Film „Chłopiec w pasiastej piżamie”: opinie. „Chłopiec w pasiastej piżamie” (2008): historia, aktorzy

Dla fanów filmów, które pokazują wydarzenia z okresu II wojny światowej, praca ta będzie tylko prezentem. Ale w wojsku nie ma operacji wojskowych ani gigantycznych generałów. Co to jest?

Jeśli chodzi o stosunek widzów do pracy, porozmawiamy na końcu artykułu. Jeśli jednak ocenisz recenzje, "Chłopiec w pasiastej piżamie" zadziwia wszystkich widzów z głębokością znaczenia i siły finału. To prawda, że zakończenia książki i filmu są zupełnie inne.

Zapoznaj się bliżej tego dzieła.

Roman Boyn

John Boyne to 43-letni irlandzki pisarz, autor dwunastu powieści i ponad siedemdziesięciu opowieści. Przez cały czas sprzedano ponad pięć milionów egzemplarzy, co było w dużym stopniu ułatwione przez adaptację firmy "The Boy in the Striped Pyjamas" firmy Miramax.

Praca ta została nagrodzona dwoma międzynarodowymi nagrodami. Ponadto, przez osiemdziesiąt tygodni, książka znalazła się w rankingu bestsellerów w Irlandii, w bestsellerze New York Timesa, a także w 2007-2008 r. Niemalże najbardziej popularna książka w Hiszpanii.

Słynne powiedzenie, że usta dziecka mówią prawdę. Na stronach powieści Chłopiec w Piżamie Piżama Boyne opowiada o straszliwych wydarzeniach XX wieku przez pryzmat ich postrzegania ośmioramiennego dziecka.

Dowiedzmy się, co przyciągnęło czytelników tej pracy, a także dlaczego film okazał się nieco bardziej prozaiczny, ale cięższy od książki.

Ale najpierw musisz zrobić małą dygresję.

Holokaust w Niemczech w latach wojny

W języku greckim termin ten oznacza "całopalenie", w języku hebrajskim nazywa się "shoa" – "katastrofą". Jest to jedna z najgorszych stron ludzkiej historii XX wieku. Przez kilka lat systematycznie niszczono nie tylko Żydów, ale także Słowianie, Cyganów, homoseksualistów, fizycznie gorszych i poważnie chorych ludzi.

W pracy "Chłopiec w pasiastej piżamie" fabuła zajmuje się wyłącznie kwestią żydowską, więc dalej zajmiemy się dalej.

Co wiemy z historycznych źródeł? Najbardziej realistycznym dokumentem są protokoły z prób norymberskich. Zawierają one zeznania Standartenführer SS Dieter Wisliceni. Nazywa on postacią ponad pięciu milionów ofiar ludzkich.

Jak ta polityka rozwijała się? Wszystko zaczęło się od przyjazdu nazistów do władzy w 1933 roku. Podejmowane są decyzje dotyczące "czyszczenia rasy Aryjczyków przed niechcianymi elementami". Projekt realizowany był w kilku etapach. Spójrzmy na to bardziej szczegółowo.

W 1935 r. Ogłoszono ustawę norymberską, która pozbawiła Żydów wiele praw i zmusiła ich do ucieczki z kraju. Problemem było tylko to, że większość nie miała nic do przechodzenia i nie było miejsca. Ponadto wszystkie kraje, z wyjątkiem Republiki Dominikany, odmówiły przyjęcia dużej liczby uchodźców, zamykających granice.

Kolejnym znaczącym wydarzeniem była "Kryształowa Noc", kiedy w Niemczech było wiele i wielu pogromów żydowskich. Ma takie imię z powodu odłamków szyby, z którymi chodniki były posprzątane.

Potem nastąpiło przesiedlenie na wschodzie, do Polski, Białorusi, Zachodniej Ukrainy, gdzie powstały getta. Są to ogrodzone tereny, obozy pracy, gdzie jechali i przywiezieni Żydzi. Zdaniem ekspertów największy był lwowskie getto, gdzie przez kilka lat odwiedziło się ponad czterysta tysięcy osób.

Celem było następujące. Konieczne było oddzielenie ludności żydowskiej od ludności żydowskiej i zmusić ją do tego, by stać się niewolnikami.

Ostatni etap rozpoczął się w sierpniu 1941 r., Kiedy to Goering dał Heydrichowi rozkaz ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej. Od tamtej pory zaczęły tworzyć obozy koncentracyjne, gdzie "niggles" są niszczone przez tysiące w "komorach gazowych".

Powieść "Chłopiec w pasiastej piżamie" odzwierciedla okres, w którym rozpoczęła się realizacja polecenia Goeringa. Ale trochę później będziemy rozmawiać o fabule.

