Co to jest system solarny. Eksploracja Układu Słonecznego. Nowe planety układu słonecznego

Co to jest układ słoneczny? To jest nasz wspólny dom. Co to polega? Jak i kiedy powstał? Każdy z nich jest ważne, aby wiedzieć więcej o tym co rogu galaktyce, w której żyjemy.

Od najwyższej do najniższej

Lekcja „układ słoneczny” powinna rozpocząć się z tym, że ten ostatni jest częścią rozległego i bezgranicznym wszechświecie. Skala ludzkiego umysłu, aby zrozumieć to nie. Im silniejsze nasze teleskopy stać, tym głębiej spojrzeć w przestrzeń, tym bardziej widzimy tam gwiazdy i galaktyki. Według współczesnych koncepcji wszechświata ma pewną strukturę. I składa się z galaktyk i ich gromad. To miejsce, gdzie system solarny – galaktyka Drogi Mlecznej. Składa się z setek miliardów gwiazd, z których wiele jest podobna do Słońca. Nasz świat – całkiem zwyczajny żółty karzeł. Ale w dużej mierze dzięki skromnej wielkości i stabilnej temperatury w jego organizmie był w stanie podtrzymywać życie.

powstanie

Współczesne teorie powstania układu słonecznego jest nieodłącznie związana z hipotez na temat ewolucji wszechświata. Pojawienie się nią jest nadal tajemnicą. Są tylko różne modele matematyczne. Według najczęściej z którego pochodzi nasz Wszechświat siedemnaście miliardów lat temu w Wielkim Wybuchu. Uważa się, że nasza gwiazda, 4,7 miliarda lat. O tym samym wieku i układu słonecznego. Ile lat ma ona po co żyć? Miliard lat Słońce przejdzie do następnego cyklu rozwoju i stanie się czerwonym olbrzymem. Według obliczeń większości naukowców, górna granica jego atmosferze będzie tylko od odległości orbity Ziemi. A jeśli po tak ogromnej ilości czasu, ludzkość będzie nadal istnieć, dla ludzi to byłaby katastrofa prawdziwie uniwersalna skala. Ale to wszystko jest w odległej przyszłości. Jaka jest dziś sytuacja?

Organami układu słonecznego

Tak więc, przede wszystkim, że, oczywiście, nasza gwiazda. Ludzie od czasów starożytnych dał jej nazwę i nazywa się słońcem. To koncentruje się dziewięćdziesiąt dziewięć procent masy wszystkich systemów. Tylko jedno konto dla planet, ich satelitów, meteory, asteroidy, komety i korpusu pasa Kuipera. Więc co jest Układ Słoneczny? To słońce i wszystko co kręci się wokół niego. Ale wszystko po kolei.

słońce

Jak wspomniano powyżej, gwiazda – jest centrum naszego układu. Wielkość jego olśniewający. Słońce jest cięższa od Ziemi w trzystu trzydziestu tysięcy razy! A jej średnica jest większa niż Ziemi sto dziewięć razy. Średnia gęstość materii słonecznym tylko 1,4 razy większa niż gęstość wody. Ale to nie powinno być mylące. Rzeczywiście, w centralnych regionach gęstości gwiazda w stu pięćdziesięciu razy większe tam z powodu ogromnej presji i reakcji jądrowych zacząć. Tutaj, wygenerowany wodoru hel.

Następnie zwalnia otrzymany energia jest przekazywana przez konwekcję do zewnętrznych warstw i rozprasza się w przestrzeni. Według naukowców Słońce teraz siedemdziesiąt pięć procent składa się z wodoru i 25% helu, inne elementy nie więcej niż 1%. Na pierwszym miejscu jest powiedziane, że słońce jest w pełnym rozkwicie, ponieważ paliwo jest wciąż bardzo dużo. Zazwyczaj czas życia gwiazd tej klasy (żółtego karła) jest dziesięć miliardów lat. Nie możemy powiedzieć kilka słów o strukturze słońcu. W jej środku znajduje się masywny rdzeń, a następnie przez strefę przenoszenia energii promieniowania, konwekcji i chromosferę sferyczne. W ostatniej części są wzniesienia. Plamy słoneczne – strefa na powierzchni gwiazdy, gdzie temperatura jest znacznie niższa, bo wyglądają ciemniej. Nasza gwiazda obraca się wokół własnej osi w ciągu dwudziestu pięciu dni Ziemi. Trudno się przesadą powiedzieć, że cały układ słoneczny zależy od stanu gwiazdy. Darkroom dla procesów studiuje w nim tworzone są nawet na orbicie.

