diagnoza psychologiczna: opis i wyjaśnienie istoty

Diagnoza jest efektem psychologicznym specjalisty operacji, podczas której zostały zidentyfikowane cechy osobowości, ich aktualny stan, a także prognozy dotyczące możliwych przyszłych zmian.

definicja

Pojęcie takie jak „diagnozy” jest powszechnie używane nie tylko w medycynie, ale także w innych dziedzinach naukowych. Dosłownie, to tłumaczy się jako „uznanie”. W odniesieniu do takich terminów jak „diagnozy psychologicznej”, oznacza to, identyfikację problemów o charakterze osobistym, jak i ich bezpośrednich i podstawowych przyczyn. W tym przypadku możemy mówić nie tylko o odchyleniach lub patologii, ale również o normalnych warunkach, które również są w potrzebie badań.

Oświadczenie o diagnozie psychologicznej mogą być prowadzone w czterech głównych obszarach, które w odpowiednim czasie przydzielonych słynny naukowiec Reykovich:

• Badania, analizy i cechy behawioralne działalności;
• Badanie procesów psychicznych, które są odpowiedzialne za regulację działalności człowieka;
• Diagnostyka przepływu nerwowych mechanizmów reakcji;
• Badanie warunków tworzenia psychologicznych cech indywidualnych.

Warto zauważyć, że w psychologii wyrazu „Diagnoza” nie jest używany tak często, jak w innych dziedzinach medycyny. Jest to spowodowane faktem, że stan emocjonalny osoby raczej niestabilne i nie zawsze podatne na szczegółowe badania. Dlatego też diagnoza psychologiczna często szorstka, opisowy.

Jeśli mówimy o rozszerzonej diagnostyki psychologicznej, to sugeruje, co następuje:

• Pierwotne badanie ogólnego stanu osobnika i jego poziomu rozwoju;
• Badanie osobowości równowagi, jak również identyfikacji cech psychologicznych;
• Problemy wyszukiwania (postrzegany nie tylko przez pacjenta, ale także ukryte);
• Definicja relacji osobowości do zidentyfikowanych problemów;
• psychologiczny korekcji biorąc pod uwagę obecność lub brak u pacjenta wyrazić zdolność adaptacyjną.

Główne błędy diagnozy psychologicznej

Problem diagnozy psychologicznej jest to, że jest to dość trudne do ustalenia. Eksperci dość często następujące błędy:

• obserwacja nieuważny lub zniekształcony, w wyniku których może być błędnie interpretowane cech i ich form;
• Dane rejestracyjne błędach, najczęściej są one związane z stronniczy w kierunku pacjenta lub od subiektywnej oceny warunków;
• błędy instrumentu są ze względu na brak umiejętności w pracy z urządzeń technicznych, a także niezdolność do prawidłowej interpretacji danych;
• Ostateczne rozpoznanie na podstawie pierwszego wrażenia bez prowadzenia dalszych badań;
• błąd atrybucji jest to, że specjalista może przypisać do obiektu wynosi te cechy, które tak naprawdę nie adekwatne do niej;
• ustanowienie fałszywe przyczyny odchylenia od normalnego stanu;
• dążąc wszędzie korzystać z rozwiniętą hipotezę, nie chcąc pracować na poszukiwaniu nowych rozwiązań;
• zbyt ostrożny sformułowania diagnozy.

Etapy psychologa

z pacjentem pracy psychologa obejmuje następujące główne etapy:

• Wstępne przygotowanie obejmuje ustanowienie kontaktów między lekarzem i pacjentem, jak również techniki pracy dopasowanie;
• nawiązanie kontaktu z pacjentem i jego motywacji do współpracy (cel ten został osiągnięty poprzez stworzenie przyjaznej i poufnej atmosferze);
• zbieranie danych dotyczących danych o stanie pacjenta przy użyciu różnych metod diagnozy psychologicznej;
• przetwarzanie danych odbieranych z kolejnymi preparatu diagnozy i prognozy dalszego rozwoju pacjenta;
• opracowanie zaleceń dotyczących normalizacji stanu pacjenta;
• Rejestracja raportu medycznego w określonej formie.

raport psychologiczny

diagnoza psychologiczna, psychologicznej – podobna koncepcja, które jednak nie mogą być zidentyfikowane. Pierwszy termin jest na tyle niewyraźne i nie tak często stosowane w praktyce. Jeśli mówimy o zawarciu psychologicznej, jest wykonana w sposób sformalizowany i może mieć charakter pierwotny, a także rafinowane (final).

