Co to orzeczenie? Definiując pojęcie

Jest to na tyle trudne do wyjaśnienia, co predykat, jako że termin ten jest używany w najbardziej przeciwnych dziedzin wiedzy – od matematyki do logiki i lingwistyki. Słowo to pochodzi od łacińskiego praedicatum i tłumaczy się jako „powiedzieć”, to oznacza, że przedmiot w tej chwili, jak mówią – to nie ma znaczenia z odmową lub zatwierdzenia. Jest on powszechnie stosowany jako określenie bazowego w językoznawstwie, zwłaszcza w systemach terminologicznych Europy Zachodniej. Język rosyjski jest znany również, że takie orzeczenie, ale zastąpił określenie „orzeczenie”, choć nie jest to zupełnie to samo.

pojęcie

Daleko od wszelkich informacji na ten temat mogą być określane przez tego terminu. Aby zrozumieć, co orzeczenie może być wcześniej zrozumiał, które są przedstawiane do niego wymagań semantycznych. Jeśli podasz atrybut obiektu, a stan jej wraz z nastawieniem do innych rzeczy, to możemy użyć tego określenia. Nie trzeba podkreślać istnienie lub będąc w zwykłym znaczeniu tego słowa nie ma odpowiedzi na pytanie, co jest orzecznikiem, ponieważ nie ma w niej wyrok. Na przykład: jednorożce nie istnieją; Ten wiśniowy; migdały – nie jest nakrętka. We wszystkich tych wskazówek na temat elementów ma orzeczenie.

Nowoczesny kierunek logika jest często zastępowane przez pojęcie predykatu innej, zwanej funkcją zdaniową, gdzie główne argumenty są actants – przedmiotu i podmiotu. Zamieszanie terminologiczne nie można uniknąć w kategoriach gramatycznych i logicznych, ale językowo wspólny żargonie, termin ten jest zawsze przed nami. Na przykład, terminy takie jak orzeczników orzecznika dołączone do formalnego aspektu kary. Mogą być nominalna, werbalne, i tak dalej. Chociaż określenie orzeczenia wyraża się w jego aspektach metodologicznych.

rodzaje orzeczników

Wśród typów semantycznej taksonomicznych odizolowane, relacyjnej szacunków opisywanie. punkt taksonomiczna do klasy obiektów. Na przykład: ulubione buty – sandały; hodowane drewno – cedr; nowy film – fantazja. Relacyjną orzeczenie – wartość wskazanie sposobu, w którym jeden obiekt odnosi się do drugiego. Na przykład: w Bast Bast idzie; cedr – od rodziny sosnowego; Fantasy – gatunek fikcja. Charakteryzujące predykaty wskazać atrybuty obiektów statycznych lub dynamicznych, przemijające lub trwałe. Na przykład: sandały noszone; cedr rośnie; Fantasy rysuje.

Szczególną uwagę należy zwrócić na rodzaj, który nazywany jest ocena orzecznik. Na przykład: – buty włókniste ekologiczne; Cedars są bardzo piękne; Fantasy zanurzyć widza w bajce. Są słowa, predykaty tego typu lokalizacji przestrzennej i czasowej. Na przykład: w łykowych szuflady; szyszki będzie we wrześniu; Fantasy czytać w domu. Należy pamiętać, że określić rodzaj orzecznika nie jest tak łatwo to ponieważ różne rodzaje języka prezentowane są często synkretyczne. Oznacza to, że jeden czasownik może być wyrażona nie tylko jedną relację obiektów do siebie, ale w tym samym czasie, wyposażenie, i lokalizacji.

inna klasyfikacja

Jest to możliwe sklasyfikowanie tych słów i na innych podstawach. Wpisz przedmiotem odgrywa decydującą rolę: predykaty niższego rzędu są podmioty materialne, a wyższe – charakteryzuje się różnego rodzaju niematerialnych. Tutaj ostro kontrastuje dwa rodzaje: te, odnoszące się do imprezy i opisywania niezmiennego propozycją. Na przykład: wczoraj zgrane sandały – sandały były podarte, ale wczoraj – to jest bardzo wątpliwe.

