Ośmiu kuzynów

wprowadzenie

Autor zdaje sobie sprawę z wad tej małej historii, wiele
z czego to było nieuniknione, ponieważ po raz pierwszy opublikowała swoją serię opowiadań. Eksperyment Wuj Alec był przeznaczony do rozrywki młodych ludzi w dogmatów nacięcia, które dyktuje systemu edukacji w jej najbardziej rygorystycznych zasad. Autor ma nadzieję, że te braki będą niewidzialni przyjaciele „Osiem Cousins” i będzie próbowała skorygować je w drugim tomie, zatytułowanym „Rose w rozkwicie.”

Rozdział I – Dwie dziewczynki

Rose siedziała sama w tym z najbardziej przestronnych pokoi w dłoniach był mały
chusteczka, specjalnie przygotowany na pierwszy wytrzeć łzę, jak myślała o kłopotach, a łzy były nieuniknione. Ona wycofał się do pokoju, jak to jest – to najlepsze miejsce, gdzie można płakać i żal dla siebie; bo jest ciemno i cicho. Pokój zaśmiecone starych mebli, z ciemnymi zasłonami i uroczystych portrety dawnych panów w perukach, plisowany pań w dużych kapeluszach i dzieci, ubrany w płaszcz krótko włosach lub sukni z wysoką talią. Było to doskonałe miejsce, aby opłakiwać, a drizzly wiosenny deszcz, jakby mówiąc: pukanie do szyby okiennej: „płacz, płakać: . Jestem z wami”

W Rose to rzeczywiście powód do uczuć: nie miała matkę, a ona niedawno straciła ojca, który zostawiła nic oprócz starszych ciotek. Mieszkała z nimi tylko tydzień, a więc starsza pani próbowała włączyć ten czas w najlepszych chwilach pobytu z nimi, chociaż nie są one całkiem udało, bo moja ciotka opiekowała się nią, bez względu na to, jak każde inne dziecko, oni zgnieciony go z jego opieką, tylko zerwane swoje skrzydła jak motyl.

Dali jej wolność w domu, a za kilka dni, ona sama rozrywkę wędrując przez pokoje. Ponieważ to był stary dwór, było pełne wszelkiego rodzaju zakamarkach, uroczych pokoi i tajemniczych korytarzy. Z okien rozpościera się w nieoczekiwanych miejscach, bardzo romantyczny wygląd mały balkon zwisających na ogród, ale wciąż było długo Wieczerniku zapchane ciekawych rzeczy, przyniósł ze wszystkich części świata; od rodziny Campbell z pokolenia na pokolenie były kapitanów morskich.

Ciotka Mnóstwo wolno nawet Rose grzebać w jej szafie dużej chińskiej, obładowany przypraw, bogaty w różnego rodzaju drobiazgi, ukochane dzieci; Rose ale wydawało się, że trochę zależało na tych smakołyków; a kiedy nasza nadzieja na coś urozmaicić Rose zniknął, ciociu Plenty, w desperacji, wycofał się.

Dobra ciotka Pease próbował wszelkiego rodzaju szycia lalek i szafa zaplanowanych tak, że mógł dotknąć serce nawet dorosłego dziecka. Ale Rose wykazały niewielkie zainteresowanie w różowej satyny kapelusz i drutu cynowego, którą obszyte posłusznie aż ciotka złapał ją wytrzeć łzy w pracy na stroju, a wydarzenie to przekroczył wszelkie prace związane z szyciem.

Następnie dwie staruszki, rozmowy, jako jedna głowica jest dobra, ale dwa – lepiej wybrać model dziecko mieszkające w pobliżu, więc grał ze swojej siostrzenicy. Ale Ariadne Blish było najgorsze dla Rose, który nie mógł znieść jej wygląd, powiedziała, że wygląda jak lalka woskowa, a potem wyciągnął rękę i uszczypnął ją, aby zobaczyć, jak ona pisknet. Zatem trochę pedantyczny Ariadne został odesłany do domu, a wyczerpany ciocia Rose sama z nim na dzień lub dwa.

Zła pogoda i zimno nie pozwalał jej wychodzić, i spędziła większość swojego czasu w bibliotece, gdzie książki są przechowywane ojca. tutaj
Czytała dużo, czasami płacze, i wyobrażał sobie jak jasne i naiwne marzenia, które biorą komfort i radość, większość wrażliwych dzieci. Zajęło to lepiej niż cokolwiek innego, ale w tym samym czasie, to jest szkodliwe dla Rose, więc ona pobladł dzieciaka ze zmęczonymi oczami i obojętność na wszystko co się dzieje, pomimo faktu, że ciotka Plenty, dał jej dużą zgniatać energia razgoryachit do niej, a ciotka Peace pieścił ją jak pudel.

Widząc to wszystko, biedny ciotka łamali sobie głowy nad nową
rozrywki i zdecydowaliśmy się zaryzykować zrobić bezpiecznie, choć nie
Naprawdę wierzę w sukces tego wydarzenia. Oni nie mówią nic na temat ich Rose
plany na sobotę, ale pozwolił jej być sama z siebie tak, że nieoczekiwana niespodzianka okazało, ponieważ mogłoby to marzenie każdej dziecka.

