Sportowiec Mayk Pauell: Biografia, osiągnięcia i ciekawostki

Maykl Pauell – amerykański lekkoatleta, mistrz i dwukrotny mistrz świata, dwukrotny srebrny medalista olimpijski w skoku w dal.

do pokonania niemożliwego

Po kilku latach bycia w cieniu superstar rywalem Karla Lyuisa punktem zwrotnym dla Mike Powell rozpoczął się w 1991 roku, w którym złamał starą zapis lekkoatletycznych. Jego skok 8 m 95 cm na Mistrzostwach Świata w Tokio w dniu 5 cm przekroczyła osiągnięcie Igrzysk Olimpijskich w 1968 roku Bob Beamon, który został ogłoszony pokonania. Nowy rekord zakończyła dominację Lewis, który przez 10 lat, 65 razy z rzędu wygrał w takich konkursach, z których 15 uczestniczyły Powell.

Mike, trudno cierpi z powodu braku pewności siebie, na wiele lat przed zwycięski skok twierdził, że może przewyższyć legendarne osiągnięcie Beamon. Choć był jednym z najlepszych zawodników na świecie na długo przed tym wydarzeniem, to jest imponujący wyczyn, w połączeniu ze stopniowym odejściu Lewisa off etapie kariery dał nowy impuls. Powell stał się numerem jeden i wykazał niesamowitą spójność w ciągu najbliższych kilku lat. W przeciwieństwie do Lewisa, który nawet w szczytowym okresie kariery był bardzo selektywny w swoich przemówieniach, twierdził, że harmonogram ustalony wytrzymałość i umiejętności ambitnego sportowca.

Pauell Mayk: Biografia

Urodzony Maykl Entoni 11/10/63 w Filadelfii. Jego ojciec, Preston Powell był nauczycielem, a matka Caroline – księgowy.

Zadatki na przyszłego mistrza pojawił się w dzieciństwie, kiedy to często zaszokowani sąsiedzi, przeskakując samochodów. Ważnym wpływ na jego motywacją była jego babka, Mary Lee Iddi, z którą mieszkał przez pewien czas w West Filadelfii. Zajęło Mike'a każdą niedzielę w miejscowym kościele baptystów i zainspirowało go wagę ciężką pracę jako klucz do sukcesu w życiu.

Po rozwodzie, matka Caroline w 1974 roku, przeniósł się z rodziną do West Covina, Kalifornia. W liceum Mayk Pauell, którego wysokość wynosiła 1 m 85 cm, lubi grać w koszykówkę, a on często rzuty wykonane przez graczy jest znacznie wyższa. On również wykazać wyjątkową umiejętność w skoku w dal, wysokim i trójskoku. Niemniej jednak, pomimo faktu, że był najlepszym sportowcem państwa i szkół w kraju, duże uniwersytety na niego nie zwracać uwagi, po części dlatego, że agenci koszykarze nie byli pewni, że może bardzo dobrze prowadzić piłkę w konkursach wyższych uczelni na poziomie , Powell otrzymał stypendium na University of California w Irvine, ale uznał, że nie może grać w drużynie koszykówki, ponieważ harmonogram sezon pokrywa zespół lekkoatletyczny.

Utalentowany i niestały

Były skoczek wzwyż, aby pokonać barierę dwóch metrów, zmienił swoją specjalność, gdy był w stanie osiągnąć wyniki światowej klasy, skakanie 8 m podczas pierwszego konkursu na początku studiów. Talent młodego sportowca pozwoliło trener zauważył, że Blair Clausen Mayk Pauell rekord świata w skoku w dal można pokonać. Choć sportowiec wydajność w ciągu kilku lat wykazały, przebłyski geniuszu, pozostał chaotyczny i stał się znany jako Mike kartką za jego skłonność do zrobienia łopaty płytę odpychania podczas podejścia. W tym okresie często robił tylko jeden lub dwa udane skoki na sześć. W rezultacie, konkurs kwalifikacyjny do Igrzysk Olimpijskich w 1984 roku, grał gorzej niż jej możliwości i nie została włączona do zespołu USA.

zachęta do wygrania

W 1985 roku, postanowił zrealizować swój pełny potencjał, Mayk Pauell wziął urlop naukowy do udziału w międzynarodowych konkursach. Wkrótce okazało się, że jeśli chodzi o długim skoku, promotorzy byli zainteresowani tylko w legendarnym Karlom Lyuisom. „Całe życie powiedziano mi, że nie mogę coś zrobić – powiedział Powell, w artykule w Sports Illustrated. – Mówili, że Karol mógł pobić rekord, i wziąłem to jako osobistą zniewagę. Powiedziano mi w twarz, że nie mogę zrobić bez wiedząc nic o mnie. I to rozgniewało mnie. "

