Sens życia ludzkiego. Jaki jest sens ludzkiego życia? sens życia ludzkiego problemu

Jaki jest sens ludzkiego życia? Wiele osób przez cały czas myślał o tym numerze. Dla niektórych, problem jest sens ludzkiego życia nie istnieje jako taki ktoś widzi istotę bycia w pieniądze, ktoś – u dzieci, ktoś – w pracy, etc. To naturalne, że w tej sprawie zaskoczony i wielkich tego świata: pisarzy, filozofów i psychologów. Są one poświęcone w tym roku, pisał traktaty i studiował dzieła swoich poprzedników, i tak dalej. Co mówią o nim? Jaki jest sens życia i zobaczyłem ludzkie przeznaczenie? Rzućmy okiem na kilka punktów widzenia, może przyczynić się do powstawania własnymi problemami wzroku.

W kwestii jako całości

Więc jaki jest sens ludzkiego życia? I mędrcy i filozofowie Wschodu zupełnie inne czasy, próbując znaleźć jedyną poprawną odpowiedź na to pytanie, ale na próżno. Każdy myślący człowiek może również zmierzyć się z tym problemem, a jeśli nie jesteśmy w stanie znaleźć odpowiednie rozwiązanie, postaramy przynajmniej do rozumu i trochę zrozumienia tematu. Tak blisko, jak to możliwe, aby odpowiedzieć na pytanie, jaki jest sens ludzkiego życia? Aby to zrobić, należy określić dla siebie cel, cel jego istnienia. W zależności od tego, co chcesz osiągnąć w pewnym okresie ich sposób życia zmieni i sens życia ludzkiego. Łatwo jest zrozumieć na przykładzie. Jeśli jesteś zdecydowany na siebie za 20 lat, zdecydowaliśmy się zrobić dużo pieniędzy, to znaczy, umieścić takie zadanie przed sobą, a następnie z każdej udanej transakcji uczucie, że jest pełne znaczenia, będzie tylko rosnąć. Jednak po 15-20 lat widać, że pracował aż pot kosztem życia osobistego, zdrowia, etc. To wtedy wszystkie te lata może wydawać się bezsensowne, jeśli nie żyje, że mają sens tylko w części. Które w tym przypadku można stwierdzić? Że ludzkie życie musi mieć cel (w tym przypadku – znaczenie), który przechodzi mimo.

Można żyć bez znaczenia?

Jeżeli dana osoba nie ma sensu w życiu, co oznacza, że nie ma wewnętrznej motywacji, a to sprawia, że słaby. Brak potrzeby nie pozwala wziąć swój los we własne ręce jest oprzeć się przeciwności i trudności, dążenie do czegoś, etc. Człowiek bez poczucia życia jest łatwy do opanowania, ponieważ nie ma kryteriów opinia, ambicji życiowych. W takich przypadkach, ich pragnienia są zastąpione przez kogoś innego, powodując cierpienie jednostki nie może pokazać ukryte talenty i umiejętności. Psychologowie twierdzą, że jeśli dana osoba nie chce lub nie może znaleźć drogę, cel, cel, prowadzi do nerwic, depresji, alkoholizm, narkomania, samobójstwa. Dlatego każdy powinien szukać sensu w swoim życiu, nawet jeśli nieświadomie, dążyć do czegoś, coś czekać, etc.

Co należy rozumieć przez rozumieniu filozofii życia?

Filozofia sensu życia ludzkiego może nam powiedzieć wiele, więc to pytanie zawsze stał w pierwszym rzędzie dla tej nauki i jej fanów i naśladowców. Filozofowie od tysięcy lat stworzyliśmy pewne ideały, do których trzeba było dążyć, pewne prawa istnienia, w którym skrzydła i odpowiedź na odwieczne pytanie.

1. Jeżeli, na przykład, aby mówić o filozofii starożytnej, celem jest Epikur widział przyjemność otrzymywaniem Arystoteles – aby osiągnąć szczęście poprzez poznanie świata i myśli, Diogenes – w poszukiwaniu wewnętrznego spokoju, odmowa rodziny i sztuki.