Zanim udało jej się powiedzieć ani jednej łzy, dźwięk cięcia ciszę tak głośno, że dał w uszach. I pomimo tego, że to tylko łagodny Twitter, było swoistym tylko jeden ptak, miękkie gwizdki ćwierkają ustąpiła żywy, następnie tryl, gaworzenie, śpiew, a zakończył z mieszaniną wszystkich nut, jakby ptak roześmiał. Rose też się roześmiał, a zapominając o jej żal, zerwał się i powiedział niecierpliwie: „To jest – Gdzie on jest szyderczy”

Uciekając w dół przez długi korytarz, spojrzała prosto w obu drzwiach, ale nie widział Pierzasty wyjątkiem zabrudzonej kurczaka pod liściem łopianu z. Znowu słuchał, i myślała, dźwięk pochodził z domu. Gdziekolwiek poszła, porwać jego polowania, mimo wszystko, po połyskujące piosenkę, podeszła do drzwi szafy.

"Jest Jak zabawne?!" – powiedział Rose. Ale kiedy wszedł do środka, znalazła żadnych ptaków, oprócz wiecznie całuje jaskółki, malowane w chińskiej Cante, które miały miejsce na półkach linii w formie bufetu. Rose twarz nagle się rozjaśniła i szeroko drzwi, weszła do kuchni. Muzyka ucichła, a wszystko, co widziała – dziewczyna w niebieskim fartuchu, który czyści paleniska. Rose patrzył na nią przez chwilę, a potem nagle zapytał: „Słyszałeś drozda”

„Ja im ptaki Phoebe nazywają”, – powiedziała dziewczyna, patrząc w górę, a jej brązowe oczy błyszczały.

„Gdzie poszło?”

„Ona wciąż tu jest.”

„Gdzie?”

„W moim gardle. Chcę tego słuchać? "

„Och, tak! Przyjdę „, a Rose wszedł przez drzwi do szerokiej półce, znajdującej się po przeciwnej stronie drzwi, szybko iz zainteresowaniem.

Otarła ręce skrzyżowane kuchnię i stanął na małej wyspie –
dywan, gdzie została „wyrzucona” w morzu mydlin, a następnie zadbali o sile jego gardła wydobył się Twitter robin peresvist repolova, sójki zadzwonić, drozd,
drewno gołąb gruchanie i wielu innych znanych dźwięki, a wszystkie z nich zakończył się w muzycznej ekstazy bobolink śpiewu i
kołysząc się w trawę na łąkach w jasny dzień czerwca.

Rose był tak zaskoczony, że prawie spadł z jego oko, a kiedy mały koncert się skończył, klasnęła w ręce z radości.

„Och, to było świetne! Kto cię uczył? "
„Ptak”, powiedziała dziewczyna z uśmiechem i wrócił do pracy.
„To niesamowite! Nie mogę śpiewać, a połowa z tego, co śpiewał.
Jaka jest nazwa Proszę mi powiedzieć? "
"Fibi Mur".

„Słyszałem o ptakach Phoebe, ale nie wierzę, że ktoś może naprawdę
reprodukować ich głosy „- zaśmiał się Rose, oprócz odsetek, z którymi Patrzyła, jak rozpuszczalnego mydła w płynie na powierzchni cegły,” mogę zostać i zobaczyć, jak to działa? Jestem sam w pokoju. "

„Tak, jeśli naprawdę chcesz go” Phoebe mówi, ściskając go szmatą tak, że jest pod wrażeniem Rose.

„To powinno być zabawne, wyciek wody i wlać około mydło chciałbym spróbować, ale ciotki nie podoba, tak myślę.” – powiedział Rose bardzo grzecznie.

„Będziesz wkrótce opony, więc lepiej jest pozostać na uboczu i oglądać.”

„Wierzę, że naprawdę można pomóc swojej matce?”

„Nie mam żadnej rodziny.”

„Dlaczego, gdzie mieszkasz, a potem?”

„Zamierzam żyć tutaj, mam nadzieję. Debbie chce komuś pomóc tutaj, a ja musiałem spróbować tylko przez tydzień.”

„Mam nadzieję, że będzie, bo to jest bardzo smutny”, powiedział Rose, przeniknięte nagły pociąg do dziewczyny, która zaśpiewała jak ptak, a pracuje jako dorosłą kobietę.

„Mam nadzieję, że będę nadal, teraz – piętnaście, tyle stary, aby żyć niezależnie Przyszedłeś, aby zatrzymać dźwięk, nie jest to.?” – zapytała Phoebe,
patrząc na gości i zastanawiasz się, jak nudne byłoby życie w
dziewczyna, która miała na sobie jedwabną suknię, elegancki plisowana fartuch, ładny medalik i włosy, związane aksamitne wstążki.

„Tak, muszę pozostać aż do przybycia swego wuja HE -. Mój opiekun teraz, a
Nie wiem, co zrobi ze mną. Czy masz opiekuna? "

„Mój Boże, nie! I został wysłany do przytułku małego dziecka, a panna Rogers, pokazując sympatię do mnie, wziął mnie. Ale teraz ona nie żyje, a ja sam zadbać o siebie.”

„Jak to ciekawe jak Arabella Montgomery w” cygańskich dzieci „Czy kiedykolwiek czytać historii tego piękny?” – zapytała Rose, którzy czytają dużo, a okazało się, że historia pouczające.