Należy zauważyć, że podział opinii na temat pierwotnego i wyrafinowany raczej arbitralne. często konieczne jest powtórzenie badania w praktyce psychologicznej. Dlatego ostateczna konkluzja może przejść do kategorii podstawowej. Wynika to z faktu, że psychologiczny i emocjonalny stan jednostki podlega ciągłym wahaniom i jest bardzo niestabilny.

Dopuszczalne jest, aby napisać raport psychologicznej w postaci wolnej, ale jeśli mówimy o wspólnej praktyce, powinien on być w przybliżeniu następująco:

• Omówienie:
  • dane pacjenta;
  • skarg pacjenta lub osób towarzyszących mu;
  • Historia danych;
  • opis konkretnych cech wyglądu i zachowania;
  • w celu określenia stopnia tworzenia funkcji regulacyjnych;
  • Charakterystyka rozwój funkcji poznawczych;
  • Problemy emocjonalne i osobowościowe i cechy komunikacji międzyludzkiej.
• część specjalne:
  • formułować diagnozy psychologicznej
  • prognozy dalszego rozwoju sytuacji;
  • zalecenia dla normalizacji stanu.

Wnioski psychologiczne zasady

Raport psychologiczny ustalono na podstawie następujących zasad:

• dokument nie jest standardową formą pisania, a więc w sposób zgodny z własnym diagnosta wiedzy teoretycznej i praktycznej;
• Głównym wnioskiem z elementów jest określenie celu, z którym przeprowadzono badania;
• Aby zgłosić psychologiczny miały znaczenie praktyczne, to musi być koniecznie odzwierciedla charakterystyczne cechy osobowości, które mogą być traktowane jako odchylenie od normalnego stanu;
• musi uczestniczyć ukierunkowanie na konkretne działania, które mają funkcję korygującą;
• wniosek musi towarzyszyć wyczerpujących informacji na temat badań (kwestionariuszy i formularzy, itp);
• Opisy powinny być jasne i obiektywne.

Diagnoza psychologiczna i jej rodzaje

Warto zauważyć, że różne specjalistów i stosować różne metody pracy z pacjentami. W związku z tym duże zainteresowanie jest badanie kwestii takich jak diagnozy psychologicznej i jej gatunku. Głównym są następujące:

• Rozpoznanie opiera się na wykrywaniu istnienia funkcji. W tym pacjenta cechy psychologiczne są szacowane na podstawie ustalonego kryterium, która uznawana jest za normę.
• Określanie ostrość pewnych właściwościach. Dość często stosowane w badaniu, grupa osób fizycznych na obecność pewnych cech.

Zastosowanie wyników badań

diagnoza psychologiczna może znaleźć zastosowanie w następujących obszarach działalności ludzkiej:

• optymalizacja procesu dydaktyczno-wychowawczego;
• pracy w dziedzinie kształcenia zawodowego i poradnictwa zawodowego;
• psychoterapeutyczne pracy, co ma na celu wyeliminowanie odchyleń od normalnego stanu;
• Postępowanie sądowe (w zależności od profesjonalnego osądu można określić kary).

Główne metody diagnozowania

Następujące główne metody diagnozy psychologicznej:

• Metoda malownicze – na podstawie obrazu, napisać test, wykonany stanu ustaleń;
• Metoda badania – szczególne postacie, które po napełnieniu psychologa może dostarczyć odpowiedni diagnozy;
• Metoda socjometrycznej służy do identyfikacji wzorców relacji w grupie osób;
• Metoda biograficzna obejmuje badania ludzkiej psychologii na podstawie opisu jego życia i rekonstrukcji niektórych kluczowych etapów;
• Sposób genetycznej – diagnozę na podstawie badania pacjenta najbliższy krewny;
• Metoda bliźniak ma na celu wyjaśnienie charakteru ludzkich cech psychologicznych (są one wrodzone lub nabyte od czynników zewnętrznych);
• metody matematyczne pozwalają udowodnić i udoskonalenie hipotezę.

