Funkcja i budowa tkanki nabłonkowej. Struktura tkanki łącznej i nabłonkowej

Tkanina – zbiór komórek i substancji międzykomórkowej. Posiada cechy wspólne struktury i wykonuje tę samą funkcję. W ciele czterech typów tkanek: nabłonka nerwowego, mięśni i łącznej.

Struktura nabłonka tkankami ludzkimi i zwierząt spowodowane przede wszystkim jego lokalizacji. Tkanka nabłonkowa jest granica warstwa komórek wyściółki powłok ciała, błon śluzowych i narządów wewnętrznych wgłębień. Również dużo żelaza w organizmie powstaje nabłonek.

Ogólna charakterystyka

Struktura tkanki nabłonkowej posiada szereg cech nieodłącznym tylko nabłonka. Główną cechą jest, że sam materiał ma postać ciągłej warstwy komórek, które są w bliskim kontakcie ze sobą.

Nabłonek wykładziny wszystkie powierzchnie w organizmie ma postać formacji, podczas gdy w wątroby, trzustki, tarczycy, gruczołów ślinowych i innych jest to skupisko komórek. W pierwszym przypadku jest on umieszczony na górze błony oddzielającej nabłonek z tkanki łącznej. Ale są wyjątki, gdy struktura tkanki nabłonkowej i łącznej widziane w kontekście ich oddziaływania. W szczególności, do układu limfatycznego, naprzemienne nabłonkowych i komórek tkanki łącznej. Ten typ nabłonka nazywany jest nietypowy.

regeneracyjny o dużej pojemności – to kolejna cecha nabłonka.

Komórki polarne tkanki, które jest spowodowane przez różnicę podstawnokomórkowego i wierzchołkowej części środka komórki.

Struktura tkanki nabłonkowej jest w dużej mierze ze względu na jego położenie granic, co z kolei sprawia, że nabłonek jest ważnym ogniwem w procesie wymiany. Tkanka uczestniczy we wchłanianiu składników odżywczych z jelita do krwi i limfy, separacji moczu przez nabłonka nerek itd. Włączone. Również nie można zapomnieć o funkcji ochronnej, która w celu ochrony tkanki przed szkodliwymi efektami.

Struktura materiału tworzącego błonę podstawną, pokazuje, że zawiera on dużą ilość mukopolisacharydy, jak również sieć drobnych włókien.

Zgodnie tkanki nabłonkowej?

Charakterystyka struktury tkanki nabłonkowej zwierząt i ludzi jest w dużej mierze wynika z faktu, że jego rozwój jest prowadzone od wszystkich trzech listków zarodkowych. Ta cecha jest charakterystyczna wyłącznie tego typu tkaniny. Ektodermy powoduje nabłonka skóry, jamy ustnej, w znacznej części przełyku, rogówki; endodermy – nabłonek przewodu pokarmowego; i mezodermy – nabłonek narządów moczowych i błon surowiczych.

W rozwoju zarodka zaczyna formować się w najwcześniejszych etapach. Ponieważ kompozycja wystarczającej ilości łożyska tkanki nabłonkowej, to jest stroną wymiana substancji pomiędzy matkę i płód.

Utrzymanie integralności komórek nabłonkowych

Interakcja komórek sąsiadujących w formacji jest możliwe dzięki obecności desmosomów. Ta specjalna struktura submikroskopowe wielokrotność wielkości, które składają się z dwóch części. Każdy z nich zagęszczający w niektórych miejscach, mieści się w styczności z powierzchniami sąsiednich komórek. Szczelina szczelinowy pomiędzy połówkami desmosomów jest węglowodanów występujących substancji.

W przypadkach, w których szerokości przestrzeni międzykomórkowych, desmosomy znajdują się na końcach skierowane wybrzuszenia cytoplazmy do kontaktu komórek. Jeśli spojrzymy na kilka wybrzuszenia pod mikroskopem, przekonasz się, że mają one formę międzykomórkowych mostów.

W małym integralności cienkiego pokładu jest utrzymywana przez fuzję błon komórkowych komórek sąsiednich w obszarze kontaktu. Takie miejsca są często określane jako wahaczami wzdłużnymi płytami.

Są też inne przypadki, w których nie ma specjalnych struktur dla integralności. Następnie styk sąsiadujących komórek przeprowadza się przez styk pomiędzy powierzchniami płaskimi lub komórek skręcania. Krawędzie komórek może brukować nakładania.

Struktura nabłonkowych komórek tkanki

Szczególne cechy nabłonkowych komórek tkanki jest obecność na powierzchni błony plazmatycznej.

Komórki biorące udział w alokacji produktów przemiany materii w błonie podstawnej części ciała komórki obserwuje składany.

Komórki nabłonka – tak zwana nauka komórek tworzących tkanki nabłonkowej. Charakterystyka struktury, funkcji komórek nabłonka są ściśle powiązane. W ten sposób, w zależności od postaci ich udział w płaski, sześcienny i kolumny czy. Na rdzeń przeważa euchromatyna, co ma jasny kolor. Trzon dość duża, jej kształt pasuje do kształtu komórek.