„Nie mam żadnych książek do czytania i cały wolny czas, że mam to, spędzam
w lesie; tam odpocząć lepiej niż gdziekolwiek indziej „- powiedział Phoebe, po zakończeniu jednego zadania i początek drugiego.

Rose patrzył, jak ona grzebał przy garnku fasoli, i zastanawiał się, co byłoby życie, gdyby miała do prac domowych i nie rozwiązany grę.

Teraz, Phoebe, wydawało się, że to był jej czas, by zadawać pytania, a ona w zamyśleniu zapytał:

„Ty się wiele nauczyć, jak sądzę?”

„Och, mój Boże, tak! Byłam w pensjonacie około rok, a ja ledwo przeżył z tych lekcji. Im więcej uczyłem, tym bardziej Pani Moc dała mi, tym bardziej zdesperowani doszedłem, więc krzyknąłem oczy. Mój ojciec nie zrobił pozwól mi dużo pracować, a on nauczył tak interesująca, że lubię się uczyć. byliśmy tak szczęśliwi i inspirować się nawzajem. Ale teraz tak nie jest, a ja byłem sam. "

Łzy, które w oczekiwaniu Rose siedziała w pokoju wcześniej, teraz spływały jej po policzkach, mówiąc o miłości, być może bardziej niż jakiekolwiek słowa może zrobić.

W ciągu minuty w kuchni było cicho, tylko usłyszał niewielką szloch
dziewcząt i tupot odpowiedź deszczu. Phoebe zatrzymał skrzypienie ich ziaren w jednym lub drugim garnku, a jej oczy były pełne litości. Początkowo były one spoczynek, patrząc na czele z kręconymi włosami, gięte na kolana Rose, dopóki ona nie widzi, że serce pretty medalionu boli utrata ojca, i wyrafinowany fartuch Rose wykorzystywane do wycierania łez smutku więcej niż mogła wyobrazić.

W każdym razie, czuła się bardziej zadowoleni w ich brązowe bawełniane ubranie i niebieskawy, krawat fartuch; Zazdroszczę, zmianę współczucia; i gdyby odważyła, to ona właśnie objęła jego udzielenie gościa.

Obawiając się, że może to wyglądać nieodpowiednie, powiedziała w swoim czystym głosem:

„Jestem pewien, że nie jesteś taki sam z niezliczonej liczby osób należących do rodziny, a ponadto jesteś bogaty i mądry. Jesteś zepsuty w części, Debbie mówi, bo jesteś jedyną dziewczyną w rodzinie.”

Ostatnie słowa Phoebe Rose zmusił do uśmiechu przez łzy, a ona
Oderwał wzrok od fartuch z prosvetlevshim twarzy, dzięki czemu pojednawczo:

„To jeden z moich problemów! Mam sześć ciotki, i wszyscy chcą mi, ale nie znam żadnego z nich bardzo dobrze. Tato nazwał ciotki wzgórze, i teraz rozumiem, dlaczego.”

Phoebe śmiał się razem z nią, jak mówią uspokajająco:

„Wszyscy nazywają go tak, i to jest – bardzo dobra nazwa dla wszystkich, Mrs.
Campbell mieszka dość blisko, i którzy chcą zobaczyć staruszki ".

„Mogę znieść ciotek, ale są też dziesiątki kuzynów, straszny
chłopcy, a ja nienawidzę ich wszystkich! Niektóre z nich przyszedł do mnie
w ubiegłą środę, ale położyłem, a kiedy ciotka przyszła do mnie zadzwonić, owinąłem ją kołdrą i udawał, że śpi. Spotykam się z nimi od czasu do czasu, ale boję się go. „A Rose zadrżała, mieszka tylko z jego chorego ojca, że nie wiedzą nic na temat chłopców i postrzegają je jako dzikich zwierząt.

„Och, jestem pewien, że go lubię. Widziałem je latające dookoła, po ich
Punkt przyszedł z czasem łodzią, czasami na koniu. Jeśli lubisz łodzie i konie, pokochasz to wszystko na raz. "

„Ale ja nie lubię. Konie i obawiam się, że mam chorobę lokomocyjną, a chłopcy nienawidzę ". Rose i biednych załamała ręce. Jeden z tych okropności mogła się ruszyć, ale wszystko razem było to zbyt wielki test dla niej, i pomyślała:
jak najszybciej powrócić do znienawidzonej szkoły.

Phoebe śmiał się nad jej smutek w czasie jak fasola poskakivali na patelni, ale nie ranić Rose próbowała się z nią zgadzam.

„Być może twój wuj zabierze Cię do miejsca, gdzie nie ma żadnych chłopców. Debbie mówi, że jest naprawdę dobrym człowiekiem, i niesie ze sobą wiele miłych rzeczy, gdy nadejdzie.

„Tak, ale wiesz, jest jeszcze inny problem: nie wiem wujka Aleca. On prawie nigdy nie przyszedł, aby nas zobaczyć, mimo że wysłał mi ładne rzeczy bardzo często. Teraz należę do niego, aby być blisko niego, tak długo, aż miałem osiemnaście lat. On nie może mnie nie lubi, a ja cierpię, myśląc o tym przez cały czas. "

„Cóż, nie będę próbować dowiedzieć się problem, ponieważ w rzeczywistości, mam teraz dobry czas. Jestem pewien, myślę, że byłoby żyłem w luksusie, gdybym miał krewnych i pieniądze, a nie tylko to, co spowodowało w moja przyjemność, „początkiem Phoebe, ale rozmowa nie uzyskać dalsze działania następcze w związku z nagłym atakiem i piorunów, które przerwał ich rozmowę i uczynił im wyskoczyć ze swoich miejsc.

