Bronshteyn David Ionovich: Soviet szachowy arcymistrz i pisarz

Bronshteyn David Ionovich – radziecki i rosyjski arcymistrz szachowy, pretendentem do tytułu mistrza świata w 1951 roku, dwa razy mistrzem ZSRR. Bronstein był uważany za jednego z najsilniejszych graczy na świecie od połowy 1940 do połowy 1970 roku. Koledzy nazywa jego twórczego geniuszu i mistrz taktyki. Ponadto został on znany szachista pisarzem, jego książka „Międzynarodowy Turniej arcymistrzowie” stał się prawdziwym encyklopedia dla początkujących jak i bardziej doświadczonych graczy.

Dzieciństwo i młodość

Bronshteyn David Ionovich urodzony 19 lutego 1924 w Białym Kościele (Ukraina), na terytorium byłego Związku Radzieckiego, został wychowany w biednej rodzinie żydowskiej. Ojciec – Jonas B. – był prosty robotnik w fabryce frezowania, a matka – Maria Davydovna – odpowiedzialny za wydział do pracy wśród kobiet (robotnicy i chłopi Division) w komisji okręgowego. W 1926 roku rodzina przeniosła się do Bronstein miasta Berdyansk, że w pobliżu wybrzeża Morza Azowskiego, a wkrótce, w ciągu czterech lat, przeniósł się do Kijowa. Tutaj Bronshteyn David Ionovich pierwszy idzie do szkoły. Chłopiec był na tyle dobrze, ale największą atrakcją czuł dla różnych sekcjach i kołach – był zainteresowany w matematyce, szachach i Aeromodelling.

Kijów Szkoła Chess

W wieku sześciu lat, jego dziadek nauczył go grać w szachy, a wkrótce gra staje się prawie najważniejszy sens życia dla niego. Człowiek jest stale przebywał na szachownicy, mógłby nawet zagrać przeciwko sobie. W wieku dwunastu lat, Dawid wygrał swój pierwszy turniej szachowy (konkurs odbędzie się w szkole). Osiągnięcie to było czynnikiem motywującym do przyłączenia się do sekcji szachowej. Jego trenerem był słynny międzynarodowy mistrz szachowy Aleksandr Konstantinopolsky.

Szachy Szkoła ma wpływ na rozwój umiejętności młodego szachisty, a wkrótce piętnaście Dawid Bronstein uczestniczył w Kijowie Chess Championship, który zajął drugie miejsce. W następnym roku, David ma szesnaście zdobywa tytuł Mistrza Sportu (1940), zajmując drugie miejsce w Mistrzostwach Szachowego ukraińskiego.

mroczne czasy

W 1937 roku rodzina Bronstein przeżywa poważnej tragedii – ojciec ukarze jako wroga ludu, i nadał mu zawarcie obozie przez 7 lat. W przyszłości, fakt ten znajduje odzwierciedlenie w losach Dawida. Po ukończeniu szkoły w 1941 roku, młody szachista miał zamiar studiować matematykę na Uniwersytecie w Kijowie, ale „nadszarpnięta” reputacji rodziny zablokowane drogi do uniwersytetu.

Wielkiej Wojny Ojczyźnianej: życie w szachy

Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, młody szachista był zmuszony udać się do miasta Ordżonikidze (obecnie Vladikavkaz), na Kaukazie, ponieważ został wysłany do pracy w jednym z szpitali (według prawa wojennego). W szeregach armii radzieckiej młody szachista brakowało ze względu na słaby wzrok. Bronshteyn David Ionovich wielokrotnie proszony o dobrowolnie iść do przodu, ale to nie trwało. W 1943 roku, kiedy bitwa się skończyła pod Stalingradem, Bronstein wraz z brygada młodzież jest wysyłany do przebudowy miejskiego. W godzinach pracy, pracował na budowie, a nocą studiował i ulepszone odmiany otwarć szachowych, nagrywanie połączeń na skrawkach papieru.

Po zwycięstwie Armii Czerwonej nad nazistowskimi Niemcami młody Bronstein został zaproszony do Moskwy – do udziału w XIII Mistrzostwa Związku Radzieckiego w szachach, w którym Dawid mówi o raczej złe wyniki: sport szachy wściekłość stymuluje do dalszego rozwoju. Jednak w 1945 Bronshteyn David Ionovich wszedł Leningrad Instytut Politechniczny, gdzie studiował przez rok.

Osiągnięcia i tytuły

Incredible naturalny talent Bronstein dalej otwarty po zakończeniu II wojny światowej. W 1946, on pewnie pokonał wszystkich przeciwników w turnieju o mistrzostwo szachy w Moskwie, aw 1948 i 1949 roku. Wygrał Mistrzostwa Związku Radzieckiego w szachach. Pierwszy poważny międzynarodowy triumf był turniej Bronstein w Saltsjöbaden (Szwecja) w 1948 roku, gdzie otrzymał tytuł arcymistrza.

W roku 1950, Budapeszt gospodarzem turnieju szachowego w którym kandydaci Bronstein pewno się nawet z takimi silnymi graczami jak Izaak Bolesławski, Gideon Stahlberg i Paul Keres. W rezultacie, radziecki arcymistrz został zwycięzcą turnieju kandydatów w 1950 roku, a teraz w drodze Dawida był tylko mistrz świata – Michaił Botwinnik.

Mecz o mistrzostwo świata przeciwko Botvinnik

W 1951 roku poznał Michaił Botwinnik (aktualny mistrz świata) i Dawid Bronstein (szachy gracz, który wygrał Turniej kandydatów) w grze o tytuł mistrza świata. Świat szachy publiczny nie podzielają pogląd, że Bronstein mogą być pewne szanse, aby wygrać – wszystko kibicowania Michaiła Botvinnik. Mecz był bardzo trudny dla obu graczy po siódmym rata wynik wynosił 4: 3 na korzyść mistrza broniącej. Walka kontynuował gracze na przemian wygrał siebie albo zgodzić się na remis. Młody Bronstein był doskonale bawić, czasami wydawało się, że wnioskodawca będzie mistrzem. I tym razem było! Całkowity wynik po 22 minutach partia była za Bronstein – 11,5: 10,5. Były tylko dwie partie z „mistrzem” honorowy tytuł. David Ionovich walczył najlepiej jak potrafił, ale stracił przedostatni mecz z hukiem, grając wątpliwy zakończenie. Ostatni mecz zakończył się remisem – łączny wynik wynosił 12: 12. Michaił Botwinnik ostatni oddech potwierdził prawo do noszenia szachową koronę. Zgodnie z zasadami szachowego mistrzostwa świata, remis – jest to dowód, że tytuł był broniony przez panującego mistrza.

Bronstein zareagował dość spokojnie, a nawet z humorem, mówiąc: „Nie martw się, wygrałem Botvinnik, by wszyscy patrzyli na mnie z otwartymi ustami”