Wyrażone polaryzacji powoduje lokalizacja jąder na podstawowej części, mitochondria nad nią aparatu Golgiego i centriole. W komórkach czynność wydzielniczą wykonania szczególnie dobrze rozwinięte retikulum endoplazmatycznego i kompleksu Golgiego. Przeżywania komórek nabłonka większe obciążenie mechaniczne w systemie ma szczególne – tonofibrils przędze, które są przewidziane do przegrody przeznaczony do ochrony komórek przed odkształceniem.

mikrokosmków

Niektóre komórki, lub raczej ich cytoplazmy na powierzchni mogą tworzyć małe, skierowane na zewnątrz, narośle – mikrokosmków. Największa w zestawie znajdują się na powierzchni wierzchołkowej komórek nabłonka w jelicie cienkim i główne części zwiniętych kanalików nerki. W związku z równoległym mikrokosmków w wewnętrznej błony śluzowej jelit i szczotki listwy nabłonek nerki granicznych są wykonane, który jest widoczny pod mikroskopem optycznym. Ponadto mikrokosmków w tych miejscach, zawierają szereg enzymów.

klasyfikacja

Charakterystyka struktury tkanki nabłonkowej w różnych miejscach pozwalają nam zaklasyfikować je z kilku powodów.

W zależności od kształtu komórek nabłonka może być cylindryczny, sześcienny i płaskim, w zależności od lokalizacji komórek – jednowarstwowych i wielowarstwowych.

Również wydzielają nabłonek gruczołowy, przeprowadza się w wydzielniczej funkcji organizmu.

Nabłonek jednowarstwowa

Nazwa pojedynczej warstwy nabłonka mówi sama za siebie: to wszystkie komórki są zlokalizowane na błonie podstawnej w jednej warstwie. Jeżeli kształt wszystkich komórek jest taka sama (np. E. są izomorficzne) i jądra komórkowe są na tym samym poziomie, na przykład około pojedynczych nabłonka rzędu. Jeżeli A monowarstwę komórek nabłonka obserwowano naprzemiennie różne kształty, a ich jądra są umieszczone na różnych poziomach, to anizomorfny lub pseudostratified nabłonka.

nabłonek warstwowy

W wielowarstwowej nabłonka tylko dolna warstwa styka się z błony podstawnej oraz innych warstw znajdujących się nad nim. Kształt komórek z różnych warstw są różne. Struktura tkanki nabłonkowej tego typu pozwala wybrać kilka typów wielowarstwowego nabłonka w zależności od kształtu i stanu zewnętrznej warstwy komórek: wielowarstwowego płaskiego wielowarstwowej keratinizing (dostępny zrogowaciałymi skaluje się na powierzchni), multi neorogovevayuschy.

Są to tak zwane nabłonek przejściowy podszewka narządy układu wydalniczego. W zależności od tego, czy jednostka jest zmniejszona lub rozciągnięte, tkanina staje się inna forma. Tak więc, ścieńczenie nabłonka jest w stanie, z wytworzeniem dwóch warstw komórek pęcherza rozciąganie – podstawowy i pokrywę. A gdy pęcherz jest ściskana (skondensowane) tkankę nabłonkową postać zagęszcza dramatycznie komórek podstawnych warstwy są polimorfy i ich jądra są na różnych poziomach. Komórki nakrywkowych uzyskać kształt gruszki i są laminowane ze sobą.

Klasyfikacja Gistogeneticheskaja nabłonków

Struktura tkanki nabłonkowej zwierząt i ludzi jest często przedmiotem badań naukowych i medycznych. W tych przypadkach klasyfikacja użycie gistogenetichekuyu najczęściej opracowany przez akademik N. G. Hlopinym. Zgodnie z nim, pięć typów nabłonka. Kryterium jest fakt, co Podstawy rozwój tkanek podczas embriogenezy.

1. Typ naskórka, początek nadano ektodermy i prechordal płytę.

2. Rodzaj Enterodermalny rozwój co wynikało z endodermy jelit.

3. Typ Tselonefrodermalny opracowany z błony śluzowej jamy ciała i nefrotomia.

4. Typ Angiodermalny rozwój który rozpoczął się od części mezenchymy, tworzące śródbłonek naczyń, który jest nazywany angioblasty.

5. Typ Ependimoglialny, który rozpoczął dało cewy nerwowej.

Charakterystyka struktury tkanek nabłonkowych gruczołów tworzących

Gruczołowy nabłonek wykonuje funkcje wydzielnicze. Ten rodzaj tkaniny jest zbiorem gruczołowych (wydzielniczych komórek zwanych granulocyty). Ich zadaniem jest wdrożenie Synteza i wydzielanie określonych substancji – Secrets.

To ze względu na wydzielanie z organizmu jest w stanie wykonać wiele ważnych funkcji. Gruczoły wydzielania tajemnice na skórę i błony śluzowe, do wnętrza wnęk wielu narządów wewnętrznych, a także we krwi i limfy. W pierwszym przypadku, jest z trzustki, a drugi – z gruczołów wydzielania wewnętrznego.

Wydzielanie zewnątrzwydzielnicza pozwala na produkcję mleka (samica ciała) soki żołądkowe i jelitowe, śliny, żółci, pot lub łój. Tajemnice gruczołów dokrewnych hormony, które wykonują humoralnej regulacji w organizmie.

Struktura tego typu tkanki nabłonkowej mogą się różnić ze względu na fakt, że granulocyty może przybierać różne kształty. To zależy od fazy wydzielania.

Oba rodzaje (gruczoły wewnątrzwydzielnicze i trzustki) może składać się z jednej komórki (komórek) pojedynczego lub wielu komórek (wielokomórkowych).