2. Na pytanie o sens ludzkiego życia, filozofii średniowiecza dał taką odpowiedź: Należy sprawdzić przodków zaakceptować przekonania religijne czasie przenieść to wszystko do potomności.

3. Przedstawiciele filozofii 19-20 stuleci również oczy na ten problem. Irrationalists widział istotę bycia w ciągłej walce ze śmiercią, cierpieniem; egzystencjaliści Uważa się, że sens życia człowieka zależy od niego; pozytywiści uważali ten problem bez znaczenia, ponieważ wyraża się językowo.

Interpretacja z punktu widzenia religii

Każda epoka historyczna społeczeństwa stawia na wyzwania i problemy rozwiązanie, które najbardziej, że albo nie ma bezpośredni wpływ na sposób dana osoba rozumie jego przeznaczenie. Od zmieniających się warunków życia, potrzeb kulturalnych i społecznych, oczywiście, że zmiany i perspektywy człowieka we wszystkich kwestiach. Jednak ludzie, nigdy nie stracił chęć do stwierdzenia, że wyjątkowy, by tak rzec, uniwersalny sens życia, który jest odpowiedni dla każdej warstwie społeczeństwa, dla każdego przedziału czasowego. To samo pragnienie znajduje odzwierciedlenie we wszystkich religiach, w tym chrześcijaństwa, jest szczególnie godne uwagi. Problem sensu życia ludzkiego jest uważany chrześcijaństwo jest nierozerwalnie związane z doktryną o stworzeniu świata, o Bogu, o upadku ofiary Jezusa, dla zbawienia dusz. Oznacza to, że wszystkie te problemy są widoczne na tej samej płaszczyźnie, odpowiednio reprezentowana istotą bytu jest samo życie.

Pomysł „elity intelektualnej”

Sens filozofii życia człowieka, a dokładnie – niektóre z jego naśladowców, uważany kolejny ciekawy punkt widzenia. W pewnych porach rozpowszechnionych takich poglądów w tej kwestii, które uprawiane ideę „elity intelektualnej”, mający na celu chronić całą ludzkość od degeneracji poprzez zapoznanie jej wartości kulturalnych i duchowych. Na przykład, Nietzsche uważa , że istotą życia jest nieustannie rodzi geniuszy, utalentowanych osób, które mają podwyższony prostych ludzi do ich poziomu, pozbawionego zmysłów porzucenia. Ten sam pogląd podzielany przez Karl Jaspers. Był przekonany, że przedstawiciele arystokracji duchowej powinien być miarą jako wzór dla wszystkich innych ludzi.

Który mówi o hedonizm?

Twórcy tej teorii – starożytni greccy filozofowie – Epikur i Arystyp. Ostatnio stwierdził, że zarówno przyjemność fizyczna i duchowa – na rzecz osoby, która powinna być oceniana pozytywnie, odpowiednio, niezadowolenie – bad. A jednak jest to pożądane, aby cieszyć niż jest silniejsza. doktryną Epikura w tej sprawie stało się słowo gospodarstwa domowego. Powiedział, że całe życie jest zasysane do przyjemności, do tych samych celów i nikogo. Jednakże, dostaje nie tylko zmysłowe, fizyczne przyjemności, ale także duchowe.

Teoria utylitaryzmu

Ten rodzaj hedonizmu został opracowany w podstawowej filozofii Benthama i Milla. Po pierwsze, jak Epikur uważał, że sens życia i ludzkiego szczęścia – tylko w celu uzyskania przyjemności i chęci do niej, a także w celu uniknięcia męki i cierpienia. Wierzył również, że stosowanie kryterium można matematycznie obliczyć szczególny rodzaj przyjemności lub niezadowolenia. Kompozycja ich bilansie, możemy dowiedzieć się, jakie działanie będzie źle, niektóre – dobry. Mill, która dała nazwę rzeki, pisał, że jeśli działanie przyczynia się do szczęścia, to automatycznie staje się dodatni. I nie może być oskarżany o egoizm, filozof powiedział, że ważne jest, aby nie tylko szczęścia człowieka, ale także jego otoczenia.

