Schizofrenia paranoidalna: jednostronne podejrzenie

W codziennym gwarze patologiczna zazdrość nazywa paranoję i niezrozumiałe ludzie – schizofreników. Mimo że jest to poważna diagnoza, która może dostarczyć tylko psychiatry. A czasami lekarz jest niezbędne do postawienia diagnozy „schizofrenia paranoidalna”. W ogóle, to podgatunek choroby jest tak różne od innych, że niektórzy eksperci wątpią, czy możliwe jest, aby wziąć pod uwagę tego rodzaju samej schizofrenii.

Jaka jest różnica choroby „schizofrenię paranoidalną” od innych form? Fakt, że myślenie pacjenta w tej formie pozostaje nienaruszony, to jest, oczywiście, tendencyjne i sztywność, ale ci ludzie mają wysokie IQ, a nie zmniejsza się wraz z kolejnym atakiem choroby, jak to ma miejsce w przypadku „normalnego” schizofrenii. Uderzające są również objawy emocjonalne, choroba nie wygładza emocje pacjenta, nie należy zanurzać go w wymuszonej samotności, osoby z rozpoznaniem schizofrenii paranoidalnej „” są podatne na podejrzenia, ale w ogóle kontaktowy. Choć uzyskane z informacji komunikacyjnej są skłonni interpretować jednostronne, tendencyjne.

Jak paranoiczne schizofrenii? Objawy mogą być wspólne, to nie jest unikalna dla tej choroby, takie jak niepokój, skłonność do przemocy, złości, myśli samobójcze. Ale są znaki, które jednoznacznie odróżnić chorych – jest to nonsens i halucynacje.

Delirium zwykle polega na tym, że pacjent myśli, jeśli ktoś chce go skrzywdzić. „Winny” może być rząd, członków rodziny lub masoni. Teraz już wiesz, gdzie nogi rosną w teorie spiskowe? Więc można skręcać palec na skroni z opowieści o globalnych spisków. Psychicznie. Ponieważ schizofrenia paranoidalna może coś podejrzewać, ale dlatego, że są podatne na przemoc.

Najczęściej spotykane na pomysł, że rząd jest następujący każdy krok pacjenta i trochę, że ceremonia nie będzie – osoba po prostu zlikwidować. W rzeczywistości, nie tak łatwo odróżnić prawdziwe od urojonego prześladowania, ponieważ logika pacjentów pozostają. I zdrowie ludzkie może być trudne, aby dowiedzieć się, kto ma rację. Na przykład w szpitalach opozycja reżyser twierdzi, że została tam umieścić na „złe zachowanie”. Nie tak łatwo zrozumieć sytuację, ponieważ represje polityczne użyciu psychiatrycznego szeroko praktykowane w ZSRR.

Znacznie jaśniejsze druga cecha charakterystyczna – halucynacje. Zazwyczaj są one słyszalne tylko pacjenci „głosy”. Te ostatnie zwykle nieprzyjemne, a czasami komentuje zachowanie pacjenta, czasem rozmowy między sobą. Często brutalnie wystawiać różne braki pacjenta. Głosów może również dowodzić. W tym na zamówienie zaszkodzić sobie lub innym. Dlatego u tych pacjentów może być uznane nawet niebezpieczne pod pewnymi warunkami. Problemem jest to, że chory nie potrafi odróżnić rzeczywistości od halucynacji, zwłaszcza jeśli nie są one tylko słuchu, ale również wideo.

Na początku choroby myślenia jest nienaruszona, ale z biegiem czasu staje się rozdarta, choroba wchodzi w jego własnym. Mimo, że proces ten jest dłuższy niż w innych postaciach. U pacjentów z rozpoznaniem „schizofrenia paranoidalna” proces często skupiając się złamany, pozostaje na dobrym poziomie uwagi.

Wielu pacjentów jest całkowicie zdolny do kontynuowania aktywności zawodowej, zwłaszcza jeśli nie jest on związany z bliskiej interakcji między ludźmi. Na przykład, księgowości czy programowania.

Nie dopuścić diagnoza przyjść między tobą a ludźmi. To nie ma znaczenia, że jesteś chory, znajomy pacjenta lub jego krewny. Pamiętaj – nie można rzucać diagnozę, jeśli nie jesteś psychiatrą z dużym doświadczeniem. Nawet psychiatrzy zwykle nie podejmować decyzje sam. Bądź ostrożny i dbać o siebie i bliskich.