Komunizm wojenny

Komunizm wojenny – polityka, która została przeprowadzona przez rząd Radziecki w czasie wojny domowej. Następnie polityka komunizmu wojennego domniemanych nacjonalizacji dużych i średnich przemysłu, rekwizycje, nacjonalizacji banków, serwis pracy, odrzucenie używania pieniędzy, państwowy monopol na prowadzenie handlu zagranicznego. Ponadto polityka wojny komunizmu charakteryzuje się bezpłatny transport, zniesienie opłat za usługi medyczne, bezpłatnej edukacji, braku zapłaty za usługi komunalne. Jedną z głównych cech, które możemy charakteryzujących tę politykę – to najpoważniejsze centralizacja gospodarki.

Kiedy ludzie mówią o przyczynach prowadzenia takiej polityki przez bolszewików, często pojawia się, że polityka komunizmu wojennego spójnej ideologii marksistowskiej bolszewików, ich wyobrażeń o wystąpieniu komunizmu, powszechnej równości, i tak dalej. Jednak pogląd ten jest błędny. Fakt, że bolszewicy sami w swoich wystąpieniach podkreślał, że polityka komunizmu wojennego – zjawisko przejściowe, a jest to spowodowane przez brutalnych wojen domowych. Bolszewickiej, Bogdanow jeszcze przed ustanowieniem władzy komunistycznej, napisał, że taki system wynika z warunków wojennych. Jest pierwszym i zaproponował, aby nazwać taki system komunizmu wojennego. Wielu historyków również powiedzieć, że komunizmu wojennego – system spowodowane czynnikami obiektywnymi i podobnych systemów występujących w innych krajach i innych rządów w takich ekstremalnych warunkach. Na przykład, rekwizycji – system, w którym rolnik dał żywności po cenach ustalonych stan. Dość popularny mit, że podobno wynalazł rekwizycji bolszewików. W rzeczywistości, rekwizycji został wprowadzony więcej rząd carski w pierwszej wojnie światowej. Okazuje się wiele działań komunizmu wojskowego – Brak konkretnego wynalazku myśli socjalistycznej i uniwersalnych środków przetrwania stanu gospodarki w warunkach ekstremalnych.
Jednak polityka komunizmu wojennego Oznacza siebie i zjawisk, które mogą być przypisane konkretnie do socjalistycznych innowacji. To, na przykład, darmowego transportu, zniesienie opłat za usługi medyczne, bezpłatnej edukacji, braku zapłaty za usługi komunalne. Trudno znaleźć przykłady, gdy państwo jest w najcięższych warunkach, a tym samym prowadzenia takiej konwersji. Choć, być może, działania te nie są zgodne tylko z ideologią marksistowską, ale również zwiększa popularność bolszewików.
Pozostać przez dłuższy czas, taka polityka nie mogła, a ona nie była potrzebna w czasie pokoju. W końcu przychodzi kryzys polityki komunizmu wojennego, które pokazały stałe powstań chłopskich. Podczas wojny domowej, chłopi uważali, że wszystko pozbawienia – tymczasowe zjawisko, że po zwycięstwie komunistycznej będzie łatwiej żyć. Po zakończeniu wojny, chłopi nie widzę sensu w centralizacji. Jeśli początek polityki komunizmu wojennego związany z roku 1918, koniec komunizmu wojennego wierzyć 1921 podczas rekwizycji został zniesiony, a na jego miejsce został wprowadzony podatek w naturze.
Komunizm wojenny – zjawisko, które zostało spowodowane przyczynami obiektywnymi, było to konieczne środek został odwołany, gdy zapotrzebowanie na nią zniknął. Ograniczenie takiej polityki przyczyniły się liczne bunty chłopskie, a także wydarzenia w Kronsztadzie (Powstania żeglarzy w 1921 roku). Możemy przypuszczać, że głównym zadaniem komunizmu wojskowego spełnione – stan udało się oprzeć, aby zapisać gospodarki i wygrać wojny domowej.