Lascaux: Kaplica Sykstyńska sztuki prehistorycznej

Lascaux (lub Lascaux) – kompleks podziemnych galerii, słynnych obrazów skalnych, które powstały w okresie od XVIII do piętnastego tysiąclecia pne. Została odkryta przypadkowo przez czterech nastolatków, wpadając na wąskim przejściu, tłoczona sosnę, który spadł od uderzenia pioruna. Pierwszym, który poważnie studiował sztukę górnego paleolitu Lascaux, był znawcą historii prymitywnego społeczeństwa Anri Breyl. To on ustanowiony autentyczności dawnych obrazów.

Lascaux położony jest w południowo-zachodniej Francji, w pobliżu wsi Montignac, w departamencie Dordogne. Znajduje się w dolinie Wezery, gdzie na początku XX wieku zostały odkryte i inne groty z malowidłami skalnymi, głównie przedstawiających duże zwierzęta, takie jak Les Combarelles, Font-de-Gaume, Bernifal. W takich miejscach, gdzie grawerowane rysunki i obrazy znajdują się wzdłuż ścian i sufitów, wczesnych ludzi, najprawdopodobniej, oni nie żyją. Były one przeznaczone do celów obrzędowych.

Lascaux – jeden z najbardziej imponujących przykładów sztuki stworzonych przez człowieka paleolitu. Zawiera prawie 2000 zdjęć, które można podzielić na trzy główne kategorie: zwierzęta, postacie ludzkie (Prawo do wizerunku, co do zasady, są bardzo rzadkie w sztuce paleolitu) i abstrakcyjnych symboli. Wysokie rozdzielczości rysunki malowane stosując pigmenty mineralne mniejszych obrazów cięcia kamienia. Wiele obrazy są niewyraźne i trudne do odróżnienia.

Ale w każdym przypadku, Jaskinia we Francji jest pierwszą twórcze dzieło ludzkości, zdobył tytuł w Sykstyńskiej Kaplicy sztuki prehistorycznej. Najbardziej znaną częścią jaskini – „Hall of Bulls” na ścianach kalcytu które przedstawiają bizony, konie i jelenie (na wysokości dwóch metrów od poziomu gruntu i na naturalnym gzyms na suficie). Pięć czarnych żubry są dominującymi figury wśród towarzyszących koni i innych zwierząt. Są one zorganizowane w dwóch stadach, położone naprzeciw siebie (dwa żubry – na ścianie północnej, trzy na południu).

Każda z dwóch stron określonych zgodnie ze zwierzęciem reprezentowanego na nim. Ściana od strony północnej jest znany jako panelowej „Jednorożca” z powodu tajemniczego zwierzęcia przedstawionego tu o długiej i idealnie proste klaksonu. Na południowej stronie paneli „znieść”. Oto jeden z żubrów piersiowej częściowo zamknięty mały wzór Miś, które wyróżniają się uszy i pazury. Jeden z żubrów wysokości 5,2 m – jest to największa postać reprezentujących malarstwo rock.

Lascaux pewno było to święte miejsce. Zwierzęta odgrywał ważną rolę w życiu łowców paleolitycznych. Przez długi czas sądzono, że rysunki te zostały powiązane z pierwotnym magicznym zaklęciem, w którym nastąpiło potencjalne wydobycie. W rzeczywistości, z przedstawionych zwierząt tylko jelenie były głównym dieta człowieka prymitywnego.

Obrazy w galerii „Nawa”, nazwa „Crossed Bison”, demonstruje zdolność paleolitycznych przodków do pracy z systemem Vista. Oczywiście, jest to tylko jego prymitywna forma. Skrzyżowane nogi bizon tworzy iluzję, że jedna z postaci jest bliżej widza niż inne.

Oczywiście, jaskinia Lascaux nie ujawnił wszystkich swoich tajemnic, ale to ilustrowany bestiariusz imponuje, łączy współczesny człowiek i jego przodkowie i pomagając sobie sprawę drogę zaczął tworzyć ludzką naturę.