Zespół opuszkową: objawy, przyczyny, leczenie

Zespół opuszkową nazywa opuszkową porażenie – podjęzykowy zespół szkody, językowo-gardłowe i nerwu błędnego nerwy czaszkowe, których jądro znajduje się w rdzeniu przedłużonym. Zespół opuszkowe występuje w dupleksie (mniej przy jednostronnych uszkodzenia jąder), IX, X, XI i XII nerwu czaszkowego, ogonowe do grupy związanej i osadzone w rdzeniu przedłużonym. Ponadto, uszkodzenie odsłonięte korzenie i pnie nerwowych w obrębie jamy czaszkowej i poza nim.

Kiedy zespół opuszkową występuje wiotkie porażenie mięśni gardła, warg, języka, podniebienia miękkiego, nagłośni i strun głosowych. Wynikiem tego jest dysfagia porażenie (funkcja zaburzenia połykania) i dyzartria (zaburzenia mowy). Opuszkową dyzartria charakteryzuje się słabą i głucho, aż do całkowitego aphonia, tam brzdąkać i „rozmycie” brzmi. Wymawiania spółgłosek różniących się miejscem połączenia przegubowego (apicals, wargowej, velar) oraz sposobu wytwarzania (szczelinę occlusives, miękkie stałe) jest taki sam typ i samogłoski – rzadko odróżniają się od siebie. Mowy u pacjentów z rozpoznaniem „syndromu gałkowej” zwolnił i pacjenci bardzo zmęczony. W zależności od stopnia niedowład mięśniowej i jej zespół dyzartria występowania gałki ocznej może być globalny częściowe lub selektywny.

U pacjentów z porażeniem gałkowej dławik nawet płynnego pokarmu, jak w stanie produkować połykania ruchu, w ciężkich przypadkach, u pacjentów rozwijają się zaburzenia czynności serca i rytm oddychania, które często prowadzi do śmierci. Dlatego niezwykle ważne jest terminowe reanimacyjny dla pacjentów z tym zespołem. Jest to w celu wyeliminowania zagrożenia dla życia i późniejszego transportu do specjalistycznej placówki medycznej.

Zespół opuszkowe charakteryzuje się następującymi chorobami:

– choroby genetyczne, takie jak choroby i porfirii Kennedy'ego;

– choroby naczyń (zawał rdzenia);

– siringobulbiya, choroby neuronów ruchowych;

– choroby zapalne i infekcyjne (choroba z Lyme, zespołu Guillaina-Barrego);

– nowotwory (glejaka pnia mózgu).

Podstawą diagnostyki gałkowej paraliż jest identyfikacja charakterystycznych oznak lub objawów klinicznych. Najbardziej wiarygodne metody diagnozowania tej choroby obejmują dane elektromiografii i bezpośredni badanie jamy ustnej i gardła.

Tam opuszkowych i rzekomoopuszkowych zespoły. Podstawowa różnica między nimi polega na tym, że zespół rzekomoopuszkowych sparaliżowane mięśnie nie ulec atrofii, czyli Paraliż jest obwodowe, nie Fibrylarny drgać mięśnie języka i reakcji degeneracji. Zespół rzekomoopuszkowy często towarzyszy gwałtowny płacz i śmiech, które są spowodowane przez brak komunikacji pomiędzy centralnymi węzłami podkorowych i kory. Zespół rzekomoopuszkowy , w przeciwieństwie gałkowej nie powodować bezdechu (zatrzymanie oddechu) i zaburzenia rytmu serca. Obserwuje się znaczną rozproszone uszkodzenia mózgu o naczyń, zakaźne, urazowe lub zatrucie genezę.

Zespół opuszkową: leczenie.

opuszkową paraliż leczenie jest ukierunkowane głównie na wyeliminowaniu podstawowe funkcje kompensacyjne są choroby i zaburzenia. W celu poprawy funkcji połykania są przypisane do leków, takich jak kwas glutaminowy, neostygmina, środki nootropowe, galantamina i witaminy, oraz zwiększone ślinienie – Drug atropiny. Karmienie tych pacjentów jest dokonywane za pośrednictwem sondy, czyli dojelitowo. W przypadku naruszenia funkcji oddechowej jest przypisany do respiratora.