Janus o dwóch twarzach

Dwustronny Janus jest jednym z wielu bogów, których legendy są obarczone rzymską mitologią. Dokładniej ten legendarny charakter w jego czasach był prawdopodobnie pierwszym królem w Latsium (przypuszczalnie rodowym przodkiem Włoch i Rzymu). W tamtych odległych czasach ten bóg mieszkał w pałacu położonym na wzgórzu Janicule, który leży na prawym brzegu Tybru. Stąd Janus i kontrolował ziemie podporządkowane mu. Reguły jednak nie trwały długo – wkrótce znacznie bardziej aktywny i potężny król, Jowisz, wstąpił na tron, który został zidentyfikowany z Zeusem, najważniejszym bogiem starożytnych Greków.

Dlaczego Janus jest dwubiegunowym bogiem? Uważa się, że z boskiego "kolegi" z Saturna król latem otrzymał jako dar szczególny talent, który miał wyraźnie widzieć przeszłość i przyszłość. To dlatego, że Janus we wszystkich obrazach jest reprezentowany z dwóch twarzy – młodych i starych, którzy stoją w przeciwnych kierunkach (w przyszłości iw związku z tym w przeszłości).

Nawiasem mówiąc sama nazwa "Janus" została wybrana przypadkiem. To słowo, jeśli zostało przetłumaczone na język łaciński ("janya"), oznacza "drzwi". Z czasem "drzwi" stały się nie tylko punktem orientacyjnym, który dzielił się wczoraj od jutra, ale ogólnie symbol każdego końca i początku. Cóż, to w jakiś sposób uważano, że dwustronny Janus łączy obie kategorie "złe" i "dobre" w jednym, jak mówią, fiolki.

Oprócz dwóch osób, Janus został przedstawiony w antyku, a także z kluczami, ponieważ nazywano go również "zamkiem" i "odblokowywaniem" boga. Faktem jest, że popierał wszystkie przedsięwzięcia wojskowe i miał własną świątynię, której drzwi w czasach pokoju pozostawały szczelnie zamknięte, a tylko podczas operacji wojskowych. Przez wiele wieków starożytnego Imperium Rzymskiego, te bramy były zamknięte, niestety, tylko trzy razy. Czy wyobrażasz sobie, jaka byłaby wówczas napięta atmosfera.

Dwustronny Janus również przyczynił się do rozwoju starożytnych Rzymian. Oprócz swoich "paranormalnych" zdolności do jasnowidzenia, Bóg nauczył ludzi takich rzeczy jak przemysł stoczniowy, uprawa ziemi, uprawa warzyw, a także podstawy rachunku. W tym ostatnim celu po prawej stronie znalazł się rzymski numer "SSS", tzn. 300, po lewej – "LXV", tzn. 65.

Rzymianie poświęcili nawet szczególny dzień ukochanemu i szefowi, ucztę agonii, która została obchodzona dziewiątego stycznia. Nawiasem mówiąc, bardzo mało osób prawdopodobnie wie, ale dokładnie dwustronne Janus dał nazwę pierwszego miesiąca roku – stycznia lub stycznia na naszej drodze.

W zasadzie dwustronny rzymski bóg nie wykonał żadnych szczególnych czynów dla swojego królestwa. Nie był przystojny, nie miał nieograniczonej mocy i wyjątkowej mocy. Jednak zgodnie z legendą potrafił "zarządzać" zjawiskami naturalnymi. Tak więc, zanim pojawił się kult Jowisza, Janus zaczął otwierać bramy nieba rano, uwalniając słońce na niebie, wieczorami zamknął je tak, że światło luminancji zniknie i nadejdzie noc. Nawet Rzymianie wierzą, że dwustronny Janus jest bogiem wszystkich przedsięwzięć, więc zanim zacznie coś robić, ludzie zadzwonili do niego, aby pomóc i poprosił o ochronę.

A nie tak dawno temu naukowcy sugerowali, że Janus nie miał dwóch, ale trzy twarzy, uosabiając zarówno przeszłość, jak i przyszłość i teraźniejszość. Po prostu dlatego, że ostatnia kategoria tymczasowa jest uważana za chwilową niewidzialną granicę między dwoma innymi, trzecia osoba Boga jest niewidzialna.

Janus dwustronny: frazeologia

Dziś prawie nikt nie pamiętał Boga Janusa i jego cnót, gdyby nie naszego artykułu. W codziennym życiu współczesnej mowy jest rzeczywiście taka frazeologia, która z jakichś względów jest używana do odwoływania się do niewłaściwego, hipokrytycznego, czyli dwustronnego człowieka. Pomimo, że dwustronny Janus nie wykonał w swoich czasach znakomitych czynów, można by sądzić, że byłby bardzo oburzony takim bezstronnym porównaniem.