Ponadto, zgodnie z tą klasyfikacją konieczne jest dzielenie przez liczbę PREDICATES actants. Single: Bast – proste; cedr – potężny; podwójna: l Apti lekki na nogach; cedr pokryte słońce; Trzyosobowy: sandały są łatwe na nogi podczas chodzenia; cedr pokryte słońce dla runa leśnego. Innym sposobem może być podzielona na predykatach pierwszego rzędu (pochodna – cedr formie); drugiego rzędu (pochodzący z pierwszej – odporny cedru); trzeciego rzędu (druga pochodna), i tak dalej.

definicja

W logice i lingwistyki orzecznika – jest orzeczenie sądu, że jest coś, co wyraził zgodę lub odmowę przedmiotu. Słowa te wskazują na obecność lub nieobecność obiektu w danej cechy. Z punktu widzenia językoznawstwa, odnosi się do semantycznej składniowych predykatach. Ostatni – element struktury powierzchni, czyli orzecznika, a pierwszy jest rdzeniem semantycznego konfiguracji mapowania sytuacji jest językiem, który jest jego semantyka jądrowe.

W ten sam sposób semantyczny orzeczenie przedstawiono na wiele różnych sposobów, jak i na poziomie struktury powierzchni. Jeden korespondencja pomiędzy tymi dwoma rodzajami orzeczników nie dlatego, że każdy z nich może odzwierciedlać taką samą sytuację. Na przykład: kładę sandały do narożnika; Włożyłem sandały do narożnika; stawianych kąt łyka. Tradycyjnie, problem nie ma lingwistykę rozwiązanie odnosi się do definicji pojęcia orzecznika. Pozytywną odpowiedź byłaby niezbędna dla rozwoju koncepcji – semantyczny i syntaktyczny, ale orzeczenie nie otrzymał jeszcze jasnej definicji.

pojęcie

W terminologii określenie „bazowego” podstawa nie jest, a więc konieczne jest określenie, w odniesieniu do konfiguracji składniowej reprezentacji. Orzeczenie składnik jest zwykle taka, która ma grupę czasownika. Nieformalnie mówiąc, wszystko, co jest związane z form czasownika i osobistych uzupełnić nim pojedyncza grupa składnia jest składnikiem orzecznik.

W szczególności ta zawiera pomocnicze elementy (element czasownik pomocniczy). Orzekamy razem z przedmiotem w zdaniu całkowicie wyczerpuje jego struktury składniowej. A następnie każdy z tych elementów może być podzielony na bardziej prosty. Koncepcja ta wyróżnia poziomy – oryginalną powierzchnię, podczas gdy obecność powikłań zostaną zminimalizowane.

struktura

W ten sposób, struktura może być orzeczenie powierzchowne i źródło. Jednakże, kompozycja z grupy składniowych nie odzwierciedla kolejności słowa, bez zabezpieczenia – pasywny lub aktywny. Na przykład: dąb rośnie na tysiąc lat; tysiąc lat rośnie dąb; rośnie dąb tysiąc lat. Wszystkie te propozycje mają identyczne elementy orzeczenia w oryginalnej konstrukcji.

Jednak początkowa struktura ze wszystkimi ich bliskość nie zawsze są związane ze strukturami powierzchniowymi semantycznej równoważności. predykat logika, a nie za każdym razem może być zredukowana do jednej interpretacji, nawet jeśli składniki są związane przez zabezpieczenie. Na przykład:

• Nowe drzewa uprawiane są w starym ogrodzie.
• W starym ogrodzie wyrosła nowych drzew.

Nie jest to w tych samych słowach po bliższym przyjrzeniu, zainwestował kilka różnych znaczeń?

interpretacja semantyczna

Dalszy rozwój tego modelu jest w spadku szczeliny pomiędzy powierzchnią i wstępnych pomysłów w zdaniu. Gdy różne początkowe struktury wariantów aktywnych i pasywnych będą interpretowane różnie, mimo zupełnie możliwe i semantycznie równoważne parami. Gramatyka jest zbudowany tak, że tego rodzaju propozycji są rozstawione wszystkie konstrukcje składniowe i transformacja nie wpływa na końcowy wynik uzyskuje się, gdy bierny wersja ze strukturą powierzchni zdaniu.

