Volapuk – jest sztuczny i od dawna jest martwy język

W naszych czasach, nie każdy jest prosty, a nawet bardzo wykształcony człowiek zna pojęcie „węgierski”. Jest to nieco śmieszne i dziwne słowo przychodzi do nas z Niemiec pod koniec XIX wieku i stał się znany jako sztucznie utworzonego języka. Powiedział i uczynił ich nagrywania światową elitę, która obejmowała lekarzy, językoznawców, pisarzy i astronomów.

Napisane arcydzieło język

Więc volapuk – jest rodzajem języka międzynarodowego, który został założony w 1879 roku przez niemieckiego księdza katolickiego o imieniu Johann Martin Schleyer. W maju tego roku w dzielnicy bawarskiego przyszedł bardzo zwykły papier, ale jako dodatek do niej, a następnie cały projekt. To przedstawił gramatyczne, morfologiczne i wiele innych cech sztucznie utworzonego języka przeznaczonego dla wykształconych ludzi na całym świecie. Rok później, Schleyer publikuje książkę, która jest wywoływana „Volapuk. – język uniwersalny” Przeszedł kolejny rok, w tym nowe i jak dotąd niezbadany gazety języka zaczęły być publikowane, a później odbył się pierwszy międzynarodowy kongres.

rok popularność

Około 1884 roku w całej Europie i częściowo w Ameryce i zaawansowanych krajach azjatyckich Volapük – jest to bardzo popularne i język docelowy. Drukuje liczne czasopisma i gazety, to jest badane w kursach, w szkołach i na uniwersytetach. Wielu naukowców używać Volapük w ich rozpraw doktorskich i najlepszych praktyk. Jest zarejestrowany jako przypadek gdzie sztucznie stworzony język stał się człowiekiem rodziny. Chodzi o córkę niemieckiego badacza Henry volapuk Kone, z którym ojciec pielucha mówił językiem, który stał się dla niego przedmiotem pożądania. Aż do 1890 roku, świat naukowy był dosłownie obsesję nie tylko badania, ale jego Volapük stałego korzystania z pracy i życiu codziennym.

Podstawy języka

Mamy już ustalone, że węgierski – sztuczny język, ale również na podstawie których powstały? Zacznijmy od autora – kapłana, który urodził się w Niemczech, dlatego całe życie mówił po niemiecku. Jego celem było stworzenie pewnego prototypu języka ojczystego i literatury, ale z pewnymi korektami, które, jego zdaniem, by uprościć cały obraz. W alfabecie łacińskim oparte leżącego uzupełnione kilka nieistniejących samogłosek. Skład leksykalne – jest to najbardziej rozpoznawalny język mowy Rzymsko-Germańskie rodzina, ale ich korzenie zostały zmienione nie do poznania. Należy od razu powiedzieć, że autor z rodzinnej języka niemieckiego Volapük przeniósł wszystkie swoje najtrudniejsze funkcje zresztą one pomnożone i stają się bardziej widoczne i złożone. Najbardziej uderzającym przykładem – najdłuższe słowa składające się z trzech lub czterech części.

Jaka była prostota języka?

Na pierwszy rzut oka wydawało się, że zawsze Volapuk – jest prostym językiem, łatwa do nauczenia i zapamiętania. Fakt, że niektóre aspekty były rzeczywiście bardzo pociągający:

• Nie było skomplikowane pisowni.
• Nie było czegoś takiego jak podwójny numer (jest on zazwyczaj występuje tylko w języku rosyjskim i arabskim).
• Nie było dwuznaczne słowa.
• Nacisk jest zawsze rejestrowane.

Można powiedzieć, że urok Volapük jest skończona. Coś, z którym do czynienia każdy, kto próbuje nauczyć się go w przyszłości – to jak spotkanie wszystkich zawiłości niemiecki, angielski, hiszpański, a nawet języka rosyjskiego, uzupełnione przez fałszywych form i wyrażeń.

Spada popularność

Przez wiele lat, Akademia Cryptography Volapük był Ogyust Kerkgoffs którzy uważnie badając językiem, od razu ujawnił wszystkie niedociągnięcia. Wskazując na wady autora – Martin Sheleyeru on wywołał protest ten ostatni. Kapłan podkreślił, że język – jego stworzenie, które nie potrzebują niczego zmieniać. Konflikt ten spowodował dalszy rozłam w którym wielu zwolenników volapuk poszła do innych projektów językowych – idiomy neutralnych linii i esperanto. Nawiasem mówiąc, wygląd jest ostatnią język w 1887 pogarsza sytuację Volapük. Esperanto było znacznie prostsze słownictwo i gramatykę w nim wszystkie słowa są rozpoznawalne i nawet uproszczone.

Teraz volapuk – to martwy język, który już nie emitują nawet najbardziej tajne gazety i czasopisma naukowe. To nie jest nauczany w wydziałach filologii, nie uczy się w szkołach wyższych.