Aktorka Ingrid Bergman: biografia, życie osobiste, Filmografia

Ta aktorka była Amerykanie symbolem czystości i świętości. Oni ją uwielbiał i kochał każdą rolę. Nazywała się Ingrid Bergman. Biografia artysty – mieszanka szczęśliwych i tragicznych epizodów jak jej bohaterki w filmie.

smutne dzieciństwo

Dziewczynka urodziła się w sierpniu 1915 roku w stolicy – Sztokholm. Została nazwana na cześć księżnej Szwecja – Ingrid. nazwisko matki był Friedel. Ojciec – Justus Bergman. Ingrid może wzrosnąć nieostrożne dziecko, otoczona miłością matczyną i ojcowską opiekę. Ale tak się nie stało. aspirująca aktorka matka zmarła, gdy miała zaledwie trzy lata. Później, Ingrid pożałujesz powiedzieć, że nie pamięta matkę, nawet jej możliwości.

Justus był właścicielem sklepu, który sprzedał kamer. Był jednym z pierwszych w mieście stał się właścicielem kamer osobowych, które są często wynajmowane swoją jedyną córkę. To Justus Bergman osiedlił się w córce głowy myśl, że może ona stać się świetną aktorką. To był pierwszy raz pojechał nią do teatru, gdzie, jakby urzeczony, patrząc na działania. Następnie Ingrid i wreszcie zrozumiał, co chce robić w życiu.

Kiedy miała dwanaście lat, włamał się do jej życia nowa tragedia. Ukochany ojciec zmarł – Justus Bergman. Ingrid zamieszkała z ciotką, który stara się chronić dziecko przed wszelkimi przeciwnościami. Ale ta dobra kobieta zmarła wkrótce potem.

młodzież

Dziewczynka została zabrana do swoich dalekich krewnych, ale tam jest mnóstwo uwagi nie mają nadziei. Dom już pięcioro dzieci.

Ingrid nawet przez sekundę nie rozstawać się ze swojego snu. I jak tylko miała siedemnaście lat, ona naukę w akademii aktorskiej, którą patronatem Królewskiego Teatru Dramatycznego Szwecji. Ale tylko jeden rok studiował zarządzany w najbardziej prestiżowych szkół w Europie. Chwyciła nową pasję – kino.

Jej pierwsza rola zagrała w 1932 roku. To był drobny epizod bez słów. Potem zaproponowano większą rolę w filmie „Hrabia Munkbru” w reżyserii E. Adolphson.

W Akademii, wszyscy skazani Bergman. Ingrid uznano początkującą aktorką etap i kinematografia w tym czasie nie należy do sztuki, myśleliśmy, że coś poważnego.

W tym czasie poznała swojego pierwszego męża – Peter Lindstrom. Związek ten jest powszechnie postrzegane jako dziwne. A prawda jest taka, że obraca się w kręgach teatralnych, prawie znanych, i to jest proste dentysta, nie będąc w jego otoczeniu. Niemniej jednak, pobrali się w 1936 roku, a rok później urodziła się ich córka Pia.

Odkrycie Ameryki

Aktorka udało się grać w dziesięciu filmów szwedzkich, kiedy zauważyła reżyserów hollywoodzkich. Ingrid Bergman, którego życie osobiste idzie dobrze, bała coś rozwiązany. Ale ponieważ w ramach szwedzkiego kina była już zatłoczone, rada rodzina postanowiliśmy udać się do Ameryki.

Ingrid sam, pozostawiając męża i dziecko Pius w Szwecji. W Stanach Zjednoczonych, zagrała w remake'u szwedzkiego filmu „Intermezzo”. Otrzymał pozytywne opinie od krytyków i akceptacji publiczności. Aktorka Ingrid Bergman podpisał nową umowę na film „Dr Jekyll i Mr Hyde”. W tym czasie była zjednoczona z jego rodziny, którzy uciekli z ogarniętej wojną Europie.

Peter zaangażowany w działalność i dość skutecznie, a także w rolę żony kierownika. Dzięki praktyczności i pragmatyzmu, Ingrid była w stanie uzyskać lukratywnych kontraktów.

kariera startu

W 1942 roku, firma Film „Warner Bros” zaczął uruchomić nowy projekt o nazwie „Casablanca”. Ingrid długo wahał. Rola wydawała się wątpliwa, a informacje na temat filmu wiedziała tylko od słów reżysera. Skrypt nie był całkowicie gotowy, nawet gdy zaczęła się praca nad obrazem. Nikt na terenie smochnoy nie wiedział, jak kończy się ten film. Ale jak się okazało, Ingrid Bergman wystąpiła w tym roku swoją najsłynniejszą rolę, a film zdobył „Oscar” i została uznana za jedną z najlepszych w historii kina.

Do tej roli, aktorka nie zdobył żadnej nagrody. W przyszłości, nie lubiła o tym mówić i pamiętać, uznając, że jego portfel ma znacznie bardziej znaczących dzieł.

Potem były filmy „Komu bije dzwon” (adaptacja powieści Hemingwaya) oraz „Gaslight”. Ostatni w 1945 roku Bergman przyniósł długo oczekiwany „Oscar”. Stało się najpopularniejszą amerykańską aktorką i, co ważniejsze, najwyższa wypłacona.