rtęć

Jest to pierwsze ciało kosmiczne, które spotykamy, odchodząc od słońca. I w konsekwencji jego bliskość do bardzo gorącej powierzchni i prawie nie ma atmosfery. Należy do tzw planet skalistych. Ich wspólne cechy charakterystyczne: bardzo wysokiej gęstości, obecność gazu i wody w atmosferze, mała liczba satelitów, obecność jądra i korowej płaszcza. Jednakże, jak wspomniano powyżej, atmosfera Merkurego jest praktycznie pozbawiony – wieje wiatr słoneczny. Przypomnijmy, że chroni Ziemię przed działaniem silnego pola magnetycznego i odległości. Lecz pomimo tego, gazowa powłoka rtęć może nadal być wykrywane, składa się z jonów metali, które uwalniają się z powierzchni ziemi. Istnieją tam (w niewielkich ilościach) tlenu, azotu i gazów obojętnych.

Merkury krąży wokół Słońca na wydłużonej orbicie. jej okres orbitalny wynosi 88 dni Ziemi. Ale żeby odwrócić osi planety jest wymagana prawie 59 dni. Głównie ze względu na to Merkury jest wielka różnica w temperaturze od minus 183 do + 427 ^{0 0} Celsjusza.

planeta kraterami powierzchni, niskie góry i doliny. Istnieje także ślady kompresję rtęci (w wyniku chłodzenia rdzenia metalowego) – w postaci wzdłużnych półek). Naukowcy sugerują obecność lodu w niektórych zacienionych obszarach na naszej planecie.

Wenus

Drugi z rzędu Ziemia jak planeta od słońca. Poprzez znaczne przekroczenie wielkości rtęć, ale nieco mniejszą niż Ziemi zarówno w masie, w średnicy. Satelity są dostępne. Ale w obecności gęstej atmosfery, co niemal całkowicie ukrywa przed naszymi oczami powierzchni Wenus. Dzięki ich temperatura powierzchni jest znacznie większe na Merkurym: średnie wartości dotrzeć ⁰ 475 stopni Celsjusza, bez poważnych wahań dobowych. Inną cechą atmosfery – najsilniejsze wiatry na wysokości kilku kilometrów (sto pięćdziesiąt metrów na sekundę), te huragany. Co powoduje, że – nie jest jasne. Atmosfera zawiera dziewięćdziesiąt sześć procent dwutlenku węgla. Tlenu i pary wodnej jest znikoma. Ze względu na lot do planety kilka statków kosmicznych, naukowcy byli w stanie uzyskać dość szczegółową mapę Wenus. powierzchnia planety jest podzielony na równin i wzgórz. dwa główny kontynent może być zidentyfikowany. Istnieje wiele kratery.

ziemia

Mieszkają na naszej planecie, nie będziemy, bo to wciąż najbardziej badane i dobrze znane czytelnikowi. Ale co to jest system solarny bez ziemi? .. Muszę powiedzieć, że nasz dom jest nadal obarczona wieloma tajemnicami. Ponadto, ziemia – planeta układ słoneczny, który daje wagowych tylko giant gazu i posiadające płaszcz wodny. Okres obiegu wokół gwiazdy wynosi 365 dni, a odległość do niej – 150 milionów kilometrów – jest traktowana jako jednostki astronomicznej. Powiedzieć nawet, że Ziemia – planeta układu słonecznego, który ma znaczne rozmiary jedynym towarzyszem, i iść dalej.

Mars

A teraz mamy do czynienia z czerwonej planety – sen science fiction i ciała niebieskiego o których człowiek nie przestaje się zastanawiać. Teraz na powierzchni Marsa działa statek kosmiczny. I po dziesięciu latach nie jest już zamiar wysłać załogowego statku kosmicznego. Dlaczego jest to, ludzie są tak zainteresowani Marsie? Tak, ze względu na warunki tej planety jest najbliżej Ziemi. Astronomowie z przeszłości na ogół przyjmuje się, że Mars ma kanałów wodnych i roślin. Poszukiwanie tego ostatniego, nawiasem mówiąc, jest nadal w toku. Być może będzie to pierwsza planeta, do którego dana osoba zaczyna uczyć się układu słonecznego.