„To – grzmot,” Phoebe mówi.

„To – cyrk!” Płakałam Rose, który skoczył z jego okoń, zauważając
świecić wagonów Wesołych jedną z tych, w których kilka wiązek konie kucyki z latania grzywy i ogony.

Dźwięk wyblakłe i dziewczęta zebrane kontynuować swoją prywatną rozmowę, gdy nagle nastąpił stary Debbie, która wyglądała bardzo nieładzie i senny po drzemce.

„Wyglądasz na salonie, pani Rose”.

„Ktoś przyszedł?”

„Małe dziewczynki nie powinny zadawać pytania, powinni zrobić, ponieważ są one powiedział, że” to się mówi Debbie.

„Mam wielką nadzieję, że to jest – nie ciotka Mira, ona zawsze szalenie mnie przeraża, prosząc mój kaszel i jęki na mnie jak mam zamiar iść do światła” – powiedział Rose, gotowy, aby dostać się na ścieżce, że tu mamy Phoebe i przygotowane do cięcia świąteczny indyk, przygotowane do świętowania i puddingów, takim trudnym zadaniem dla szczupłych dziewczyn.

„Zgadnij … Mówicie:” Byłoby lepiej, że to ciocia Peace „, kiedy widzisz kogoś przyjść do ciebie Nigdy nie przemycić do mojej kuchni w ten sposób, albo będę klaskać cię w szafie, warknął Debbie, który uważał za swój obowiązek istnieje. raz lekceważąco odnoszą się do dzieci.

Rozdział II – Rodzina

Rose chyłkiem wszedł do baru tak szybko, jak tylko mogła, i
jest zabawa Debbie skrzywił, potargał jego pióra i odwagę. Następnie delikatnie wsunęła korytarzem i zajrzała do pokoju. Nie było nikogo, a wszystko, co mogła ją założyć, tylko, że całe towarzystwo było na wierzchu. Tak, ona odważnie przetoczyła się przez uchylone drzwi, patrząc na wszystko, co dzieje
widzenie obwodowe, i tylko wtedy, gdy jest w stanie przenieść jego ducha.

Siedmiu chłopców stanął w jednym rzędzie od wieku, wzrostu, blond i wszystko
niebieskooka, wszystko w szkockich strojach, wszyscy uśmiechnął się i skinął głową, a
Mówimy jednym głosem, jednym głosem: „Jak się masz, mój kuzyn?”

Pokój wydawał się pełen chłopców w Rose westchnęła i rozejrzała się dziko, jakby chciał latać. Zanim zdecydowała się uciec, najwyższy młodzież, robiąc krok do przodu z serii, w której chłopcy byli proszeni powiedział:

„Nie martw To nasza rodzina doszła do witają cię i – najstarszy, Archie, do usług.”.

Podał jej rękę, kontynuując rozmowę, a ona nieśmiało dał go tak, że mały pen Rose dosłownie utonął w brązowej łapy Archie, trzymała go
cały czas, podczas gdy on kontynuował znajomość.

„Przyjechaliśmy w pełnym umundurowaniu, ponieważ zawsze ubierać dobrze uczcić mamy nadzieję, że spodoba się teraz, powiem ci, kim są ci ludzie, a wtedy wszystko staje się jasne, to wysokiej -… Drukuje Charli, chłopiec ciotka Clara mieć. jej był sam, więc najlepiej jest stary znajomy. – Mack, mól książkowy, nazwać to robak na krótki ten piękny stworzenia. – Steve dandy spojrzeć na jego rękawice i dziobu na kapelusz, jeśli chcesz młodzieńców synów cioci Jane .. wierzyć mi wielką parę. i Bratsy, bracia moi, George i woli,
Jamie mało. Teraz, moje drogie dzieci, doda krok i pokazać swoje maniery. "

W tym poleceniu dużo strachu Rose, było sześć rąk
ona została poproszona, a to oczywiście warto wstrząsnąć je wszystkie. To był cały wyzwaniem dla nieśmiałego dziecka; ale pamiętając, że były one jej krewni, którzy przybyli, aby ją powitać, ona może być bardziej serdeczne uściski dłoni z nimi.

Ta imponująca Uroczystość zakończyła, chłopcy są w porządku, a
Wydawało się, że moment, oba pokoje były wypełnione facetów. Rose
bardzo starannie usiadłem na dużym fotelu, jakby szukając schronienia, i nadal tam siedzieć, oglądając „najeźdźców”, ale moja głowa obrócił jedno i to samo pytanie: kiedy przyjdzie i uratować jej ciotka?

Jakby chciał udowodnić swoją męskość, nawet bardziej uciska go, Rose przetrwał co każdy młody człowiek zatrzymał się obok jej krzesła, sympatycznie się jego obserwacje otrzymała odpowiedź układu współczulnego, a następnie zniknął z lekkim wypowiedzi.

Archie był pierwszy, i, opierając się na krześle, powiedział ojcowskim tonem:
„Cieszę się, że trafiłeś, kuzyn, i mam nadzieję, że będziesz cieszyć się w mrowisko”.

