Gruźlica nerek

Gruźlica nerek zajmuje pierwsze miejsce wśród pozapartowych form choroby. Jest to późna manifestacja procesu zakaźnego w ludzkim ciele. Wynikiem gruźlicy nerek jest rozpad tkanek, tworzenie się wnęk i wnęk.

Nieuwzględniona postać tej choroby w płucach, kości powoduje prowokowanie przejścia zakażenia do tkanki nerki. Najbardziej wrażliwe są warstwy korowe. Nerki stopniowo tracą funkcjonalną aktywność z powodu zniszczenia, stopniowego kurczenia się miąższu narządu. Rezultatem zatrucia gruźlicą jest rozwój padaczki płucnej, w której biorą udział pęcherza moczowego, moczopłciowego i narządów płciowych.

Gruźlica nerek zaczyna się dziesięć lat po pierwotnej infekcji. Rozpoznanie choroby jest raczej późne, ponieważ obraz kliniczny tego stanu jest dość wymazany. Dlatego też rozwój zaniedbanych form jest naturalny, w celu leczenia, w którym operacje chirurgiczne są przeprowadzane w celu usunięcia narządu.

Słabość, nudny ból zlokalizowany w okolicy lędźwiowej, znaczny wzrost temperatury – główne objawy charakteryzujące gruźlicę nerek. Symptomy choroby są ukryte. Wiarygodnym znakiem, który pomaga potwierdzić zakażenie organizmu jest określenie czynnika sprawczego w moczu.

Bezpośrednio do substancji nerek mycobacterium tuberculosis dostaje się krwiotwórczo. Początkowo dotyczy to warstwy mózgu narządu: pojawiają się ogniska rozkładu, tworzą się kawernki, wrzodziejące nekrotyczne przejawy. W przyszłości proces przebiega do miednicy, pęcherza moczowego, kielicha, moczowodu, cewki moczowej.

Częstym znakiem charakterystycznym dla gruźlicy nerek u dzieci jest powstawanie blizn, które można nazwać efektem gojenia małych zmian chorobowych. Czasami bakterie nie umierają, ale pozostają w tkankach w stanie nieaktywnym. Po zmniejszeniu odporności może wystąpić aktywacja patogenów. Prowadzi to do nawrotu zapalenia gruźlicy. Do podobnego wyniku są wyczerpanie ciała, hipotermia, zakażenie, patologia układu moczowego.

Gruźlica nerek jest chorobą, która jest trudna do zdiagnozowania. Wczesne wykrycie zakażeń możliwe jest w warunkach specjalnej instytucji przeciwko gruźlicy. Głównymi kryteriami diagnostycznymi są: pyuria, zapalenie śluzówki nosa, zapalenie pyelitowe, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie tętnicy szyjnej.

Badanie moczu na bakterie pomaga również w ustaleniu czynnika sprawczego choroby. Ta metoda może być nazwana najbardziej dokładną. Ponadto, X-ray nerki, pęcherz. Przy niezmienionym stanie narządów wykonuje się urografię. Mniejsze dokładność, ale również wykorzystywane są badania ultrasonograficzne narządów moczowych, techniki radioizotopowe, angiografia.

Gruźlica nerek wymaga szczególnego traktowania w instytucjach typu stacjonarnego. Może działać (w późnych stadiach choroby), a także konserwatywny. Drugi rodzaj terapii obejmuje wyznaczenie następujących leków: antybiotyków, kwasu para-aminosalicylowego i kwasu izonikotynowego.

Metody operacyjne obejmują cavernectomy, resekcji, kawernotomii, usunięcie całej nerki. Po zabiegu zaleca się długoterminową terapię zapobiegającą nawrotowi choroby.

Aby zatrzymać odtwarzanie bakterii w konserwatywnym stadium leczenia, stosowana jest chemioterapia. Następnym okresem leczenia jest niszczenie bakterii obecnych w organizmie. Niefarmakologiczne metody leczenia obejmują induktoryzję, ultrasonografię, które są niezbędne do stymulowania procesów odzyskiwania. Znaczną uwagę przywiązuje się do odżywiania. Zaleca się specjalną dietę, która wyklucza spożycie słonej i pikantnej żywności.