Sprzeciw wobec hedonizmu

Tak, to były, i sporo. Istota zarzutu sprowadza się do tego, że hedoniści i utylitaryści zobaczyć sens ludzkiego życia w dążeniu do przyjemności. Jednak, jak pokazuje doświadczenie, osoba popełnienia czynu, nie zawsze myśleć dokąd prowadzi: do szczęścia lub nieszczęścia. Co więcej, ludzie celowo robić rzeczy, które są znane być związane z katorgi, tortury, śmierć, aby osiągnąć cele, które są daleko od użytku osobistego. Każdy człowiek jest niepowtarzalny. Fakt, że jeden jest szczęście dla innych – tortura.

Głęboko krytykowane Kant hedonizm. Powiedział, że szczęście, które wyrażone Hedoniści – bardzo konwencjonalne pojęcie. Każda jest reprezentowana na różne sposoby. Sens i wartość życia ludzkiego, według Kanta, jest pragnieniem każdego opracować dobrą wolę. Jedynym sposobem, aby osiągnąć doskonałość, aby spełnić obowiązek moralny. Posiadanie woli, człowiek będzie miał tendencję do tych działań, które są odpowiedzialne za jej przeznaczenie.

Znaczenie ludzkiego życia w literaturze Tołstoja LN

Wielki pisarz jest nie tylko odzwierciedlenie, ale nawet bolesna nad tym problemem. W końcu, Tołstoj doszedł do wniosku, że celem życia jest jedynie uprawa osobowości. Był przekonany, że racją bytu jednostki nie może być prowadzona w oderwaniu od innych, od społeczeństwa jako całości. Tołstoj powiedział, że aby żyć uczciwie, musimy nieustannie walczyć, rozdarty, mylić, bo spokój – podłość. Dlatego ujemna część duszy szukają ciszy, ale ona nie rozumie, że osiągnięcie pożądanego związane z utratą wszystkiego, co jest dobre, a dobro jest w człowieku.

Punktem filozofii interpretowane na różne sposoby życia, było to zależy od wielu czynników, w określonym czasie. Jeśli weźmiemy pod uwagę nauk wielkiego pisarza i filozofa, jak Tołstoj, to mówi co następuje. Zanim zdecydujesz się na celu istnienia, konieczne jest, aby zrozumieć, czym jest życie. Przeszedł cały ówcześnie znany definicji życia, ale oni go nie zadowoli, ponieważ zmniejsza wszystko tylko do biologicznego istnienia. Jednak życie człowieka, według Tołstoja, nie jest możliwe bez moralnych aspektów moralnych. Zatem, moralista niesie istotę życia w sferze moralnej. Po Tołstoj odwrócił i socjologię i religii w nadziei na znalezienie zdrowego rozsądku, który jest przeznaczony dla wszystkich, ale bezskutecznie.

Co mówi na ten temat w literaturze krajowej i zagranicznej?

W tym obszarze, liczba podejść do tego problemu i poglądów, nie mniej niż w filozofii. Mimo, że wielu pisarzy i działał jako filozof, mówił o wiecznym.

Tak więc, jednym z najstarszych jest koncepcja Koheleta. Mówi o próżności i znikomości ludzkiej egzystencji. Według Kaznodziei, życia – to jest nonsens, bzdura, bzdura. I te elementy są takie jak pracy, władzy, miłości, bogactwa, nie mają żadnego znaczenia. To jest taka sama jak goni wiatr. Ogólnie rzecz biorąc, uważał, że nie było sensu ludzkiego życia tam.

Rosyjski filozof Kudryavtsev w swojej monografii wysunął ideę, że każda osoba wypełnia swoje własne poczucie bycia. Twierdzi, tylko na tym, że wszyscy widzieli ten cel tylko do „high”, raczej niż „niska” (pieniądze, przyjemności, itp)

Rosyjski myśliciel Dostojewski, który zawsze „zorientowali się” tajemnicę ludzkiej duszy, uznaje się, że sens życia człowieka – jego moralności.

