Kapilarnej Angiodysplazja osoba: przyczyny, leczenie, zdjęcia

Istnieją dwa główne rodzaje zmian naczyniowych na skórze: kapilarnego naczyniaka i angiodysplazji. Zasadniczo można znaleźć Nevi utworzone z naczyń włosowatych.

Najpowszechniej stosowane taka wada zyskał wśród noworodków. Z reguły nie powoduje żadnych komplikacji, oprócz wad kosmetycznych, ale w niektórych przypadkach bez właściwego leczenia jest ryzyko krwawienia, a przejawy infekcji.

opis

Kapilarnej Angiodysplazja jest wynikiem wad wrodzonych układu krążenia i jest miejscem, z winem, fioletowym lub jasnym odcieniem czerwonego na skórze. Główną różnicą od naczyniaków jest powstawanie dużych plam, które zwiększają jak wzrost człowieka.

Wraz z wiekiem, znamiona może się sferoidalne powierzchni i uzyskać ciemniejszy odcień. Kapilarnej Angiodysplazja, którego zdjęcie jest przedstawiony poniżej, nie jest szkodliwe dla organizmu ludzkiego, ale ze względu na lokalizację na otwartych obszarach ciała powoduje dyskomfort moralny i może przyczynić się do powstania kompleksów.

Patologia ta została sklasyfikowana jako wrodzonych wad, które pojawia się w wyniku rozszerzania się z dużej liczby zbiorników. W przeciwieństwie kapilarnej naczyniaki, takie miejsca są już obecne na skórze noworodka i są wystarczająco duże.

Jak wspomniano wcześniej, kapilary Angiodysplazja nie wystaje ponad skórę, ma nieregularny kształt i jasne odcienie fioletu i czerwieni. Najczęściej powstaje na twarzy są również w stanie zlokalizować w innych częściach ciała. Obecność dużych podmiotów może wskazywać na istnienie niebezpiecznych wad.

diagnostyka

Kapilarne Angiodysplazja, leczenie, które jest dostosowane indywidualnie dla każdej osoby wykrywane nie tylko przez oględziny. Standardowa metoda diagnozy służy Doppler żył i tętnic skanowania. Ponadto dużą rolę w produkcji choroby odgrywa badanie USG sąsiednich tkanek. Lekarz powinien mieć wystarczające doświadczenie w badaniu pacjentów z takich zaburzeń, a zwłaszcza wagę przywiązuje się do jakości sprzętu diagnostycznego.

Po kapilarze oznaczono angiodysplazji, typ urządzenia i głębokość powstawania uszkodzeń tkanek. W ciężkich postaciach zaleca się angiografię komputerowy i rezonans magnetyczny. Główną wadą takich diagnostyki jest wysoki koszt, ale w przeciwieństwie do zwykłej diagnostyki ultradźwiękowej, pozwalają ujawnić z maksymalną precyzją typu choroby i stopnia uszkodzenia.

Kapilarnej Angiodysplazja twarz: leczenie

Wcześniej formacja naczyniowy traktowano wyłącznie w ciężkich postaciach, było to spowodowane faktem, że spalanie i usuwanie chirurgiczne przyczyniło się do powstawania głębokich blizn. Dzisiaj, lasery medyczne stosowane są w celu rozwiązania tego problemu, który nie powoduje uszkodzenia zdrowych tkanek i może selektywnie koagulacji naczyń krwionośnych. To pozwala na leczenie bez konsekwencji w postaci uszkodzeń skóry i blizn. Co do zasady, używane lasery emitujące promienie zielonym i żółtym widma. Ich skutkiem jest wolny przepływ przez naskórek i akumulować w przestrzeni wewnętrznej kapilar, tworząc w ten sposób energia cieplna, obejmujące naczynie.

typy laserów

Wystarczający częstość różnią się nie tylko lasery emitujące światło zielone i żółtej, a także w podczerwieni urządzenia. W ciągu ostatnich kilku gorszej wydajności z powodu mniejszej absorpcji promieniowania krwi.

Lasery medyczne są klasyfikowane według widma emisji i specjalnej konstrukcji, szczególne znaczenie ma średnicę plamki. Urządzeń emitujących niewielką miejsce nadające się do leczenia drobnych podmiotów. Ich zastosowanie dla dużych znamion niepraktyczne ze względu na powolne przetwarzanie i niską wydajnością. Lasery z jasnym miejscu większe (od 4 mm) pozwalają szybko uciąć nawet dużą Angiodysplazja w krótkim czasie. Ich zaletą jest niski poziom rozproszenia światła, tak, że wnikają do najgłębszych warstw skóry. Zwiększenie skuteczności leczenia uzyskuje się zimnym ochrony naskórka i minimalnego czasu trwania impulsu.

Opis leczenia

Kapilarnej Angiodysplazja twarz i ciało jest zadokowany laserem stosując znieczulenie miejscowe i nie wymaga znieczulenia ogólnego, w przeciwieństwie do wycięciu chirurgicznym. Procedura nie ma przeciwwskazań i nie przyczynia się do tworzenia się skorupy i powierzchni łusek. Podczas leczenia bólu, w niektórych przypadkach, lekkie pieczenie. Aby całkowicie usunąć znamię potrzeba kilku zabiegów w odstępach 3-4 tygodni, ich liczba zależy od wielkości formacji. Kapilarnej Angiodysplazja dostaje jaśniejszy odcień z każdej procedury, a nie zniknie.

Inne zabiegi

Specyfika leczenia ustala się w zależności od wieku pacjentów z powikłaniami, rozmiar plamki i formy edukacji. Najwyższą efektywność zauważyć w leczeniu dzieciństwie, pomaga zapobiegać rozwojowi powikłań i zmiany w diecie sąsiednich tkanek.

Skleroterapia jest najlepszym rozwiązaniem w celu łagodzenia żylnych form angiodysplazja jelitowa. Jest ona wytwarzana przez wypełnianie specjalnego składu zmian obliteracji żylaków. Tak, to jest możliwe, aby uniknąć komplikacji wynikających z chirurgii.

Kapilarne Angiodysplazja: Przyczyny

Głównym czynnikiem wpływającym na pojawienie się plam wina jest niekorzystny wpływ na dziecko podczas rozwoju płodowego. Wpływają na zaburzenia hormonalne, stosowanie leków o działanie teratogenne, chorób zakaźnych przenoszonych matki w czasie ciąży. Ponadto, przyczyną mogą być nieprawidłowości chromosomowe i inne ważne czynniki. Wszystko to wpływa na tworzenie układu krążenia płodu i łóżko kapilarnej. Rezultatem jest tworzenie tętniczo że utrudniać odżywianie skóry i przepływ krwi w miejscu miejscu.

żylna Angiodysplazja

Objawy kliniczne choroby mogą wystąpić w każdym wieku z powodu zatrucia, urazu, ciąży lub zmiany hormonalne. W miejscu powstawania krążenia krwi, niewydolność żylna powstaje zastój krwi i częste. Negatywny wpływ wywierany na łóżku tętniczego. W szczególności, zmniejszona elastyczność ścian tętnic, możliwe jest również ścieńczenie i zanik. Częstym powikłaniem staje się niewystarczający dopływ krwi do miejsca dotkniętego. Są pewne objawy, aby zdiagnozować chorobę:

• duża liczba pajączków na skórze;
• Procesy żylaki są bardzo rzadkie u dzieci;
• nadmierne pocenie;
• przerost otaczających tkankach miękkich;
• jeśli chorej kończyny jest oznaczony nietolerancję dużych obciążeniach.