Rozpoznanie psychologiczne według Wygotskiego

Jednym z najbardziej znanych postaci w dziedzinie psychologii jest uważane L. S. Wygotskiego. Zwracał szczególną uwagę na takie pojęcia jak „diagnozy psychologicznej” i „perspektywą psychologiczną”. Wychodząc z jego punktu widzenia, ich zawartość zbieżne. Jednak, aby przewidzieć, konieczne jest zbadanie nie tylko obecne, ale również w przeszłości stan pacjenta, umożliwiając w ten sposób mniej lub bardziej dokładny obraz przyszłego rozwoju.

Zgodnie z teorii Wygotskiego, możemy wyróżnić następujące podstawowe poziomy diagnozy psychologicznej:

• empiryczny – zestawienie objawów na podstawie której jest zawarte;
• etiologiczny – polega na identyfikowaniu przyczyny konkretnego stanu;
• typologiczna – to najwyższy poziom diagnostyki, która polega na określeniu miejsca ujawnionych odchyleń w ogólnej osobowości psychicznej.

Osiągnięcie Wygotskiego należy rozważyć i wprowadzenie takiego terminu jak „sytuacji społecznej rozwoju.” Jest to system stosunków, która powstała między jednostką a jej otoczeniem.

Diagnozy wspólny dzieciństwa

Można wybrać następną część diagnozy psychologicznej dzieci:

• Zaburzenie załącznik – lęk separacji jak z bliskimi i ze szlachetnych rzeczy. Może to być z powodu niedawnej straty lub gwałtowna zmiana scenerii. Przejawia się w stanie ciągłego niepokoju i izolacji.
• Dizraptivnye zaburzenia zachowania , które wiążą się nadmierną aktywnością i impulsywności. Dzieci z takiej diagnozy jest często dość porywczy i uparty i wrażliwa. Jednocześnie mają one tendencję do polecenia innym i charakteryzuje się nadmiernym pragnieniem, aby uzyskać pożądaną rzeczą.
• Zaburzenia komunikacyjne manifestują się w trudnej, werbalne lub niewerbalne wyrażanie swoich myśli. Takie dzieci często charakteryzują się powolnym lub niewyraźną mowę i jąkanie.
• Zaburzenia rozwojowe towarzyszą niekontrolowane zachowania. Takie dzieci mogą być gwałtowne i agresywne, i nagle doświadczają złości. Zaburzenia te towarzyszą utratą wartości umiejętności społecznych i komunikacyjnych.
• zaburzenia fizjologiczne obejmować zakłócenia w systemie elektroenergetycznym, jak również naturalne potrzeby wyjazdu. Mogą one być spowodowane przez stres lub ciężkim szoku.
• Zaburzenia nastroju są objawia się w postaci depresji i apatii. Obejmuje on także i zaburzenia dwubiegunowe, którym towarzyszy epizodu maniakalnego, nadmiernej stymulacji i podniecenia.
• Zaburzenia towarzyszą objawy opóźnienia rozwoju fizycznego silnikowych. Często dzieci te są niezgrabne, długa nauka podstawowych technik (takich jak przyciski mocujących, i tak dalej).
• zaburzenia Tic często dziedziczna lub może wynikać z silnego stresu. To mimowolne i spazmatyczne ruchy w różnych częściach ciała. Często w normalnych okolicznościach te problemy są do siebie o 7 lat.

Zasady inscenizacji diagnoz psychologicznych

profesjonalna praca z pacjentem jest wynikiem diagnozy psychologicznej. Psychodiagnostyki znać następujące podstawowe zasady:

• Zintegrowane podejście zakłada całościowe badanie takich podstawowych obszarach jak osobowości, zachowania i inteligencji;
• diagnoza jedność i korekta;
• całościowe badanie charakterystyk psychologicznych (w czasie badania powinny być wykonane, aby zidentyfikować wszystkie obszary umysłu);
• Indywidualne podejście wymaga rozważenia cech indywidualnych do diagnozowania i leczenia przydziału;
• Podejście aktywność jest taka, że pracuje się z pacjenta należy przeprowadzić w kontekście jego dziedzinie;
• dynamiczny Zasada jest zbadanie nie tylko rzeczywistą wydajność, ale również możliwość ich dalszego rozwoju;
• kombinacja badania indywidualnego i rówieśników jest zdolność do przyciągnięcia ekspertów stron trzecich w celu ustalenia diagnozy i leczenia.