Po prostu zdarza się, że przedstawienie przez syntaktycznej reguł gramatycznych są przeliczane na semantyce prezentacyjnych, ustanawiając intymność lub nawet równowartość, odpowiednio, od struktur powierzchniowych. Ponadto samo zdanie może mieć semantycznej interpretacji kilku rodzajów orzecznika.

logika predykatów

Orzecznik – oświadczenie, do którego dodawane są argumenty. Jeśli wypełniać jeden argument – orzeczenie będzie wyrazić swoją własność, a jeśli więcej – to będzie narysować relacje między wszystkimi argumentami. Na przykład dębu – drewna; Jodła – drzewo. Tu wyrażona nieruchomość – być drzewem. Tak, jest to reprezentowane przez orzecznika i dębu i świerka. W poniższym przykładzie: łapcie tkane z kory. Orzecznikiem jest tu słowo „Bast” i argumenty – Innymi słowy, ponieważ odnoszą się one do niego i same w sobie nie mają wystarczającej autonomii. Tkane – sandały. Bast – sandały.

Rachunek zdań jest zbyt wąski pewien język, a zatem nie dobrze nadaje się do ludzkiego rozumowania, tak ludzie używają języka logiki predykatów, czyli – spekulacje. Jako przykład, argument, że niemożliwe jest, aby wyrazić logikę oświadczenia: Wszyscy ludzie są śmiertelni. Ja – człowiek. Ja też jest śmiertelny. Język logiki zdań napisać go w trzech oddzielnych fragmentów bez komunikowania się ze sobą. Język orzecznik natychmiast identyfikuje dwa główne „być śmiertelny” i „być człowiekiem”. Następnie, pierwsze zdanie gęstych obrazów z nimi związane.

składniki

Semantyczna struktura zdania ma swoją własną kategorię. To predykatów, które oddają stan lub konkretnego działania, actants – przedmiot działania lub obiektów różnego rodzaju (bezpośrednie, pośrednie, rezultativen i tak dalej), sirkonstanty – różne okoliczności, jak dziedzinie działań prowadzących.

Na przykład: W nocy okno zapukał gałęzie drzew. Wiertarka tutaj możemy powiedzieć maksimum. Orzecznik aktywne działanie będzie słowo „bicie”. Następny przychodzą actants: przedmiot – „drzewo”, przedmiot – „okno”, instrumentativ – „gałęzie”. Sirkonstantoy (lub temporativom lub okoliczność czasu) mówi słowo „noc”. Ale może otrzymać drugie, miejscownik – „ulicy”, na przykład.

składniki

Orzeczniki składają się z zasadniczo tym samym semantycznej: rzeczywiste orzeczniki (na przykład – stan) i actants (uczestników zdarzenia). Semantycznie Actants też podział na typy:

• Przedmiotem (inaczej – AGENS) – tego rodzaju przedmiotu lub substancji powierzchniowo-czynny bohatera. Na przykład: drzewo rośnie.
• Object – jest celem bezpośredniego lub pośredniego, są albo bez wpływu bezpośredniego. Na przykład: kot łapie myszy.
• Instumentativ – obiekt, bez których sytuacja nie może być zrealizowane. Na przykład: jedli zupę.
• Wynik – wynik wyznaczenie działań popełnionych. Na przykład: na wiosnę trawa urosła.

Nie należy też zrezygnować z sirkonstant – okoliczności działania. Są one również podzielone na grupy. Dwa z najczęstszych i podstawowych – temporates i miejscownik. Na przykład nagrzewa się sprężyna. Słowo „wiosna” – temporates. Lilac kwiaty wszędzie. Słowo „wszędzie” – miejscownik.

wniosek

Aby dowiedzieć się, jak dokładnie ustawić podmiotu i orzeczenia w wyroku, a to jest bardzo ważne dla własnej elokwencji, a dla najbardziej dokładne zrozumienie cudzych myślach – musi być bardzo jasno rozumieć, że przedmiotem niniejszego sprawozdania, a to mówi o jego cechach.