Tambour ścieg z igłą: jak to zrobić (zdjęcie)

Ścieg tamburowy nazywa się ściegiem. Na powierzchni tkanki wygląda jak ciągły łańcuch nici lub pigtail. Różne techniki tego szwu umożliwiają łatwe modyfikowanie wzoru na powierzchni tkaniny.

Po zrozumieniu, jak zrobić szew, po opanowaniu prostych i łatwych do zapamiętania technik, a także zasadniczych różnicach między typami szwów łańcuszkowych, można wyhaftować w rzeczywistości jedną technikę, ale w końcu otrzymuje inną zdobioną tkaninę dekoracyjną.

Historia zdarzenia

Tambur szew z igłą jest znany od czasów starożytnego Rus. W tym czasie został nazwany "łańcuchem". Haft został wykonany głównie na drewnianych ramkach do haftowania. Tkanina rozciągnięta na nich wyglądała jak powierzchnia robocza bębna. A słowo było wymawiane jako "tambour" lub "tambourine". Uważa się, że to nazwa jest nazwą tego rodzaju szwów.

W tamtych czasach potrzebne były produkty ozdobione "łańcuchem" za pomocą złoconego gwintu. Aby uzyskać większą wyrazistość, czarodzieje skręcają je czarną, co umożliwiło kontrastowanie przejścia i ekspresji wzoru haftu.

Nowoczesna technologia coraz bardziej wykorzystuje "łańcuch" do szycia płynnie. Z pomocą tambury szew i zastosowanie jej odmian w kompozycjach, wykwalifikowani pracownicy zdołają osiągnąć naturalne przechodzenia światła i cienia. Szwy łańcuchowe, wykonane z wielobarwnych nici, otwarte dodatkowe możliwości do realizacji pomysłowej koncepcji.

Zastosowanie

Dla osoby, która nie jest uzależniona od haftu, wiedząc, jak zrobić ścieg z szwami, pomoże naprawić ubranie. Taką technikę można z powodzeniem symulować za pomocą ściegu łańcuchowego maszyny. Z pewną praktyką można osiągnąć wysoki stopień podobieństwa.

Szpilki łańcuszkowe można uszeregować, gdy ustawisz cel – aby podświetlić ten szczegół na ogólnym tle. Zastosuj ten szew i w przypadku, gdy konieczne jest wykonanie szeregu pętli w celu przejścia z dzianiny na dzianiny.

Ale to samo, głównym celem haftowanych szwów jest haft dekoracyjny z wzorem lub gładką powierzchnią. Ta technika umożliwia wykańczanie tkaniny i ścisłego łańcucha wzdłuż konturu i wypełnienie części kompozycji w całości dzięki tworzeniu różnego rodzaju wzorów: łodyg, kwiatów, płatków, liści i innych elementów.

Materiał

Zdjęcia ściegu tamburowego na gotowych produktach zawsze różnią się jasnością linii. Hafty patrzy na wszelkiego rodzaju tkaniny, najważniejsze jest wybranie kombinacji roboczej nici i koloru materiału głównego. W przypadku bawełny, bielizny i dżinsów lepiej jest wybrać mulinę.

Jedwab, szyfon i inne drobne tkaniny powinny być przycięte z wiskozy lub nici jedwabnych. W przypadku wełny należy szyć ten sam materiał. Szlachetna linia jasnych odcieni na tkaninach monofonicznych bez wzoru wygląda najlepiej.

Kolorowe nici są bardziej odpowiednie dla gęstego materiału. Baptiste, muślin, tiul lub marquiset mogą być ozdobione białymi haftami z metalizowanymi wtrąceniami, tworząc efekty specjalne.

Technika w ramce

Najpierw musisz zrozumieć zasadę powstawania pętli, aby dowiedzieć się, jak wykonać ścieg łańcuszkowy igłą. Jak to zrobić – łatwiej będzie zrozumieć technikę haftowania w ramce do haftowania.

Igła jest wkładana od wewnątrz i na zewnątrz przedniej powierzchni. Wtrysk wykonywany jest w konturze przyszłego wzoru. Gwint jest w pełni rozciągnięty i leży wzdłuż oznakowania osiowej linii przyszłego łańcucha.

Następnie igła wraca do miejsca wycofania. Wątek zaczyna tworzyć pętlę. Igła jest wkładana w tym samym miejscu i wyświetlana na zewnątrz. Wątek, powoli dociska pętlę. Następna igła jest wykonana z niewłaściwej strony o pewnym kroku również do konturu linii środkowej. W tym przypadku powstaje prosty ścieg prostoliniowy.

Teraz końcówka igły musi wejść w pętlę. Nie jest zbyt duży, ale wystarczający dla wygody pracy. Igła jest całkowicie usuwana. Ścieg jest zaostrzony. Wycofany i rozciągnięty nici służy jako ogranicznik i nie pozwala pętli wejść na zewnątrz. Odległość między dwoma igłami określa długość ogniwa łańcucha.

Tambour ściegiem igłą: jak to zrobić, szczegółowe instrukcje

W przypadku odzieży lub tkaniny ciętej, gdzie nie ma wygody przy pracy z rozciągniętym tkaniną na ramie do haftu, technika wykonania jest nieco inna, ale jest wykonywana wzdłuż linii konturu.

Wątek jest wyświetlany "na twarzy", trzyma się kciukiem lewej ręki, igła wraca do wyjścia. W tym przypadku ta sama pętla jest formowana, ale dociskana do powierzchni tkanki. Następny kutas wykonywany jest w punkcie wycofania gwintu. Ścieg wykonany jest "przekręcaj igłę" na wymaganą odległość. Igła jest wyświetlana w pętli utworzonej.

