Analiza wiersza Gumilev „pamięć”, streszczenia, wypis

Ten artykuł jest poświęcony jednemu z najbardziej znanych poetów Srebrnego Wieku. Dokładniej, przeprowadzimy analizę wiersza Gumilev „Memory”.

o poemacie

Wiersze zostały napisane w 1920 roku. W niej autor odnosi się do tematu pamięci i zmiany w ludzkiej duszy. Dla większej przejrzystości Gumilow porównuje człowieka z wężem. Jego konkluzja jest rozczarowujące – wąż, jest w stanie rzucić swoją skórę, zachowuje jej młodzieńcza dusza, człowiek nie może sobie pozwolić na luksus zmieniając jego duszy, a nie ciała „tylko węże przelał swoją skórę … Zmieniamy duszę, nie ciało.”

W myśli poeta wraca do przeszłości i zdaje sobie sprawę, że w jego życiu był czterokrotnie „zmieniła duszę.” Zgodnie z tymi hipostaz może być podzielona, a wiersz na cztery części w celu ułatwienia analizy.

Część pierwsza

Zaczniemy od analizy wiersz Gumilow „Pamięć” z opisem pierwszego „duszy” poety. W tej roli jest „brzydka i chuda,” dziecko, które tylko z przyjaciółmi „drzewo tak czerwony pies.” Czytelnik jest przedstawiony samotną brzydkie kaczątko, które jednak jest przeznaczony do zmiennej „stając łabędzia arogancki”.

Według świadectwa współczesnych Gumilev, jako dziecko był naprawdę bardzo nieatrakcyjne dziecko, nie zapomnij o jego wrodzonej zeza.

Część druga

Kontynuując analizę ENU poemat „pamięć”, odnosząc się do drugiej części pracy. Teraz czytelnik jest przedstawiony po „duszę” bohatera lirycznego. Ten poeta, który „chciał zostać bogiem i królem.” Sam autor po wielu latach przyznaje, że postać nie podoba.

Krytycy powiązać osobę poety z publikacją pierwszego zbioru wierszy Gumilev w roku 1905, który był nazywany „konkwistadorów sposób.” Ta książka była bardzo romantyczny i zmysłowy. Później Gumilow wielokrotnie mówił, że chce zapomnieć o jego istnieniu.

Rzeczywiście, okazuje się, że to zupełnie inna osoba, inna od dzisiejszej młodzieży. Te ostatnie „dusza” absolutnie żadnej przyczyny liryczny niepokój o lewo lub sentymentalizmu. Wręcz przeciwnie, opisuje je z zimna, a nawet pewnym lekceważeniem, bez ich zrozumienia.

trzeci

Które doprowadziły nas do analizy wiersz Gumilev „Pamięć” na trzeciego „duszy” lirycznego, która zawarta jest w ręku i nawigatora. Aby to jego ostatnie wcielenie liryczny bohater należący gdzie bardziej korzystne: „Kocham wolność wybranych.”

Marzenia o dalekich krajach i miastach przyciąga Gumilow od dzieciństwa. Podczas swojego życia, poeta odwiedził Afrykę, Abisynii, Egipt, Włochy. A sądząc po intonować męstwa, odwagi i opisać wspaniałe życie samotnie poczucie przygody nie opuścił liryczny po latach. Marzy o wolności, która kiedyś była jego, mimo wszystkich zagrożeń, które napotykają. Ale wtedy on śpiewał głośno i zazdrościł chmur wodnych. "

Niestety, i ten etap życia został zatopiony w zapomnienie. No już, że wolny i nieustraszony podróżnik. Znowu miał się odrodzić duszę.

Część czwarta

Opowiada o swoim życiu Gumilev Nikolay Stepanowicza w tym wierszu. I tu dochodzimy do momentu, gdy poeta spadła do udziału w pierwszej wojnie światowej. Następnie Gumilev poszedł do przodu wśród ochotników, wierząc, że jego obowiązkiem wobec Ojczyzny „wymienili wesoły wolność / Na świętej przewidywanej walki.”

W wojnie poeta wzrósł do rangi chorążego i Hussars różniły niespotykaną odwagę w walce. Do tego i został dwukrotnie odznaczony Krzyż Jerzego, „St. George dotknął dwa razy.”

Mimo tych wszystkich nagród, Gumilow Nikolay Stepanovich nigdy nie był zwolennikiem wojny i nie akceptują go, jak również podano w wierszu. Bitwa o nim tylko mąka, ale nie jest to miejsce, aby pokazać swoją waleczność.

To było w czasie wojny, urodził się czwarty z „duszy”, który kocha swoją ojczyznę i uważa się najlepszych ludzi i wczuć się w ich cierpieniu tortur. Ojczyzna staje się kluczowym sposobem ta część poematu.

Jednak pomimo faktu, że w momencie pisania tego tekstu nie była rewolucja w Rosji, nie mówiąc już o pisarza. Jakby nie było to dla niego.

Ostatnia strofa

Ostatnia strofa jest szczególnie silny z długopisem, który trzymał Nikołaj Gumilow. „Memory” pochodzi na drodze końcowego samotnie z ukrytą twarz, przed którym orzeł leci, a za jest lew. Znaki te symbolizują Chrystusa i jego towarzyszy – Znak związane z symbolami lwa i Jana, ucieleśnione w Eagle.

Zatem Gumilev porównuje nieśmiertelność Boga, który przekazał swoje obserwuje nauczanie i nieśmiertelności poety, aby zachować swoje myśli wierszem. Autor, oczywiście, wątpliwości co do jej nieśmiertelność, mówiąc o narodzinach nowych dusz, a więc śmierci stary, ale jest jedyną nadzieją wiecznego życia – pracy. Tylko to może pomóc człowiekowi, aby stać się równym Bogu.

Tak skończyliśmy podsumować treść wersetu i jego analizy. W rzeczywistości, wiersz stał się rodzajem autobiografii ENU, w którym odbija wszystkie zmiany psychiczne, które kiedykolwiek miały miejsce w nim.