„Zgadzam się z tobą.”

Poppy potrząsnęła włosy, usuwając je z oczu, natknął się na krześle, a
nagle zapytał: „Czy przyniesie jakieś książki ze mną”?

„Cztery z pudełka. Są w bibliotece.”

Mack zniknęła z pokoju, i Steve, przyjmując pozę, które wykazały nawet korzystniejsze jego garnitur, powiedział z uśmiechem:

„Żałujemy, że nie widzieliśmy cię w ubiegłą środę. Mam nadzieję, że zimno minęło i czujesz się lepiej.”

„Tak, dziękuję.” Jego twarz rozjaśniła się uśmiechem Rose, kiedy pomyślała o jego odzyskanie.

Czując, że przyznano mu wystarczającej uwagi, Steve wycofał się ze swego łuku, z jego wyższa niż kiedykolwiek, ale tym razem książę Charlie progartsevav po drugiej stronie pokoju, powiedział spokojnym tonem i łatwego

„Moja matka wysyła swoją miłość, i ma nadzieję, że będziesz czuć się dobrze o sobie i wybrać czas, aby odwiedzić nas w przyszłym tygodniu. Ten drobiazg powinien być bardzo nudne tutaj.”

„Jestem trzynaście i pół roku, mimo że wyglądają tak małe,” zawołała Rose,
zapominając swoją nieśmiałość z niechęci i znieważony słowa tego nieprzyjemny nastolatka.

„Wybacz, pani, nigdy nie domyślił.” i Charlie
Odszedł ze śmiechem zadowolony, że przyniósł iskrę w rozmowie z jego delikatny
kuzyn.

George Will przyszedł razem dwóch zdrowych jedenaście i dwanaście
Letni mężczyzna, patrząc z jego okrągłych niebieskich oczach w Rose wypalił pytania jak gdyby zaangażowane w wojnę, a Rose był celem słownych strzałów.

„Ty przyniósł małpę?”

"No: umarła."

„Czy masz zamiar kupić sobie łódź?”

„Nie”.

Obaj chłopcy, jakby na komendę ostro skręcił w prawo i otmarshirovali się, a mały Jamie, wykonaj je z dziecinną szczerością zapytał:

„Zabrałeś mi coś ciekawego?”

„Tak, góra słodyczy,” Rose odpowiedział, a następnie Jamie wciśnięty na kolana iz głośnym pocałunkiem niech każdy wie, że ona naprawdę go lubiłem.

Ten akt raczej zaskoczony Rose, podczas gdy chłopcy patrzył i śmiał, aw zamieszaniu powiedziała, odnosząc się do młodych zdobywców:

„Widzieliście cyrk przyjechał?”

„Kiedy? Gdzie?” chór chłopców krzyknął z entuzjazmem.

„Tuż przed przyszedł. Przynajmniej, myślę, że to był cyrk, bo widziałem zespoły czerwone i czarne kolory i dużo młodych koni kucyków, a …”

Ona nie iść dalej i zatrzymał się nagle jak Archie przerwał śmiech:
„To był nasz nowy zespół pies i kucyk szetlandzki. No to nie jest cyrk, kuzyn”.

„Ale nie było tak wiele, a oni biegali tak szybko, a zespół, była tak piękna,” Rose defensywnie, próbując wyjaśnić swój błąd.

„Idź i spójrz na nich!” zawołał książę. I zanim zdała sobie sprawę,
co mogło się zdarzyć, zrobiła jej drogę do stodoły i
Widziałem trzy kudłate kucyki oraz nowych ludzi z zespołu pies.

Nigdy nie była w stodole, a wątpliwości co do poprawności wyboru jego lokalizacji nie wierzyła
„Ciocia może nie podoba”, ale zaczął płakać, mówiąc:

„Powiedziała nam bawić się i możemy zrobić o wiele lepiej niż po prostu wędrować po całym domu.”

„Obawiam się, że zamrażanie bez swojego płaszcza” – początek Rose, którzy chcą się zatrzymać, ale czuł jej dreszcze dreszcze bez ubrania.

„Nie, nie zamrażać! Będziemy umieścić” zawołał młody człowiek, jeden podniósł czapkę na głowę i jedną ręką zawiązaną za szorstkiej kurtce na szyi, delikatnie trzeciej, ale prawie udusił ją, owinięty w koc, a
Czwarty wpadł otworzyć drzwi starych wagonów czteromiejscowy, który stał tam, szczęśliwie, mówiąc: „No, pani, usiąść bardziej komfortowo, teraz mamy dopingować”

Więc Rose dostał się do przewozu zadowolony z siebie i chłopców
Oni nadal tańczyć wokół niej z zachwytem, tak że klasnął w dłonie i roześmiał się, czego nie robić w ciągu ostatnich kilku tygodni.

„Jak się masz, moja dziewczyna?” Poprosiłem księcia, dochodząc do niej, wszystko bez tchu, kiedy serial się skończył.

„To był wspaniały! I tylko raz poszedł do teatru, ale
taniec i pół było interesujące Cię. Musisz być bardzo dobrzy chłopcy! „, powiedział Rose, uśmiechając się do krewnych nie są wiele w dół, jak mały królowej na jej rycerzy.

