AS Puszkin, „ugaszony Daystar”: analizy wiersz

AS Puszkin „ugaszony Daystar”, napisany w 1820 roku, kiedy wyjechał do jego południowej emigracji. Podróżowanie statkiem z Feodosia Gurzufa inspirowany wspomnieniami ostatni raz na zawsze. Ponure refleksje przyczyniły się do otoczenia, ponieważ wiersz został napisany w nocy. Statki poruszają się szybko na morzu, która objęła nieprzeniknioną mgłę, nie dopuszczając do rozważenia zbliża się do brzegu.

Nici „poezji i poety” tekstami cywilnych, miłości i poruszył w swoich dziełach Puszkina. „Extinguished daystar” – żywy przykład tekstów filozoficznych, jak w tym wierszu, autor stara się zrozumieć naturę wszechświata i znaleźć miejsce w nim człowieka. Kształt pisania tej pracy jest elegia – gatunek poezji romantycznej, przynosi lirycznej refleksji na temat losu, życia, własnego losu.

Wers Pushkina „ugaszony daystar” jest podzielona na trzy części, oddziela je od siebie refren. Początkowo czytelnik jest noc obrazy morze, który poszedł w dół mgłę. Ten rodzaj wprowadzenia do głównej części prac filozoficznych. W drugiej części Aleksandra wspominanie dawnych czasów, który przyniósł mu cierpienia, o tej samej miłości, nadziei i pragnień, zmęczony oszustwa. W trzeci wers poety opisuje swoją ojczyznę, twierdzi, że było tam kwitło młodości w tym kraju pozostają przyjaciółmi.

Puszkin „ugaszony Daystar” nie napisał narzekać ich losu lub smutny bezpowrotnie minionej młodości. W końcowej części poematu zawiera podstawowy sens – bohatera niczym zapomniany, wspomina swoją przeszłość, ale on się nie zmieniło. Aleksander nie należą do romantyków, którzy chcą stale zatrzymać młodych, on spokojnie przyjmuje naturalne zmiany, które pojawiają się z mężczyzny: narodziny, dorosłość, dojrzałość, starość i śmierć.

poemat Puszkina „ugaszony daystar” symbolizuje przejście od okresu dojrzewania do dorosłości, a więc nie widzę nic złego w tym, ponieważ w ostatnich latach przychodzi mądrość, i człowiek zaczyna rozumieć bardziej obiektywnie oceniać wydarzenia. Liryczny bohater miłe wspomnienia z przeszłości, ale przyszłość należy dość łatwe. Poeta podporządkowuje się łasce naturalnego biegu rzeczy, zdaje sobie sprawę, że człowiek nie jest w stanie zatrzymać czas, który w poemacie reprezentują ocean i wiatr.

AS Puszkin „ugaszony Daystar” napisany z myślą, aby wyrazić swoje posłuszeństwo naturalnymi prawami życia. Że jest to humanistyczny patos i podstawowy sens pracy. W przyrodzie wszystko jest przemyślane w szczegółach naturalne procesy, które odbywają się z człowiekiem, a nie pod jego kontrolą, nie jest w stanie zatrzymać dorasta, starzeje lub przechytrzyć śmierć, ale to jest życie wieczne wewnątrz. Poeta pochyla przed wymiarem sprawiedliwości i mądrość natury i jej podziękować nie tylko dla szczęśliwych chwil, ale też goryczy urazy, rany, ponieważ te uczucia są częścią ludzkiego życia.