Książę Svyatopolk Izyaslavich. Krajowej i zagranicznej polityki w okresie panowania Svyatopolk

Studiowanie Princes funkcji życiowych, które rządziły miast Rusi Kijowskiej (Kijów, Nowogród, Czernihów, Vladimir-Volynskii) i innych historyków wykonywane równolegle jako związane komunikacji i cechy osobiste wpływa na powstawanie wielkiego państwa Kijów Russ.

Svyatopolk Izyaslavich już zapamiętany jako potomkowie jego realizatora polityki zagranicznej, niewiele zrobił dla jedności państwa.

Rodowód Svjatopolka Izyaslavich

Svyatopolk (ochrzczony Michael) urodził się 8 listopada 1050 Ojciec Izjasław Yaroslavich był książę kijowski. Kto jest matką, nie wiadomo na pewno. Według niektórych źródeł, to była konkubina ojca, według innych źródeł – córka króla polskiego Mieszka II – Gertrudy.

Svjatopolka ojciec był średni syn Jarosława Mudrogo i szwedzka księżniczka Ingegerd (Irene przy chrzcie).

Izjasław książę Kijowa Svyatopolk gdy jego syn miał 19 lat, a on spowodował go do orzekania w Połocku w 1069.

Okres historyczny Rusi Kijowskiej po śmierci Jarosława Mudrogo uważane niejasne czasu kiedy Svyatopolk Izyaslavich i inni książęta byli ciągle w stanie wojny ze sobą i Połowców.

Początek panowania

Panowanie jego syna Izjasław Połocku trwała tylko 2 lata, po czym musiał opuścić miasto i wrócić do swojego ojca w Kijowie, jako byłej parafii biskup odzyskał miasto.

W latach 1073-1077 Sviatopolk z ojcem na wygnaniu, a po Izjasław znowu zaczął panować w Kijowie, dał synowi Nowogród, który rządził aż do 1088 roku. Z 1089 na 1093 rządził w Turov. Śmierć ostatniego z synów Jarosława Mudrogo doprowadziła do tego, że rząd w Kijowie było udać się do swego najstarszego wnuka – Svyatopolk.

Podczas gdy ludzie z Kijowa chciał je wykluczyć, Vladimir Monomakh, najmłodszy wnuk Jarosława, nie chciał złamać prawo i zaproszeni do wzięcia Svjatopolka książęcy tron. Tak więc w 1093 roku został książę Kijowa.

Walka z Połowców

Deska Svyatopolka Izyaslavicha w Kijowie trwała z przerwami od 1093 przez 1113, i pozostał w pamięci ludzi jako niejasne i źle czasu. W pierwszym roku okazały się krótkowzroczne władca nowego księcia, źle zrozumiał sytuację Rusi w polityce zagranicznej.

Choć Svyatopolk Izyaslavich objął tron, Polovtsian horda poszedł na wojnę przeciwko Rosji. Jednak po poznawanie nowego księcia, wysłał ambasadorów na świat, i różne wymagania dla jej zawarcia. Książę nie słuchać rad bojarów, którzy byli doradcy podczas swojego ojca i wuja, i słuchać wymaganiom swoich wojowników, którzy przyszli po niego z Turov, zawartych po zatrzymaniu.

Ta decyzja zapoczątkowała katastrof, które towarzyszyły cały zarząd Svyatopolk. Połowców poszedł na wojnę, i choć książę oddalił posłańców, a oferowane spokój, było już za późno. Dzięki kadrze zaledwie 800 żołnierzy, nie mógł oprzeć się Polovtsian księcia.

Po wysłuchaniu wreszcie bojarzy Kijów Sviatopolk poprosił o pomoc do księcia Włodzimierza Monomacha Czernihów. On nie przyszedł sam, a nazywa się z bratem Rostislav z zespołem. Ale nawet zgromadził wojska razem odkryli, że ich liczba jest znacznie gorsze oddziały połowieckie.

Kiedy obie armie spotkał na różnych brzegach rzeki Stugna Władimir proponuje się wprowadzić do negocjacji z Połowców, ale Svyatopolk nie słuchać rad i postanowił walczyć, który okazał się być katastrofalne dla Rusi. Svyatopolk uciekł z resztkami swej armii w Trepol a następnie w Kijowie.

Vladimir Monomakh w tej walce stracił brata, a większość strażników i bojarów i wrócił do Czernihowie w wielkim smutku. Kumanowie najechali i splądrowali ziemie na północ od Kijowa i zniszczył miasto Torchesk, zdobywając wszystkie jego mieszkańców w niewolę.

Dopiero w 1094 Svyatopolk Izyaslavich, podczas którego panowanie zaczęło się ciężkich strat, zawarł pokój z Kumanów poślubiając córkę najbardziej wpływowych Khan – Tugorkana.

Rada Lubecz

Walka książąt Czernihowie i Nowogród dziedziczenia doprowadziły do stałej walki i rozlewu krwi, jeszcze nie zdecydowaliśmy się razem władców i uregulować wszystkie problemy świata. W 1097 w Lubecz spotkaliśmy wnuka Jarosława Mądrego: Svyatopolk Izyaslavich Władimira Monomacha, David I. Oleg i jego brat David i Vasilko Rostislavich.

