Concubina jest … Jakie zróżnicowane konkubiny w różnych kulturach

Prawdopodobnie wszyscy słyszeli o dziewczynkach konkubin, ale niewiele osób wie, co jest naprawdę ukryte pod tym słowem. Jakie obowiązki miałyby wykonywać dziewczyny, jakie prawa mieli i jak konkubiny różniły się w różnych krajach świata – oto dziś chodzi o rozmowę.

Concubine – kto to jest?

Więc kim jest ta konkubina? To dziewczyna, która zajmowała specjalne miejsce na dworze władcy. Jej status był niższy od statusu żony oficjalnej, ale miała znacznie większe zalety niż wszystkie inne kobiety. Chociaż zawartość haremów i konkubin w różnych krajach była nieco inna, dla większości dziewcząt wpaść w harem i stać się konkubiną był wielki sukces. Jakie są różnice między konkubinami w krajach wschodu, a na przykład w Europie?

Konflikt sułtana

Jeśli chodzi o konkubiny, Turcja jest najczęściej przywoływana. Tradycja utrzymywania haremów i tworzenia konkubin istniała tam przez ponad siedem wieków. Jaka była konkubina sułtana?

W przeciwieństwie do powszechnie zaakceptowanej opinii, która rozwinęła się najprawdopodobniej dzięki nowoczesnym kinom, konkubiny często stały się niewolnikami, niewolnikami lub dziewczynkami z ulicy. W haremie było jakieś ograniczenie, ile dziewcząt blondynki powinny być i ile brunetek lub rudych włosów.

Najczęściej rodzice sprzedali swoje córki do haremu. W ten sposób chcieli zapewnić im dobrą przyszłość, która według ogólnie przyjętych standardów została uznana za życie w haremie. Rosyjskie konkubiny, jako dziewczęta pochodzenia słowiańskiego, w większości były cenione w haremie.

Jak było miejsce małżonki w haremie sułtana

Sułtan mógłby jednocześnie pomieścić 700-800 konkubin. Wśród nich była sztywna hierarchia. Naturalnie, wszystkie 800 nie mogło mieć "dostępu do ciała" władcy. Najczęściej sułtan miał jedną lub więcej żon, a także kilka ulubionych konkubin. Pozostałe dziewczęta od lat nie widzą swojego mistrza. Ulubione frazy Sultana miały więcej praw niż inne dziewczyny. Dziecko, urodzone z ukochanej konkubiny, oczywiście nie mogło twierdzić, że zajmuje miejsce ojca. Jednak władca zorganizował wszystkie swoje dzieci w życiu. Wyłącznym prawem do dziedziczenia tronu cieszyły się wyłącznie dzieci urodzone w oficjalnym małżeństwie. Jednak biorąc pod uwagę stałą walkę o władzę, nie wiadomo, kto miał więcej szczęścia: dziecko małżonki, która nie była zagrożona, albo mały spadkobierca, który codziennie ryzykował, że został ofiarą czyich planów.

Ponadto pozycja oficjalnej żony nie różniła się znacznie od stanowiska zajmowanego przez konkubinę. Oznacza to, że wszyscy byli własnością ich pana i żyli, nawet w złocie, ale klatce.

Dziewczyny, które nie mogły dostać się do szeregu faworytów, wykonywały wiele innych obowiązków. Przede wszystkim ekonomiczne. Ponieważ wejście do haremu dla obcych było surowo zabronione, wszystkie prace "w domu" zostały całkowicie powierzone ramionom nieudanych konkubin. Można było śledzić czystość, drugą – dla rutyny, trzeciej – dla zdrowia całej "rodziny", czwartej – dla procesu wyprodukowania kawy … i tak na nieskończoność. Obowiązki, a także ręce, były wystarczające.

Kontyngenty w Europie

Jeśli ktoś uważa, że konkubina jest zjawiskiem rozprzestrzeniającym się tylko na wschodzie, jest bardzo mylny. Praktycznie wszystkie europejskie monarchie miały konkubiny, ale były tylko ulubionymi. Jednak imię nie zmienia to, kim naprawdę byli.

Prawie zawsze cesarz wybrał żonę, kierując się wyłącznie względami politycznymi. Jednak bardzo szybko pojawił się sąd na dworze, który cesarz uznał za oficjalnego faworyta. Często stosunki z taką dziewczyną cesarz utrzymywały się długo, zanim zawarł oficjalne małżeństwo. Ponadto faworyci mogą być kilka.

W rzeczywistości, cesarze europejskie można nazwać poligamistami. Zarówno żona, jak i faworytka mieszkali w tym samym domu, a monarcha był biologicznym ojcem swoich dzieci. Tak jak na wschodzie, prawo do dziedziczenia tronu urodziło się dzieciom z legalnej żony, ale historia zna wiele przypadków, gdy byli bękartami, którzy zajęli miejsce swoich ojców. Ponadto konkubina w Europie miała znacznie większe prawa niż na wschodzie, a często imperialnymi konkubinami, które miały wpływ na los całego państwa.

Konfinesy faraona

Jeśli przypomnisz sobie historię, tradycja utrzymywania konkubin pojawiła się w starożytnym Egipcie. Ponadto faraon nie miał jednego haremu, ale kilka, które były rozproszone po całym kraju. Dlatego też, w następnej podróży, nie było potrzeby zabierania ze sobą żon. Przecież w każdym mieście czekał na inną ulubioną konkubinę. Ten przepis dał Faraonowi wiele zalet. Kolejną zaletą była fakt, że faraon miał dużą liczbę harfów. Jeśli dziewczynka wpadła w niechęć lub zostawiła młodą dziewczynę, została wysłana do odległego haremu.

Dziewczyny żyły w haremie nie same, ale razem z dziećmi i dalekimi krewniakami faraona. Tak więc liczba jego mieszkańców mogłaby przekroczyć tysiąc. Wiele konkubin posiadało własne posiadłości, fabryki, warsztaty, które przyniosły im dobre dochody.

Także w haremie mogłaby żyć córka królów innych państw. Przybyli do Faraona z bogatymi darami od swoich ojców. Między nimi a władcą powstała iluzja równości, ale w rzeczywistości te dziewczęta nie mają więcej praw niż konkubiny z rodzin nieposłusznych.