„Oh, my – doskonały wybór, a to dopiero początek naszych wybryków mamy dzisiaj nasze dudach, w przeciwnym razie będzie śpiewać dla ciebie, aby grać miłą melodię.” – powiedział Charlie, świeciło od niej pochwałę.

„Nie wiedziałem, że byliśmy ze Szkocji, mój ojciec nigdy nie mówił o nim, chociaż czasami śpiewał mi starą balladę o kraju” – czuł Rose powiedziała, że dobrowolnie daje Amerykę.

„Lepiej późno niż wcale. Czytamy szkockich powieści, a wszystko, co pamiętam w tej chwili – to co nasz dziadek Szkot. Tak więc okazało się, że stare historie, znalazł dudy, szkocki umieścić nasze ubrania, i udał się do serca i duszy naszego wspaniałego klanu. Żyliśmy w tym stanie umysłu przez jakiś czas, i to było bardzo zabawne. Nasi ludzie lubią to i myślę, że my – całkiem sprytnych facetów”.

Archie powiedział, siedzi na oknie, który wznosi się na odpoczynek i dołącz do gadania, w której całą resztę.

„I – Fitdzheyms, a on -. Roderik Du i łączymy ze sobą raz w walce słownej tego wielkiego wydarzenia, wierzcie nam,” dodał książę.

„Tak, i trzeba usłyszeć Steve gra na trąbce. To jest wielki sprawia, że dźwięk na dudach” Will krzyknął z pudełka, próbując pokazać dorobek jego rodziny.

„Mac przyjaciel którzy polują na starej historii, opowiada nam, jak się ubierać, i stara inspirujących rzeczy o których można mówić lub śpiewać” – Georgie interweniował, chwaląc brakujący mól książkowy.

„Co prawda i będzie”, powiedział Jamie Rose, który siedział obok niej, a kątem oka zobaczyłem na niej, że nie dała mu prezent – góra cukierków do kogoś innego.

„Och, ja – mały posłaniec i pobiegł na posyłki, a Will i Georgie
– żołnierze, kiedy marsz, jelenie, kiedy polowanie, a
zdrajcy, gdy chcemy odciąć czyjąś głowę ".

„Muszą być bardzo wykonawczy” – powiedział Rose, podczas gdy „młodzi aktorzy,” lśniące skromnym pychy, i byli zdecydowani odgrywać rolę Wallace Montrose jak najszybciej, aby zaspokoić swoją kuzynkę.

„Zagrajmy tag” – zawołał książę, kręcąc się
na belce i głośno uderzając ramię Stevie.

Pomimo faktu, że miał na sobie rękawiczki, Dandy klepnął po nim, a reszta
rozproszone w różnych kierunkach na złamanie karku, tak szybko jak to możliwe.

To był nowy i wspaniały widok na róży, świeże, w przeciwieństwie od skrupulatny
szkoły z internatem, a ona patrzyła na chłopców z ekscytującą aktywny
zainteresowanie, myśląc, że ich wybryki przypomnieć jej martwe małpy.

Tylko Will uwiecznił się w chwale, tak aby korzyści z tagiem, nagle pojawił się z Phoebe płaszcz, kaptur i gumek do pocieranie podłogi, jak również z wiadomością od cioci Plenty, że „panna Rose musi natychmiast wejść do domu.”

„W porządku, my dostarczymy go!” Archie powiedział, co niektórzy
tajemniczy porządek, które człowiek natychmiast posłuchał, i zanim Rose
był w stanie wydostać się z trenerem, chłopcy podniósł wagon na dyszlu
i marnie zaniósł ją z obory, umieścić trener i pokryte koło z przodu
drzwi z radosnym nastroju, próbując wyrzucić nasadkę w górnej części okna, co wywołało łzy, Debbie, i zawołała: „Och, bezmyślny chłopak, oczywiście, szukasz śmierć bezbronnego małego stworzenia!”

Ale „bezbronna istotka” Wydawało się, czuje się świetnie w tej podróży, szybko zbiegł po schodach wózki wszystkie różowo, szczęśliwy i rozczochrany, w odpowiedzi na wołanie cioci Obfitości, który poprosił ją, aby wyjść i położyć się na chwilę.

„Och, proszę, nie rób tego! Przyjechaliśmy do herbaty z naszego kuzyna i będziemy
zachowywać się jak grzeczna dziewczynka, jeśli pozwalają nam zatrzymać się, ciotka „- hałaśliwych chłopców
którzy nie tylko chwalił „naszego kuzyna”, ale nie miał ochoty na chybienie herbatę wizyty cioci Plenty, znając jego miękki charakter.

„Dobrze kochanie, zostań tak długo, jak uspokoić i pozwolić twój kuzyn Rose z dala od twarzy uśmiech i odświeżyć się i wtedy zobaczymy, co mamy na obiad” – powiedział staruszka, szybko usunięte i zgodnie z kierunkiem hali konferencyjne.

„Ja marmolada, ciociu”.

„Trochę więcej tort, jeśli mogę.”

„Powiedz Debbie że szybko gotowane pieczone gruszki.”

„Rozkazuję plasterek cytryny ciasto, pani.”

„Make naleśników, Rose będzie im się podoba.”

„Jestem pewien, że większość z nich jak tort”.

