Piłkarz Alexei Mikhailichenko: biografia i rodzina

Jest jednym z najjaśniejszych osobistości głównego personelu drużyny piłkarskiej Dynamo. Pamiętani przez fanów Alexey Mikhaylichenko. Jego gra na boisku była piękna i przemyślana. Dzięki blondynkowi pomocnik zdobył bramkę przeciwnika. Jakie było życie tego gracza?

Mała Lesha i jego marzenia z dzieciństwa

W radzieckim rodzinnym robotniku imieniem Mikhailichenko w 1963 r., 30 marca, urodził się chłopiec, który został nazwany Aleszenką. Dzieciak dorastał, a nikt nie podejrzewał, że wkrótce stanie się sławny w całym ZSRR, a trochę później świat dowie się o nim. Lesch był najzwyklejszym dzieckiem. Chłopiec z dzieciństwa lubił piłkę nożną. Na dziedzińcu, chodząc z rówieśnikami, grał piłkę na trawie godzinami i próbował powtórzyć akrobacje ówczesnych piłkarzy Alexei Mikhailichenko w telewizji. Matveyevich – jak nazwał profesjonalnego piłkarza Bobal Matvey – dla chłopca był standard. Rodzice, zauważając, że syn pragnie sportu, zachęcał do tego i przyczyniał się w każdym stopniu do rozwoju talentów. A gdy Lesha z okazji dziesięciolecia obchodziła swoje dziecko, zabrała go do szkoły sportowej dla dzieci.

Pierwsze trenery młodego piłkarza

Raz w DUSH "Dynamo" chłopiec gorliwie zaczął trenować. Jego pierwszy trener E. Kotelnikov bardzo lubił nastolatek. Mentor był wymagający i sprawiedliwy, a wszystkie jego uczniowie były takie same i równe wobec niego. Nie dzielił oddziałów z głównymi graczami i drugorzędnymi graczami. Nawet koszulki podczas treningu wszyscy chłopcy byli z liczbą personelu głównego.

Alexei Mikhailichenko został przeszkolony przez Kotelnikov nie na długo. Evgeny Pietrowicz został przeniesiony na nowe stanowisko, a na jego miejsce przyszedł nowy trener A. Byshovets. Dane zewnętrzne Alexei nie były w pełni odpowiednie dla piłkarza. Pomimo treningu pozostawał słabo i zbyt chudy. Mimo że ciężko pracował, nie różnił się szybkością w trakcie gry. Często był wydalony z pola za błędy i zabroniono grać. Alexei próbował wziąć pod uwagę wszystkie wymagania i poprawił. Z każdym treningiem gra była lepsza i lepsza. Trener zauważył, jak stara się uczeń, i poczuł w Aleksie talent talentu piłkarskiego, ale nie mówił głośno na głos. Anatolij Fedorowicz od ośmiu lat uczył Mikhailichenki i stał się doskonałym piłkarzem.

W ramach zespołu białego i niebieskiego Dynamo

Niełatwo było dostać się do głównego zespołu, ale także w zapasowej drużynie Dynamo. Choć w wieku 18 lat Mikhailichenko grał całkiem dobrze na boisku i okazał się doskonałym piłkarzem, został wpisany do drużyny rezerwowych. I na ławce spędził więcej niż 5 lat. Drugorzędny jednak nie złamał gracza. Cierpliwie czekali na niego, aby mieć okazję udowodnić, że był warta zagrać w pierwszej drużynie, Alexei Mikhailichenko. Jego biografia w tamtym czasie nie była ciekawa. I fani ich bohatera nie wiedzieli.

Sam piłkarz, zdając sobie sprawę, że trening Lobanovsky'ego był niezwykle trudny, ciężko pracował nad sobą i poprawił swoją formę fizyczną. Lesch nie wiedział, że przesądny trener zauważył jego uczennicę przez dłuższy czas, zauważając jego styl gry i pomyślał o włączeniu go w pierwszą strukturę dowodzenia. Valery Wasilievich wierzył, że sukces "Dynamo" jest zagwarantowany, jeśli pole rozgrywane jest przez czerwonawego piłkarza.

Powodzenia w 1988 roku

1988 Alexey Mikhailichenko rozpatruje początek swojej kariery i datę, w której zdobył serca fanów futbolu (a nie tylko ich) z jego profesjonalizmem i piękną grą w reprezentacji ZSRR. Gra za meczem, mecz na mecz, piłkarz wykazał się doskonałą pracą. W tym samym roku zdobył złoty medal w Seulu, uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich, srebra na Mistrzostwach Europy, a wreszcie tytule najbardziej profesjonalnego piłkarza ZSRR.

Od razu Alexei zaczął zapraszać różne kluby europejskie. Ale Mikhailichenko, odpowiadając na prośbę trenera Lobanovsky'ego, nadal grał w "Dynamo" kilka lat.