Celem spotkania było zjednoczyć książąt Rusi przed wrogami zewnętrznymi i przypisane do każdego z nich, jak dziedziczenie, które są uprawnione zgodnie z prawem. Stało się tak dlatego, że rządzący nie zastrzeżenia ze względu na siebie i nie prowadzą wojen bratobójczej.

Wszyscy zgodzili się na podział ziemi, i tych, którzy będą rządzić i gdzie. Princes ucałował krzyż jako znak, że zgadzają się z decyzją, i obiecał, że nie je łamać. I wszyscy zgodzili się, że zjednoczyć się przeciwko tym, którzy łamią przysięgę.

Decyzja Kongresu miało historyczne znaczenie, ponieważ jasno pokazuje wewnętrzną rozdrobnienia Rusi do oddzielnych niezależnych księstw, gotowy do przyłączenia w razie zewnętrznego zagrożenia. Wszystko to ma wpływ na stosunki między księciem a zmienił go tylko śmierć Svyatopolka Izyaslavicha i dojściu do władzy Vladimira Monomaha.

Kongres w Vitecheve

Sviatopolk złamał przysięgę w Lubecz, słuchanie David zwodniczej mowy, że był zazdrosny braci chabry i Valadar Rostislavich. Chaber zaproszony do jego urodzin, Sviatopolk dozwolone David oślepić go i wprowadzają w Vladimir.

Akt ten gniew wszystkich bojarów i książąt, jako taki podstępny brutalność nie była jeszcze między nimi. Vladimir Monomakh wezwał pozostałych członków Kongresu braci Olega i Davida Svyatoslavich i udał się do Kijowa.

Konflikty działo się tylko dlatego, że prosi o Kijów i ziemia rosyjska przyszła macocha Vladimir. Princes zażądał Sviatopolk poszedł na wojnę z Davidem Igorevich, co zrobił w 1099 roku

Następnie po wojnie doprowadziły do nowego Kongresu, który odbył się w 1100 roku w Vitichevske. Jej wynikiem było przystąpienie Vladimir-Wołyńskiego Svyatopolk wylądować.

Dolobsky Kongres

Dolobsky Kongres w 1103 został mianowany Vladimirom Monomahom, aby naradzić z księciem Kijowa na potrzeby kampanii przeciwko Połowców. Svyatopolk Izyaslavich, polityki krajowej i zagranicznej, które w żaden sposób nie przyczyniła się do wzmocnienia Rosji i wyzwolenie z jarzma Polovtsian, nie chciał kampanie wojskowe, powołując się na nie chęć do walki milicja oraz rośliny.

Na spotkaniu w jeziorze Dolobskogo, na lewym brzegu Dniepru, Vladimir odbyło się przemówienie, w którym namawiał że przed siew należy wzmocnić granice, a nie wrogów opuszczone wsie i uprawy spalone.

Przekonał i uchwyty, a Svyatopolk koniecznością wojny przeciwko Połowców. Tak rozpoczęła kampanię przeciwko najeźdźcy Rus.

Polovtsev wędrówki

Wprowadzony na rynek w 1103 jako pierwsza akcja wojskowa Unii książąt Rusi przeciwko połowieckich chanów. Która trwała ponad 7 lat konfrontacji pomiędzy dwoma armiami doprowadziła do tego, że każda nowa bitwa Rusichi zdobył miażdżące zwycięstwo.

Decydująca bitwa stała się walka 27 marca 1111, gdy wojska połowieckie nie przetrwać atak groźnych żołnierzy rosyjskich i uciekł. Książęta z bogatym łupem do domu.

Żony i dzieci Svjatopolka

Z pierwszą żoną historycy Svjatopolka nic nie wiem, ale w tym małżeństwa urodziło się:

• syn Jarosław (1072-1123) – w różnych porach księcia Włodzimierza-Wołyń, Wyszgorod i Turov;
• córka Anna (1136 umysł.);
• córką Sbyslava (d 1111);
• córka Predslava.

Jego druga żona była córką Khan Tugorkana Chrzest Elena. Z tego małżeństwa urodziło się:

• Bryachislav (1104-1123);
• Izjaslav (zmarł w 1127.);
• Maria (d. Po 1145).

Najstarszy syn Svyatopolk syn Mścisław (zm. 1099), urodzony w konkubinacie.

Śmierć Svjatopolka Izyaslavich (data 16.04.1113) doprowadziła do powstania ludowego w Kijowie. Ludzie niezadowoleni z rządów zmarłego księcia zażądał tronu Vladimira Monomaha. Tylko, aby zatrzymać niepokojów, zgodził się panować w Kijowie.

Svyatopolk w historii Rusi

Śmierć Svjatopolka Izyaslavich położyć kres Czasu Kłopotów, który w historii Rusi nazwany jednym z najbardziej krwawe i okrutne. Wraz z nadejściem panowania Vladimira Monomaha raz złamana polity była zjednoczona i potężny naród.

Przykład krwawych zamieszek i masywnej utraty życia podczas krótkowzroczne i niezdecydowany polityki Svjatopolka stał się dla kolejnych władców ostrzeżenia Rusi Kijowskiej.