Carewicz Aleksiej Nikołajewicz Romanow: biografia, strzelanie

Carewicz Aleksy Romanow urodził się 12 sierpnia 1904 w Peterhof i stracony 17 lipca 1918, pierwszym w Jekaterynburgu. Jest on piątym najstarszym dzieckiem, jedyny męski potomek Mikołaja II i jego żona Aleksandra Romanowa.

charakter

Carewicz Aleksiej Nikołajewicz był dobrodziejstwem dla rodziców, ponieważ oni czekali bardzo długo. I już miał cztery córki, a król potrzebowała męskiego potomka.

Para zwrócił się do Pana. Ich modlitwy urodził Aleksey Nikolaevich Romanov. Został ochrzczony w Wielkim Pałacu w Peterhof w 1904 roku. Zewnętrznie, młody człowiek był bardzo przystojny i ładny, nawet piękne. Pomimo wszystkich trudności, było czyste i otwarte twarz. Jednak z powodu choroby objawia się nadmierną chudość.

Przez naturę chłopca był przychylny, kochał swoją rodzinę. Oni zawsze znaleźć wspólny grunt, zwłaszcza księżniczki Mary. Akademicko mu się to uda, dobrze podane języków. Młodzieniec wziął zapalonym umysłu i zdolności obserwacji, wiedzą jak być delikatny i cieszyć się życiem mimo wszystko. Jego matka kochała i troska o środowisko.

Spadkobierca bardziej skłonni do ścisłego zachowania wojskowej, niż etykiety sądu, asymilują dialektów ludowych. Nie był rozrzutny, a nawet gromadzenie różnych, pozornie niepotrzebnych rzeczy jak gwoździe lub linach w celu dostosowania ich wówczas za coś.

Armia przyciągnęła go. Nie palcami w żywności, mogłem mieć zwykłą zupę, kaszę i czarny chleb – żywności żołnierza. On nawet stał się dania żołnierz degustator. Można więc powiedzieć, że ranga i żołnierze plików w Imperium Rosyjskim karmiono w taki sam sposób, jak książę, którego to było dość smak.

Wrażenia z Moskwy

Osiem lat Aleksiej Nikołajewicz Romanow nie zostawił granice Petersburgu. Po raz pierwszy odwiedził Moskwę w 1912 roku, kiedy pojechałem tam z rodzicami na otwarcie pomnika Aleksandra III, dziadka.

Książę spotkał się na Kremlu z ikoną Matki Bożej, napisanym specjalnie na przyjazd. Wszystko Moskwa szlachta cieszył się, że spotkanie, gdyż widział ich przyszłego króla, ponieważ uznano. Chłopak również był zadowolony z podróży, jak to było jego pierwsze oficjalne wydanie w randze tronu.

wojskowość

Kiedy w środku I wojny światowej był książę sprawował funkcję szefa niektórych pułków i oddziałów Ataman Kozaków. Wraz z ojcem, że bywał w wojsku, gdzie wręczono nagrody żołnierzy, którzy wyróżnili się na polu bitwy.

Za osiągnięcia w służbie Jego srebrny medal przyznano St. George 4-ty stopień. Jednak w dalszym rozwoju kariery musiał zapomnieć. 02 marca 1917, jego ojciec wyrzekł się prawa do tronu dla siebie i syna. Tron wziął młodszego brata Mihail Aleksandrowicz Nicholas.

Decyzja ta została podjęta na cesarza, po konsultacji z chirurgiem, który powiedział, że z chorobą, męczyć Alexis, można żyć. Jednakże, w celu uniknięcia wszelkich zagrożeń dla zdrowia spraw królewskich powinno być zaniechane.

choroba

Wszystkie dzieci Nikolai 2, ale Aleksy Romanow, były całkowicie zdrowe. Jednak chłopiec odziedziczył hemofilii od matki. Jest to choroba powszechne w wielu europejskich władców.

Lekarze zauważyli tendencję spadkową już w jesieni 1904 roku. Wtedy dziecko cierpi na krwawienie zaczęło się od pępka. Wszelkie siniak lub uraz okazał się ten karania Pana, bo łzy nie goją uszkodzonej tkanki nie są skondensowane. Czasami nawet krwiak utworzony z wartości jabłkowego.