Zdjęcie z sześcianu tamburkowego w początkowym etapie daje możliwość zrozumienia zasady ciągnięcia igły do zwijającego się kształtu. Moment tworzenia pętli jest również widoczny. Następnie igła przechodzi przez ściereczkę, która została dociśnięta do tkaniny. Pętla jest zaostrzona – tworzy się jedno ogniwo łańcucha.

Potem wszystko się powtarza. Palec naciska gwint, następny kształt pętli, wstrzyknięcie jest wykonane z utworzeniem ściegu "igły do przodu". Na spodniej stronie konturu wzoru tworzy się ciągła linia szwu bez żadnych luk. Okazuje się, że każda nowa ściega kończy się w środku pętli.

Łańcuch powrotu

Wiele innych tajemnic ukrywa ścieg łańcuszkowy: jak to zrobić, na przykład odwrotny łańcuch?

Aby utworzyć pierwszą pętlę, musisz najpierw ją ograniczyć. Zazwyczaj jest to połączone z ściegiem mocującym na początku szwu. W tym celu wykonuje się jedną nakrętkę "przekazać igłę" od wewnątrz do konturu przyszłego łańcucha. Igła jest wycofywana do wewnątrz i powtarzana dokładnie tą samą nakłucia. Gwint jest ustalony, znajduje się na spodzie.

Następna wtryskowana jest w pewnej odległości od konturu linii. Rozmiar tego ściegu określa rozmiar pętli i przyszłe ogniwo łańcucha. Igła jest wyświetlana "na twarzy", wyciągnięta całkowicie. Teraz należy ją wykonać pod nitkami, które stanowiły pierwszy ścieg do szycia.

Wykonuje się to przez przemieszczanie się od prawej do lewej bez nakłuwania tkaniny i chwytania materiału bazowego. Następnie igła powraca do punktu odsunięcia końca nici i jest usuwana do spodu. Pętla jest zaostrzona. Następnie proces jest powtarzany od nowa: nakłucie właściwym skokiem, ciągnięcie nici "na twarz", podnoszenie dwóch nici poprzedniej pętli, kłucia w punkcie odstąpienia.

Aby odwrócić ścieg wymazując igłą był dokładny, musisz dokładnie sprawdzić rozmiar niewłaściwego ściegu i równomiernie zaryglować zawiasy.

Odmiany

Ta technika może być łatwo zdywersyfikowana. Możesz zmienić kącik każdego kolejnego ściegu, odchylając go od osiowej linii wzorcowej, a otrzymasz szew ze szkieletem.

Jeśli ukończysz każdą pętlę nie w punkcie wyjścia wątku, a nie osiągając tego, otrzymasz otwarty łańcuch. Im większa odległość, tym szersze szwy. Jeśli idziesz na odwrotną zasadę i kończysz pętlę za punktem wyjścia gwintu (umieść go na górze), będziesz skończyć "cross-tambour szwu" za pomocą igły. Nieznacznie modyfikując technikę wykonania lub dodając ten sam rodzaj ściegów bocznych, można uzyskać "skręconą", "liny" lub "owinięty" ścieg tamburkowy. Zmiana punktów początku formowania pętli, uzyskać "wylot" lub "zygzak". Szlifując łańcuch obok już uformowanych i zdobywając pętle, otrzymujesz igłę z "podwójnym" lub "cięższym" tambymem.

Schemat i wzór kompozycji

Skomplikowane hafty można uzyskać łącząc pętle w różnych grupach. Stopa jest uzyskiwana z trzech podstawowych ściegów, usytuowanych obok siebie i wychodzących z jednego punktu, rozety – z czterech, z kwiatu – z pięciu lub więcej.

Grupy te mogą przycinać krawędzie odzieży. Jeśli połączysz je z podstawowym łańcuchem, możesz tworzyć bukiety i wianki, dodając szwy, które tworzą łodygi i liście.

Wzór kompozycji lub wzoru konturowego szewu tamburu przenosi się do lekkiej tkaniny przez papier węglowy. Na ciemną podstawę można nakleić szkic papierowy lub kserokopiarkę za pomocą nitki lekkiej z szwami ściegu wzdłuż głównych linii. Po tym papier się rozpada, a po haftowaniu etykieta zostaje rozpuszczona.

Tajemnice doskonałości: ścieg tamburkowy

Jak zrobić elastyczny ścieg, tak, że idealnie pasuje do skomplikowanego wzoru i doskonale łączy się z innymi rodzajami dekoracyjnych wykończeń?

Kształt pętli tworzących ten lub ten rodzaj łańcucha zależy od odległości pomiędzy sąsiadującymi nakłuciami igły. Kąt nachylenia do linii warunkowej może zostać zmieniony.

Ściegi powinny mieć taki sam rozmiar i być umieszczone w konturowych liniach kompozycji. Odległość między nakłuciami może się różnić.

ŚcieŜka szwu bazowego powinna być ukształtowana jak spadek zgodnie z zasadami. Można osiągnąć jednolitość pętli tylko przy takim samym naprężeniu nici. Jedna nadmiernie zwarta pętla (nawet jeśli jest lekko zauważalna) spowoduje uszkodzenie całego łańcucha. Ten sam wynik będzie, gdyby nici pozostawiła lukę.

Nie rozpaczaj po pierwszych niepowodzeniach. Nikt po raz pierwszy nie otrzymuje idealnego nici. Umiejętność ta przychodzi z praktyką. Cierpliwość i wytrwałość przyniosą rezultaty!