Święty Bergman

Aktorka miała dużo fanów. Po zagrała w kilku filmach Hitchcocka, ich liczba wzrosła. Ceniona za jej naturalność i różnicy od innych. Lubił mówić: „Bądź prawdziwy świat podziwia ..”

Filmy „Dzwony Najświętszej Marii Panny” i „Joan of Arc” napędzany ją na piedestale niewinności i czystości. Teraz o Ingrid traktowany jako osoba jest bosko piękne i bardzo duchowe, nie zdolny do złych czynów. Taka była siła jej talentu, że publiczność zaczęła identyfikować znaki na ekranie z Ingrid.

Życie osobiste aktorki w tym okresie była wadliwa. Związek z zaburzeniami Petera. Okazało się, że Ingrid afery. Oczywiście, fani nie chcą wierzyć w te plotki. Wkrótce jednak „bogini” potwierdziła wszystkie swoje lęki i niepokoje.

włoski miłość

W 1946 roku, Ingrid Bergman, którego filmy były znane na całym świecie, zobaczyć włoską Rossellini Picture Motion nazwie „Rzym – miasto otwarte”. I zdałem sobie sprawę, że chciał zastrzelić tego mężczyznę. Napisała do niego list z propozycją współpracy, a kilka lat później, w 1949 roku Roberto znaleźć rolę dla niej.

Ingrid poleciał do Włoch, aby osobiście spotkać się z reżyserem Rossellini i zakochała się w nim. Wkrótce po ich romans rozpoczął się cały świat. „Żółty” doniesienia prasowe o „Rozmowy z innymi kobietami.” Wszyscy Amerykanie chwycili za broń przeciwko raz ulubionej aktorki.

Pierwszy wspólny filmu Ingrid i Roberto był zbojkotowali w Ameryce. Wielu nazywa się coś zrobić, aby zakazać obraz ze szwedzką aktorką. A w Kongresie, mówiło się poważnie o tym, jak dodać do projektu ustawy o moralnym zachowania gwiazd filmowych takich jak Ingrid Bergman.

Cytaty z gazet echem na całym świecie. Później aktorka powiedział, że wszystko łączonym na jej fani stali się wrogami.

Peter w końcu zgodził się na rozwód, ale zabronił jego byłą żonę, aby zobaczyć jej córkę. Pia one spełnione tylko osiem lat!

Teraz Ingrid może być naprawdę szczęśliwy. Ale nie było. Ich wspólna praca z małżonków nie doceniają zarówno publiczność i krytyków. Od pewnego czasu, Ingrid całkowicie poddała się opiece nad rodziną (para miała troje dzieci: syna i córkę Robertino bliźniaki Isabella i Isotta). W połowie 1950 roku, stosunki z Roberto końcu zdenerwowany i Ingrid powrócił do Stanów Zjednoczonych.

powrót

Początkowo, w Ameryce nie jest zadowolony, ale jej praca aktorka udowodniła, że jest godna miłości i szacunku. Za film „Anastazja”, zdobyła swój drugi „Oscar” i został odpuszczony fanów obraził. To Bergman powiedział: „Popularność – kara, która wygląda jak nagroda.”

W 1958 roku, Ingrid Bergman, którego filmy ponownie podniósł jej piedestału, po raz trzeci bierze ślub. Tym razem dla szwedzkiego producenta. Małżeństwo Lars Schmidt był najbardziej wydłużony w życiu aktorki, ale nie najszczęśliwszy. Rozwiedli się w 1975 roku.

Ingrid nadal aktywnie wycofać, grając na okres dziewięciu różnych ról w filmach, w tym film „Morderstwo w Orient Expressie” „który przyniósł jej trzecią” Oscar”.

Bergman zagrał rolę współsprawstwo w zabójstwie, który badał słynnego detektywa Erkyul Puaro.

ostatnie lata

Ingrid, pomimo swojego wieku, nie zamierza opuścić kino. Nawet po 1973 roku zdiagnozowano u niej raka, nie miała opuścić zespół. Jeden z ostatnich filmów aktorki stał się „Jesienna sonata”. Ingrid Bergman się do tej roli, bo film był strzelanie szwedzkiego reżysera, oprócz jego imiennik.

Ten obraz ruchu o skomplikowanych relacjach rodzinnych między matką i córką. Pod wieloma względami była odzwierciedleniem sytuacji osobistej aktorki. Po wielu latach, że nie komunikować się ze swoją starszą córką.

W 1973 roku, Ingrid została członkiem jury na Festiwalu Filmowym w Cannes. Również od tego czasu zaczęła pracować na swojej autobiografii, która została wydana we współpracy z Alainem Burgess nazwie „My Life”.

Dziewięć lat, aktorka walczyła z rakiem. W końcu choroba wygrała. Ingrid zmarł w 1982 roku, jego urodziny. Została pochowana w Londynie. Na skromnej uroczystości pożegnalnej był tylko jej rodzina i kilku najbliższych przyjaciół. Wiadomość o śmierci najbardziej ukochanego amerykańskiej aktorki skromnie oświetlone gazety „New York Times”.