wielokrotnie przetwarzane, optymalna wersja z inżynierów nie przyszedł od razu. Kuloodporne szkło z płaską przednią powierzchnią spowodowały niektóre stowarzyszenia wojskowej ze szkła, z powodu których nie był jednym z nieformalnych imion Mi-24. Helikopter ma kilka żartobliwy przydomek „krokodyla” (z wydłużonym sylwetka wygłodniały), „Galina”, a nawet „jelenia” (Hind – tak oczywiście szybki, był zwanych ekspertów wojskowych NATO).

Podczas pilot może być mechanik, pod siedzenie skoku, ale w rzeczywistych warunkach bojowych w jego lotu nie zawsze brać za niego.

Komora następnie, zwany ładunek, to umieścić ośmiu mężczyzn w pełnym rynsztunku. Część ogonowa jest wypełniona urządzeń i wgłębień na filarach w stanie złożonym.

Finalizacja helikoptera

Na początku 1970 roku, zmarł ML Mil. Nowy główny projektant M. N. Tischenko zaczęła się zakończyć starszy pracownik firmy. Wystarczająco dużo problemów. Przeszklone latarnia, dla których te samoloty wczesne wersje zwane „ganek” lub „szkło”, to nie był bardzo udany, a także umiejscowienie foteli załogi. Sytuacja nie jest tak dobra i stabilność boczna. W czasie sklepie montażowej fabryki pierwszych Mi-24 śmigłowców broni jeszcze nie otrzymał. Stopień zaawansowania jest kompleks „burzy” i maszynowy szybkiego ognia. Zdecydowano się ustalić aż 2 ATGM „falanga-M.” karabin maszynowy K-4B była również stosowana tymczasowo, był już w eksploatacji z Mi-4 i Mi-8. Było to konieczne, aby wyposażyć NUPS maszynowe bloki i zwolnić bieg. Ostateczna forma, znana dziś na całym świecie, atak śmigłowca Mi-24 znalazł się w 1973 roku. Podczas dostrajania, został zastąpiony przez wielu indeksów. Przez cały ten czas był nazywany „produkt” (ze względu na tajemnicę) z numerami (245, 244, 246).

wydajność lot

Przez jego parametrów urządzenia, jeśli nie brać pod uwagę jego zdolność do prowadzenia oddziałów, blisko wojny samolotów szturmu.

prędkość przelotową (270 km / h) i maksymalną (335 km / h), a nawet nieco niższy niż słynny "latający czołg" IL-2. Praktyczny zasięg lotu 450 km. Podstawowym pracy sufit – 1400 m, ale w razie potrzeby (zwłaszcza w terenie górzystym) Maszyna jest w stanie wspiąć się prawie 5 km. Na jednym wojskowego śmigłowca Mi-24 zużywa 780 litrów nafty, oczywiście, więcej niż „cywilne” brata Mi-8.

opcje ważenia

Światło nie może być nazywany maszyną. Masy wpływa wiele cech konstrukcyjnych, rezerwacji i powielania funkcji do poprawy niezawodności w przypadku uszkodzenia elementów i zespołów. Okoliczność ta dała podwaliny w przyszłości, niektórzy eksperci wojskowi skrytykował Mi-24. Charakterystyka techniczna powszechnego przeznaczenia maszyny nie były najlepsze na wstrząsy urządzenia. W tym przypadku, możliwość lądowania też był skromny – w sumie ośmiu żołnierzy (dla porównania, „Irokez” zabiera na pokład 14 osób, a Wietnam miałem i więcej za wywóz rannych). Jednak możliwość podwójnego zastosowania maszyny miał swoje pozytywne strony. Puste śmigłowca waży 7,58 ton. W celu uzyskania maksymalnej masie startowej należy dodać trzy tony (wydajność wszystkich zbiorników) i zwalczania ładunku 2,4 ton (zbyt małe). Nie należy zapominać, że załoga z lądowania też nie incorporeal. Całkowita wydajność około 11,5 ton.

Pierwsze doświadczenie – Etiopia

wiele lokalnych konfliktów zbrojnych miała miejsce w latach siedemdziesiątych. W jednym z nich, wojny Etiopii, Somalii w 1978 roku, pierwszy „zapalić” Mi-24. Dane techniczne są dość spójne z charakterem walki, to z powodzeniem „pracował” na kolumnach pojazdów opancerzonych oraz stanowisk żołnierzy somalijskich, pomoc armii etiopskiej warunkiem wolontariuszy kubańscy pilotów szkolonych w Związku Radzieckim. Główną bronią w tej wojnie były niekierowane rakiety S-5. Wróg nie udało się wybić jeden helikopter, stracił kilka jednostek podczas ataku ziemi na lotnisku Asmara, gdzie na bazie technik samolotu. Ale głównym doświadczenie bojowe było przed …

Wykonywanie międzynarodowego obowiązek

Od końca 1979 roku śmigłowiec bojowy Mi-24 stał się stałym mieszkańcem gorącej afgańskim niebie. Warunki pracy tutaj nie tylko ciężka, można je nazwać piekłem. Kurz, piasek i brud uszkodzony łopatek turbinowych, konserwacja jest często prowadzone bez zachowania przepisów technicznych. Ale wszystkie problemy „ziemia” zbladły w porównaniu z którymi maszyn naświetlonych poddanych przez jednostki mudżahedinów codziennie i co godzinę. Zdaniem wielu uczestników operacji wojskowych, to zmaterializowany symbol wojny afgańskiej stał tylko Mi-24. Helikopter został obejmujące lądowanie grup bojowych, wytwarzanego w jednostkach ewakuacyjnych zasadzka Nursi strzał i zbombardowany opłat kosmicznych ufortyfikowane tereny. Trudno przecenić jego rolę w wojnie, a także policzyć liczbę żołnierzy Uratowali życie.

„Krokodyl” za granicą

Po rozpadzie radzieckiego uprawnień wojskowego śmigłowca Mi-24, zbudowany w rekordowych ilościach (3,5 tys. Szt.), Do dyspozycji niemal wszystkich nowo utworzonych państw. Ponadto, jest on w armii ponad dwudziestu krajach, w tym egzotyczne – Senegal, Sierra Leone i Birma. Wokół niego nie musiał stać bezczynnie. Zarządzać z względną łatwością (co jest typowe dla radzieckiej produkcji samolotu), to jest skromny w działaniu i skuteczność walki trochę podobny samolot może przekroczyć Mi-24 helikopter. Jego właściwości są optymalne dla działania w lokalnych wojen. W 1982 roku iracki pilot nawet udało się salwą rakiet uderzył naddźwiękowy samolot F-4 „Phantom” irańskiego lotnictwa.

Użyj tej wirnika helikoptera i wykonywania humanitarnej i pośrednictwo misjach ONZ, w którym to przypadku malowane biały. Do wojny „Shreka” miał dwa i pół tuzina wojen. Niektóre z nich w dalszym ciągu tego dnia.

zabawki

Tak popularny samochód, słynie z charakterystycznej sylwetki światowej wcześniej była w sklepie dla roli „gwiazd”. W dwóch meczach kilkanaście wideo jako jeden z bohaterów zaangażowanych Mi-24. Armia śmigłowiec stał się bohaterem filmów zarówno artystycznych i dokumentalnych. Jego miniaturowe repliki są produkowane przez wiele firm specjalizujących się w produkcji modeli modułowych i układów. Dziś nie dziwi więc, że licznik może być oferowane do nabywcy RC śmigłowca Mi-24, który może latać za pomocą pilota. Cóż, ludzie lubią grać voynushki …