Stary Testament Biblii – Tłumaczenie, interpretacji

Niniejsza publikacja wyjaśnia, co Stary Testament Biblii. Niestety, wiele z czytelników, aby zwrócić uwagę na wojnie zakazów, genealogii i kary, które Bóg zesłał na uchybienia przykazań. Konieczne jest, aby zrozumieć, że nie tylko w Biblii. Stary Testament, a także nowe, dowodem miłości Boga do człowieka, a to powinno być łatwe do zobaczenia.

Zacznijmy od tego, że te święte książki zostały przetłumaczone na wiele języków świata. Stary Testament został przetłumaczony na język grecki w trzecim wieku przed Chrystusem. Został on przeznaczony głównie dla Żydów, którzy nie mogli czytać w języku ojczystym, i jest znany jako „Septuaginta”. On jest najstarszy zachowany. Według legendy, zachowane w piśmie z dnia Aristeas, Septuaginta utworzona 72 naukowców męża przez 72 dni. Próbowali Ptolemeuszy władcy Egiptu, który zainteresował się świętej księgi. Żywą i zaangażowany w tłumaczeniu zwojów, tych mądrych ludzi na wyspie Faros.

Od początku II wne są łacińskie przekłady Biblii, stworzony przez Jerome na koniec III. „Wulgata” do dziś uznanym przez Kościół katolicki jako oficjalny tekst. W tym samym czasie ujrzała światło tłumaczeń egipskich i koptyjskich. W IV wne Ulf tłumaczeniu Starego Testamentu w gotyku. W dalszej części, piątą wieku istnieje ormiański (Mesrop) gruzińskiej i Etiopii. Ostatnie dwa przekłady Pisma stosuje się do dnia dzisiejszego.

Znany z Biblii Króla Jakuba – najczęściej angielskiego tłumaczenia, wykonane na początku XVII wieku na polecenie króla Anglii. Język rosyjski części świętego tekstu zostały przesunięte w XVII-XIX w., Ale nie powszechnie odbierane. Uznane za rosyjskojęzycznych chrześcijan dzisiaj „ksiąg kanonicznych Pisma Świętego Starego i Nowego testamentu.” I był tłumaczenie dokonane decyzją Synodu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w 1852 roku i opublikowany w 1876 roku.

Wierzący, poszukiwaczami prawdy, interpretacja Starego Testamentu są zainteresowani bardziej niż historii i tłumaczeń. Nazwa kolekcji, składający się z 39 książek, pokazuje pewne porozumienie (związek). Testament – traktat o sojuszu oraz w rozdziale 15 książki „Genesis” opisał rytuał jej zawarcia. Abram ofierze zwierzęta, przelewając swoją krew na ziemi, a potem zobaczył spadnie ogień i dym. Znaki te towarzyszyły głos Boga, który obiecał mu i jego potomstwu ziemi Nilu do Eufratu.

Ponadto, w czasie zawarcia przymierza (zamknięte z krwią zwierząt ofiarnych), Abram dowiedział się, że jego ludzie będą żyć w niewoli przez 400 lat. Wtedy Bóg dostarczy jego potomków z niewoli wycofać i wrócić do ziemi obiecanej. Jakiś czas później Pan zmienił imię Abrama na Abrahama i obiecał uczynić go ojcem wielu narodów. Nazwa Nowy Testament uczestnika z Bogiem jest tłumaczone jako „ojcem wielu narodów”.

W rzeczywistości – jest nie tylko ojcem Żydów, ale wszystkich ludzi, którzy dziś uznają Jezusa Chrystusa za swojego Zbawiciela. To, co jest napisane w Liście św Pawła Apostoła do Galatów – 3:29. Stwierdza, że należy do Jezusa są prawdziwymi potomkami Abrahama, dziedzicami obietnic Ojca Niebieskiego. Jeśli Stary Testament sugeruje uzyskanie posiadanie pewnych obszarach ludu ziemi, dziś wierni chrześcijanie oczekują od Boga, nowej ziemi i nowego nieba, gdzie jest miejsce tylko dla sprawiedliwości i świętości. To pisze innych apostołów – Piotra, w trzecim rozdziale swego drugiego listu.

Czytania i interpretacji Biblii, pamiętam słowa Chrystusa. Powiedział, że badając Pismo (Starego Testamentu), trzeba wiedzieć, że wszystkie one świadczą o Nim. Jezus powiedział do faryzeuszów, którzy pilnie studiując święte księgi, a nie widział obraz Pański zstąpił z nieba i stał się podobny do nas wszystkich.

Jeśli uzbrojony w wiedzę, że cała Biblia jest poświęcony Chrystusowi i pilnie badać go, widać, że jego odwrotność obrazu są widoczne w każdej z 39 ksiąg Starego Testamentu. Ponadto, wszystkie te święte teksty przygotować dzieci Boże do Nowego Testamentu na wierze w ukrzyżowania, śmierci i zmartwychwstania Zbawiciela świata, Jezusa Chrystusa. Bóg kocha koronę Jego stworzenie – człowieka i to powinien wiedzieć i pamiętać w momencie czytania Biblii.