Kiedy Rose zszedł, piętnaście minut później, starannie zaczesane loki i w najlepszym fartuch, ujrzała chłopców, znęcających się w długim korytarzu, zatrzymał się w połowie drogi, chcąc przyjrzeć się bliżej, chciała ocenić swoje nowo odkryte kuzynów i relacji między nimi a nią.

To było wielkie rodzinne podobieństwo między nimi, chociaż niektóre
z blond głowy były ciemniejsze niż inne, a niektóre z policzków
Byli brązowy zamiast różowy, a wiek szesnastu różnych od Archiego do Jamiego, który był dziesięć lat młodszy. Żaden z nich nie był szczególnie MILOVIDOV, z wyjątkiem księcia, a jednak wszyscy inni byli empatyczny okazji chłopców i Rose postanowił, że chłopcy nie są tak złe, jak to przedstawia je.

Każdy z chłopców miał charakterystykę tak, że Rose nie mógł ukryć jej uśmiech, gdy patrzyła na nich. Archie i Charlie, oczywiście bliskich przyjaciół, chodził ręka w rękę, ramię w ramię, pogwizdując „Bonni Dandi”; Mack czytała książkę w kącie, przynosząc go blisko swoich krótkowzrocznych oczu; Dandy wygładzone włosy, tak że stanął w półkole, jak kapelusz; Georgie i Will mówił o gospodarce krajowej zanim zegar wykonany w kształcie księżyca; Jamie leżał kopanie swoje pięty w jednym stóp schodów, czekając na słodycze, które obiecał dać mu różę.

Domyśliła zamiar prosić o cukierki i przejść ostrożnie podniósł garść cukru-śliwek mu dać. Z jej radosnym okrzykiem inni chłopcy nie mógł powstrzymać uśmiechu, ich mały kuzyn stoi w odległości był piękny widok: skromny, miękką wygląd, z jasnymi włosami i uśmiechem na twarzy. Czarna sukienka przypomniał jej utraty i napełnił serce chłopca pragnienie bycia najlepszym dla „kuzynów”, którzy nie mają nic poza tym domu.

„Tam jest doskonałość” – Steve zadzwonił i dał jej buziaka.

„Chodź, Miss, herbata jest gotowy” – powiedział z aprobatą książę.

„Muszę cię do bufetu” – i Archie z wielką godnością wyciągnął rękę z taką cześć, że Rose zaczerwieniła się jak wiśnie i był gotowy do uruchomienia z powrotem na górę.

Kolacja była zabawa, a dwaj starsi chłopcy starali się uczynić go bardziej prowokacyjnie, rozlewanie się historia oparta na prawdziwych wydarzeniach pozostałych. Coś na pewno był dobry w ich historii, zanurzone w ciemnych tajemnic teraźniejszości.

„I nigdy nie widział go,” Jamie.

„Nie mogę sobie przypomnieć; ale Mack i Steve widzieli, a oni naprawdę się podobało”- powiedział Archie, aby odciągnąć ich od jedzenia pyszne naleśniki Debbie gdy przewijał powiedział w głowie.

„Kto to był pierwszy?” – zapytał Will nadziewane marmoladą ustach.

„Myślę, że ciocia Plenty”

„Kiedy robi się wydawać?” – patrząc Stevie krzyknął, zrywając się z fotela.

„Jeden dzień w poniedziałek.”

„O mój Boże, co zrobić ci chłopcy?” – zawołała staruszka z wysokich pojemników, dla których tylko jej kapelusz był widoczny.

„Czy moja ciotka nie wie?” – zapytał chór chłopców.

„Nie; i jest to najlepszy żart, że tylko można sobie wyobrazić. "

„Jakiego koloru jest to,” powiedział Rose, ciesząc się dowcip.

"Blue and Brown".

„To jest przyjemny w smaku?” – zapytał Jamie.

„Niektórzy uważają, że tak, ale nie chciałbym tego spróbować” – powiedział Charlie, śmiejąc się i rozlewając herbatę.

„Do kogo jest ona przeznaczona?” – Steve wtrącił.

Archie i Książę spojrzał na siebie oczy, jakby wyrzekając, co się dzieje, to Archie powiedział z błyskiem w oku, że wykonane Charlie znowu krzyczeć

"Dziadek Campbell".

Było to wyzwanie, i nie chcieli, aby rozwiązać zagadkę i Jamie Rose wyznał, że trudno przetrwać aż do poniedziałku, jeśli nie dowiedzieć się, co to tajemnicza rzecz, więc mieli długą dyskusję.

Wkrótce po herbacie, rodzina rozpadła się, śpiewając piosenkę „Wszystkie niebieskie czapki przemknąć przez granicę” z ich piskliwy głos.

„Dobrze kochanie, nie lubisz kuzynów?” – zapytała ciotka Plenty, gdy ostatni kucyk zniknął za zakrętem, a hałas ucichł.

„To, madame. Ale Phoebe mnie lubi bardziej. " Odpowiedź, która wykonana Ciotka Mnóstwo rzucać się w rozpaczy, z rękami i szybko wycofać, aby powiedzieć jej siostra Peace, że ona nigdy nie zrozumie tego dziecka, i że będzie miłosierny jeśli Alec przyszedł jak najszybciej i wziąć pełną odpowiedzialność za wychowanie róży w ich ręce.