Masowych Mars jest dwa razy większa od Ziemi. Jego atmosfera jest bardzo rzadki i składa się głównie z dwutlenku węgla. Średnia temperatura powierzchni – minus 60 stopni Celsjusza. Jednak w niektórych rejonach równika, to może iść do zera. Martian lat trwa sześćset osiemdziesiąt siedem dni Ziemi. A ze względu na orbicie planety jest bardzo rozciągnięta, pory na nim są różne długości. Bieguny planety pokryte cienkimi czap lodowych. Mars bogate kratery i wzgórza. Na czerwonej planecie to najwyższa góra w Układzie Słonecznym – Olympus. Jego wysokość wynosi około 12 km. I Mars ma dwa niewielkie księżyce – Phobos i Deimos.

pas planetoid

Znajduje się pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza. W rzeczywistości jest to bardzo obszerny i interesujący obszar. W nim można znaleźć milion różnych miejscach, głównie małych – do kilkuset metrów. Ale są gigantów, takich jak Ceres (średnica – 950 km), Westy lub palladu. Po pierwsze, były one również uważane asteroidy, ale w 2006 roku uznany planety karłowate, jak Pluton. Wszystkie te obiekty powstały w czasie formowania się Układu Słonecznego. Być może wszystkie asteroidy – że nie stała się planeta z powodu silnego wpływu szybkiego tworzenia Jowisza. Istnieje wiele różnych gatunków i rodzin planetoid. Wśród nich są wykonane z różnych metali, tak że w odległej przyszłości, mogą być wykorzystywane w przemyśle.

Planety olbrzymy

W przeciwieństwie do tego ciała niebieskiego, jak Ziemia, planety Układu Słonecznego poza pasem planetoid, mają znacznie większą masę. Przede wszystkim, oczywiście, Jowisz i Saturn. Te olbrzymy mają liczne księżyce, z których niektóre nawet przypominają o wielkości planet skalistych. Saturn jest znany ze swoich pierścieni, które są w rzeczywistości składa się z wielu małych obiektów. Gęstość tych planet są znacznie mniejsze ziemia. Substancja Saturna, ogólnie rzecz biorąc, lżejszy od wody. Prawie wszystkie Giganci mają solidną rdzeń. Ich atmosfera składa się z wodoru, amoniak, hel, metan i niewielkie ilości innych gazów. Skład Jowisza i Saturna pod wieloma względami podobny do składu naszego Słońca.

Nie jest zaskakujące, że są one uważane nieformowanych gwiazdy. Oni po prostu nie mają wystarczająco dużo na wadze.

Prawdziwe gazowe giganty Uran i Neptun można uznać tylko warunkowo, ponieważ mają silną atmosferę. Ale, jak widać, wciąż mają twardą powierzchnię. I w tym miejscu zaczyna się to od Jowisza – trudno powiedzieć. Uważa się, że w rdzeniu z największych planety układu słonecznego składa się z metalicznego wodoru. Praktycznie wszystkie olbrzymia emituje własne energii (ciepła), a w większych ilościach niż uzyskuje się przed słońcem. Wszyscy mają pierścienie i wiele księżyców. Ich atmosfer szaleją niewidzialną siłę huraganów (im dalej planeta od Słońca, tym silniejszy).

Pasa Kuipera

To było zupełnie na marginesie Układzie Słonecznym. Oto dawny planeta Pluton (w 2006 roku został pozbawiony tego statusu), a także porównywalne z jej wagi i wielkości Makemake, Eris, Huamea. To tak zwane nowe planety w Układzie Słonecznym. I tysiące, jeśli nie miliony innych mniejszych ciał. Pozorom Pasa Kuipera nie wykracza poza 100 jednostek astronomicznych. Z założenia, uczeni, tutaj pochodzą komety krótko okresowe. Obłok Oorta system solarny się kończy. fotoreportaż z tych miejsc, to jest całkiem możliwe, że wkrótce dostać się do statku kosmicznego „Nowe Horyzonty”.

I tak, w skrócie, wykazały, że układ słoneczny, i jakie elementy to składa. Teraz obejmuje pięć głównych planet, nasza gwiazda, oraz szereg mniejszych obiektów. Jednak współczesna nauka rozwija się bardzo szybko. I prawdopodobnie jutro będziemy mogli wiedzieć, że odkryli nowe planety w Układzie Słonecznym.