Staw krzyżowo-biodrowy: objawy i sposób leczenia

Staw krzyżowo-biodrowy jest wystarczająco silny związek. Wspólna jest sparowane. Łączy kilka znaczącą powierzchnię kości biodrowej i części bocznej sacrum. Zgodnie z klasyfikacją należy do ciasnych stawów. Następnie rozważyć staw krzyżowo-biodrowych w sposób bardziej szczegółowy.

anatomia

Stawów krzyżowo-biodrowych więzadeł, elementy, które są rozmieszczone w postaci krótkich belek. Te linki są uważane za najsilniejsze w organizmie człowieka. Służą one jako osi rotacji możliwych ruchów, które niesie staw krzyżowo-biodrowy. Dalszą wzmocnienie więzadeł stawowych są: brzuszne (przedniej), grzbiet (z tyłu). Innym – bardziej biodrowe-lędźwiowego – rozciąga się od poprzecznego sposobu piątego kręgu lędźwiowego dział do grzebieniem kości biodrowej. Torebki stawowej przymocowane wzdłuż powierzchni krawędziowych. Jest to dość mocno rozciągnięty. Wspólny ma szczelinowy wnęki. Ucho w kształcie płaskich powierzchni kości krzyżowej i biodrowej pokrywy chrząstki włóknistej. Perfuzji jest wykonywana przez oddział lędźwiowego i krzyżowego zewnętrznych iliopsoas tętnic. Odpływ o tej samej nazwie odbywa się w żyłach. drenaż limfatyczny jest przeprowadzane w głębokich naczyniach. Pochodzą one z biodrowych i lędźwiowego węzłów. Unerwienie torebki stawowej jest przeprowadzane przez oddziały sakralnej i splot lędźwiowy.

cechy konstrukcyjne

Zarówno kształt i wielkość powierzchni stawowych różnych ludzi mogą być bardzo różne. U dzieci, na przykład, są gładsze i dorosłych – z krzywych. Stawów krzyżowo-biodrowych jest obecny w strukturze połączenia. Jest on obecny maziówki i niewielka ilość cieczy. Na powierzchniach Przegubowe pokryte włóknistej chrząstki włóknistej. W ten sposób na kości krzyżowej ma większą grubość. Głębokość warstwy szklistej chrząstki obecnej. W niektórych przypadkach, powierzchnia stawowa może być pokryta tkanki łącznej. Ten obszar (przerwa) ze wszystkich elementów znajdujących się w dzieciństwie i jest dostępna dla każdej osoby dorosłej. To sugeruje, że, podobnie jak w innych dziedzinach, nie może być zapalenie stawu krzyżowo-biodrowego, urazów i innych urazów. Ze względu na osobliwe struktury wspólnych ruchy są wykonywane w bardzo ograniczonych ilościach. Związki tego typu są przeznaczone nie tylko do przemieszczania się, ale na stabilność. Ponadto anatomiczne oddziaływania nadanie trwałych sprężystość więzadeł stawowych wzmocnienia kapsułek.

Choroba zwyrodnieniowa stawu krzyżowo-biodrowego

Jest to przewlekła choroba, która charakteryzuje się obecnością typu procesu dystroficznych. Odbywają się one na podstawie zaburzeń mobilności i długotrwałe stany zapalne w jamie stawu. Patologia ta może przejść na własną rękę, bez jakiegokolwiek dalszego działania. Jednak z powodu hipotermii lub pod wpływem nadmiernego stresu może znowu zacząć się niepokoić stawu krzyżowo-biodrowych. Leczenie obejmuje metody zachowawcze.

obraz kliniczny

Objawy, które towarzyszą patologię niemal identyczne wyświetlacze innych typów choroby zwyrodnieniowej stawów. Główne objawy powinny być w szczególności przypisany tępy ból, ostry i czasami silnego bólu zlokalizowanego w pasie. Charakterystyczną cechą jest ograniczenie ruchu.

diagnostyka

Pierwszy pacjent przeprowadza się kontrolę. Ocenia charakter biochemicznych zmian. W szczególności, określa się czułość procesu badaniu palpacyjnym w ruchu, napięcia mięśniowego, i tak dalej. Ponadto, specjalista może przepisać:

• Analiza laboratoryjna krwi. Zazwyczaj, gdy choroba zwyrodnieniowa stawów krzyżowo-biodrowych wykazała wysoki poziom SOE.
• Dla kobiet – badania ginekologicznego, ponieważ wielu patologii w narządach miednicy może towarzyszyć ból rozciągający się do sacrum.
• Radiografii. Metoda ta pozwala na badanie w celu potwierdzenia lub wykluczenia urazami do miednicy i kręgosłupa.
• Tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny stawu krzyżowo-biodrowego. Metody te pozwalają, aby wykluczyć obecność w organach powstawania nowotworu kręgi lub miednicy.

Należy zauważyć, że kontrola i palpacyjnie tylko dostępne z tyłu sekcji i stawów jest jedynie w przypadku dyfuzyjnego ekspresji tkanki podskórnej. Jeśli pojawia się ból w procesie specjalisty uczucie może wywnioskować obecność uszkodzenia lub zapalenia. Po wykryciu skomplikowanej deformacji podczas badania palpacyjnego zakłada ból podwichnięcie lub zwichnięcie stawu. U niektórych pacjentów nie kołysząc chód. Ta manifestacja, towarzyszy tkliwość w obszarze łonowych i stawów krzyżowo-biodrowych, opowiada o pourazowej niestabilności miednicy. Metoda najbardziej pouczające badania jest uważany przez wielu ekspertów radiografii. Stawowej powierzchnia rzutowana w postaci podłużnych owalnych cieni. Wzdłuż krawędzi widocznej taśmy oświetlenia w postaci łuków odpowiadających wspólnych pęknięć.

Choroba zwyrodnieniowa stawu krzyżowo-biodrowego: leczenie

Jak wspomniano powyżej, środki terapeutyczne obejmują metody zachowawcze. Pierwszym krokiem jest zmniejszenie obciążenia fizycznego. Lekarze nie zalecają pozostanie długo w pozycji pionowej lub pozycji siedzącej. Aby rozładować stawy powinny być noszone (zwłaszcza kobiety w ciąży) specjalny bandaż. W odniesieniu do stopnia patologii, ciężkość i objawy kliniczne złożonego działania może obejmować czynności takie jak:

• Lek. Lista zalecanych leków obejmują środki przeciwbólowe, witaminy, hormonalne i steroidowe leki przeciwzapalne Wed-wah.
• Wykonywania zamknięć przy użyciu takich leków jak „lidokainy” „hydrokortyzonu” i innych.
• Ćwiczenia terapeutyczne.
• Terapia manualna. Technika ta ma na celu poprawę krążenia krwi i przywrócić utracone funkcje stawów.
• UHF, promieniowanie w podczerwieni, a inne procedury fizykoterapii.
• Akupunktura.

profilaktyka

Aby zapobiec rozwojowi choroby zwyrodnieniowej w staw krzyżowo-biodrowy jest niezbędne do przystąpienia do aktywnego trybu życia. Ważnym warunkiem jest to, aby wyeliminować stres, napięcie emocjonalne. Szczególnie ważna jest dieta. Nie powinno się przejadać, ponieważ w nadwagi stwarza dodatkowe obciążenie kręgosłupa.