Zmęczony nietypowy obiad, Rose skulona w kącie kanapy odpocząć i pomyśleć o wielkiej tajemnicy, niewiele wiedząc, że dowiaduje się o tym pierwszy.

W samym środku jego myśli, zasnęła i twierdził, że znowu w domu, w swoim małym łóżku. Wydawało się jej, że się obudziła i zobaczyła swojego ojca, który pochylił się nad nią i usłyszała, jak mówi: „Moja Różyczka”, a ona odpowiedziała: „Tak, tato”, a następnie bierze ją w ramiona i czule całuje. Tak przyjemne, tak realne był sen, że prawie obudził się z krzykiem radości z tego, co znalazło się w rękach opalone, brodatego mężczyzny, który trzymał ją mocno, niemal ojcowskim głosem, a ona odruchowo przylgnął do niego w odpowiedzi

„To jest moja mała dziewczynka, a ja jestem Wuj Alec”.

Rozdział III – wuj

Kiedy Rose obudziła się następnego ranka, nie była pewna, naprawdę miała sen czy wszystko rzeczywiście się stało. Wyskoczyła z łóżka i ubrał, Rose obudziła się godzinę wcześniej niż zwykle, ponieważ nie mogła spać dłużej, to został pokonany przez pragnienie, aby iść i zobaczyć, czy są zapakowane torby i ogromna walizka w hali. Wydawało się jej, że pamięta jak ona niemal potknął się nad nimi, kiedy poszedłem do łóżka, bo to jest bardzo punktualny ciotka chciała przynieść jego siostrzenicę pasujące do siebie.

Świeciło słońce i Rose otworzył okno, aby umożliwić maja miękka morska bryza, aby wypełnić pokój. Pochyliła poprzek małym balkonem, patrząc na początku birdie, złapać robaka, i zastanawiał się, czy jej wuj Alec podoba. Widziała skok człowieka na ścianie ogród, skokowej z gwizdkiem. Początkowo myślała, że to przestępca, ale chwilę później, patrząc bliżej, zdała sobie sprawę, że to był jej wuj, który wracał po jego wczesnych pływania w morzu. Ona prawie nie odważył się spojrzeć na niego w nocy, ponieważ za każdym razem wykrył spojrzenie jego niebieskich oczach na mnie. to może przyjrzeć się bliżej teraz to jest, jak on sam, kontemplować go jakby rozgląda się przez długi czas znajomości.

Opalona świeżego mężczyzna w niebieskiej kurtce, bez kapelusza na głowie jego kręcone, otrząsnął się jak mokry pies, szerokie, zwinny w ruchach i regularnym oddychaniu, bardzo stonowane różę, tak, że nie mogła wyjaśnić to poczucie spokoju pochodzić od niego , Powiedziała do siebie, oddech „Myślę, że mu się podobam, że wygląda bardzo inteligentny człowiek”, kiedy podniósł oczy, jakby oceniając flanca kasztan, i zobaczyłem miłą twarz, dokładnie zbadał go. Uniósł ręce w jej stronę głową i dźwięczny, radosny głos:

„Obudziłeś się tak wcześnie, moją małą siostrzenicę.”

„Obudziłem się, aby zobaczyć, czy naprawdę pochodzą dadya”.

„Naprawdę? Cóż, zejść i sprawdzić, czy tak jest. "

„Nie wolno mi zejść przed śniadaniem, sir.”

„Rzeczywiście,” wzruszył ramionami. „Potem pójdę na pokładzie statku do witają cię” – dodał; i ku zaskoczeniu Rose zaczął się stanowisko ganek, przechwytując jedną, a następnie drugą rękę, wszedł na dach, pochylił się i znalazł się na balkonie wraz z Rose, płacz, jakby wylądował na pokładzie statku: „A teraz masz jeszcze istnieją wątpliwości co do mnie, pani? "

Wujek Rose zaskoczeni, mogła tylko na niego uśmiechnąć.

„Jak znaleźć dziś rano?” Zapytał, ogrzewając wyciągniętą rękę wzrosła w dłoniach.

„Całkiem dobry, dziękuję panu.”

„Ale to może być jeszcze lepiej. Dlaczego nie? "

„Cały czas obudzić się z bólem głowy i uczucie zmęczenia.”

„Ty nie śpisz?”

„Na początku miałem długą kłamstwo i nie mogę spać, a potem zasnąć, ale mój sen nie pozwala mi mieć dobry odpoczynek.”

„Co robisz przez cały dzień?”

„Och, ja czytam, uszyć trochę, trochę zdrzemnąć, i siedzieć z ciocią”.

„Nie wychodzić z drzwi domu, nie robić prace domowe, nie jeździć konno, prawda?”

„Ciotka Dużo mówi, że nie był wystarczająco silny, za to wszystko, jeżdżę z nim czasami, ale nie jestem zainteresowany”.

„Nic dziwnego,” powiedział Wuj Alec pochylił się i dodał szybko, jego sposób: „Czy masz kogoś do zabawy”

„Nikt jednak Ariadne Blish, ale ona jest tak głupi, że nie mogę jej znieść. Wczoraj przyszedł chłopcom, i nie było dużo zabawy; Ale, oczywiście, nie mogłem grać z nimi. "

„Dlaczego?”

„Jestem zbyt stary, by grać z chłopakami.”

„Nie wiele dorosłych dzieci; to jest to, czego <