Robert Trujillo – popularny muzyk, basista zespołu „Metallica” i dobrym człowiekiem rodzinnym

Robert Trujillo, amerykański muzyk pochodzenia meksykańskiego, urodził się 23 października 1964 w Santa Monica, w Kalifornii. Dzieciństwo spędził w swoim rodzinnym mieście, chłopiec grał w piłkę z rówieśnikami, znaleźć nowych przyjaciół, szykując się do szkoły. Kiedy Robert miał dziesięć lat, jego rodzice dali mu gitarę. Od tego dnia młody Trujillo przestał wychodzić, siedząc godzinami i zrywać struny. Szkoły Robert uczestniczyli regularnie, ale po szkole i pobiegł do domu, przekąskę, podniósł ulubionego shestistrunku. Stopniowo nauczył się grać na gitarze i stał się jego wiernym towarzyszem życia dla wszystkich następnych lat.

Początki kariery

W 1989 roku, Robert Trujillo dołączył do zespołu Suicidal Tendencies, co tłumaczy się jako "samobójczy". Muzyków grających klasyczny punk rock. Robert Trujillo był zaangażowany w proces twórczy aż do roku 1997, a następnie przeniósł się do grupy Infectious Grooves, którego nazwę tłumaczy się jako „grób zarazy”. W 2002 roku gitarzysta na pewien czas pracował w Label Sosiety Czarnego (hard rock), a następnie został zaproszony przez Ozzi Osbornom do wspólnych występów. Od 2003 roku jest stałym basistą Metalliki.

obraz

O tym, jak muzyk wziął się do pracy, dokumentalny film Some Kind of Monster. Po Robert Trujillo (zdjęcie zamieszczone na jego stronie), ustanowiony w ramach Metallica, starał się rozwijać swój własny wizerunek i sposób bycia na scenie. Aby jakoś wyróżniać, basista wybrali ekstrawagancki styl, stale skrzywiony, przerażające twarze, zbudowany specjalnie przeszła przez etap – bok i konwulsyjnie. W ogóle udało mu się stworzyć własne metody epatirovaniyu publiczności, chociaż Ozzy Osbourne gryzie głowę na scenie do nietoperzy, był jeszcze daleko.

wydanie albumu

rekordy sprzedaży napędowe z gitarzystą Trujillo był dość udany pierwszy album z jego udziałem, który został nagrany przez grupę Suicidal Tendencies, ja sprzedał milion egzemplarzy i zyskał status złotej płyty. Do 1994 roku zespół wydał pięć albumów, które zostały uznane za udane. W 1992 roku, „potencjalni samobójcy” zmienili swój styl w pracach zdominowały heavy metal. Nie wszystko działało, i Robert Trujillo opuścił zespół razem z wokalistą Mike Muir.

Pierwszy pełnometrażowy album z basistą Trujillo stał Death Magnetic, wydany w 2008 roku w „Metallica”. Robert aktywnie uczestniczyła w pisaniu nowych piosenek, dzięki jego staraniom, grupa powróciła do swojej dawnej klasycznego brzmienia, utracone wcześniej. Death Magnetic album natychmiast wziął pierwszy z wykresów w USA i Anglii, osiadłych tam przez długi czas, a później został platynową płytą. Brzmienie gitary basowej, a także praca basu były szczególnie wyraźne. styl Roberta odzwierciedla starej „Metallica”, powodując nostalgiczne uczucia wśród fanów grupy.

Virtuznost

grać Robert Trujillo stworzył swój barwny dźwięk i rozkoszował się do szerokiego grona odbiorców. Stopniowo basista stał soliści śpiewać, a następnie dołączył w chórkach „Metallica”. Głęboka barwa jego głosu Trujillo jest dobrze w zgodzie ze swoją prędkością i rytmicznych technik produkcji dźwięku. Teraz muzycy byli w stanie-sing wszystkie stare utwory w nowy sposób.

współpraca

Robert Trujillo, basista zespołu „Metallica”, wkrótce stało się powszechnie znane, został zaproszony do nagrania sesji. Pracował z Jerry Cantrell z Alice in Chains, Glenn Tipton z Judas Priest, Zakk Wylde Black Label Sosiety. Dwukrotnie uczestniczył w nagraniu Ozzy Osbourne, występował wielokrotnie na swoich koncertach.