Konflikty pracy

W książce i adaptacji powieści Chłopiec w pasiastej piżamie treść ilustruje nastrój Niemców w pierwszych latach Drugiej Wojny Światowej z przykładem jednej rodziny.

Tutaj kilka znaków jest ze sobą powiązanych, które odzwierciedlają odmienne podejście do pytania żydowskiego.

Główny temat ujawnia się dzięki pryzmatowi światopoglądu ósmego letniego niemieckiego chłopca, który zaprzyjaźnił się z małym Żydem w obozie koncentracyjnym. On nie rozumie, jakiego rodzaju "farma" nie jest daleko, a także dlaczego nie może tam pojechać.

Z biegiem czasu, komunikując się z sługą-więźniem, a także z chłopcem Shmulem, rozumie, że dzieje się coś złego, ale nadal idealizuje ojca.

Końcówka znajduje się w końcowej części książki, która pozostaje otwarta. W filmie najsilniejsza chwila odbija się również w końcówce, ale jest kompletna.

Drugą bohaterką jest dwunastoletnia siostra Bruno-Gretel. Jest na początku lat przejściowych i już pozbawiona jest wielu złudzeń naiwnych. Jej elastyczny światopogląd reaguje żywo na bajki o strasznym Żydze, który niszczy narodu niemieckiego. Przed zakończeniem filmu gorliwie popiera ideę oczyszczenia narodu zła nie-ludzi.

Ukazuje się także konflikt między ojcem a matką, pokazane są doświadczenia emocjonalne obu dorosłych. Pierwszy chce, aby jego rodzina szczęśliwa, dostając podbicie, ale ukrywając się od wszystkich, co naprawdę robi. Matka chce chronić dzieci przed okropnością wojny, ale kulminacją jest, gdy dowiaduje się o obozie koncentracyjnym.

Porucznik, babcia i dziadek Bruno odzwierciedlają przeciwne podejście do wydarzeń w Niemczech. Pierwszy jest radykalnie ustawiony, drugi jest silnie negatywny, a dziadek jest bardziej neutralny.

Wartym podkreśleniem jest śmierć staruszki. Dowiadujemy się, że jest "chora" (oficjalna wersja dla Bruno, dlaczego nie przyjeżdża), a następnie zgłosić jej śmierć. To wydarzenie jest obfite tajemnicą, ale nie staje się bardziej rozwinięte w filmie.
Okazuje się, że symbolizuje obraz ludzi, którzy kategorycznie wypowiadali się przeciwko nowym rządom i jego metodom. Taki "protestujący" po prostu zniknął bez śladu lub nagle umarł.

W ten sposób krótko nakreślając nastrój w powieści, porozmawiajmy więcej o filmie "Chłopiec w pasiastej piżamie".

Działka filmu

Niemiecki oficer dostaje awans i zmuszony jest przenieść się z rodziną z Berlina do wsi. Obiecano mu duży dom. Ale pierwsze zdjęcia nowego mieszkania pokazują, że nie wszystko jest tak dobre, jak się wydawało.

Budynek jest bardziej jak więzienie, wszędzie idą żołnierze. Jest wrażenie, że dzieci i kobieta skończyły się w więzieniu. Ojciec po prostu "czy działa". Co właściwie jeszcze nie wie.

Przyzwyczajając się do tego Bruno widzi w oknie okrągłą "farmę", której mieszkańcy spacerują w pasiastej piżamie. Mama nawet pozwala mu grać z nimi. Tutaj powstaje pierwszy konflikt, gdy okropności wojny zaczynają wnikać do rodziny.

Dzieci widzą więźnia, który jest przydzielony do rodziny dowódcy, a rodzice kłócą się, ponieważ obóz znajduje się w pobliżu domu.

Opracowanie opowieści odbywa się w dwóch kierunkach. Z jednej strony dociera do nich nauczyciel, który zaczął kierować ideami narodowego socjalizmu i czystością rasy aryjskiej w głowy dzieci. Z drugiej strony chłopiec często przechodzi przez podwórko do ogrodzenia obozu koncentracyjnego, po czym widzi coś zupełnie innego.

W czasach, gdy Gretel jest zarażony ideałami Hitlera, zawiesza plakaty w swoim pokoju, Bruno zna drugą stronę monety. Zaczyna komunikować się z Shmul, ośmiolatkiem żydowskim, przez drut kolczasty, a także rozmawia z sługą.

W odpowiedziach na zdziwione i naiwne pytania małego niemieckiego, autor odkrywa wszystkie przerażenie i beznadziejność sytuacji więźniów. Ale to dopiero początek tragedii.

