Andrew Malyshko – ukraiński poeta, autor tekstów „Vchitelko moje”, „Pieśń o ręcznik” i „kasztany Bili”

Są to wiersze, które trzymają w pamięci i pozostają tam na zawsze. Ukraiński poeta Malyshko Andrey Samoylovich napisał właśnie takie wersy. Zaczął pisać już w wieku dziesięciu lat, stworzył wielkie arcydzieła poezji, która pozostaje jeszcze dzisiaj ulubionym.

Andrew Malyshko: krótka biografia wczesnych lat

Przyszły poeta urodził się w małym miasteczku w listopadzie 1912 roku Obuchow Jego rodzice byli Samoilo i Eugene (Їvga) niemowlęcym. Jego ojciec zarabiał na życie przez zszycie i reperowanie buty. Z zawodu uczył od dzieciństwa i jego synów.

Duży wpływ na Andrew Malyshko miał wuja Nikita. Że czytał bardzo młody bratanek Tarasa Szewczenki Biblijne wersety, prozy Lva Tolstogo, Aleksandra Puszkina i innych znanych pisarzy.

Kiedy Andrzej osiągnęły wieku ośmiu lat został wysłany do szkoły w swoim rodzinnym mieście. Dzięki staraniom rodziców i starszych braci, do czasu chłopiec był dobrze czytać i znał podstawy arytmetyki.

poeta młodzież

Po ukończeniu siedmiu klas, młody człowiek postanowił zostać lekarzem i udała się do Kijowa. Ale przyszło zbyt późno i nie. Jednak w przyszłym roku Andrew Malyshko jeszcze udało mi się pójść do szkoły medycznej.

W tym samym roku w rodzinie poety była kłopoty: jego starszy brat Peter Malyshko, będąc wobec reżimu sowieckiego, był aktywny w działalności wywrotowej. Wkrótce został złapany, osądzony i stracony. Cała rodzina nie toleruje tego, co się stało. Lat później Malyshko powiedział, że Piotr był bardziej utalentowany poeta niż on.

Po kolegium chłopiec kontynuował studia na Wydziale Literatury w Instytucie Edukacji w Kijowie. Podczas studiów, Andrei spotkał się z Maksimom Rylskim, który pochwalił pierwsze poetyckie eksperymenty dziecko. Ponadto, w tym samym okresie w prasie zaczynają publikować wiersze młodych talentów.

Po ukończeniu studiów, młody człowiek zaczął się uczyć w kampusie Owrucz liceum.

Od 1934 roku, Andrei Malyshko roku służył w Armii Czerwonej. Wiersze pisane w tym okresie zostały później opublikowane w książce „Ojczyzny”. Po demobilizacji, poeta przeniósł się do Charkowa, a także aktywnie zaangażowany w działalność literackich, który od dawna marzył. Następnych kilka lat pracował w renomowanych czasopismach, takich jak „Komsomolec Ukrainy”, „Young bіlshovik” i „Lіteraturna gazety.” Przed wojną, na siedem zbiorów wierszy, które zostały napisane przez Andrey Malyshko. Zdjęcia są drukowane obok utalentowanego poetę z wierszy w wielu gazetach i magazynach literackich i zaczynają rozpoznawać w całym kraju.

Również w okresie przedwojennym Malishko pisze piękne wiersze „o Kozaka Danila Dumie”, „Tripіllya”, „Karmalyuk”, „Yasmin”. Ponadto, na początku lat czterdziestych zaczyna pisać piosenki do filmów.

Wielkiej Wojny Ojczyźnianej

Od pierwszych dni wojny poeta staje korespondentem wojennym na gazety, z którym pracował wcześniej.

Jest na froncie, a nie tylko pisanie artykułów do gazet, ale także komponuje wiersze Andrei Malyshko. Biografia poety w wojnie zna wiele faktów z jego bohaterstwa. Na przednim Malyshko nie mieszka tylko w niebezpieczeństwie, ale nadal kontynuował swoją pracę.

Jego poezja w tym okresie różniły niesamowitą głębię i szczerość. Jednym z najbardziej szczerych wierszy z lat wojennych – „Ukraina jest moje!”, Który został zawarty w kolekcji o tej samej nazwie. Ta książka jest tak popularny, że został opublikowany dwukrotnie.

okresu powojennego

Po pokonaniu Andrei Malyshko przez dwa lata pracował w czasopiśmie „Dnipro” w edytorze postu naczelnego.

W 1947 roku, z jego dramatycznego poematu o bohaterstwie zwykłych ludzi w czasie wojny, o nazwie „Prometeusz”. Dla niej cześć poety Nagrodą Stalina.

Trzy lata później, Andrei Malyshko jako część kultury delegacji wysłany do podróży służbowej do Kanady i Stanów Zjednoczonych. Wiersze pisane podczas tej podróży, zawarte w kolekcji „Dla sinіm morza.” Dla niego, po raz drugi autor otrzymał Nagrodę Stalina.

Najbardziej wydajne w poeta uważany lat pięćdziesiątych. To właśnie podczas tej dekady Malishko napisał swoją najsłynniejszą wiersz, z których część została ustawiona na muzyce. Więc były utwory jak „znovu tsvіtut kasztany”, „piosenki o ręcznik”, „Vchitelka moich kasztany”, „Bili”. Do większości z nich muzyka napisana przez znanego ukraińskiego kompozytora Platon Mayboroda.

Przyjaciół powiedział poeta, który odziedziczył talent do śpiewania z matką, a on często pisał muzykę do poezji, choć rzadko go zapisać.

Ostatnie lata Malyshko

W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, poeta nadal być kochanym przez czytelników i pozostał w niełaskę u władz. Dla kolekcji „Dalekі orbіti” przyznano mu Nagrodę Tarasa Szewczenki, a dla „Droga pid Javor” – Nagrody Państwowej ZSRR.

W scenariuszach sześćdziesiątych Andrew Malyshko spośród dwóch filmach: „Kvіtucha Ukrainy” i „Mi Ukrainy”.

Oprócz poezji Malyshko napisał również wiele krytycznych artykułów i zajmuje się tłumaczenia z innych języków.

Poeta zmarł w 1970 roku i został pochowany, podobnie jak większość intelektualistów Kijowie Cmentarz Bajkowy.

Andrew Malyshko: „piosenka o ręcznik”

Pomimo faktu, że w trakcie swojego życia poeta opublikował około czterdziestu zbiory wierszy w języku ukraińskim, jego najbardziej znany wiersz, który później stał się piosenka – „Pieśń o ręcznik”, czyli jak to jest czasami nazywane „mama Ridna …”. Muzykę napisał Platon Mayboroda.

Pierwszy wykonał piosenkę w filmie „Młode lata” (1958) Aleksandra Tarantsev i natychmiast zyskał popularność na całym ZSRR. D. Bezborodov przetłumaczył ją na język rosyjski, ale najczęściej jest to śpiewane w oryginalnym języku.

W ukraińskiej literaturze XX wieku nie jest dużo silnych poetów, Andrei Malyshko. Biografia tego utalentowanego człowieka była krótka, żył tylko 57 lat. Przez lata udało mu się jednak napisać wiele wierszy inspirujących wielu innych ludzi nie może napisać na tysiąc lat.