Art. 330 Kodeksu Karnego: zbrodnia i kara

Arbitralność (art. 330 Kodeksu karnego) jest uważany obecnie jedną z najbardziej powszechnych sposobów rozwiązywania sporów własności karnej. Jak badanych wykonywania czynności, co do zasady, menedżerów i odpowiedzialnych pracowników przedsiębiorstw o różnych formach własności. Bezprawne zachowanie jest często charakterystyczne dla funkcjonariuszy struktur państwowych. Rozważmy zjawisko dowolności w dalszych szczegółach.

Art. 330 Kodeksu Karnego

Zwykle definiuje charakter wykroczenia i kara ustanowiona. Kwalifikacje do tego artykułu są wykonywane, jeżeli nie jest nieuprawnione, niezgodne z ustawowego lub innej regulacyjnej celu przejmowania, popełnienie jakiegokolwiek działania, które ze względu na niezgodność z prawem zaskarżonej obywatela lub organizacji, jeśli znaczna szkoda następuje. Zgodnie z art. 330 Kodeksu Karnego dla takiego zachowania oferuje kilka form kary.

1. Grzywny do 80 tys. RUB. lub kwota równa z / (pozostałe przychody) przez sześć miesięcy.
2. Obowiązkowe pracy do 480 godzin.
3. Aresztowanie do sześciu miesięcy.
4. Do 2 lat pracy resocjalizacyjnej.

Za czyny określone w ust. 1, art. 330 Kodeksu Karnego, kara jest stosunkowo łagodny. W szczególności, wśród sankcji nie jest uwięzienie lub pracy przymusowej. Kara zwiększa się w obecności obciążających.

okoliczności obciążające

W drugiej części art. 330 Kodeksu karnego przestępstwo zostało uzupełnione cech kwalifikacyjnych. Na przykład, akt opisane powyżej mogą być wykonywane z użyciem przemocy lub zagrożone. W tym przypadku, pod warunkiem spełnienia następujących kar :

1. Przymusowej i 5 lat.
2. Aresztowanie do sześciu miesięcy.
3. Do 5 lat więzienia.

Jak można zauważyć z listy wykluczonych sankcji grzywny, jak również poprawczych i społeczności serwisu.

Komentarz do art. 330 Kodeksu Karnego

Celem działania jest nieuprawnione, niezgodne z prawem, niezgodne z ustalonym porządku operacji spełnienia. Ich ważność jest kwestionowana osobę prawną lub obywatela. Bezprawne zachowanie jest zawsze wyrażona w działaniu. Może to być sprzeczne z rozporządzeniem rządowym regulacje FZ lokalnych agencji rządowych, i tak dalej. Zachowania trudne może być winny w porządku dyscyplinarnego sądowej lub administracyjnej. Prawo to może być realizowane jako bezpośrednio przy podejmowaniu działań i potem.

niebezpieczeństwo publiczne

Jest to akt, który jest niezgodny kolejność realizacji tematów ich praw i interesów, ustalonych norm. Jednocześnie zachowanie sprawcy przynosi znaczne szkody dla ofiary. On spowodował niezdolność do realizacji własnych praw i interesów. Kompozycję sporządza się w postaci materiału przestępstwa. Jako obowiązkowego kwalifikacji akty testy spowodowały znaczne szkody. Może być stosowany do organizacji i obywateli. Wyraził w szkody moralne lub uszkodzenia mienia, naruszenia interesów i tak dalej. Znaczenie szacuje się przez sąd w chwili popełnienia czynów niezgodnych z prawem.