Okresowo, wiatr przynosi straszliwy zapach z obozu. Rodzina zostaje poinformowana, że spala brudne ubrania więźniów. Zamach stanu ma miejsce pod koniec filmu, kiedy Shmul mówi Bruno o górach niepotrzebnych ubrań w koszarach. Porucznik przypadkowo mówi do żony komendanta o prawdziwym "paliwie" pieców.

Szczyt ma miejsce, gdy niemiecki chłopiec obiecuje pomóc Żydowi znaleźć swojego ojca w obozie. To on próbuje wynagrodzić za zdradę swojej świeżo przyjaźni, gdy, zgodnie z jego oszczerstwem, Shmulia został ukarany.

Książka kończy się penetracją Bruno do obozu koncentracyjnego przez tunel. Film jest nieco szerszej powieści. W filmie "Chłopiec w pasiastej piżamie" zakończył się kompletny, w przeciwieństwie do wersji drukowanej.

W filmie adaptacyjnym widzimy śmierć dwóch chłopców w "samochodzie gazowym", a także smutku rodziny. Oczy jego ojca wyrażają całkowite załamanie jego przeszłych przekonań.

Ostatnia scena z kilkoma porzuconymi oczami zamordowanych ludzi powraca znowu do myśli o przerażeniu wszystkich wydarzeń.

Teraz krótko zapoznaj się z obsadą.

Pierwsza znacząca rola Butterfielda

Chłopiec Bruno grał w Ace Butterfield. Ta rola stała się jego pierwszym poważnym pojawieniem się na ekranach. Miał wówczas dziewięć lat. Kariera aktorska tego młodego talentu rozpoczęła się od siedmiu lat na scenie teatru szkolnego. Wtedy wystąpiła rola w jednym dramacie telewizyjnym.

Za rolę Bruno był nominowany do "Najbardziej obiecującego nowicjusza", ale zajęł drugie miejsce. Jaka rola ta zdobyła serca publiczności?

Znajdziemy odpowiedź, czytając referencje. "Chłopiec w pasiastej piżamie" – film, który otworzył drzwi młodego aktora w świecie popularności.

Ace udało się przekazać obraz szczerego i naiwnego osiemnastoletniego chłopca (który w rzeczywistości był wtedy). Znając świat i stosunki międzyludzkie, po raz pierwszy napotkał okrucieństwo i niesprawiedliwość rzeczywistości.

W filmie "Chłopiec w pasiastej piżamie" aktorzy niezwykle radzą sobie z realizacją swoich ról. Gra całkowicie odzwierciedla dramatyczny charakter sytuacji.

Według niektórych krytyków, śmierć Bruno, symbolizuje śmierć ludzkości w uchwyceniu wojskowej maszyny Rzeszy.

Matka i siostra Bruno

Te dwie kobiety doskonale grają swoje role. Amber Beatty jest aktorką, która grała córkę, a Vera Farmiga jest matką.

Musieli wyrazić uczucia niemieckich kobiet z dwóch grup wiekowych, z którymi radzili sobie doskonale.

Jeśli zwrócisz uwagę na recenzje, "Chłopiec w pasiastej piżamie" dotyka światopoglądu wielu ludzi dzisiaj. Przecież podobne pomysły są popularne w naszych czasach.

Gretel wchłonęła wszystkie cechy idealistycznej, młodej i gorącej młodzieży. I już osiedlili się Elsa, która ma coś do stracenia i co walczyć, pokazuje nam nastrój spokojnych filistynów, którzy nie współdziałają z polityką Hitlera.

Przez większość filmu żyją w swoim własnym świecie fikcyjnym. Elsa ukrywa się za pozycją matki i żony, która "nie dostaje się do spraw męża", ale dotyczy tylko domu i dzieci. Jej córka jest w fałszywych fantazjach, wsadzona do głowy przez nauczyciela i obraz pięknego porucznika, w którym zakochuje się.

Upadek iluzji pojawia się pod koniec filmu "Chłopiec w pasiastej piżamie". Aktorzy odegrali olbrzymią rolę w stanie ludzi, na których upadła rzeczywistość. Zarówno młody idealista, jak i dojrzała matka rodziny, zostały zniszczone przez maszynę wojenną.

Ciężki wybór dowódcy

W odniesieniu do filmu "Chłopiec w pasiastej piżamie" książka daje więcej możliwości refleksji. Jednak dramatyzacja wizerunku komendanta jest lepiej reprezentowana właśnie w adaptacji do filmu.

David Thewlis gra niemieckiego oficera, który trafia między kowadełko i młot. Próbuje chronić rodzinę przed obecną sytuacją w kraju, z jednej strony. Z drugiej strony musi powiązać zawalające relacje z żoną i dziećmi, które nie wytrzymują brutalności wydarzeń.