Powell miał powód, aby pokonać Lewisa, aw tym samym roku wszedł dziesięciu najlepszych sportowców świata. W następnym roku przeniósł się do University of California w Los Angeles, który był jednym z najlepszych zespołów lekkoatletycznych. Po ukończeniu prace dorywcze, które pozwoliły mu uczestniczyć w konkursach i trenować intensywniej.

wyrafinowana technika

Kluczowym krokiem na drodze do sukcesu Powell była jego decyzja, aby zatrudnić służby Randy Huntington, który w tym czasie był jednym z najbardziej rozchwytywanych trenerów w kraju. Razem stanowiły one planu pięcioletniego w celu osiągnięcia szczytowej kształt sportowca do Igrzysk Olimpijskich w 1992 roku w Barcelonie. Szczególną uwagę zwrócono na stałej wydajności i przyspieszenia podczas rozbiegu. Powell był dobrym uczniem, rosnące na szóste miejsce na świecie w 1987 roku. W tym samym roku zdobył Uniwersytet Świat w pierwszy przekroczyła 27 stóp w jego karierze.

Los wydawał się grać trick na Powell w 1988 roku, kiedy miał do usunięcia dodatku sześć tygodni przed rozpoczęciem eliminacjach w reprezentacji Stanów Zjednoczonych do udziału w Igrzyskach Olimpijskich w Seulu. Ale szybko odzyskuje się w ostatnim skoku zakwalifikowania wraz z Karlom Lyuisom i Larry Myricks. Pomimo faktu, że w Seulu, Powell ustanowił rekord życiowy, wystarczyło tylko na srebrnym medalem za mowę zwycięstwa Lewisa. Ale wynik podniósł rating i zapłacić za wydajność, pozwalając mu skupić się na jednej dyscyplinie.

Po olimpiadzie, 88-letnia Powell zrobił kolejny ważny krok w jego rozwoju, przejmując od Lewisa i Mayriksa ruchu nóg w powietrzu, jak obrót pedałów. Dowodem na to jest jego skok do 855 cm w konkursie w San Jose w Kalifornii, na wiosnę 1989 roku. Osiągnięcie wykonane Mike siódmy zawodnik w historii lekkiej atletyki, przełamać barierę 28 stóp. Poniższe konkursy w Houston Powell wykonane łopatą skok, który bił rekord świata. Był dwukrotnie pokonać Lewisa w 1990 roku, pomimo faktu, że jedna z konkurencji pobił rekord życiowy w 866 cm. Jednak zwycięstwo Powella w przypadku braku głównego rywala wziął go w pierwszej kolejności. Niektórzy twierdzą, że Mike nie zasługują na taki zaszczyt, bo nawet nie Lewis wygrał.

Droga do zwycięstwa

Kontynuuje ruch do przodu w celu ograniczenia jego pobudliwy układ nerwowy podczas zawodów, Powell, w tym szkolenia psychologiczne w napięty harmonogram szkolenia. Skorzystał z usług psychologa sportowego, który pomógł mu skierować swoje emocje tak, że pomagał jego wysiłków fizycznych, a nie pozwolić im. W tym czasie rozwinął się zwyczaj wywoływania poparcie widzów klaskanie bezpośrednio przed jego podejście i zachęcające kibiców do przyłączenia się. Rytmiczne oklaski pokonać czas, kiedy przyspieszył Powell. Mike-sportowiec różnił się od innych nurków, którzy wolą spokój i rozproszony przez szum tła.

On skorzystał z nieobecności Lewis w 1991 roku, wygrywając 12 zawodów, które poprzedziły mistrzostwa w Nowym Jorku. Intryga osiągnął swój punkt kulminacyjny, gdy zawodnicy wreszcie spotkał się twarzą w twarz. Ich mecz był jednym z stresujących wydarzeń w historii lekkiej atletyki. Po Powell pokonała pozornie nieosiągalne 873 cm, jego rywal w ostatniej próby, aby przejść o centymetr dalej. Konkurowanie na wysokim Sestriere we Włoszech w tym samym roku, Mike nezaschitanny dokonał dwóch 29 stóp (884 cm) i jeden skok 873 cm podczas silnych wiatrów.

Mayk Pauell: Record 1991

Kolejny pojedynek z Karlom Lyuisom wystąpił na Mistrzostwach Świata w 1991 roku w Tokio w sierpniu. Powell nigdy nie była gotowa do walki, starając się zemścić. zaufanie Carl opalanych im pobity rekord świata w biegu na 100 metrów przez pięć dni przed imprezą w Tokio. W tym czasie miał 56 razy pokonał znaku 28 stóp (853 cm), a Powell wykonana to tylko kilka razy. Mike był tak podniecony, ze względu na hiperwentylacji jego pierwszy skok zrobił tylko 785 cm. Po pierwszej rundzie był na ósmym miejscu, a Lewis skoczył 868 cm, 15 najlepszy wynik w tej dyscyplinie.

