Lokalnych wojen. Lokalne wojny z udziałem Sił Zbrojnych ZSRR

Druga wojna światowa nie stała się ostateczna punkt w rozwoju zbrojnej konfrontacji. Według statystyk, wojska radzieckie rozpoczęły bezpośredni uczestnik około 30 lokalnych wojen na terytorium państwa i jego granic terytorialnych. Ponadto forma uczestnictwa było zarówno pośrednie i bezpośrednie.

Jaki jest lokalna wojna

Zewnętrzna i wewnętrzna polityka państwa może być przeprowadzone za pomocą różnych metod. Ktoś ucieka się do pokojowego rozstrzygania sporów, ktoś – do zbrojnej konfrontacji. Mówiąc o konflikcie wojskowym, należy zauważyć, że ta polityka, która jest prowadzona za pomocą nowoczesnej broni. Konflikt zbrojny obejmuje wszystkie konfrontacji: do starć na dużą skalę, międzypaństwowych, regionalnych, lokalnych wojen, itp Rozważmy nowsza ..

Lokalne wojny wystąpić między wielostronne. W standardowej klasyfikacji tego typu konfrontacji zakłada udział dwóch państw, które dążą do konfrontacji pewnych celów politycznych lub ekonomicznych. W tym przypadku konflikt wojskowy rozwija się na terytorium tylko określonych przedmiotów, wpływając i ich zakłócania. Tak więc, lokalne wojny i konflikty zbrojne – to jednolita koncepcja prywatne i wspólne.

Rola ZSRR w wojnie koreańskiej

Lokalne konflikty zimnej wojny, tabela zawiera najbardziej historycznych dat zróżnicowane. Jednak lista ta otwiera wojnie koreańskiej od 1950 do 1953 roku. Ta wojna – konfrontacja między Korei Południowej i Korei Północnej. Głównym sojusznikiem Korei Południowej przez Stany Zjednoczone Ameryki, dając wojsku najnowszą technologię. Ponadto Stany Zjednoczone miały tworzą 4 obraźliwych podział, który obsługiwany swoją koreańską sojusznika.

ZSRR początkowo wziął bierny udział w konflikcie zbrojnym, ale stały się dostępne po tajne plany USA, faza wojny przekształcony w bardziej aktywną kierunku. Związek Radziecki nie tylko wspierał KRLD, ale również planowane przeniesienie własnych wojsk na terytorium sojusznika.

Według oficjalnych statystyk, straty radzieckie wojskowe w konflikt osiągnął 200 do 500 tysięcy żołnierzy. Weteranów wojen lokalnych, zwłaszcza w Korei, otrzymał honorowy tytuł – Bohater Związku Radzieckiego. Wśród najbardziej znanych osobistości wojny koreańskiej można uznać Pepelyaeva Evgeniya Georgievicha, Kramarenko Sergeya Makarovicha, który pokazał bezgraniczną odwagę i odwagę.

Rola ZSRR w wojnie w Wietnamie

Mówiąc o wojnie Rosji, nie powinniśmy zapominać o roli państwa radzieckiego w wojnie wietnamskiej. To sięga wojskowego konfliktu 1959-1975 gg. Wyznacznikiem konfliktu było twierdzenie Republiki Wietnamu do Demokratycznej Republiki Wietnamu. Z wszelkiej możliwej pomocy w Stanach Zjednoczonych, która dostarczyła technologię i zasoby finansowe, Południowcy zaczęli operacji karnych na terytorium sąsiedniego państwa.

W 1964 roku w USA zaczął aktywnie uczestniczyć w konflikcie zbrojnym. W Wietnamie został przeniesiony ogromny amerykański kontyngent, który jest używany w walce z wrogiem zakazane broni. Przy stosowaniu napalmem, biologiczne i broni chemicznej zostały wyprodukowane ostrzał terenów mieszkalnych, powodując wiele ofiar cywilnych.