Carewicz Aleksy Romanow cierpiał z faktu, że jego skóra nie rozciąga się prawidłowo, krążenie krwi spowodowane ciśnieniem. Problem był stale utworzone skrzepy. Niania carewicza Aleksieja zostali zmuszeni do naśladowania chłopca i traktować go bardzo uważnie. Małe zadrapania zamknięte ciasne opatrunki są ściągane razem naczyń. Były jednak przypadki, gdy to nie wystarcza. Po nosa prawie zakończone śmiercią księcia. Nie czuł bólu.

fizyczne cierpienie

Aleksiej Nikołajewicz Romanow został narażony nie tylko zewnętrzne, ale także wewnętrzne krwawienie. wpływają one głównie stawów. Tak więc, bardzo młody chłopiec stał się osobą niepełnosprawną, ponieważ krew gromadzi się i nie mógł się wydostać, naciskając na nerw. Zniszczone tkanki, kości i ścięgien. Nie mógł się swobodnie poruszać kończynami.

Biografia carewicza Aleksego jest naprawdę pełen boleści i prób z bardzo młodym wieku. Robił ćwiczenia, zrobił masaż, ale nigdy nie może być ubezpieczony od nowych kłopotów.

Wydaje się, że jedynym ratunkiem pozostaje niszczycielską morfinę, ale jej rodzice nie zdecydowali się skorumpowanego nich swego syna. Tak aby mógł uniknąć bólu, tylko nieprzytomny. Carewicz Aleksy Romanow tygodnie leżała w łóżku, ubrany w urządzeniach ortopedycznych, prostowanie kończyny oraz stale wziąć łaźnie lecznicze błota.

nowy uraz

Zwykła podróż do ziemi, aby polowanie zakończyło źle w 1912 roku. Kiedy chłopiec wsiadł do łodzi, doznał kontuzji nogi, był krwiak, który jest długi czas nie wyjdzie. Lekarze obawiali się najgorszego.

W tej sprawie oficjalne ogłoszenie, które jednak nie jest wymieniany przez któregokolwiek z chorobą cierpi chłopca. Losy carewicza Aleksego jest pełen ciemności i cierpienia, a nie tylko radość dla dzieci. Nie mógł nawet samodzielnie chodzić jeden raz. Jego noszone na rękach specjalnie wyznaczonych do tego stanowiska danej osoby.

Choroba jest szczególnie istotny, gdy rodzina królewski zostaje wysłany Tobolsku w 1918 roku. Dzieci Nicholas 2-ta dobrze tolerowane ruch. Jednak książę znowu dostaje obrażenia wewnętrzne. Zaczął cierpi krwawienie w stawach. Ale chłopiec po prostu chciałem grać. Raz skoczył i uciekł, pozostawiając ranę. Więcej zabawa nie udało mu się powtórzyć jako osoby niepełnosprawnej, przebywał aż do śmierci.

dochodzenie

Życie Prince uciąć kiedy on i cała jego rodzina została zastrzelona w Jekaterynburgu. Stało się to w domu Ipatiev w nocy z 17 lipca 1918 r. Jeden z uczestników operacji potwierdził, że chłopiec nie umarł od razu, trzeba było przeprowadzić drugie ujęcie go zabić.

Kanonizacja odbyła się w 1981 roku, ale nie tak obcej społeczności prawosławnej. Patriarchat Moskiewski dołączył go tylko w 2000 roku

Konieczne jest również, aby powiedzieć io innym ciekawy fakt.

W 1991 roku szczątki rodziny królewskiej były badane. nie identyfikują młodych ludzi z krwi i kości. Sytuację tę można tłumaczyć faktem, że i ciało jednej z sióstr spalonego.

W lecie 2007 roku, na obrzeżach Porosonkovogo dziennika, w pobliżu głównego grobu znaleziono zwęglone szczątki, które z założenia, badacze należą do synów króla. W 2008 roku przeprowadzono badania nad którymi pracował wspólnie ze specjalistami Rogaev amerykańskich. To zostało potwierdzone własności tych relikwii organów potomków króla. Do tej pory nie zostały one pochowane powodu ROC ich nie rozpoznać. Począwszy od 2011 zwęglone zwłoki były przechowywane w głównych archiwach państwa, a w 2015 roku został przeniesiony do męskiego Novospassky klasztoru w Moskwie.

niepisana historia

Carewicz Aleksiej Nikołajewicz Romanow kanonizowany zasłużenie. On jest czczony jako męczennik. Memorial Day – 4 lipca według kalendarza juliańskiego. W lecie 2015 roku została opublikowana dekretem prezydenta Dmitrija Miedwiediewa w sprawie realizacji pogrzebu Aleksego i jego siostra Mary.

W Kościele nadal istnieje wiele pytań dotyczących tych szczątków. Historia carewicza Aleksieja trudno nazwać szczęśliwym. Krótki czas pracy, a ile to boli! Podczas czytania o charakterze młodego mężczyzny, możemy stwierdzić, że powoduje on nie tylko sympatię do sądu, ale także zwykłych ludzi. Może dlatego, że musiałby się wielkim królem, jeśli nie choroba i wykonanie.