Sens życia w psychologii

Freud, na przykład, uważa się, że najważniejsze w życiu – być szczęśliwym, aby uzyskać maksymalną przyjemność i radość. Tylko te rzeczy za pewnik, ale osoba, która myśli o sensie życia – psychicznie chory. Ale jego uczeń, Erich Fromm, uważa, że nie można żyć bez znaczenia. Musimy świadomie dotrzeć do wszystkich pozytywnych i wypełnić tę egzystencję. Sprawowanie Frankl ta koncepcja jest na głównym miejscu. Według jego teorii, w żadnym wypadku w życiu człowieka nie widać istnienie celów. I można znaleźć sens na trzy sposoby: w rzeczywistości, kiedy doświadczenie, w obecności pewnej pozycji w okolicznościach życiowych.

A jeśli nie jest w istocie sens życia ludzkiego?

W tym artykule rozważymy tę kiedykolwiek obecny problem jako problem sensu życia ludzkiego. Filozofia na tym koncie nie daje odpowiedzi, niektóre postacie są przedstawione powyżej. Ale każdy z nas przynajmniej raz, ale myślał o sensowności własnego samopoczucia. Na przykład, według socjologów, około 70% mieszkańców świata żyje w ciągłym strachu, lęku. Jak się okazało, nie szukać sensu ich istnienia, ale po prostu chciałem, aby przeżyć. I za co? A wybredna i niespokojny rytm życia – wynika z niechęci do zrozumienia przynajmniej dla mnie w tej sprawie. Jak możemy ukryć problem nadal istnieje. Pisarze, filozofowie, myśliciele szukał odpowiedzi. Jeśli przeanalizować wszystkie wyniki, możemy dojść do trzech wyroków. Spróbujmy zrozumieć siebie?

Pierwszy wyrok: to nie ma sensu i nie może być

Oznacza to, że każda próba znalezienia cel – jest nieporozumieniem impasu samooszukiwania. Ta teoria posiadaniu wielu filozofów, w tym Jean-Pol Sartr, który powiedział, że jeśli wszyscy byliśmy czekając na śmierć przychodzi, nie ma znaczenia w życiu, ponieważ wszystkie problemy pozostają nierozwiązane. Sfrustrowany i niezadowolony w poszukiwaniu prawdy pozostał Puszkina, P. Vyazemsky, Omar Khayyam. Trzeba powiedzieć, że taka pozycja przyjęcie bezsensu życia jest bardzo okrutny, nie każdy jest w stanie nawet go przetrwać. Dużo w ludzkiej naturze jest przeciwny do tego widoku. Z okazji następnego elementu.

Druga propozycja: sens jest, ale każdy ma swój własny

Miłośnicy tego poglądu twierdzą, że ich znaczenie jest raczej powinna być, tak musimy wymyślić z nim. Ten etap obejmuje ważny krok – osoba przestaje biec od siebie, musi przyznać, że człowiek nie może być bez znaczenia. W tej pozycji osoba szczery z samym sobą. Dobrze, jeśli pytanie przychodzi znowu i znowu, nie przesuwać się lub uciec od niego. Należy pamiętać, że jeśli przyjmiemy taką rzecz jak bezsensowne, więc jesteśmy i udowodnić zasadność i prawo istnieć od samego znaczenia. To wszystko jest dobre. Jednak przedstawiciele tej opinii, nawet rozpoznać i zaakceptować pytanie, nie mógł znaleźć uniwersalną odpowiedź. Potem wszystko poszło zgodnie z zasadą „jeden raz – przyznał. Trafiła na siebie” W życiu jest tak wiele sposobów, można wybrać dowolny z nich. Schelling powiedział, że był szczęśliwy ten, kto ma jakiś cel i widzi w tym rozumieniu całe życie. Osoba z tym stanowisku będzie próbować odnaleźć sens wszystkich rzeczy, zdarzenia, które się z nim stało. Ktoś włączyć do korzyści materialnych, ktoś – do sukcesu w sporcie, ktoś – rodzina. Teraz okazuje się, że to uniwersalny sens, bo tam nie ma, to wszystkie „zmysły” – co to takiego? Chwytem że pokrycie bezsens? A jeśli nadal powszechne jest poczucie siebie, gdzie go znaleźć? Zwracamy się do trzeciego punktu.