Mimo wysiłków sił patriotycznych, walka powietrze przed Stanami Zjednoczonymi zostało utracone. Naprawienia sytuacji dozwolonych strategiczne i wojskową pomoc ZSRR. Przy wsparciu obrony przeciwlotniczej było rozłożyć, co pozwoliło przenieść lokalne wojny w Wietnamie w formie pasywnej. W wyniku wojny zostało odtworzone jedno państwo, zwane Socjalistycznej Republiki Wietnamu. Ostateczny termin zakończenia opozycji jest uważany 30 kwietnia 1975 roku.

Celował w konflikcie w Wietnamie Koleśnik Nikolay Nikolaevich – sierżant armii radzieckiej, a starsi porucznicy Bułhakow Vladimir Leonidovich i Harin Valentin Nikolaevich. Żołnierze zaprezentowali Order Czerwonego Sztandaru.

Rola Związku Radzieckiego w konflikcie bliskowschodnim

Arabsko-izraelski konflikt – to najdłuższe lokalne konflikty zimnej wojny. Tabela dni pokazuje, że konfrontacja nie jest gotowy do dzisiaj, okresowo pojawiające się w zaciętych walk między państwami.

Początki konfliktu sięgają 1948 roku, po tym jak nowy rząd został sformowany – Izrael. 15 maja odbyła się starcia zbrojnego między Izraelem, sojusznika, którego były Stany Zjednoczone i kraje arabskie, wspierany przez ZSRR. Główny konflikt towarzyszył obszarze przejścia z jednego stanu do drugiego. W szczególności, Izrael był w stanie uchwycić ważne z religijnego punktu widzenia Palestyńczyków prowincji Jordanii.

ZSRR grał w tym konflikcie najbardziej aktywną rolę. Tak więc, na żądanie wyższych urzędników krajów arabskich Związku Radzieckiego nim dostarczyła znaczną pomoc wojskową do krajów sojuszniczych. Na terytorium państw został wdrożony podział obrony powietrznej, co sprawiło, że można zawierać atak Izraela i Stanów Zjednoczonych. W rezultacie, Popov KI Kutyntsev NM i były prezentowane na męstwa i odwagi do tytułu Bohatera Związku Radzieckiego.

Rola ZSRR w wojnie w Afganistanie

1978 oznaczała punkt zwrotny w Afganistanie. Doszło do władzy Partii Demokratycznej, która jest silnie wspierane przez ZSRR. Główne danie został zabrany do budowy socjalizmu na obraz Związku Radzieckiego. Jednak taka radykalna obrót wydarzeń spowodował negatywną odpowiedź od miejscowej ludności i muzułmańskich duchownych.

US działał jako przeciwwaga dla nowego rządu. To był Narodowy Front Wyzwolenia Afganistanu powstała przy pomocy Ameryki. Przeprowadziliśmy pod patronatem licznych wstrząsów w największych miastach kraju. Fakt ten doprowadził do nowej wojny przeciwko Rosji w Afganistanie.

Według zeznań, w wojnie afgańskiej, Związek Radziecki stracił ponad 14 tysięcy osób. 300 żołnierzy uważane brakuje. Około 35 tysięcy osób zostało poważnie rannych w zaciętych walk.

Charakterystyka lokalnych konfliktów w okresie zimnej wojny,

Podsumowując, możemy wyciągnąć pewne wnioski.

Przede wszystkim konfrontacja zbrojna nosił charakter koalicyjny. Innymi słowy, zwaśnione strony znalazły sojuszników w obliczu dwóch głównych hegemonic – ZSRR i USA.

Po drugie, podczas gdy lokalne konflikty zostały wykorzystane bardziej nowoczesnych metod walki, unikalna broń, która potwierdziła politykę „wyścigu zbrojeń”.

Po trzecie, wszystkie wojny, pomimo ich lokalny charakter, przynosi znaczne straty ekonomiczne, kulturowe i ludzkie. Państwa Strony konfliktu przez długi czas zahamowało jej rozwoju politycznego i gospodarczego.