Szczególnie godny uwagi jest moment w finale pracy "Chłopiec w pasiastej piżamie". Film nawet uwydatnia uwagę widza. Komendant, który zracjonalizował proces zabijania więźniów, natychmiast traci syna w tym potwornym młynie.

Jej rola odzwierciedla niewolnicze stanowisko osoby w mechanizmie państwowym.

Zmuszony do bezskutecznego przestrzegania rozkazów, Ralph wykonuje swoje obowiązki wyjątkowo dobrze. Nie jest źle, spotyka się z rolą ojca w początkowej fazie. Ale w końcu wszystko zawali.

Aktor jako porucznik

Na początku powieści "Chłopiec w pasiastej piżamie" opis młodego oficera jest gorącym mistrzem nowej ideologii. Stanowi czystość narodu i jest wyraźnie dumny ze swojego zaangażowania w proces "zbierania śmieci". Przyjaciel Rupert nieoczekiwanie poradził sobie z jego rolą.

Stara się doskonalić swój nowy wizerunek. Dlaczego w nowym? Ponieważ w trakcie rozwoju fabuły dowiadujemy się o jego ojcu. Okazuje się, że ten człowiek był przeciwnikiem polityki Hitlera i wyjechał do Szwajcarii.

Więc, mając tylko jedną odpowiedź na pustą kwestię gościa o rodzinie, cała kariera młodego porucznika spada, na co postawił takie nadzieje. Ponadto Kurt popełnia drugi błąd. Rozmowa z żoną dowódcy (myśląc, że jest świadoma i podziela jego zachwyt), że piece w piecach nie są ubraniami, ale zwłokami.

Ta przypadkowo uciekająca uwaga jednocześnie niszczy zarówno rodzinę Ralph, jak i Elsa oraz przyszłość porucznika Ketlera. W rezultacie zostaje wysłany do przodu.

Tak więc, w powieści "Chłopiec w pasiastej piżamie" autor przedstawia bezduszność maszyny wojskowej, która nie zwraca uwagi na "własne" czy "obcych", ale po prostu "spożywa" ludzkie życie. I są ofiarowane w zupełnie inne sposoby, które pogrążają ludzi w otchłań śmierci i szaleństwa, oprócz ich woli.

Oceny krytyków

Na początku powiedzmy o adaptacji "Chłopca w pasiastej piżamie". Film otrzymuje kilka nagród.

Na Festiwalu Filmowym w Chicago zdobył nagrodę publiczności. W Hiszpanii otrzymał nagrodę Goya jako najlepszy film w Europie. Vera Farmiga otrzymuje niezależną nagrodę filmową Wielkiej Brytanii za najlepszą aktorkę roku.

Ponadto Ace Butterfield został nominowany jako "Odkrycie Roku" za rolę w filmie "Chłopiec w piżamie rozłożonym". Zawartość i inscenizacja tak przechwyciły członków jury, że Herman otrzymuje nagrodę w nominacji "Najlepszy reżyser".

Teraz recenzje krytyków o powieści. Media takie jak The Guardian i Irish Time opisywały to jako małe dzieło, które zatapia się w sercu i dosłownie koroduje duszę.

Ciekawy jest również ten przegląd: "To przypowieść o czystości dobra ludzkiego i niewinności, które są poza wieczną walką światła i ciemności".

A co z powieścią w pasiastej piżamie? Książka w tym samym czasie wywołała furorę w Europie i uczciwie zajęła miejsce wśród arcydzieł literatury światowej.

Głównym smutnym motywem pracy jest to, że takie okrucieństwa zdarzyły się bardzo długo, w ostatnim stuleciu i nie będą powtarzane ponownie. Tragedia tego zdania polega na tym, że w rzeczywistości okazuje się ona sarkazmem.

Sztuki pokrewne

Jest wiele przykładów z kina, które przypominają powieść "Chłopiec w pasiastej piżamie". Podobne filmy można nazwać następującymi.

• "Pianista": historia o polskim żydowskim muzyku, który znajduje się w lochach warszawskiego getta.
• "Życie jest piękne" – film ilustrujący chęć ojca do ochrony dziecka, z woli losu znalazła się obok niego w obozie koncentracyjnym.
• Słynna "Lista Schindlera", która raz wzbudzała opinię publiczną. Opowiada o producencie, który w czasie II wojny światowej uratował ponad tysiąc Żydów.

Jakie wnioski można wyciągnąć, jeśli przeczytać? „Chłopiec w pasiastej piżamie” – film, który warto zobaczyć nie pomyślany dla efektów wizualnych, ale do uczuć, które wywołuje u ludzi.