Po minięciu dwóch sezonów Alexei Mikhailichenko postanowił, że nadszedł czas na pokaz w włoskim Serie A.

Pomocnik Mikhailichenko i europejskie kluby piłkarskie

W 1990 roku Mikhailichenko miał grać w Pucharze Świata. Ale z powodu kontuzji nigdy nie był na polu. Jak się okazało, był już czekał we Włoszech. Więc, bez pożegnania się z Dynamo, poleciał do Genui, aby dołączyć do składu włoskiej "Sampdoria".

We Włoszech żył nieszczęśliwie. Po pierwsze, nie znał języka, który pozbawił go wszelkiej komunikacji. To było szczególnie trudne w treningu. Po drugie, nowy zespół go nie rozpoznał. Dokładniej nie lubił grupy przywódców "Sampdorii". W jednym wywiadzie piłkarz przyznał, że nie ma konfliktu, ale związek był bardzo napięty.

Jedyny sezon, w którym wziął udział Alexei, był bardzo udany. Włosi pokonują bardzo silne drużyny piłkarskie, dając tylko jeden punkt Juventusowi i zasłużenie otrzymali mistrzostwo.

Nie lubił stylu włoskiego trenera, który zagrał Aleksiej Mikhailichenko. Piłkarz powinien, ich zdaniem, pracować na polu nie racjonalnie, jak go nauczył Lobanowski, ale jako twórca, artystę, pokazując piękne sztuczki i manewry z piłką.

Po otrzymaniu wyznań w "Sampa" pomocnik odpowiada na zaproszenie do gry w Rangers i przeniósł się do Szkocji. On podpisuje umowę przez 4 lata i staje się graczem szkockiego zespołu.

O latach spędzonych w Glasgow Alexei Mikhailichenko, piłkarz z Ukrainy, wspomina z ciepłem. Bawił się dobrze i mieszkał w tym kraju. Dosłownie od pierwszego meczu podbił serca rezerwowych szkockich. Na boisku pokazał prawdziwą grę, niż zadowoleni piłkarze. Jego racjonalizm był bardzo popularny wśród trenerów Rangersów. W rezultacie, po wygaśnięciu kontraktu, gracz został poproszony o przedłużenie współpracy na kolejny rok.

Podczas meczu w szkockim klubie Aleksiej Aleksandrowicz Mikhailichenko doznał kontuzji i operacji. Rozumiał, że jego kondycja fizyczna była zupełnie zła. Po 5 latach partnerstwa oświadcza, że kończy karierę.

Trenowanie Mikhailichenko

Na długo zanim Alexey Mikhailichenko podbił fanów i europejskich piłkarzy z jego gry, przyznał w wywiadzie, że zawsze marzył o zostaniu trenerem.

Po ogłoszeniu zakończenia kariery, piłkarz powrócił do swego rodzinnego Kijowa. Tutaj spotyka się z Valery'go Lobanovsky'em, który zaprasza jego studenta do pracy jako asystent trenera w jego rodzinnym Dynamo. Alexei Mikhailichenko – piłkarz w przeszłości – cieszył się z takiej propozycji i zgodził się natychmiast.

I zaczął swoją karierę coachingową z "biało-niebieskimi" graczami. Nauczył się dużo od swojego mentora Walerego Lobanovsky'ego przez 5 lat wspólnej pracy. Kłopot przyszedł niespodziewanie. Główny trener Dynamo umarł. Dla Mikhailichenki, podobnie jak wszystkich Dynamo, był to wielki cios. Wstrząśnięci tym, faceci nie mogli odpowiednio wykonać w mistrzostwach narodowych i wygrać, przegrywając z Donieckiem Szachtarem. Wszyscy przeżyli gorycz strat.

Główny trener Dynamo i upadek kariery coachingowej

Surkis, prezes ukraińskiej drużyny piłkarskiej, mianował trenerem Mikhailichenki. Dwa sezony, trzymał się, a trzeci nie zawiódł. To dlatego, że kierownictwo drużyny przeszło w ręce Jozsefa Szabo. Mikhailichenko zaczął również trener zespołu młodzieżowego Ukrainy. Jego uczniowie grają obecnie w pierwszej drużynie drużyny piłkarskiej Dynamo.

Życie rodzinne i osobiste

Żona Inny była jego przyjacielem z dzieciństwa. Z tym, spotkał, gdy miał 13 lat. Młodzi ludzie nie zauważają, że przyjaźń z dzieciństwa rozwinęła się w wielkie uczucie. Złożył ofertę ukochanego w wieku 19 lat Alexey Mikhailichenko. Rodzina została uzupełniona rok później. Para rodzi się pierworodnego, który został nazwany po jego ojcu – Alyosha. W dzieciństwie dziecko wykazało zainteresowanie sportem i piłką nożną, ale po dorastaniu zaczął na innej drodze. Słynny piłkarz i trener w 2004 roku urodził się drugi syn. Ale nadal nie myśli o karierze i studiach w zwykłej szkole.