Najlepsze praktyki w pracy z pacjentami

Diagnoza psychologiczna – to kompleks kategoria, więc specjaliści powinni kierować się pewnymi zasadami, interakcji z klientami:

• formułowanie zaleceń dla pacjenta, konieczne jest, aby zaoferować mu szereg alternatywnych rozwiązań problemu, że miał do wyboru, w zależności od okoliczności zewnętrznych;
• psycholog nie powinien ograniczać się wyłącznie do dystrybucji zaleceń i dać subiektywną ocenę każdej z rad;
• nie jest konieczne, aby nałożyć chory sposób zachowania, który ma tendencję psychologa – pacjent musi mieć możliwość samodzielnego wyboru;
• doradztwo psychologiczne nie powinny zanurzyć się w zależności od pacjenta u lekarza (na jego wyników pacjent powinien uzyskać niezależne umiejętności psychoterapii);
• klient musi zawsze być w stanie ponownie zwrócić się do specjalisty, jeśli nie może poradzić sobie z tym problemem;
• psycholog nie powinien wyjść z pacjentem, o ile uzna, że on właściwie rozumieć zalecenia i jest gotowy do samozatrudnienia.

odkrycia

Koncepcja diagnozy psychologicznej implikuje wynik działalności specjalisty, który miał na celu zidentyfikowanie wariacje w rozwoju osobowości, rozwoju zaleceń i prognozowanie stanu przyszłego. To odnosi się do zdolności do rozpoznania problemu o charakterze osobistym, jak również ich przyczyn oraz innych ważnych punktów. Jeśli mówimy o sposobach diagnozy, można stwierdzić w badaniu aktywności behawioralnej i procesów psychologicznych, które je regulują. Zwrócono uwagę na mechanizmy odpowiedzialne za przepływ reakcji nerwowych i stanów, w który profil jest utworzony psychologiczne.

Warto zauważyć, że obecnie przywiązuje ogromną wagę do tej kwestii jako diagnozy psychologicznej i jej gatunku. Funkcja sterowania jest, aby uniknąć typowych błędów, które są często wykonywane przez ekspertów. Tak, możemy mówić przede wszystkim o braku uwagi dla pacjenta, ponieważ psychologowie często opierają się na ich wcześniejsze doświadczenia. Warto również zauważyć, ryzyko stronniczy stosunek do pacjenta. Częstym błędem – diagnoza na podstawie pierwszego wrażenia bez głębszej analizy. Warto również zauważyć, jest możliwość korzystania z szablonu sytuacjach teoretycznych, nie biorąc pod uwagę indywidualne cechy danej osoby.

Pojęcie takie jak „diagnozy” nie jest tak powszechne w psychologii jako „zakończenie”. Pomimo faktu, że nie ma ustalonej formy, istnieje wspólny schemat Został on sporządzony. Tak więc, w części ogólnej zawiera podstawowe informacje na temat pacjenta, a także skargi od niego (lub przez uczestników). Należy również stwierdzić, cechy wyglądu i zachowania pacjenta, które są ważne dla produkcji diagnozy psychologicznej, a także stwierdzonych problemów. Specjalna część zawiera nie tylko sformułowanie wniosku, ale także ogólne zalecenia w celu rozwiązania problemów i perspektyw dalszego rozwoju.

Wystarczająco duży wkład do teorii i praktyki psychologii wykonane naukowiec L. S. Wygotskiego. Doszedł do wniosku, że rokowanie i diagnoza koncepcje mają w przybliżeniu ten sam kierunek. Niemniej jednak, z drugiej strony jest szersza i bardziej skomplikowane, ponieważ wiąże się nie tylko badanie przeszłości i obecne, ale również przyszłe państwo. Wygotski wyróżnić trzy poziomy diagnozy psychologicznej. Empiryczny jest najbardziej proste i wymaga jedynie oświadczenia o oczywistych i ukrytych objawów. Jeśli mówimy o poziomie etiologicznego, jest bardziej skomplikowana ze względu na konieczność znalezienia i analizy przyczyn takiego odchylenia. Najrzadziej spotkać poziom typologicznej, który określa liczbę miejsc dostępnych odchyleń w ogólny obraz danej osoby.