Prywatną część

Ten aspekt aktu sztuki. 330 Kodeksu Karnego Federacji Rosyjskiej charakteryzuje winy umyślnej. Przedmiotem rozumie powagę jego postępowania do publicznej wiadomości. Zdaje sobie sprawę, że jego działania nie są zgodne z prawem lub innych przepisów. W ten sposób dobrowolnie popełnienia czegoś, które mogą być później kwestionowane przez obywatela lub organizacji. Winny sugeruje nieuchronność lub możliwość znacznego uszkodzenia. Ale on świadomie dopuszcza lub chce awansować lub odnosi się do takiej możliwości z obojętnością. Odpowiedzialnością (art. 330 Kodeksu karnego) obywatel zdrowy może być zaangażowany, który osiągnął 16 lat. Jeśli nielegalne działania popełnione funkcjonariusza lub pracownika w prywatnej służby detektyw / bezpieczeństwa, jego zachowanie jest oceniane na podstawie art 203, 201, 285 lub 286 Kodeksu.

cechy kwalifikacyjne

Ich zestawy druga część sztuki. 330 Kodeksu Karnego. Te cechy to: stosowanie przemocy, groźby jej użycia. W razie przypadkowej śmierci, a także poważne zagrożenie dla zdrowia, gdy akt samowoli dodatkowo kwalifikuje się do odpowiednich artykułów. Jak groźba użycia przemocy, aby zrozumieć ostrzeżenia o zabiciu lub napaść różnym nasileniu. Prawdziwe, powodując ogromne szkody jest ponadto wykwalifikowany przez art. 111 Kodeksu Karnego.

Rozgraniczenie z innymi aktami

Niektóre działania, zakwalifikowane przez art. 330 Kodeksu karnego, są niezależnymi czyny przestępcze. Na przykład, są one wyposażone w artykułach 260, 140, 139, 137, 166 kod. Zachowanie objęte art. 330 kodeksu karnego, konieczne jest, aby odróżnić, odróżnić od wykroczenie administracyjne ze względu na brak istotnej szkody, jak również czynników obciążających (stosowanie przemocy lub groźby).

Charakterystyka realizacji działań

Arbitralność mogą wystąpić w trakcie realizacji praw przysługujących obywatelowi prawnie, jeśli zamówienie jest uszkodzony, co jest dla ich realizacji. Na przykład, gdy wierzyciel w celu odzyskania długu kredytobiorca wycofuje własności bez jego zgody i bez nakazu sądowego. Samowola występuje, gdy winny człowiek błędnie wierzy, że posiada uprawnienia do wykonywania określonych czynności. Za nielegalne należy uznać takie działania behawioralne, gdy w trakcie gromadzenia długu lub podmioty wierzycieli zatrudniony je zastosować do przemocy kredytobiorcy. Obiektywnymi wskaźnikami tych działań są podobne do rozboju, wymuszenia lub rabunku. Ale jak stosowanie przemocy służy jako sposób realizacji praw własności należących do sprawcy, jego zachowanie należy uznać za wyrób skomentował. Jak już wspomniano powyżej, w akcie ciężkie szkody dodatkowo kwalifikacje na odpowiednich przestępstw.

istotnym czynnikiem

Jedna osoba może wykonywać dowolne czynności z wykorzystaniem oficjalnego stanowiska. W tym przypadku, jest on odpowiedzialny za nadmiar lub nadużycia uprawnień wynikających z art. 286, 285 Kodeksu Karnego. Jednostka, która wykonuje pracę administracyjną w komercyjnej lub publicznej struktury, popełnił arbitralność, ścigane z mocy artykułu 201 Kodeksu.

wniosek

Z kryzysem gospodarczym i finansowym, jest wzrost przestępczości na posesji lub w odniesieniu do własności z udziałem dowolności. Niektórzy analitycy uważają, że sytuacja ta będzie kontynuowana po wyjściu kraju ze stanu niestabilnego. Eksperci przypisują to z faktu, że przyczyny dowolności jest osłabienie władzy państwowej, prawa niedoskonałe i sądownictwa i innych negatywnych zjawisk współczesnego życia. Jednak należy stwierdzić, że tego rodzaju zachowanie było powszechne w dawnych czasach. Na przykład, w trakcie reform społeczno-gospodarczych w arbitralności 90. objawia się dość często w rozwiązywaniu sporów majątkowych. Rodzaje działań są zróżnicowane i rzutować na różnych obiektach. Wśród nich, oprócz stosunków własności, warto zauważyć, godności i honoru, zdrowia i życia ludzkiego, zarządzanie zamówieniami, i tak dalej.