Nicolai Gedda: biografia i twórczość

Nicolai Gedda – jeden z najbardziej znanych śpiewaków operowych-tenorów. Jego genialne, idealne wykonanie najróżniejszych stron klasycznego repertuaru, od oper lirycznych i dramatycznych i wykończeniowych wzruszające romanse i rosyjskich pieśni ludowych, zasłużenie zdobył mu miano mistrza wokalnego.

dzieciństwo

Nicolai Gedda urodził się w 1925 roku w Sztokholmie. Jego matka była Szwedka, a jego ojciec – pół rosyjskim. Rodzic małe Kohli ożenił się po raz drugi. I ojczym chłopca był doskonały piosenkarz. Na emigracji, śpiewał w chórze Kozak Kuban, a potem był psalm-reader w Kościele prawosławnym w Lipsku i Sztokholmie. To właśnie on był pierwszym nauczycielem i mentorem przyszły tenor.

Chłopiec śpiewał w chórze kościelnym. Wtedy właśnie, w swoich pamiętnikach, zrozumiał i zrozumiał, że jest on obdarzony niewątpliwej daru muzycznego. Następnie Nicolai Gedda poczuł miłość do muzyki i doskonały słuch. Jednak trudne życie rodzinne nie pozwoliły mu stać się profesjonalnym rozwoju głos. Już w 1934 roku w domu, ukończył liceum i stał się zwykłym pracownikiem, zmuszony do siebie i swoje rodziny na chleb.

szkolenie

W czasie wojny pracował dla usług pocztowych oraz w lesie, pomagając wycinać drzew ojczym. Według wspomnień artysty, w jego pierwszych obowiązków należą paczki pakowania. Następnie był odpowiedzialny za opał. Niemniej jednak, to było bardzo ważne dla niego roku, bo wtedy wreszcie dojrzała miłość do muzyki. I postanowił zostać zawodowym śpiewakiem. Z wielką wagę do niego słuchała wybitnych tenorów naszych czasów. Nicolai Gedda cieszył brzmiał na głosy radiowych H. Rosvenge, Gigli, doskonałą wydajność, która popchnęła go zrobić własne wokale.

Początkowo brał lekcje z łotewskiej wokalistki M. Winters. Jednak, zgodnie z dopuszczeniem piosenkarza, ona opracowana konieczne dla niego techniki. Ale uczenie się od M. Emana było fundamentalne znaczenie dla niego. Ten ostatni jest nie tylko nauczył go, jak prawidłowo zarządzać głos, ale także dosłownie przyniósł go do świata współczesnej muzyki. Dzięki niemu tenor Nicolai Gedda zaczął otrzymywać specjalne stypendium. Pozwoliła mu zapłacić za lekcje i poświęcić więcej czasu na muzykę. Następnie wstąpił na ochotnika w Akademii Muzycznej.

Pierwszy sukces

Na początku 1950 szwedzka śpiewaczka operowa Hedda otrzymał pierwszą uznanie w świecie muzyki. Początkowo otrzymał przesyłkę oszusta w operze „Borys Godunow”. Potem została zaproszona do śpiewania w „Don Juan”. Ta ostatnia praca była wielkim sukcesem. Publiczne i krytycy byli zgodni w opinii, że młody piosenkarz idealnie w repertuarze Mozarta. Na nowej muzyki od razu zwrócił uwagę światowych teatrów i znanych kompozytorów. Tak, Karl Orff natychmiast zaprosił go do wykonania część ostatniej części trylogii „Triumph”, który ugruntował pierwszy sukces.

wzrost kariera

W 1950 roku, Nicolai Gedda, którego biografia jest przedmiotem niniejszego przeglądu, mówi na czołowych scenach europejskich. Ma intensywnie koncertował, śpiewając w czołowych festiwalach muzycznych. Do tego czasu jest jego występ w „The Metropolitan Opera”, która zapoczątkowała jego bieżącej współpracy z teatrem przez dwadzieścia sezonów. Potem spotkał się z słynnego rosyjskiego piosenkarza Novikov, który został lekcje. Według niego, jej doświadczenie było dla niego bardzo ważne. stała się stroną w operze „Manon” następuje sukces wykonawcy. To był triumf dla piosenkarza. Na tym etapie, śpiewał jego najsłynniejszą partię jako francuskich i włoskich kompozytorów.

rosyjski repertuar

Ważne miejsce w jego twórczości zajmuje muzyki rosyjskiej, zarówno klasyczne i popularne. „Wieczorne dzwony” w jego występu – jeden z najbardziej wzorowy w repertuarze solowym świat. Jego miękki ciepły tenor doskonale dopasowuje muzykę i słowa tej pięknej piosenki. Singer szczególnie doceniane Leńskiego, który doskonale wykonuje się w ZSRR. Według piosenkarza, ona przyciąga go w tej roli liryzmu, w połączeniu z głębokim dramatycznego obrazu. On również znakomicie wykonał główną rolę w rosyjskim w „The Queen of Spades” opera. Należy zauważyć, że piosenkarz miał doskonałą znajomość języka rosyjskiego. Rzeczywiście znał siedem języków, co pozwoliło mu łatwo śpiewać role w różnych repertuarów.

Charakterystyka wydajności

tradycja, trzy szkoły dołączył w pracy wykonawcy. Rosyjskie korzenie i doskonały trening pod kierunkiem Ustinov pozwoliło mu łatwo wykonać utwory i wiele muzycznego repertuaru kompozytorów naszego kraju. W ZSRR, jego talent został doceniony. Jego wydajność Czajkowskiego otrzymał entuzjastyczne recenzje. Śpiewał także i pieśni ludowe, takie jak „Evening Bells”. Druga warstwa muzyki w swojej pracy – jest to technika bel canto, który jest podstawą do wykonania opery.

Styl śpiewania w tym stylu był doskonały i bez skazy, linia muzyczna – bezbłędne i ciągłe, słusznie zwróciły uwagę wielu krytyków. Nazwali tę zdolność przewagę nad innymi tenorowym artystów. Wreszcie trzecia warstwa – to wielka szkoła dramaturgiczne pozwala mu łatwo przeprowadzić tak zwaną „ciężki” partii. Dowodem uznania jego talentu są liczne nagrody i tytuły. N. Gedda jest autorem ciekawych wspomnień, w którym szczegółowo analizowane karierę i starannie zrozumiana swoją karierę śpiewaka operowego.