trzeci wyrok

I brzmi tak: nie ma sensu naszego istnienia, to nawet może być znana, ale dopiero będziemy wiedzieć, kto to jest tworzony. Tutaj będzie to istotne pytanie nie o to, co o sens życia ludzkiego, a tym, czego szuka dla niego. Więc straciłem. Logika jest prosta. Popełnienie grzechu, człowiek traci Boga. I nie przychodzą tu do znaczenia, musimy tylko znowu poznać Stwórcę. Nawet filozof i ateista Rassel Bertran powiedział, że jeśli ktoś jest, aby wykluczyć istnienie Boga, w ogóle nie ma nic, aby szukać sensu, to nie będzie. Bold decyzja dla ateisty.

Najczęstsze odpowiedzi

Jeśli zapytać człowieka, o sens jego istnienia, jest on prawdopodobnie dać jedną z poniższych odpowiedzi. Przeanalizujmy je szczegółowo.

W prokreacji. Jeśli więc odpowiedzieć na pytanie o sens życia, tym samym pokazując nagość duszy. Żyjesz w trosce o dzieci? Kształcić je na nogi? A potem co? Potem, gdy dzieci dorastają i opuszczają przytulne gniazdo? Można powiedzieć, że uczą wnuki. Co takiego? Tak, że oni z kolei, również nie miał żadnych celów w życiu, i chodził w kółko? Prokreacja – to jedno z zadań, ale nie jest to powszechne.

W niniejszym artykule. Dla wielu ludzi, przyszłe plany związane z karierą. Będziesz pracować ciężko, ale za co? Wyżywić swoje rodziny, ubierać? Tak, ale to nie wystarczy. Raz się zrealizować? Też nie wystarczy. Nawet starożytni filozofowie twierdzili, że praca nie będzie przez długi czas, aby zadowolić, jeśli nie ma zdrowego rozsądku w życiu.

Bogactwo. Wielu wierzy, że akumulacji pieniędzy – co najważniejsze szczęścia w życiu. Staje się pasją. Jednak aby w pełni żyć, nie trzeba ogromny skarb. Okazuje się, że aby zarabiać konsekwentnie dla pieniędzy – nie ma sensu. Zwłaszcza, jeśli osoba nie rozumie, dlaczego jego bogactwo. Pieniądze mogą być tylko narzędziem do realizacji jego znaczenia, celu.

W istnienia dla kogoś. To jest bardziej pełne znaczenia, chociaż podobna do punktu dzieci. Oczywiście, dbanie o kogoś – to jest łaska, że jest to właściwy wybór, ale niewystarczające do samorealizacji.

Co zrobić, jak znaleźć odpowiedź?

Jeśli jednak ta kwestia nie daje Ci spokój, odpowiedź należy szukać w sobie. W tym przeglądzie, pokrótce omówione pewne filozoficzne, psychologiczne i religijne aspekty problemu. Nawet jeśli czytasz taką literaturę dla dni i nauczyć się wszystkich teorii, to nie jest fakt, że są w 100% z nieco uzgodnić i przyjąć to za przewodnikiem w działaniu.

Jeśli zdecydujesz się odnaleźć sens w życiu, to znaczy, że nie lubię czegoś w obecnym stanie rzeczy. Ale uważaj: przyjdzie czas, że nie będzie czekać, aż coś znajdziesz. Większość ludzi stara się realizować się właśnie w powyższych kierunkach. Tak, proszę, jeśli Ci się spodoba, to zabawa, która jest zakazana? Z drugiej strony, kto powiedział, że to nie tak, że nie jest prawdą, że nie mamy prawa do życia (dla dzieci, krewnych, itd.)? Każdy wybiera własną drogę, jego przeznaczenie. A może to nie jest konieczne, aby go szukać? Jeśli jest coś w sklepie, to przyjdzie i tak, bez żadnego dodatkowego wysiłku ze strony człowieka? Kto wie, może to prawda. I nie zdziw się, jeśli widzisz sensu życia innym w każdym segmencie jego istnienia. To jest normalne. Natura ludzka w ogóle jest to, że ciągle w jakiś wątpliwości. Najważniejsze – do obsadzenia, jako naczynie, coś do zrobienia, coś poświęcić swoje życie.