Uczestnicząc w licznych wycieczek, nagrywanie płyt, próby na kilka godzin dziennie, Robert Trujillo zebrał bezcenne doświadczenie. Będąc częścią „Metallica” w 2003 roku koncertował stale, a w wolnym czasie w trasie, pracuje nad nowymi albumami.

Robert Trujillo: rodzina

Muzyk ożenił się późno, w czasie, kiedy poznał swoją kochanie, miał trzydzieści dziewięć lat. Jednak gitarzysta powiedział, że jego rodzina – A „Metallica”, to wszystko w muzyce, ciągle idzie na wycieczkę wraz z innymi muzykami stworzyć nowe piosenki. Niemniej jednak, Robert Trujillo i jego żona Chloe żyć razem. Ona jest artystką i sztuka uczonym. Ich znajomość rozpoczęła się z faktem, że Chloe Robert malowane na gitarze, spowodowanych przez spalanie na korpusie narzędzia z azteckiego kalendarza. Młoda kobieta w całej wsparcie męża, idzie z nim na wycieczkę i aktywnie uczestniczy w tworzeniu scenicznych obrazów.

Muzyk Robert Trujillo, którego życie osobiste jest dość udany i ma dwa piękne dzieci – syna i córkę Lou Taya, którzy lubią oglądać występy ojca w telewizji. Każdy z nich chce kiedykolwiek dotknąć basie, który jest zawsze w przypadku, i nie jest łatwo dostać się blisko.

Dyskografia

Albumy wydane w grupie skłonności samobójczych:

• 1997, Prim Cuts ( "pierwszy na ścieranie").
• 1994 th, Suicidal for Life ( "Suicide, aby żyć").
• 1993-ta, Still Cyco Po tych wszystkich latach ( „I po tych wszystkich latach”).
• 1992, The Art Of Rebellion ( "Powstanie sztuki").
• 1990 TH, Lights … Camera … Revolution … ( "Lights … Camera … Revolution …").
• 1989, kontrolowane przez Nienawiści ( "Controlled nienawiść").

Płyty nagrane z zespołem Infectious Grooves:

• 2000, Mas Borracho ( "Big Borracho").
• 1994 th, Groove Rodzina Cyco ( "rodzina Habits Cuco").
• 1993-ta, Sarsippius' Ark ( "Arka").
• 1991, blaszki To sprawia, że Move Booty ( „Zaraza, która sprawia, że jego zdobycz”).

Albumy utworzone wraz z Ozzi Osbornom:

• 2002, Live At Budokan ( "Życie na Budokan").
• 2002 th, Diary Of A Madman ( "Diary Madmana").
• 2002 th, Blizzard Of Ozz ( "Zamieć Ozzano").
• 2001, na ziemię ( "lądowanie").

Albumy nagrane w „Metallica”:

• 2013th poprzez Nigdy ( „Through nieistnienie”).
• 2010-ty, Live At grimey'S ( "Życie w makijażu").
• 2008, Death Magnetic ( "atrakcji Śmierci").

Płyty nagrane w grupie Black Label Society:

• 2002 1919 Wieczne ( "Wieczność 1919").
• 2002 th, boozed, Broozed i złamanych kościach ( "boozed, podszedł do uszkodzeń kości").

muzyk nagrywania sesji Jerry Cantrell:

• 2002, Podróż Degradacja ( "degradacja Trip").
• 2002 th, degradacja Trip-2 ( "Degradacja Trip-2").