Co po niej, było Karla Lyuisa najbardziej zaskakującą drugim miejscu w historii lekkiej atletyki. Zrobił serię 5 skoków, łamiąc 8,5 m, włącznie z 3 trzech próbach, w których Skoczył na 8,8 m. Ale to wszystko było na próżno, jak Powell poleciał do 895 cm w wiatru bocznego, który zapewnił mu zwycięstwo i rekord świata. W historycznym próbę Mike wstał z ziemi do wysokości ponad dwóch metrów. Lewis nie był łagodny, a za złe fakt, że wynik dał mu tylko drugie miejsce. Według „New York Times”, powiedział dziennikarzom, że był to największy skok w życiu Powell, a on nigdy nie będzie w stanie go powtórzyć.

sukces

Mayk Pauell dużo czasu spędził na rozmowach i ofert reklamowych, które spadły na niego po zwycięstwie, i ma wpływ na jego plan treningowy. Pomimo faktu, że jego opłata wzrosła z 10 do 50 tys. Dolarów za wyniki w następnych czterech konkurencji nie mógł pokonać nawet 27 stóp (823 cm). W wyniku podpisania lukratywne kontrakty z Nike, Foot Locker i RayBan w 1992 roku, jej przychody wzrosły do siedmiu liczb dwucyfrowych. On również otrzymał prestiżową James E. Sullivan Award za wyniki roku 1991, nagrody, która honoruje najbardziej wybitny sportowiec amator.

Niektórzy krytycy zgadzają się z Lewisem, że skok może być przypadek, gdy w Modesto w Kalifornii, Mike Powell skoczył na 873 i 890 cm w maju 1992. Po tym jak doznał kontuzji ścięgna podkolanowego plecy i mięśnie, sportowiec został zmuszony do zawieszenia na szkolenia miesięcy i mógł kontynuować je tylko pięć dni przed rozpoczęciem eliminacjach w 1992 roku drużyny olimpijskiej USA. Niemniej jednak pokonał Lewisa, skacząc 863 cm. Carl jednak odbił się w Barcelonie, pozostawiając Powell z drugim srebrnym medalem w dwóch igrzyskach olimpijskich w rzędzie, po skoczył 3 cm więcej.

World Cup zwycięstwo

Po olimpiadzie w 1992 roku, kiedy Lewis przestała brać udział w konkursach w skoku w dal, Mayk Pauell zaczęła dominować w tej dyscyplinie. W 1993 roku był zwycięzcą w 25 konkursach i 23 razy skoczył ponad 27 stóp (823 cm). Lewis, na przykład, nawet w najlepszym sezonie w karierze, zdobywając tylko 10 razy. Mike łatwo zdobył na Mistrzostwach Świata w Stuttgarcie, w Niemczech, w 1993 roku z wynikiem 859 cm. Zrobił 4 najlepszy skok, a przed jego najbliższego konkurenta o więcej niż 30 cm. Jego występ był jednym z najbardziej obciążające do zdarzenia na światowym poziomie w historii skoków w długość.

Maykl Pauell stał się częścią panteonie lekkoatletycznych. Kilka sportowców wykazał w swoich występów taki entuzjazm, a żaden z nich nie był tak pewny swoich umiejętności, aby wygrać. Jak powiedział Mike, „New York Times”, gdy ktoś mówi mu, że nie może zrobić coś, był pewien, że zrobi to w najbliższej przyszłości. Zdumiewająca kariera Karla Lyuisa stał się celem poszukiwane przez Powella. Mike sięgnął niemożliwego i osiągnąć go.

osiągnięcia sportowe

Główne etapy kariery sportowej:

• Był jednym z najlepszych w skoku w dal i skok potrójny wysokość podczas studiów w Edgewood High School w Kalifornii;
• Zajął szóste miejsce w eliminacjach do igrzysk olimpijskich w 1984 roku;
• Wszedł w pierwszej dziesiątce najlepszych sportowców świata skoki długości w 1985 roku.;
• Wygrał Uniwersjada po raz pierwszy łamanie znaku 27-metrową w karierze (8,23 m) i szóstym na świecie w skoku w dal w 1987 roku;
• Brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w 1988 i 1992 roku;
• Stał się człowiekiem siódmy w historii złamać znak 28 stóp (8,53 m) w 1989 r.;
• Był najlepszy w długości skoku świat w 1990 r.;
• I ustanowił rekord świata w Mistrzostwach w Lekkoatletyce 1991

Nagrody:

• Ducky Drake nagradzać najbardziej wartościowego zawodnika, Los Angeles, 1986;
• srebrny medal w skoku w dal na Olimpiadzie w 1988 i 1992 roku;
• Sullivan nagrodę dla najlepszych sportowców-amatorów Stanów Zjednoczonych, 1991;
• Międzynarodowa Nagroda Dzhessi Ouensa, 1991.;
• złoty medal w skoku w dal na Mistrzostwach w Lekkoatletyce w 1991 i 1993 roku.